เรื่องเล่าในบ้าน พ่อกับลูก ขี้เถ้า เศษผงธุลี ดิน เมื่อคืนนั่งคุยกับลูกๆในเรื่องสัพเพเหระ ไอ้เจ้าลูกสาวกับลูกชายจริงๆแล้วเรื่องความคิดความอ่านนี่ออกจะแตกต่างกันอยู่มาก เราคุยกันมาถึงตรงเรื่องบริจาคเลือด ลูกสาวจะบริจาคเลือดอยู่บ่อยๆ ถือว่าเป็นการทำบุญอย่างหนึ่งให้กับเพื่อนมนุษย์ ครั้งนี้บอกว่าใกล้ครบกำหนดที่จะต้องไปบริจาคอีกแล้ว เบื้อกมันยั่วโทสะพี่มัน แย้งขึ้นมาอีกแล้วตามประสาเด็กปากคัน “จริงๆแล้วอยากกินขนมปังกับโอวัลติน ไม่ก็น้ำแดงใช่ไม๊ล่า” ไอ้พี่สาวฉุนกึก ที่ได้ยินเบื้อกมันพูดประโยคนี้ เธอรีบสวนกลับทันควันว่า ”เดี๋ยวถูกถีบ ปากไม่ดี หนิ ... ไอ่น้องบ้า” (เออนะ ถึงจะรู้ว่าน้องมันพูดเล่นก็ตามทีเถอะ) “ก็ยังดีกว่าเสียตังค์สร้างโบส์ถสร้างวิหารแหละว๊า ตังค์น้อยๆอยู่ด้วยรู้ป่ะ” ลูกสาวตัดพ้อ พูดสวนเบื้อกออกมาอีกหนึ่งประโยค "เนี่ย ว่าจะไปบริจาคร่างกายด้วยนะ" (อะไรของเค้า ยังพูดต่ออีกแน่ะ) ... ประโยคตรงนี้เองที่ทำเอาพ่อมันถึงกับสะอึก เธอว่าตายไปแล้วจะได้บุญเยอะๆ จะได้ขึ้นสวรรค์ พ่อมันรีบเบรกทันทีว่า ลูกไปเอาความคิดนี้มาจากใหนกัน เธอบอกว่าคิดเอาเอง มันน่าจะเป็นอย่างนั้นไม่ใช่หรือ เมื่อเรามอบร่างกายเพื่อเป็นประโยชน์กับคนอื่นที่ยังอยู่ข้างหลังจะได้บุญมาก ผมบอกลูกสาวไปว่ามันก็ถูกอยู่หรอก แต่ลองคิดถึงความรู้สึกของพ่อแม่น้อง และคนที่รักเรามากๆดูบ้างสิว่าจะรู้สึกทรมานใจมากแค่ใหน ที่ต้องทนนึกถึงร่างกายของลูกถูกชำแหละ ถูกปาด เพื่อเป็นตัวอย่างในการเรียนการสอนของนักเรียนแพทย์ “พ่อไม่รู้นะ แต่รู้ว่าคงรับกับความรู้สึกตรงนี้ไม่ได้” ก็บอกลูกสาวไปแบบนั้น ส่วนเจ้าเบื้อก มันได้แต่มองหน้าพี่สาว แต่ไม่พูดอะไร “งั้นหนูบริจาคดวงตาแทนก็แล้วกัน” เธอพูดต่อหลังจากพูดจบประโยคทำเอาพวกเราเงียบกันไปชั่วขณะหนึ่ง เบื้อกมันรีบแทรกขึ้นมาว่า “เฮ่ย ระวังเหอะตายไปไม่มีตาใช้ !!!” ผมไม่พูดอะไรต่อ เพราะนึกไม่ถึงว่าลูกสาวจะพูดอะไรแบบนี้ออกมา เธอเป็นผู้ใหญ่แล้วจริงๆหรือ อายุเพิ่งย่าง 21 นี่นะ จะคิดเกินไปหรือเปล่า ? ตรงนี้ผมบอกลูกไปว่าลูกอย่าไปเซ็นต์อะไรเองโดยที่พ่อแม่ไม่ได้รับรู้นะ ยังไงก็ปรึกษากันก่อน อย่าทำโดยพลการก็แล้วกันโดยเฉพาะพ่อแม่ ลูกสาวบอกว่า ไม่หรอก ยังไงเค้าต้องให้พ่อแม่ยินยอมด้วยอยู่แล้วแหละ จะเซ็นต์คนเดียวได้ไง พ่อนี่ก็ ... ผมเอง เมื่อคืนนี้บอกตรงๆว่านอนไม่ค่อยหลับเลย คิดถึงคำพูดของลูกแล้วอดใจหายไม่ได้ จินตนาการไปทั่ว เราจะอธิบายเรื่องแบบนี้ให้ลูกเข้าใจได้อย่างไรว่า “ในสิ่งที่ลูกคิดนั้นถูกต้องแล้ว" แต่ความคิดของพ่อนี่สิมัน “ผิด” ผิดที่อยากเผาร่างของลูกเอง ในขณะที่รู้ว่า ขี้เถ้านั้นมันไม่ได้มีประโยชน์อะไรเลย “ช่วยกันคิดครับ เราจะสอนลูกเรื่องนี้อย่างไรดี ?” ...   Create Date : 28 กรกฎาคม 2551 8 comments Last Update : 28 กรกฎาคม 2551 16:09:56 น. Counter : 617 Pageviews. Share Tweet

เข้าใจความรู้สึกทั้งของคุณพ่อและคุณลูกค่ะ.... ลูกสาวอาจจะลืมคิดถึงความรู้สึกของพ่อแม่.... ก็คงต้องค่อยๆพูดให้เขาเข้าใจและรับรู้ถึงความรู้สึกของเราด้วย... เชื่อว่าลูกสาวคงเข้าใจ...เพราะเป็นคนมีจิตใจดีเป็นทุนอยู่แล้ว คุณพ่อโชคดีนะคะที่มีลูกสาวที่มีจิตใจดีมีเมตตาเช่นนี้   โดย: ratana_sri 28 กรกฎาคม 2551 17:46:42 น.

สวัสดีค่ะ.. วันนี้เป็นวันเกิดของอ้อมแอ้มค่ะ เมื่อวานไปทำบุญมา เลยแวะเอาบุญมาฝากค่ะ ขอให้โชคดีนะค่ะ Candy Bar Dolls   โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) 28 กรกฎาคม 2551 21:38:27 น.

เปนกำลังใจให้ทั้งคุณพ่อ คุณลูกนะครับ   โดย: เหมียวออก้า (orcahappy ) 28 กรกฎาคม 2551 22:03:31 น.

รักษาสุขภานครับลุง   โดย: Untrue 29 กรกฎาคม 2551 8:36:19 น.

อะไรที่คิดดี..ทำดี..ไม่เคยห้าม..ตามใจ..นี่เป็นสัญญาณดีน๊ะลุง..แสดงว่าลูกโตแล้ว..คิดเองได้..และดีซะด้วย..   โดย: วรรณ wan_wan 29 กรกฎาคม 2551 13:57:08 น.

มาสวัสดีลุงเต่ยค่ะ มาปลื้มใจแทน น้องเพลง โตและมีความคิดดีมากๆ เลยค่ะ..   โดย: ฟ้าสวยมาก 30 กรกฎาคม 2551 6:50:28 น.

สวัสดีครับทุกคน   โดย: Pleng-Ticha-korn 31 กรกฎาคม 2551 19:55:33 น.

แวะมาทักจ้า ป่านนี้หายเจ็บแผลหรือยังหนอ ขอให้หายไวๆนะคะ อ้อ กำลังฟื้นตัวอย่างนี้ ห้ามคิดมากนะจ๊ะลุงจ๋า ต้องดองกำลังกายกำลังใจไว้ฟื้นฟูนะจ๊ะ   โดย: kanu_memphis 11 สิงหาคม 2551 13:40:46 น.