เมื่อวันที่ 17 พ.ย. 2550 ที่ผ่านมาเป็นวันคล้ายวันเกิดของเราเอง เป็นปีที่มีอะไรน่าแปลกใจหลายอย่าง เริ่มตั้งแต่

1. มีคนมากมายหลายคนที่ไม่รู้จักทักทายและอวยพรวันเกิดผ่านทางบล้อก ตอนแรกที่เปิดมาดูบล้อกรู้สึกแปลกใจ และระคนปลาบปลื้ม ด้วยความต้นตันใจจึงแต่งกลอนสดขึ้นมาบทหนึ่งเพื่อตอบแทนผู้มีน้ำใจและเสียสละเวลาของตนเองมาอวยพรวันเกิดให้กับเรา ดังนี้

พรใดอันประเสริฐ
จงบังเกิดกลับคืนผล
ขอจงบันดาลดล
กลับผู้ให้ได้ดุจกัน.

2. น้องสาวใช้บริการของอะไรจำไม่ได้โทรศัพท์มา พอรับสายปรากฏว่าเป็นเพลงอธิษฐานกับดาวที่เพราะมากๆ ฟังแล้วซึ้งจัดจนน้ำตาซึม ซาบซึ้งง่ะ เดี๋ยวนี้มีอะไรแบบนี้ด้วยเหรอเนี่ย??!!

3. เพื่อนเป็ดโทรมาอวยพร พร้อมบอกข่าวดีว่าอีกสองเดือนข้างหน้าจะคลอดลูกชายอีกคน เฮ้อ...เราก็นั่งนับดาวต่อไป อธิษฐานให้เนื้อคู่ลงมาเกิดซะที (เด่ะ)

4. เพื่อนจัดงานวันเกิดให้ ได้เป่าเทียน ได้นอนดูท้องฟ้า กะว่าจะดูฝนดาวตก แต่รอจนจะหลับดาวยังไม่ยอมตกให้อธิษฐานสักดวง (สงสัยชาตินี้จะแห้ว เพราะอธิษฐานต่อดาวมะด้าย)

5. ควันหลงหลังวันเกิดมีประปราย นับตั้งแต่ของขวัญลึกลับที่วางไว้บนโต๊ะทำงาน สายเข้าจากเพื่อนเก่าที่อวยพรวันเกิดย้อนหลังซะห้าวัน หรือแม้แต่ ข้อความอวยพร ทาง เอ็มที่มาจากเพื่อนรักที่พำนักที่จีนตอนนี้ หรือล่าสุดวันนี้ หลังวันเกิดเกือบอาทิตย์ก็ยังมีของขวัญอีกกล่องมาเซอร์ไพรส์

สืบจากการรู้สึกดีๆ ที่มีคนหลายๆคนมาอวยพรให้เราในวันเกิด (ถึงพยายามบอกตัวเองว่า มันก็แค่อีกวันหนึ่งที่เดี๋ยวก็ผ่านไป ไม่เห็นจะแปลกตรงไหน แต่ก็ยังอดตื่นเต้นและคาดหวัง รอคอยคำอวยพรกับของขวัญจากคนใกล้ชิดไม่ได้) ก็เลยคืดว่าต่อจากนี้ไปจนจบเดือน จะตามอวยพรวันเกิดให้กับสมาชิกบล้อกแก๊งค์ที่มีวันเกิดในเดือนเดียวกันให้ได้ทุกวันและทุกคน

มาคอยดูกันว่าจะทำได้หรือไม่ หึหึ ลองสักตั้ง


ถัดมาอีกหนึ่งอาทิตย์ก็วันที่ 24 พ.ย. 50 ก็เป็นวันเกิดนักเรียนที่เรารักมาก ปีนี้ตรงกับวันลอยกระทงซะด้วย ถึงแม้จะไม่มีโอกาสได้อวยพรด้วยตัวเองก็ขอส่งความปรารถนาดีให้ลูกศิษย์สุดที่รักของเรา ณ ตรงนี้ ให้ลูกศิษย์มีแต่สุข สมหวัง มีสมองที่ปราดเปรื่อง คิดดี ทำดี มีแต่คนรักคนเอ็นดู (สาทู้.....)


อีกไม่นานก็จะวันพ่ออีกแล้ว

ปีนี้ทางโรงเรียนและสถานที่ต่างๆ คงจะทำเป็นงานใหญ่ แต่ที่โรงเรียนก็ไม่น่าจะมีอะไรมาก ตักบาตร พระสงฆ์ให้พร พิธีถวายพระพร การแสดง (ปีนี้มากหน่อย ตั้ง 8 ชุดการแสดงแน่ะ บึ๋ยยยย สงสารนักเรียนที่ต้องนั่งชมจัง ถ้าแดดร้อน แย่แน่เลย)



ถัดจากวันพ่อก็กิจกรรมค่ายวิทยาศาสตร์ 8-10 ธ.ค. 50

ตามที่เคย จัดค่ายวิทยาศาสตร์ 2 คืน 3 วัน นอนกลางดินกินกลางทรายอีกครั้ง ปีนี้มีเต๊นท์เป็นของตัวเองละ ถุงนอนก็มีละ (อ่านะ...ก็ต้องนอนตั้งสองคืน ขอสบายตอนกลางคืนมั่งดิ) ประสบการณ์จากการตั้งเต็นท์บริเวณนั้นสอนว่า ให้เอาผ้าหนาๆ หรืออุปกรณ์ที่สามารถป้องกันหลังจากก้อนหินตลอดทั้งคืนไปปูด้วย มิเช่นนั้น หมดค่ายต้องเข้านวดแผนโบราณแน่เลย

ปีนี้ไม่รู้สึกว่าอยากไปเท่าไรเลย นักเรียนก็...นะ ไม่เหมือนปีที่แล้ว ลูกชาย ลูกสาวที่น่ารัก ทั้งนั้นเลย (สงสัยอยู่ว่า จะมีรุ่นไหน หรือกลุ่มไหนอีกไหมหนอที่จะทำให้เรารักได้มากมายเท่าเด็กรุ่นที่แล้ว เดี๋ยวพอพวกเค้าโตกว่านี้ เราคงกอดไม่ได้แล้วสิ เหงาแย่เลย )

Create Date : 24 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 24 พฤศจิกายน 2550 1:53:17 น.		15 comments
Counter : 474 Pageviews.
Share Tweet