วันที่ 29 ต.ค. ที่ผ่านมาเปิดเทอมวันแรก เทอมนี้มีอะไรเปลี่ยนแปลงพอสมควร

เปลี่ยนระบบการสอนครูต่างชาติให้อยู่ในความควบคุมของเรา หุหุ แกก๊ะเจ้าครูต่างชาติใครจะท้อก่อนให้มันรู้ไปว้อย ไฟโตะ!!!

เปลี่ยนระบบการเก็บคะแนน ให้คะแนน และบันทึกให้เป็นระบบ เอาซี้...คราวนี้ถ้ามีประเภทคะแนนเท่ากันหมดให้มันรู้ไปว่ามั่วได้ขนาดนั้นลงในสมุดบันทึกคะแนน

ระบบการปกครองก็เอาจริงเอาจัง ก็คอยดูกันไปว่าเจ้าพวกนั้นจะมีความสุขในเวลาทำผิดแบบเดิมๆ ได้สักกี่น้ำ




ที่ว่ามานั้นต้องมาพร้อมๆ กับการประชุม วางแผนและดำเนินการ เราเองก็เครียดพอสมควร ไหนจะกังวลในเรื่องของการประชุมโดยใช้ภาษาอังกฤษตลอด (มันเครียดจนปวดหัว) กลัวว่าถ้าใช้ภาษาอธิบายไปแล้วพวกนั้นจะรับรู้และเข้าใจได้มากน้อยแค่ไหน



ใช้เอกสารเข้าช่วยสิ!! นี่คือความคิดเดียวที่แว้บเข้ามา ใช่แล้ว พ่อเคยสอน เวลาต้องการอะไร ให้เราเขียนบรรยาย อธิบายมาว่าต้องการอะไร เพื่ออะไร เขียนๆๆๆ ตอนนั้นเราเด็กก็เบื่อและรำคาญ ไม่เข้าใจว่าพ่อให้ทำทำไม พูดกันก็รู้เรื่อง ต้องเขียนด้วยหรือไง แต่มาวันนี้ เอกสารเหล่านั้นทำให้เราได้รับคำชมเชยจากครูต่างชาติว่าสามารถนำเสนอและพาการประชุมให้จบลงแบบงดงามได้ในที่สุด ภูมิใจจัง



จากวันเตรียมเอกสารสู่วันประชุม ใช้เวลา 4 วัน เกลาภาษา ฝึกอ่าน ฝึกออกเสียง ให้มีความรื่นไหลให้มากที่สุด เรื่องนี้ให้ข้อคิดกับตัวเองว่า

"ไม่ว่าสิ่งใดที่คิดว่ายากลำบาก หากมีการวางแผนและใช้เอกสารเข้าช่วย รวมถึงฝึกฝนและเตรียมพร้อม ทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดีในที่สุด"



ขอบคุณการฝึกให้คิดและเขียนของพ่อ ขอบคุณต้นแบบลายมือที่สะอาดเป็นระเบียบและงดงามจนทำให้ลูกพยายามฝึกให้ได้อย่างพ่อ


ขอให้พ่อมีความสุขและพบความสงบในสัมปรายภพ ไม่ว่าพ่อจะอยู่ที่ไหน ลูกจะทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้พ่อตลอดไปค่ะ รักพ่อ

Create Date : 04 พฤศจิกายน 2550
Last Update : 4 พฤศจิกายน 2550 19:49:22 น.		0 comments
Counter : 495 Pageviews.
Share Tweet