คือลำนำคำกวี ท่ามกลางราตรีที่มืดมน
Group Blog
ร้อยรักอักษร
ร้อยเรียงเรื่องราว
งานเขียนประทับใจ
ภาพยนต์ที่ชื่นชอบ
สิงหาคม 2554
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
6 สิงหาคม 2554
วอนนางฟ้า
All Blogs
วอนนางฟ้า
สิ่งที่อยู่ในใจ
แค่ใจของเรา
แสงจันทร์
เรียบง่าย
เหมือนเดิม
โอกาส
ฟากฟ้าละอองฝัน
สายใย
เชื่อมั่น
ปรารถนาดี
หลุดพ้น
ยังเหมือนเดิม
ขอให้เหมือนเดิม
ปล่อยวาง
ก่อนจากกัน
ใช่เพียงผ่านเลย
กำลังใจ
เพลงของเรา
วอนนางฟ้า
บันทึกแห่งความทรงจำ
คอยย้ำเตือนใจให้คิดถึง
รำลึกในห้วงคิดคำนึง
ถึงใครคนหนึ่งทุกเวลา
เธอคือดวงใจในชีวิต
ลิขิตราวกับนางฟ้า
เป็นแรงบันดาลใจนำพา
สู่เส้นทางข้างหน้าฝ่าฟัน
ถึงแม้ไม่อาจร่วมทาง
ทุกอย่างผ่านไปราวกับฝัน
แต่ทุกช่วงแห่งคืนวัน
ความผูกพันยังมั่นคงไม่เปลี่ยนไป
เรื่องราวแห่งความปวดร้าว
ในคราวฟ้าหม่นคนร่ำไห้
ไม่มีแม้ถ้อยคำอาลัย
จากกันจากไกลจากใจคน
เหลือเพียงรอคอยความหวัง
เหมือนดั่งต้นข้าวรอคอยฝน
ไม่ว่ากี่ฤดูกาลเวียนวน
จะอดทนเฝ้ารอไม่ร้างลา
บันทึกแห่งความทรงจำ
ร้องเรียงถ้อยคำของคนบ้า
พร่ำวอนนางฟ้าจงเมตตา
ได้โปรดกลับมาอย่าจากไป
Create Date : 06 สิงหาคม 2554
Last Update : 6 สิงหาคม 2554 10:32:39 น.
3 comments
Counter : 2950 Pageviews.
Share
Tweet
ถึงแม้ไม่อาจร่วมทาง
ทุกอย่างผ่านไปราวกับฝัน
แต่ทุกช่วงแห่งคืนวัน
ความผูกพันยังมั่นคงไม่เปลี่ยนไป
...
โดย:
Nissan_n
วันที่: 6 สิงหาคม 2554 เวลา:10:27:29 น.
กรุณาดูหลังไมค์ค่ะ
โดย: nart (
sirivinit
) วันที่: 6 สิงหาคม 2554 เวลา:13:46:33 น.
@ ทุกคนต่างย่อมมีคุณค่า
ใช่ว่านิยามไร้ความหมาย
บางครั้งโดดเดี่ยวและเดียวดาย
จนคล้ายไร้คนมาสนใจ
@ หยิบยื่นไมตรีอันดีมอบ
คำตอบรับมากลับหาใช่
ราวกับทุกสิ่งที่ทำไป
หัวใจเธอไม่รู้กลับดูแคลน
@ ต่อให้รู้ดีไม่มีหวัง
ใจยังเฝ้าห่วงและหวงแหน
ไม่มีผู้ใดมาทดแทน
รักนี้หนักแน่นแสนอาทร
@ ไม่ว่าคืนวันจะผันเปลี่ยน
บทเรียนเอ่ยค่าอุทาหรณ์
ไม่อาจพรากใจให้จากจร
หวังพรแห่งฟ้าคงปราณี
@ อย่าให้ต้องรอไม่รู้สิ้น
ฟ้าดินมืดมนจนเปลี่ยนสี
ช่วยนำความปรารถนาดี
เหล่านี้ส่งไปถึงใจเธอ..............คุณกวี
ขอบคุณ ทุกถ้อยวลีงาม
มอบความ ปรานี ที่เสนอ
อุ่นใจ ด้วยคำ นำปรนเปรอ
จากเธอ ผู้ให้ ด้วยไมตรี
ช่างเถอะ เพราะฉัน นั้นไร้ค่า
นัยย์ตา ของเค้า บ่งบอกชี้
ขอรัก ในฝัน อันเปมปรีด์
ฤดี ยอมรับ ประดับทรวง
เดียวดาย อย่างนี้ อยู่นานเนา
คลอเคล้า ดื่มด่ำ ลำนำสรวง
แทนรัก จากใจ ที่หมายควง
อยู่ห้วง ระทม ต้องซมเซา
จนกว่า..จะสิ้น ทั้งดินฟ้า
มอบรัก ศรัทธา แม้ว่าเศร้า
ยอมรับ ให้เห็น แลเป็นเงา
เคียงดู่ กับเรา .. ทุกเช้าเย็น...
สวัสดีค่ะ คุณกวี
ขอบคุณมากค่ะ
ยินดี ที่ได้รู้จักค่ะ...
โดย:
สุนันยา
วันที่: 8 สิงหาคม 2554 เวลา:4:02:29 น.
ชื่อ :
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
กวี
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
Friends' blogs
พ่อครัวเถื่อน
บุษบามินตรา
salathai
maru
O-HO
sirivinit
Webmaster - BlogGang
[Add กวี's blog to your web]
Links
คาราวาน
ถนนนักเขียน
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ทุกอย่างผ่านไปราวกับฝัน
แต่ทุกช่วงแห่งคืนวัน
ความผูกพันยังมั่นคงไม่เปลี่ยนไป
...