สิงหาคม 2553

1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
ตรวจงานกับกองการเจ้าหน้าที่ (Inspection system)
อุบล/ยโสธร

17-19/08/2010 มีโอกาสไ้ด้ไปตรวจงานหรือว่า check ระบบกับกองการเจ้าหน้าที่จริงๆแล้วโครงการตรวจงานและดูแลเรื่องระบบของกรมการปกครอง ก็จะมีการทำโครงการทุกๆปี มีเจ้าหน้าที่จากส่วนกลางของสำนัก/กองต่างๆ ออกไปภูมิภาค พูดง่ายๆก็คือไปดูแลทุกข์สุข ของข้าราชการส่วนภูมิภาคของเราว่ามีปัญหาด้านการปฏิบัติงานอย่างไรบ้าง

เพื่อที่ส่วนกลางจะได้สรุปผลการที่ออกไปดูของจริงว่ามีอะไรที่เป็นอุปสรรคการทำงาน และเป็นการกระชับความสัมพันธ์ระหว่า่งข้าราชการส่วนกลางและส่วนภูมิภาคให้แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น (เป็นการกระชับพื้นที่......ฮาาาาา)

ครั้งนี้เราก็มีโอกาสไปกับกองการเจ้าหน้าที่ เป้าหมายคือภาคอิสาน อุบลราชธานีกับยโสธร สาเหตุที่ไปอุบลฯ ก็เพราะว่าเป็นจังหวัดหนึ่งที่โดนเผาศาลากลาง (ซึ่งอันนี้เราจะไม่เอ่ยถึงสาเหตุและที่มา เพราะยังไงๆ เราเป็นข้าราชการรุ่นใหม่ มนุษย์ หรือบุคลากร เป็นสิ่งสำคัญมากที่สุด วัตถุ โครงสร้าง มันสามารถสร้างขึ้นมาใหม่ได้ รักษาชีวิตมนุษย์ไว้จะเป็นการดีที่สุด ฉะนั้นพวกเราจึงลงไปทำงานเพื่อ set ระบบการบริหารงาน หรือทะเบียนประวัติบุคคล (ข้าราชการ) ให้กับจังหวัดอุบลฯ ใหม่

ส่วนเรางานที่เกี่ยวข้องกับเราโดยตรงคืองานเกี่ยวกับการเลื่อนเงินเดือนให้กับบุคลากรของกรมการปกครอง ซึ่งครั้งนี้เป็นการเริ่มต้นการเลื่อนเงินเดือนแบบใหม่ ซึ่ง สำนักงาน ก.พ. เป็นผู้กำหนดขึ้นมาใหม่ ทำเอาเราปวดหัว และผมหงอกกลางกบาลอันเบี้ยวๆ ของเราเป็นระยะๆ

เพราะเรารับผิดชอบทั้งส่วนกลาง และส่วนภูมิภาค ภูมิภาคมีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องนี้ก็จะโทรหากรมเป็นสิ่งแรก ซึ่งเรารับโทรศัพท์ไม่หวาดไม่ไหว การเลื่อนเงินเดือนเป็นระบบเปอร์เซ็นต์ ใครว่าดี .....แต่สำหรับความคิดเห็นส่วนตัวของเรา ย้ำนะว่าเป็นความคิดเห็นส่วนตัว ไม่อิงกับกฎระเับียบใดๆ ว่า ไม่ดี๊ดดดดดดด....ไม่อาววววววว...อยากได้แบบเดิมมากกว่าน่ะ เพราะอะไรนะหรือ...ก็เพราะมันไม่ดีนะสิ เอางี้ในความเห็นของเราถ้า ก.พ. ว่าดี ก็ให้ลงประชามติไปเลยว่าข้าราชการจะใช้แบบไหน เอาให้ชัดๆไปเลย อย่ามาบังคับกันแบบนี้ดีกว่า ว่าไหม...
(ใครเห็นควรด้วย ช่วยยกมือด่วน)....

คิดดูนะ ป่านนี้จะเข้าสู่รอบการประเมินรอบใหม่แล้ว การเลื่อนรอบเก่า 1 เมษายน 2553 ยังไม่เสร็จเลย แล้วจะให้มีประสิทธิภาพ ประสิทธิผลไปได้ยังไง ยุ่งฉิ.....หา........ย เลย โดยเฉพาะกรมเรา ข้าราชการส่วนใหญ่อยู่ภูมิภาคบ้าง และบางส่วนก็ช่วยราชการไปทั่ว(เพราะเก่งฉิบหา........นี่แหละ)พูดแล้วของขึ้นเนอะ..โปรดเข้าใจ มันยุ่งจิง..จิง..ฮึไม่ได้หรอกเรื่องนี้น่ะ..

เอาเป็นว่ากองการเจ้าหน้าที่พ่วงเราไปด้วย ที่ผ่านมาเราไม่ได้ไปเพราะว่าโครงการจะมีช่วงที่เราทำเลื่อนเงินเดือนพอดี ก็เลยไม่ได้ไป เพราะถ้าขืนไปเราก็คงจะโดนถีบโดยเจ้านายเราเป็นแน่แท้

ครั้งนี้พวกเรา 6 ชีวิต แต่ละชีวิตก็เฉพาะทางของใครของมัน งานใครงานมัน มี ทะเบียนประวัติ ฝ่ายวินัย (ฝ่ายนี้ถ้าไม่จำเป็นอย่าได้ไปยุ่งกับเขา ถ้าพูดกับฝ่ายนี้ คำตอบคือ ปลดออก ไล่ออก อย่างเดียว .....ฮะฮ่า..พูดเย่นนะหัวหน้า รักดอกจึงหยอกเย่น.. การเงิน และก็เลื่อนเงินเดือน(ไปเป็นกำลังใจนิดสสสสสนึง)

ออกเดินทางวันที่ 17/08/2553 นั่งแท็กซี่จากกรม 6 ชีวิต ใช้รถ 2 คัน โชคไม่ดีมาเยือนตั้งกะเริ่มต้น เพราะเรียกแท็กซี่แล้วเรา 3 ชีวิตกำลังจะหย่อนก้นนั่ง คนขับบอก พี่ๆ ผมขอแวะเติมแก็ส ก่อนนะครับ สาดดดดดดด...เมิงขับรถหากินทั้งวันทำไมไม่เติม แล้วพอพวกตูเรียกแล้วจะไปเติมหาพ่.......เมิ.....เรอะ..พวกเราก็กลัวว่าจะตก flight แล้วความคิดอันบรรเจิดของเราก็ปิ๊ง ขึ้นมาว่าเฮ้ย เราไป airport link ดีกว่า...เผื่อว่าจะได้ไม่เสียเวลาเติมแก็สไง

ว่าแล้วก็ไปเลย บอกให้ไปคนขับไม่รู้อีกว่าขึ้นที่ไหนบ้าง บอกให้ไปพญาไท พี่แกเลี้ยวไป ถ.เพชรบุรี ซึ่งรถโคตะระติดเลยที่นั่นหนะ ค่อยๆ คลานไป แล้วก็พาเราวกวนไปขึ้นสถานีมักกะสันแทน ซึ่งไม่รู้ทางเข้าอีก พวกพี่ๆ ก็เลยบอกลงดีกว่า เพราะส่วนล่วงหน้าถึงสนามบินแล้ว ไอ้พวกเรา ยังคลานลิ้นห้อยอยู่มักกะสันอยู่เลย สรุปแล้วพวกเราไม่มีเวลาลองของใหม่ เพราะกลัวว่ามันติดพุง ก็เลยเรียกแท็กซี่ ซิ่งต่อไปสุวรรณภูมิเลย พี่แก(คนใหม่) ขับซิ่งให้เราน่าดูไปถึงสุวรรณภูมิ หัวแม่ตี.....เราเกร็งจนเป็นตะคริว.. ไม่ใช่อะไรพี่แกพาเหาะปาดซ้ายป่ายขวาเป็นที่น่าหวาดเสียวสาวใหญ่(ไว้ก่อน)อย่างเราเป็นอันมาก....

เอาเป็นว่าในที่สุดก็ถึงอุบลราชธานีโดยสวัสดิภาพ พวกเรา 6 ชีวิต รับกระเป๋าเสร็จ ทางปกครองจังหวัดอุบลก็มารับ และนำกระเป๋าเข้า check in โรงแรมก่อนเลย รร.รีเจ้นท์ ..โห สุดบรรยายเลย ไปพักเองแล้วถึงจะเห็นภาพ แต่คนอย่างเราอยู่ง่ายกินง่ายอยู่แล้ว แอร์เย็นเป็นใช้ได้ เพราะห้องพักมีไว้เก็บกระเป๋า ไม่ค่อยได้อยู่ห้องอยู่แล้ว ก็ขอบคุณพี่ๆ น้องๆ ที่ จ.อุบลที่ต้อนรับด้วยดี จ่าจังหวัด ท่านปลัดจังหวัด ฯลฯ น่ารักทุกคน อาหารก็แซบหลาย...หลังจากที่ โปรแกรมเมอร์เรื่องงานทะเบียนประวัติทำงานเรียบร้อยเราก็ไปทานข้าวกัน และวันรุ่งขึ้นพวกเราก็นั่งรถตู้ (อภินันทนาการจาก จ.อุบล) ไปส่งยโสธร

เย้...วันนี้ใครอย่ามาว่าเรานะ ขอเป็นคนยโส ซักวันนะที่รัก...ที่นี่ โรงแรม ok ค่ะ เหมาะสมกับการถ่ายภาพมาให้ดูด้วย พี่ๆ โดยเฉพาะพี่เหมียน(ตรา)ใจดีมาก ดูแลพวกเราอย่างดี ไปพบท่านรอง ผวจ. นายเก่าพวกเราด้วย (สมัยอยู่ส่วนกลาง) จุ๊...จุ๊...(ท่านร้องเพลงเพราะมากกกกกกกก ใครเป็นคนยโสธรยกมือขึ้น มีงานไหนอย่าลืมเชิญท่านรอง ผวจ. (ท่านหนุ่ย) ร้องเพลงนะ แล้วจะตะลึงนะจ๊ะ...อุ้ยท่านจะรู้มั๊ยเนี่ยว่าเรามาโฆษนาให้ท่านน่ะ

งานนี้ส้มตำมาเลย ตามด้วยไก่ย่างยโส ตามด้วยแกงเห็ดโคนใส่ผักติ้ว แซงมาติดๆ คือปลาส้มทอด โอ๊ยแซ่บหลายเด้..ขอบอก กางเกงเกือบยัดไม่เข้าแล้ว..
การทำงานเป็นเรื่องรอง กินมาก่อน เที่ยวมาคู่คี่ ทำงานเป็นอับดับสุดท้าย นี่คือสโลแกนของเรา ฮะ..ฮ่า..ใครเห็นด้วยยกมือขึ้น

ท้ายสุดก็ทำงานสำเร็จ เที่ยวอย่างคุ้มค่า ราคาไม่ต้องจ่าย เพียงแต่จังหวัดอาจด่านิดหน่อยถึงมาก ที่ต้องเจียดงบประมาณอันมีน้อยนิด ดูแลพวกเรา ขอบคุณพี่ๆ ทั้งหลาย ขอบคุณจากใจเด้อ ไว้มากรุงเทพเมื่อไหร่ let me know นะค่ะ แล้วเจอกัน ฝากรูปให้ดูด้วยนะ

ภาพวิวเมืองอุบลในมุมสูงจากเครื่องบิน




บริเวณสนามบิน จ.อุบล



ที่ทำการปกครอง จ.อุบล (ชั่วคราว)









จ่าจังหวัดอุบลพาไปทานข้าว



ได้เป็นคนยโสแย้ว โรงแรมที่ัพักค่ะ






วิวจากโรงแรมที่พัก


ไหว้พระคู่บ้านคู่เมือง



หอพระไตรปิฎกคู่บ้านคู่เมืองที่เก็บพระไตรปิฎกจนแน่นเอี๊ยด เก่าหลายร้อยปี










พระธาตุอานนท์




















พระธาตุก่องข้าวน้อย ซึ่งคนในพี้นที่บอกว่า จริงๆแล้วไม่ใช่ที่นี่เพราะว่าตามตำนานพระธาตุองค์นี้เป็นพระธาตุที่ชาวบ้านรวบรวมอุปกรณ์ก่อสร้างต่างๆ เพื่อว่าจะไปสร้างพระธาตุพนม แต่เดินทางมาถึงที่นี่แวะพักเพราะมีฝนตกหนัก จนนานเกินไปกว่าที่จะเดินทางต่อจนในที่สุดพระธาตุพนมก็ก่อสร้างแล้วเสร็จเสียก่อน ชาวบ้านก็เลยนำอุปกรณ์ที่ตั้งใจนำมาถวายพระธาตุพนมสร้างพระธาตุองค์นี้ขึ้นมา ก็น่าเชื่อถือนะค่ะ เพราะพระธาตุองค์นี้ใหญ่เกินกว่าที่ชาวบ้านจนๆ คนหนึ่งตามตำนานที่ฆ่าแม่จะสร้างขึ้นมาด้วยตัวเองเพื่อถวายพลีแด่แม่ แต่พี่เหมียนตรา เล่าว่ามีพระธาตุองค์เล็กๆ อยู่อีกที่หนึ่งซึ่งไม่ไกลจากที่นี่มากนัก(แต่เราไม่ได้ไปเพราะไม่มีเวลา) ชาวบ้านบอกว่านั่นแหละเป็นพระธาตุก่องข้าวน้อยของจริง เรื่องนี้เท็จจริงประการใด ข้อยฟังเขาเล่ามาอีกทีนึง แต่ถ้าวิเคราะห์ตามที่ตาเห็นก็คงจะเชื่อที่ชาวบ้านในพื้นที่เล่ามากกว่า










Create Date : 21 สิงหาคม 2553
Last Update : 21 สิงหาคม 2553 10:48:07 น.
Counter : 913 Pageviews.

2 comments
  
พี่คะ ต่อมความขยันของพี่ทำงานพอ ๆ กันกับเราเลย มิน่าเงินเดือนขึ้นบ๊อย ๆ อิ อิ
โดย: เด็กหญิงเอาแต่ใจ IP: 117.47.226.250 วันที่: 21 สิงหาคม 2553 เวลา:11:10:08 น.
  
แสดงว่าเงินเดือนขึ้นเยอะแน่ๆเลย อ้าว....ก็ขยันเหมียนกัลล์งัยจ๊ะ ขอบคุณนะค่ะที่เข้ามาเยี่ยม เจอกันใหม่นะค่ะ
โดย: pimiya วันที่: 21 สิงหาคม 2553 เวลา:22:48:28 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

pimiya
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



มิตรภาพเป็นสิ่งที่หายากมากในสังคม ถ้าเราเจอก็ต้องรักษามันไว้ บางครั้งการรอคอยก็เป็นสิ่งที่เราต้องทำใจกับมันอีกเช่นกัน

Welcome and Love ชีวิตไม่ใช่เป๊ปซี่ มันจึงไม่ใช่สิ่งที่ดีที่สุด

lozocat
ชีวิตนี้ ได้มีโอกาสเกิดเป็นมนุษย์ ซึ่งมีสติปัญญาแต่มากบ้างน้อยบ้าง ตามแต่บุญแต่กรรมซึ่งเป็นเครื่องชี้แต่ละคน ได้มีโอกาสนับถือศาสนาพุทธ ซึ่งมีองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นพระบรมศาสดา จากเกิดจนมีชีวิตอยู่ถึงปัจจุบัน มีองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าห้อยติดคอตลอดเวลา แต่โง่เขลาเบาปัญญานัก ไม่ได้ศึกษาคำสั่งสอนของพระองค์ บัดนี้จะขอเป็นบุตรที่ดีของพระพุทธองค์จะนำคำสอนไปปฏิบัติ และเผยแพร่เพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับเพื่อนๆ ทั้งทางโลกและทางธรรม สิงใดที่เป็นประโยชน์ กระตุ้นแรงบันดาลใจให้กับผู้คน ก็ขออนุโมทนา แต่ถ้าสิ่งใดเป็นข้อผิดพลาดที่เกิดจากประสบการณ์ หรือความไม่รู้ใดๆ ก็ขออย่าเก็บไปใส่ใจจำ ถือว่าเป็นการแลกเปลี่ยนความคิดเห็นซึ่งกันและกันก็พอ..
New Comments