Bloggang.com : Pleng-Ticha-korn : หัวอกพ่อแม่

หัวอกพ่อแม่

เพื่อนคนหนึ่งมันบอกว่า
น่าเห็นใจพ่อแม่ที่ส่งลูกเรียนมหาวิทยาลัย
กว่าจะจบออกมาได้คงต้องใช้เงินหลายหมื่น
หน้าเขียวหน้าดำกันไม่ใช่น้อย

ผมบอกว่า ก็ลำบากเหมือนกัน
ขนาดตอนที่ลูกยังไม่ได้เข้าเรียนมหาวิทยาลัยนี่
การเงินของพ่อก็แทบจะชักหน้าไม่ถึงหลังอยู่แล้ว

ส่วนไอ่เรื่องการค้าการขายก็รู้ๆกันอยู่ ทุกวันนี้มีแต่ทรงกับทรุด
สายป่านขาดเมื่อไหร่ ก็เจ๊งกันไปเมื่อนั้น
ไอ่จะปิดร้านไปเลยก็สงสารพวกลูกน้องมัน
อยู่ด้วยกันมาตั้งหลายปี ลูกเมียมันจะกินอะไรกัน
อาชีพทุกวันนี้ก็ใช่ว่าจะหาได้ง่ายๆเสียที่ใหน
ยังกับงมเข็มในมหาสมุทรดีๆนี่เอง

สัปดาห์ก่อนลูกสาวโทรมาบอกว่า
"พ่อจ๋า ค่าหนังสือโอนมาด่วนค่ะ"

ถัดมาอีก 3 วัน คนสวยโทรมาแจ้งข่าวร้ายอีกว่า
" พ่อจ๊ะ รุ่นพี่คณะเรียกเก็บ 2,000 บาท "

ยังมีอีกจิปาถะ
ใหนจะค่าเครื่องอุปโภคบริโภคกระจุกกระจิกที่จำเป็นอีกมากมาย
สิ้นเดือนโอนจ่ายอีกหลายตังค์เป็นค่าหอพัก
ค่าน้ำ-ค่าไฟ กับค่าขนมกันอีก

เอ้อ !!!

ก็มีความสุขดี ...โอนเงินให้ลูกได้ก็สบายใจพ่อมัน
นั่งทำงานไป ยิ้มไป ใจเปี่ยมไปด้วยความสุขมากมาย

หลายวันก่อนคุยกับป้าคนหนึ่งที่อยู่ลำพูน
ป้าแกมีลูกชายคนเดียวหัวแก้วหัวแหวนอายุมากกว่าลูกสาวปีเดียว
พี่แกสอบติด มช.แต่เปลี่ยนใจไม่เรียนอยากเข้ากรุงเทพ
อยากเรียนมหาวิทยาลัยที่อยากเรียน

ป้าก็ตามใจ ก็เลยได้เรียนมหาวิทยาลัยที่ชอบสมใจ
ส่งให้เรียนเต็มที่เพราะรักลูก
กว่าจะลงตัวเห็นว่าควักกระเป๋าไปหลายตังค์
ป้าแกบอกว่ามีความสุขนะที่เห็นลูกยิ้มได้

ลูกสาวนี่ก็แปลก
ถ้าพูดถึงเรื่องเงินแล้วบางทีไม่ปริปากบอกพ่อสักคำ
พอจวนตัวขึ้นมา พ่อมันหาแทบไม่ทัน
เค้าเป็นอย่างนี้มาตั้งนานเนแล้ว พ่อไม่เข้าใจเหมือนกันเรื่องนี้
เคยถามถึงเหตุผลกับลูกว่า เพราะอะไร เป็นอะไรไป ?
ลูกบอก ... สงสารพ่อ ไม่อยากเห็นพ่อเหนื่อย
เพราะเวลาพ่อเหนื่อยทีไร

"พ่อต้องนอนเอาตีนก่ายหน้าผากทุกที"
(บ้าแล้ว)

โถ่เอ๊ย !!!
แล้วอิหนูคิดหรือว่าจะแก้ปัญหาเองได้
(ตอบกับลูกไปอย่างนี้ไป 2-3 หน)
ลูกก็ได้แต่หัวเราะเยาะพ่อมันอยู่อย่างนั้นนานสองนาน

"หนูโทรไปขอแม่ ขอน้าก็ได้ ไม่เห็นต้องมาง้อ พ่อโลย"
(กลายเป็นเรื่องตลกในบ้านไปซะงั้น พ่อล่ะกลุ้ม)

ส่วนเรื่องเล่นเน็ตของพ่อนี่ ลูกไม่ว่าอะไร
พ่อจะนั่งเฝ้าบอร์ดเป็นผีหน้าคอมพ์ตอนกลางคืนนานกี่ชั่วโมงไม่สน
ขออย่างเดียว ตอนค่าขนมหนูหมดนี่ พ่อต้องรีบส่งมาให้ทันก็แล้วกัน

อีกเรื่อง ภรรยาบอกว่า
พ่อจะเล่นเน็ตหรือจะทำอะไรก็ขอให้มันมีสาระหน่อย
ระวังเด็กมันจะถอนหงอกเอา
ไอ่เรื่องทะเลาะกับเด็กทำตัวเป็นนักเลงคีย์บอร์ดนี่ก็เหมือนกัน
เลิกได้แล้ว น่าเกลียด

หมั่นสร้างกำลังใจให้ตัวเองอยู่เสมอด้วยการขยันทำงานนะครับ
...

(บันทึก 12 มิถุนายน 2550)

counter เดิม 180

Create Date : 26 สิงหาคม 2550

Last Update : 1 พฤษภาคม 2551 0:02:49 น.

0 comments

Counter : 201 Pageviews.