เอาเรื่องสั้นแต่งเองเล่นๆ มาฝากคับผม...หุหุหุ.. หวัดดดีคับ...วันนี้เอาเรื่องสั้นแต่งเองมาฝาก..แบบว่าหมดมุขเขียนแล้วอ่ะ... อืม..เรื่องนี้แต่งไว้ตั้งแต่ก่อนจบม.ปลายอ่ะ..เป็นเรื่องที่แต่งส่งอาจารย์วิชาภาษาไทย เอามาแก้ไขเรียบเรียงใหม่อีกนิดนึง.. ลองอ่านกันดูก็แล้วกันนะคับผม...อิอิอิ *** Nice To Meet You !!! ...ยินดีที่ได้รู้จัก(นะ) *** " สายแล้ว สายแล้ว !!! " เสียงตะโกนมาแต่ไกลของเด็กผู้ชายคนหนึ่ง วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรกในชั้นม.4 ของเขา ... วันที่ใฝ่ฝัน แล้วเขาจะต้องมาสายตั้งแต่วันแรกเลยเนี่ยนะ อุตส่าห์ทุ่มสุดตัวอ่านหนังสือเตรียมสอบเข้าม.ปลายตั้งแต่ม.2 เพื่อเข้าโรงเรียนมัธยมที่มีชื่อเสียงแห่งนี้ ยอมรับล่ะว่าต้องให้แม่เตือนบ้าง แต่ก็เข้าได้แล้วนี่นา ถึงแม้จะด้วยคะแนนอันฉิวเฉียดก็ตามทีเถอะ " วิชาพละยิ่งเก่งๆ อยู่ ยังต้องมาวิ่งให้ทันเข้าเรียนอีก ...แง้... " อีกเสียงดังมาจากด้านหลัง ทำให้เด็กหนุ่มหันกลับไปมอง และได้เห็นเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง จากรูปร่างหน้าตาแล้ว เธอไม่น่าจะอยู่เกินม.ต้นซักนิด ...ตัวเล็ก ตากลมโต ขนตายาวงอน ผิวขาวอมชมพู และริมฝีปากเต็มอิ่มที่เชิดขึ้นนิดๆ แสดงถึงความดื้อรั้น ที่คงมีอยู่ไม่น้อยในตัวเด็กคนนี้ รวมๆแล้ว..ก็ลงความเห็นได้ว่า..น่ารัก...และ..น่าจีบยิ่งนัก..หึหึหึ ด้วยความที่มองอยู่นาน เธอจึงหันมาเห็นเขา และเขาก็ยิ้มให้ด้วยความเป็นมิตร แต่..เธอกลับแหวใส่เขาเฉยเลยน่ะสิ " มองหาอะไร..ไม่เคยเห็นคนวิ่งรึไง " หลังจากนั้นเธอก็วิ่งแซงเขาไป ...ทันลุงยามที่กำลังจะปิดประตูโรงเรียน ส่วนเขาก็ได้แต่ยืนอึ้งอยู่ตรงนั้น มารู้ตัวอีกที เธอก็ไปนู่นแล้ว..แถมยังเข้าโรงเรียนไม่ทัน ส่งสายตาอ้อนวอนที่เคยใช้ได้กับยามที่โรงเรียนเก่า ...ก็ไม่ได้ผล สุดท้ายก็เลยต้องเดินคอตกไปเซ็นต์ชื่อเด็กมาสายไปตามระเบียบ... ' เฮ้อ..ซวยแต่เช้าเลยแฮะ ' เขาคิดในใจ และได้แต่หวังว่าวันนี้คงผ่านพ้นไปด้วยดี... " อีกแล้ว สายอีกแล้ว !!! " วันที่ 4 ในรอบหนึ่งสัปดาห์ ผมทำลายสถิติโลกของตัวเองได้แล้วครับ อีกหนึ่งวันที่เหลือน่ะผมติดรถของแม่มาก็เลย..รอดมาได้อย่างหวุดหวิด...หุหุหุ แต่ผมไม่เหงาหรอกนะครับ..เพราะอะไรน่ะเหรอครับ.. อ้ะ..นั่นไง เธอวิ่งมานู่นแล้วครับ ตัวเหตุผลที่ทำให้ผมไม่เหงาเลย ว้า...วันนี้เธอก็ยังคงหน้าบึ้งเหมือนเดิม.. คงไม่ใช่เพราะเธอเห็นผมหรอกนะ อืม..ทั้งๆ ที่เราก็อยู่ชั้นเดียวกัน แถมห้องเดียวกันอีกต่างหาก ดูเธอจะไม่ดีใจที่ได้อยู่ห้องเดียวกับผมแฮะ... เฮ้อ..ผมตัดสินใจแล้วครับ ผมต้องชวนเธอคุย (ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม) ให้ได้ คอยดูนะ.. อืม แต่เอาไว้วันหลังดีกว่า ก็...วันนี้เธอบึ้งกว่าทุกวันอ่ะครับ ขืนเข้าไปทักมีหวังผมคงเสียหล่อกลับมาแน่ๆ... หึหึหึ (ไม่ได้หลงตัวเองนะเนี่ย) และแล้ววันนี้ของวันนั้นก็มาถึง (อย่างงนะครับ ก็วันนั้นที่ผมสัญญากับตัวเองไงครับ..นึกออกกันรึยัง) ผมลงทุนตื่นเช้ากว่าปกติ (ของตัวเอง) แล้วก็มายืนดักรอเธออยู่หน้าโรงเรียนนี่แหละครับ... นั่น.. เธอมาแล้วครับ อ้ะ..ยังบึ้งเหมือนเดิมแฮะ ทันทีที่เห็นผมซะด้วย..อืม ผมคงตาฝาดมากกว่า ...อิอิอิ... เธอคงเหนื่อยที่ต้องวิ่งมาโรงเรียนทุกเช้าก็เลยหน้าบึ้งแบบนี้..ใช่แน่ๆ... เอาล่ะ..วันนี้ผมต้องชวนเธอคุยให้ได้ พอเธอวิ่งมาถึงเห็นผมยังยืนอยู่ เธอก็ตั้งท่าเตรียมจะว่าผมอีกแล้วครับ...ง่า ผมไปทำอะไรให้ครับคุณ ...แต่คราวนี้ผมไม่ยอมให้เธอพูดก่อนหรอกครับ.. ชิงพูดก่อนเลยดีกว่า..หุหุหุ " อ้ะๆ !!! อย่าเพิ่งว่าผมนะครับ เห็นคุณวิ่งมาเหนื่อยๆ เดี๋ยวก็หายใจไม่ทันกันพอดี " ได้ผลครับ.. เธออึ้งกิมกี่ไปเลย " ขอบคุณที่เป็นห่วง แต่ฉันไม่ตายง่ายๆ หรอก แล้วมายืนขวางทางทำไม หลีกไป !! " ไม่พูดอย่างเดียว เธอเตรียมจะผลักผมออกให้พ้นทางซะด้วย " โอ๊ะ... นี่คุณคิดจะแต๊ะอั๋งผมเหรอ ไม่ดีน้า..เป็นผู้หญิงแท้ๆ " ตายล่ะ.. ผมเผลอแซวเธอไปอ่ะครับ.. ดูสิหน้าบึ้งกว่าเดิมอีก " โหคุณ.. อย่าทำหน้ายุ่งๆ อย่างนั้นสิ เดี๋ยวแก่เร็วนะ " ยังไม่เข็ดครับ... 555+ " ก็ไม่ใช่เรื่องของนาย ว่างมากนักรึไง หลีกไป ฉันจะเข้าโรงเรียน " " ยิ้มก่อนสิครับ คุณน่ารักออก เห็นแต่คุณทำหน้าบึ้ง น่านะ..อยู่ห้องเดียวกันแท้ๆ รู้จักกันไว้ก็ไม่เสียหายนี่นา ผมชื่อ.... ยินดีที่ได้รู้จักครับผม " ผมพยายามยิ้มหวานที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่ดูเหมือนมันจะตลกสำหรับเธอ เธอเลยหัวเราะผมซะงั้น แต่คุณครับ...มาดูเร็วครับ...น่ารักจริงๆ ด้วย เวลาเธอยิ้มน่ารักกว่าตอนหน้าบึ้งอีกครับ..เห็นแล้วอยากให้เธอยิ้มให้ผมตลอดเลย... (โอย...เคลิ้มครับเคลิ้ม) " น่ารักดีนี่นา ยิ้มบ่อยๆ สิคุณ " เธอหุบยิ้มทันควันเลยครับ... ว้า..เสียดายจัง.. " ช่างฉัน หลีกไปฉันจะเข้าโรงเรียน โอ๊ย..สายจนได้..โธ่ !!! " " เดี๋ยวสีครับ คุณยังไม่ได้ตอบผมเลยนี่นา คุณชื่ออะไร ? อ้อ!! แล้วก็ยินดีที่ได้รู้จักน่ะคุณ เขาพูดกันตามมารยาทนะ ผมพูดแล้ว แต่ผมว่าผมยังไม่ได้ยินคุณพูดเลยนะ " หุหุหุ...ผมรู้หรอกครับว่าเธอชื่ออะไร.. ก็มันมีการแนะนำตัวกันตั้งแต่วันแรกแล้วนี่นา แต่ผมอยากได้ยินเธอพูดว่าเธอ ' ยินดีที่ได้รู้จัก ' ผมนี่ครับ...อิอิอิ " ก็ได้ๆ ฉันชื่อ.... แต่ไม่ยินดีที่ได้รู้จักนายหรอกนะ หลีกไปได้แล้ว ...ลุงอย่าเพิ่งปิดค่ะ..หนูจะเข้าไปแล้ว !!! " เอ่อประโยคหลังนี่เธอพูดกับลุงยามครับ สงสัยลุงแกเห็นพวกเรามัวแต่ยืนคุยจนไม่เข้าโรงเรียนซักทีเลยจะปิดประตูซะงั้น.. พอพูดจบเธอก็เดินชนผมเข้าโรงเรียนไปเลย " ก็แค่นั้นแหละคุณ " ผมตะโกนตอบเธอไปพร้อมรอยยิ้ม แล้วก็วิ่งตามเธอเข้าไปในโรงเรียน ' วูปปี้!!! ' อันนี้ผมตะโกนในใจครับ กลัวเธอได้ยิน อย่างน้อยวันนี้เธอก็ยิ้มให้ผมแล้วหนึ่งครั้ง ถึงจะเป็นการหัวเราะผมก็เถอะ อิอิอิ เฮ้อ..สุดท้ายเธอก็ไม่ยอมพูดว่า ยินดีที่ได้รู้จัก ผมจนได้.. ไม่เป็นไรครับ ผมยังมีเวลาอีกนานที่จะได้ยินเธอพูดคำๆ นี้ ผมเชื่อว่าผมจะต้องทำให้เธอพูดคำนี้ให้ได้ ถึงแม้ว่าจุดเริ่มต้นระหว่างผมกับเธอจะไม่ค่อยดีนัก แต่ผมเชื่อว่าวันเวลาต่อจากนี้ผมคงได้รู้จักเธอมากยิ่งขึ้น อย่างน้อยก็จนกว่าเราจะจบม.ปลายนั่นแหละ อืม..ผมชอบฟังคำว่า ' ยินดีที่ได้รู้จัก ' ที่สุดเลยครับ ถึงจะเป็นแค่คำพูดที่พูดไปตามมารยาท แต่พอเวลาผ่านไป หลายๆ คนก็คงรู้สึก ' ยินดี ' เหมือนผมตอนนี้ใช่ไหมล่ะครับ เพราะผม ' ยินดี ' ที่ได้รู้จักเธอจริงๆ ตอนนี้มันเลื่อนขั้นเป็นคำพิเศษสำหรับผมแล้วล่ะครับ.. แล้วคุณล่ะครับ ค้นพบคำพิเศษ สำหรับการเริ่มต้นสิ่งดีๆ กับคนพิเศษของคุณรึยัง ถ้ายัง ก็ขอให้พบโดยเร็วนะคับ หรือใครจะใช้คำเดียวกับผมก็ไม่ว่ากันหรอกครับ.. อิอิอิ ขอให้คุณๆ โชคดี (เหมือนผม) นะครับ... ล.ป. ตอนนี้ความสัมพันธ์ของเธอกับผมพัฒนาไปถึงไหนคุณๆ คงเดาได้ โดยไม่ต้องเฉลยหรอกนะครับ.. ก็บอกแล้วผมคิดอะไรก็ต้องทำให้ได้... 555+.... จบแล้วคับผม... เป็นไงกันบ้างอ่ะ.. เพิ่งจะหัดแต่งเป็นเรื่องแรกคับ...อืมๆ.. คราวนี้จะเปิดช่องคอมเมนต์ไว้ให้เป็นพิเศษละกันนะคับ.. ให้เพื่อนๆ ช่วยเมนต์กันว่าเรื่องสั้นนี้เป็นไงบ้าง จะได้เอาไปพัฒนาฝีมือ..หุหุหุ แต่ถ้าจะช่วยเข้าไปเซ็นต์ Guest Book ให้ด้วยก็จะดีมากๆ เลยคับผม... วันนี้ก็ไปก่อนแล้วคับ.. อ้อ..เกือบลืมไป หลังจากนี้เราคงไม่ได้เข้ามาอัพบ่อยๆ อย่างนี้แล้วล่ะ เพราะมหาลัยเปิดเทอมแล้ว.. คงไม่ว่ากันนะคับ... ขอบคุณที่เข้ามาอ่าน เรื่องสั้นฉบับกระเป๋า กันนะคับ... บ๊ายบาย.... อิอิอิ *** Guest Book *** *** หัวโต...หน้านี้มีไว้ถาม ***   Create Date : 30 ตุลาคม 2548 6 comments Last Update : 30 ตุลาคม 2548 6:38:28 น. Counter : 1811 Pageviews. Share Tweet

ตื่นแต่เช้าเชียว เย็น ๆ กลับมาอ่านนะคะ ตอนนี้ต้องออกไปธุระแล้วค่ะ   โดย: Big Spender 30 ตุลาคม 2548 6:40:26 น.

ขอบคุณครับบบบ ตกลงไปถึงขั้นไหนแล้วครับ   โดย: ฉี่เฉี่ยวถัง 30 ตุลาคม 2548 7:53:10 น.

ง่า ทามไมบ๊อคน่ารักงี้อะ   โดย: idexying 30 ตุลาคม 2548 15:57:48 น.

บล็อกน่าร้ากกกก กิ๊ดดดดดดดดดด   โดย: ` FLuFFybY~ KeLLy ^ 30 ตุลาคม 2548 19:40:47 น.

เรื่องสั้นจริงๆแหละ เข้ามาอ่านค่ะ   โดย: รักดี 30 ตุลาคม 2548 20:11:35 น.

เรื่องสั้นใสๆจริงๆเลยอ่ะ เหมาะแก่การเป็นเด็กม.ปลายสุดๆ อิอิ   โดย: ไข่หวาน (ทะเลหวาน ) 1 พฤศจิกายน 2548 1:08:40 น.