Group Blog All Blog
|
เด็กโรคจิต..แค่นิดเดียวเอง !! ดีใจจังที่บล็อกของเรามีคนอ่านตั้ง เกือบ 2000 วิว แล้ว ไม่รู้ว่าอ่านจริงๆ หรือเปิดมาดูเฉยๆเนี่ย 555+ แต่ก็ขอบคุณทุกวิวนะคะ ห่างหายกันไป 2 วัน เนื่องจากดูซีรี่ย์และอ่านหนังสือด้วยค่ะ ( นิยายนะคะ อย่าคิดว่าเป็นหนังสือเรียนเชียว ) เริ่มต้นกันที่วันศุกร์ที่ผ่านมาก่อนเลย หลังจากที่เราก็ตรากตรำทำงานมาทั้งวันแล้ว - -" เหมือนจะหนักนะแต่ก็ชิวๆเหมือนเดิม เราก็เดินทางกลับบ้านแบบไม่ได้คิดอะไรเล้ยยย คิดว่าจะชวนน้องกินหมูกะทะ ก็คงถึงบ้านดึกละ หรือจะแกงกระหรี่ดี ซื้อของไม่ทันแน่ๆ เอาละตัดสินใจว่าชวนน้องสั่ง KFC มากินดีกว่า !! พอถึงบ้านก็ชวนน้องๆ แต่น้องๆบอกว่า ซื้อ KFC มาแล้วตอนไปซื้อของ โอเค โครงการล้มเลิกทั้งหมด ก็นั่งๆกันไปชิวๆ เล่นเกมส์ ขายของกันไป จนซักประมาณเกือบ 4 ทุ่ม พี่เค้าก็เดินมาพร้อมหลาน หอบหิ้วอะไรมากมาย พร้อมเอาแผ่นหนังมาให้น้อง ส่วนเราอะหรอ ไม่กล้าแม้แต่จะสบตา เค้าก็คงไม่เห็นเราหรอก เพราะวันนี้เรานั่งข้างใน อารมณ์นั้นหูแว่วๆ ว่าพี่เค้าจะกลับบ้าน 2-3 วัน ในใจเราก็คิดเฮ้อ... ช่างเป็นเสาร์อาทิตย์ที่แย่จริงๆ ที่ไม่ใครอยู่ กทม.กะเราซักคน เพราะน้องๆก็ต้องไปขายของที่ตลาดน้ำอโยธยาเราก็ไม่คิดอะไร จนเที่ยงคืนกว่าๆ เราก็เข้าบ้าน นอนดูซีรี่ย์ ไปเรื่อยๆ เรื่อยๆไป จน เช้าแล้ว คิดได้แล้วก็คงต้องนอนซักหน่อย นอนไปนอนมา อ่าววว บ่าย 3โมง ยังไม่ไหว ขออีกหน่อย แบบว่าขาดการติดต่อในทุกหนทาง จนกระทั้งเวลา ทุ่มกว่าๆ พี่ข้างห้องมาเคาะประตู 555+ เราก็เลยตื่นอาบน้ำแต่งตัว ออกไปหาข้าวกิน ตอน 2 ทุ่ม เดินออกไปแล้วเราก็ได้เห็นว่ารถพี่เค้าจอดอยู่ อ๊ากกกกกส์ ตื่นเต้น !! ( นี่หละ โรคจิตขั้นที่ 1 ) ไม่มีอะไร แค่รถ แต่ในใจก็ดีใจแหละ เพราะคิดว่ายังไงก็น่าจะได้เจอบ้างหละ แต่เราก็ยังทำตัวเหมือนเดิม คือกินข้าวทำอะไรเสร็จ ก็มานอนดูซี่รี่ย์ คิดว่าจะดูซักแปบแล้วจะนอน เพื่อปรับเวลาให้ตัวเอง แต่ใครจะไปนอนหลับละเนี่ย เอาวะ งั้นก็ดูไปจนกว่าจะง่วงแล้วกัน ดูไปดูมา ก็ปาไป 6 โมงเช้า ( แต่ก็ไม่เคยลืมภารกิจประจำวันนะคะ ส่งข้อความเรียบร้อยแล้ว ) ตัดสินใจ นอนดีกว่า วันนี้ดีกว่าเมื่อวันเสาร์นิดนึง ตื่นมาบ่าย 3 โมง อาบน้ำ กินนม เรียบร้อย ก็ออกมานั่งเล่น รับลมกับพี่ข้างบ้าน ถ่ายรูปไป คุยกะเจ๊จ๋าไป แต่ประเด็นมันอยู่ที่พี่เค้า 555 แล้วสิ่งที่ตอบแทนการตื่นเช้า ( ตรงไหนฟะ) ของเราก็คือ พี่เค้ามานั่งกินข้าวอยู่ตรงหน้าเรานี่เอง เราเลยแอบถ่ายรูปแล้วส่งไปให้เจ๊จ๋าดู ( โรคจิตขั้นที่ 2 ) แต่เจ๊จ๋าก็ไม่ได้ปลื้มหรอกนะคะ ที่น้องสาวมีปัญญาทำได้แค่นี้เอง อิอิ ก็ไม่อยากรบกวนเวลากินข้าวของพี่เค้านี่คะ ( แก้ตัวน้ำขุ่นๆกันเลยเชียว ) แต่นั่นเราก็ว่ามันยังธรรมดาไป ไม่รู้ว่าพี่เค้ากินข้าวด้วยความรู้สึกยังไง อร่อยไหมเนี่ย?? เอาละ ในเมื่อเราสงสัย แต่ไม่กล้าคุย เราก็ตัดสินใจ ส่งข้อความไปถามเค้าซะงั้น " กินข้าวอร่อยป่าวคะ " ( นี่แหละ โรคจิตขั้นที่ 3 ) 5555 +++ เงียบ ไม่มีเสียงตอบรับใดๆทั้งสิ้น แค่รู้สึกว่าวันนี้พี่เค้ากินข้าวช้าเป็นพิเศษ นั่งให้เราเชยชมนานมากเลย มันคุ้มค่าจริงๆที่ตื่นมา กินข้าวเสร็จ พี่ก็ถือขวด Pepsi ไปคืนที่ร้าน พร้อมหนังสือ 3 เล่ม ท่าทางจะหนักนะคะนั่น อยากจะไปช่วยพี่ถือเหลือเกิน .. จบสิ้นความฟินสำหรับวันอาทิตย์ วันนี้ วันที่ 22 แล้ว นี่ก็ครบ 4 เดือนแล้วที่เราทำแบบนี้มา ตลกตัวเองเหมือนกันนะเนี่ย ทำไปได้ไง!! เราคิดแค่ว่าอะไรที่อยากทำก็ทำ ดีกว่าไม่ได้ทำแล้วมาเสียดายทีหลัง แต่จริงๆ ก็อยากให้เค้ารับรู้และตอบรับความรู้สึกเรานะ แต่อีกใจก็แค่อยากให้เค้าคุยกับเราเหมือนตอนก่อนหน้านี่เท่านั้นเอง....ก็บอกแล้วว่าเราตกหลุมรักผู้ชายคนนี้จริงนะเนี่ย...จากที่คิดว่าไม่ได้ชอบ....จนรู้สึกว่าชอบ.....จนตอนนี้ตกหลุมรัก...เราสามารถทำอะไรบ้าๆได้เพราะผุ้ชายคนนี้จริง ถ้าจะไม่สมหวังหรืออะไรก็ขอพี่ชายคนที่น่ารักๆกลับมาให้เราด้วยนะคะ ขอบคุณทุกคนที่อยู่ข้างๆ คอยเชียร์ คอยลุ้นเรามาตลอดนะ เราก็จะพยายามต่อไป 55++ อย่าคิดว่าจะเลิกง่ายๆ
|
R_LALAE
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
Friends Blog Link |
|||||||||||||
