:::ปลายทางที่โค้งฟ้า..ตอนที่ 5 ::: ในวัยเด็ก .. กลางเดือนกันยายนทุกปีพวกเราจะมีความสุขกันเป็นพิเศษ เพราะจะถือเอาวันนี้เป็นวันรวมจัดปาร์ตี้เล็กๆ สำหรับสมาชิกที่มีวันคล้ายวันเกิดในเดือนนี้ เลือกเอาวันเกิดพี่สามเพราะเป็นวันกลางระหว่างเราสามคน พี่สาม แก้วใส และน้องเล็ก พ่อจะทำอาหารเองมีหกซุบเปอร์เปี๊ยกเป็นลูกมือ อาหารตามโหวดของพวกเราก้อหนีไม่พ้นลาบหมูรสเด็ดของพ่อ ตือฮวนกระเพาะล้วนๆกับกระดูก เพราะมีบางคนไม่กินไส้ บางคนไม่กินหัวใจ บางคนไม่กินตับ และทุกคนไม่กินปอด.. ที่ไม่เคยขาดก้อเห็นจะเป็นทอดมันปลากราย ที่สุกแทบไม่ทันช้อนซ่อมในแต่ละมือที่รออยู่รอบกะทะ พ่อบอก..ใครทำชั่วจะตกกะทะทอดมันให้เห็นกับตา.... หลายคนถอยไปสามสิปแปดวิ..แล้วก้อกลับมาใหม่.. ที่เห็นพองฟูลอยยั่วอยู่มีเสน่ห์เร้าใจ.. ของหวานก้อแล้วแต่จะนึกได้ แต่ไม่เคยลืมครองแครงกรอบสูตรลืมไม่ลงที่ระเบิดเต็มบ้านเพราะสูตรแป้งผิด พวกเราไม่ชอบทานขนมหวานที่ทำด้วยมะพร้าวถามถึงทีไรทุกคนสั่นหัวหมด ขี้เกียจขูด..คิดถึงกระต่ายจัง..(กระต่ายขูดมะพร้าว) บางวันเจ้าก็เป็นรถลากต่างล้อเลื่อนของน้องเล็ก เคยทำขนมที่ต้องใช้มะพร้าว ก้อมีบัวลอยแสนสุขที่ทำอยู่ปีเดียวแล้วเลิก เข็ดพวกหัวครีเอทีพทั้งหลายที่ประดิษฐ์ประดอยปั้นสารพัดลอย แล้วแต่ใครจะถนัดอะไร ตอนนั้น ไอ้มดแดงกำลังฮิตมาก น้องรองปั้นไอ้มดแดง น้องเล็กปั้นจัมโบ้เอ ..พ่อบอก ใครลอยอะไรต้องกินอันนั้น ของบางคนไม่ยอมลอย..บางคนลอยแล้วกินไม่ได้ ..แป้งปั้นจนเหนียว..เคี้ยวไม่ออก.. อันนี้ก้อสูตรลืมไม่ลง.. ปีต่อมาพ่อถามปีนี้ทำอะไรลอยดีน้องเล็ก... น้องเล็กสั่นหัวไม่ตอบ..ทุกคนส่ายหน้าหมด เปลี่ยนมาทำขนมครกบ้าง เอาสนุกสนานอย่างเดียว ไม่คำนึงถึงรสชาติ. ภาพเหล่านั้นยังตรึงใจแก้วใสเสมอ เสียงหัวร่อคิกคัก .แย่งกันหยอด..แย่งกันแคะ.. บางหลุมไม่ทันสุก บางหลุมก็เกรียม..คนทำเยอะ..แต่ไม่มีคนกิน.. คิดถึงจัง..กลิ่นขนมครกลอยมา..หวานมัน.. อันนี้ก้อสูตรลืมไม่ลงอีกแหล่ะ..กองอยู่โคนต้นขี้เหล็กริมรั้วหลายวัน เจ้าด่าง เจ้าแดง เจ้าดำไม่แล พ่อบอกมันคงไม่อยากกินขนมครกอีกจนกว่าจะเปลี่ยนชาติ (...) แก้วใสคิดว่า หากพูดได้มันจะบอกเราว่า ประทับใจบรรยากาศอบอุ่นนั้นไปทั้งชาติต่างหาก. อ้า..อดีตที่ล่วงผ่านไป เคยสนุกสุขใจ ฤาจักหวนกับมาเนาว์.. โอ้โอ๋...อดีตดังเงา เลือนลางว่างเปล่า ล่วงดับแล้วลับวับหาย..   Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2553 1 comments Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2553 17:59:30 น. Counter : 434 Pageviews. Share Tweet

อ้า..อดีตที่ล่วงผ่านไป เคยสนุกสุขใจ ฤาจักหวนกับมาเนาว์.. โอ้โอ๋...อดีตดังเงา เลือนลางว่างเปล่า ล่วงดับแล้วลับวับหาย..   โดย: Peakroong 26 กุมภาพันธ์ 2553 9:47:52 น.