|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ผีหลอก-เสียงไอปริศนา
หลังจากที่ลูกสาวได้เปลี่ยนเบอร์มือถือใหม่ ผมกลับเจอเรื่องราวแปลกๆอยู่หลายครั้ง ซึ่งก็ยังไม่เข้าใจอยู่เหมือนกันว่ามันคืออะไรกันแน่
ตามปกติผมจะโทรไปคุยกับลูกสาวเป็นประจำทุกวัน คุยกันถึงเรื่องเรียน เรื่องเพื่อน เรื่องกิ๊กของเค้าบ้าง มีสารพัดเรื่องราวที่ลูกสาวจะนำมาเล่าให้พ่อฟัง ลูกไม่ใช่คนชอบปิดบังอะไร เจอะเจออะไรใหม่ๆมาก็จะเก็บมาเล่าให้พ่อฟังเสมอ ก็ได้เฮฮากันไปตามประสาพ่อลูก
เบอร์มือถือเบอร์ใหม่ เธอคุยสรรพคุณให้พ่อฟังมากมาย โปรโมชั่นคุยฟรี คุยได้ครั้งละเป็นชั่วโมงเสียตังค์เพียงไม่กี่บาท ผมเองก็ตกลงเออออห่อหมกไปกับลูกด้วย ดีใจที่มีโปรโมชั่นใหม่เข้ามา พ่อลูกจะได้จ่ายตังค์กันน้อยๆหน่อย
ในคืนนั้นเวลา 3 ทุ่มกว่าๆเห็นจะได้ ในขณะที่เราพ่อลูกกำลังคุยกันไปถึงเรื่องสัปเพเหระอยู่นั้น พลันผมก็ได้ยินเสียง "คนไอ" อยู่ใกล้ๆกับที่ลูกอยู่ในห้อง เสียงนั้นดังแทรกขึ้นมาในขณะที่ลูกยังคุยอยู่ ผมหยุดฟังชั่วขณะ
เสียงไอนั้นดังติดๆกัน 3-4 ครั้ง ผมรีบถามลูกเลยว่าเป็นใคร ? ลูกตอบว่า "งง" ก็บอกพ่อไปแล้วไงว่าตอนนี้อยู่ในห้องคนเดียว ส่วนเพื่อน "ปอย กะ หนิง" เค้าพากันออกไปธุระข้างนอก ผมเน้นเสียงบอกลูกไปว่า จะมาโกหกพ่อทำไม ก็พ่อได้ยินชัดเจน เธอถามว่าเป็นเสียงไอยังไง ผมบอกว่าไอค่อกแค่กๆ เหมือนคนเป็นไข้ไม่สบาย ดูเหมือนจะเป็นเสียงของผู้หญิงด้วยล่ะ
ลูกบอกว่า "พ่อนี่สุดจะไร้สาระเลย" ไม่มีอะไรจะคุยหรือยังไงถึงได้คุยแบบนี้ จากนั้น ลูกก็เริ่มเล่าเรื่องที่คุยค้างต่อ
นานเท่าไรผมก็จำไม่ได้เหมือนกัน ในขณะที่เราพ่อลูกกำลังคุยกันอย่างออกรสอยู่นั้นผมก็ได้ยินเสียงไอนั้นอีก คราวนี้ได้ยินชัดเจนกว่าเดิมมาก ตอนนั้นผมได้บอกให้ลูกหยุดคุยก่อน เธอก็ตกใจ ถามพ่อว่า ทำไม ?
ผมเน้นเสียงถามกลับไปว่า "จะมาโกหกพ่อทำไม มีคนอยู่ในห้องจริงๆก็บอกมาเถอะไม่ได้ว่าอะไรเลย" ลูกสาวเงียบไปขณะ ก่อนที่จะตวาดใส่พ่อเสียงดัง
"บอกว่าไม่มีใคร จะบ้าเหรอ เห็นหนูเป็นอะไรอ่ะ"
"เสียงไอนั่นพ่อได้ยินชัดเจนเลยนะ" (ผมบอกลูกอีกครั้ง)
"พูดจริงพูดเล่นนี่ตาเฒ่า !!! (ลูกว่า)
ผมพยายามบอกกับลูกไปว่าพ่อไม่ได้ล้อเล่นและหูพ่อก็ไม่ได้แว่วด้วย พ่อได้ยินอย่างนั้นจริงๆคราวนี้ดังติดกันหลายครั้งด้วยเอาสิ
มาถึงตอนนี้เธอเริ่มเชื่อขึ้นมาบ้าง เราสองพ่อลูกเริ่มหาที่มาของเสียงไอปริศนานั่น ผมเองก็เผลอหันไปมองดูรอบๆห้องตัวเองเช่นกัน (นึกกลัวอยู่เหมือนกันซึ่งก็รู้ว่ามันไม่มีใครอยู่แล้ว) ส่วนเจ้าลูกสาวบอกว่าเริ่มกลัวขึ้นมาตะหงิดๆแล้วในตอนนั้น
"พ่อ ห้องนี้น่ากลัวนะ เห็นแม่บ้านเค้าบอกว่าเคยมีไฟไหม้มาก่อนด้วยแหละ" ลูกสาวกระซิบบอกพ่อเบาๆเหมือนกลัวใครจะได้ยินยังไงยังงั้น
"แล้วมีใครตายหรือเปล่าล่ะ อิหนู"ผมถามลูก
"ไม่รู้ เค้าบอกว่าเคยมีไฟไหม้แค่นั้น เนี่ยตอนนี้ยังมีรอยดำๆอยู่เลย" ลูกสาวเสียงอ่อยๆ คงกลัว
"ปอย กะ หนิง จะกลับมาเมื่อไหร่ ?" ผมถามอีก
"ประมาณ 5 ทุ่มอ่ะ เนี่ยะเพิ่งจะ 4 ทุ่มเอง เอาไง ?" (เอ๋า จะเอาไงล่ะถามได้ยัยบ๊องส์) ลูกบอกว่าเริ่มกลัวมากแล้วในตอนนั้น
"พ่อได้ยินชัดเลยเหรอ?" เธอยังย้ำกับคำถามเดิมๆเพื่อให้แน่ใจ
"เออดิ เรื่องจริง พ่อไม่ได้พูดเล่น" ผมตอบ
"แป่ววว !!!" ลูกว่า ...
หลังจากนั้นผมก็ไม่ได้ยินลูกพูดอะไรต่ออีก แต่กลับได้ยินเสียงปิด-เปิดประตูห้อง และได้ยินเสียงฝีเท้าของคนวิ่งย่ำพื้นด้วยรองเท้าแตะ ออกไปยังด้านนอกของห้องโถงใหญ่แทนอย่างรวดเร็ว
"พ่อๆ หนูจะขึ้นลิฟท์ไปชั้น 9 นะจะไปห้องพี่กิ๊กถ้าสัญญานมือถือตัดก็เลิกเลยนะ" เสียงลูกสาวพูดกระหืดกระหอบผ่านออกมาทางมือถือ
พี่กิ๊กที่ว่านั่นคือรุ่นพี่ผู้หญิง ปี3 เรียนอยู่มหาวิทยาลัยเดียวกัน ซึ่งลูกสาวนับถือและให้ความสนิทสนมกันมากคนหนึ่ง เธอพักอยู่บนชั้น 9 ของหอพักในตึกเดียวกัน
สรุปคืนนั้นลูกอยู่คุยกับพี่กิ๊กจน 5 ทุ่ม หลังจากที่ "ปอยกับหนิง" กลับมาถึงห้องในตอนนั้น ลูกจึงกลับเข้ามาที่ห้องอีกครั้ง และเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ปอยกับหนิงฟัง ทำเอาทั้งสองคนต่างขนหัวลุกไปตามๆกัน เกือบจะนอนไม่หลับกันเลยทีเดียวในคืนนั้น
หลังจากเหตุการณ์ในคืนนั้นผ่านไป เราพ่อลูกก็ไม่เคยกลับมาพูดถึงเรื่องนี้กันอีก เสียงไอปริศนานั่นมันมาจากใหน ? คำถามนี้ผมและลูกสาวเองก็ยังหาคำตอบไม่ได้ เราพ่อลูกเกือบจะลืมมันไปในที่สุด
เจ้าลูกสาวของผมเธอจะใช้ซิมการ์ด 2 อัน อันเดิมใช้งานในตอนกลางวัน ซิมอันใหม่ที่ว่านี่เธอใช้ในตอนกลางคืนเพราะเห็นว่าใช้คุยได้ครั้งละนานๆ จะเปลี่ยนไปเปลี่ยนมาอย่างนี้จนถือเป็นเรื่องปกติ เพื่อนๆและทางบ้านรู้จักเวลากันดี
ผมโทรไปหาลูกอยู่บ่อยๆ เจตนาเพื่อถามไถ่เรื่องราวที่ผ่านเข้ามาในแต่ละวันของลูก ในช่วงกลางคืนบางทีลูกก็โทรมาเอง แต่ก็มีบ่อยที่ผมจะโทรไปเพราะไม่อยากให้ลูกต้องเปลืองเงินค่าโทร
ซิมเบอร์ใหม่ที่ลูกซื้อมาใช้นั่นมักมีเรื่องอะไรแปลกๆเกิดขึ้นให้เห็นอยู่เสมอๆ เช่น มีเสียงคนอื่นรับในขณะที่ผมแน่ใจว่าไม่ได้กดเบอร์ผิด ตอนนั้นพากันสรุปเอาเองว่าสัญญานมันคงจะพันกัน ผมยังเคยบ่นให้ลูกฟังอยู่เลยว่า ขืนปล่อยให้สัญญานพันกันอยู่อย่างนี้บ่อยๆ มีหวังเปลืองค่าโทรแย่เลยนะ แต่ที่น่าแปลกใจอยู่อย่างหนึ่งคือเสียงนั้น เป็นเสียงของผู้หญิงคนเดิมรับทั้งนั้น
ผมเคยคุยกับลูกว่าอาจจะมีเบอร์ใครมาใกล้เคียงกับเบอร์ของเราก็เป็นได้ สัญญานจึงได้เพี้ยนไปอย่างนั้น และก็มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ผมเองก็ยัง งงๆ กับเหตุการณ์ที่ว่านี้อยู่เหมือนกันคือ
คืนนั้นตอนประมาณ 2 ทุ่มกว่าๆเห็นจะได้ ผมได้กดโทรเข้าไปยังเบอร์เจ้าปัญหาของลูก ตอนแรกนึกว่าเป็นเสียงของลูกสาวรับ
"ฮัลโหล ว่าไง ลู๊งง !!!" เสียงพูดกวนประสาทปลายสายของหญิงสาวแว่วมา ทีแรกคิดว่าเป็นเสียงของลูก
"เอ๊า !!! ไม่พูดล่ะลู๊ง" เสียงคล้ายเสียงลูกจริง แต่ไม่เหมือนไปเสียทั้งหมด(ผมคิด)
ผมตอบกลับไปตามนิสัย ด้วยไม่ถูกใจเท่าไหร่นักว่า
"เรียกลุงอีกแล้ว บอกแล้วไงว่า ไม่ชอบ" แต่เสียงที่ตอบกลับมาตอนนั้นทำเอาผมถึงกับอึ้ง พูดอะไรไม่ออก
เสียงนั้นพูดว่า
"ห่ า นี่ !!!" ???
แล้วก็เลิกไป
โมโหสุดชีวิตเลยในตอนนั้น ไม่น่าเชื่อว่าลูกสาวจะพูดแบบนี้ ผมรีบกดไปยังเบอร์เดิมนั่นทันที
ไม่นานก็มีเสียงตอบ "ค่ะพ่อ มีอะไรหรือเปล่า"
เสียงลูกสาวเจื้อยแจ้วได้ยินแล้วชื่นใจ ผมรีบต่อว่าลูกเลยว่า "เมื่อกี้ด่าพ่อทำไม" ลูกสาวถามผมกลับว่า
"ด่าอะไร?" จากนั้นผมก็เล่าเรื่องราวที่เพิ่งเจอมาสดๆร้อนๆให้ลูกสาวฟัง เจ้าลูกสาวหัวเราะก๊าก
"หนูจะไปด่าพ่ออย่างนั้นได้อย่างไรคิดดูสิ" ลูกว่า พร้อมกับคงหัวเราะเยาะในความซื่อบื้อของพ่อเธอ
เหตุการณ์นั้นผมเอาไปเล่าให้เพื่อนๆฟัง เลยกลับกลายเป็นเรื่องโจ๊กเล็กๆไป หลายคนสรุปเอาเป็นเสียงเดียวกันว่า
"สัญญานมันพันกัน"
เรื่องราวมันยังไม่จบ มันยังมีอีก ขอบอกว่า สยองกว่าเดิมหลายเท่านัก
(บันทึก 6 พฤศจิกายน 2550) ...
|
|
| |
โดย: Nagano 6 พฤศจิกายน 2550 13:26:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: honeynut 6 พฤศจิกายน 2550 13:37:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: รีฟ (หญิงรีฟ ) 6 พฤศจิกายน 2550 13:46:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: AmANiYA 6 พฤศจิกายน 2550 13:54:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: kateking(แม่คิงคอง) (kateking ) 6 พฤศจิกายน 2550 14:14:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลูกไหม IP: 210.213.26.82 6 พฤศจิกายน 2550 14:23:13 น. |
|
|
|
| |
โดย: Untrue 6 พฤศจิกายน 2550 14:26:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 6 พฤศจิกายน 2550 16:44:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: ป้อมkanu_memphis IP: 74.185.165.26 6 พฤศจิกายน 2550 22:26:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: เชอร์รี่ (กัญจน์ญภา ) 7 พฤศจิกายน 2550 14:26:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: @panzy@ 8 พฤศจิกายน 2550 14:13:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: Bigmommy 10 พฤศจิกายน 2550 5:12:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: ยีนส์ (Atomix1976 ) 10 พฤศจิกายน 2550 20:45:59 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
สุพรรณบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ลูกเล่า-พ่อเขียน ลูกเขียน-พ่อนั่งปลื้ม แมวไม่อยู่หนูอดโซ
เป็นคนที่ไม่มีอะไร ที่น่าสนใจเท่าไรนัก บางครั้งบางทีอาจดูต๊องส์ๆ เสียด้วยซ้ำ
คนเราแก้ไขอดีตไม่ได้ แต่เราแก้้ไขอนาคตได้
บางเวลา บางจังหวะของชีวิต ก็ใช่ว่าจะราบรื่น ตกหลุมตกบ่อมาก็มาก ระวังเสมอไม่ให้ตกเหว พ่อเองพยายามพยุงลูกๆให้ลุกเดิน ถึงฝั่งด้วยมั่นคง เจ้าลูกชายมาได้ครึ่งทาง ลูกสาวจะถึงปลายทางอยู่รอมร่อ
หวังอยู่มากเหมือนกัน ที่จะพยายามสร้างความมั่นคง ให้กับพวกเค้า พยายามสุดสามารถเช่นกัน ที่จะไม่ให้พวกเค้าต้องมาลำบาก เศรษฐกิจบ้านเรา มันไม่ได้ดีอย่างที่ใครๆ เค้าคิด พ่อสอนลูกเสมอว่า สิ่งที่ลูกได้เห็น ได้รู้ และได้สำผัส นั่นแหละมันคือของจริง เชื่อมั่นในสิ่งที่เห็น ศรัทธาความจริง อย่าเอาตัวเราเองไปวัดกับใครเค้า แล้วก็อย่าเอาเค้า มาเป็นบรรทัดฐานให้กับตัวเรา "ทำด้วยตัวเองให้ถึงที่สุด เมื่อต้องรู้ว่าไม่ไหว แล้วค่อยกวักมือเรียกใครเค้า" ศรัทธาไม่ละลาย ลมหายใจยังอุ่นๆ
|
|
|
|
|
|
|