Bloggang.com : weblog for you and your gang
Group Blog
อินไซด์ซีรี่ส์
ก่อร่างสร้างบล้อก
ผลงานด้านนิพนธ์
My Diary
ความรู้ทั่วไปในช่วงชีวิต
โรงเรียนของเรา
หนังสือคือชีวิต
ร้องเพลง
master degree
เรื่องเล่า...เก้าสิบ
<<
พฤษภาคม 2552
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
3 พฤษภาคม 2552
ความรักในอีกแง่มุมหนึ่งในโลกใบนี้
All Blogs
จัดการยังไงกับใจตัวเอง
เจ็บเพราะรักอยู่ใช่มั้ย
ให้แปลว่าอย่างไร...
before my birthday
แอลกอฮอล์ล้างมือ MTF2+N
งานวันแม่และลูก...ศิษย์ในความภูมิใจ
เซ็ง สช.
ศิษย์เก่า-ศิษย์ปัจจุบัน
กอดเก้าอี้กันไว้นะคะ
โดนขโมยของในวันไหว้ครู น้ำตา และความซาบซึ้งใจ
ความรักในอีกแง่มุมหนึ่งในโลกใบนี้
วันเกิดปีที่ 33
ปิดเทอมกับการอบรม ATC ภาค #หนึ่ง#
กำลังอยู่ในสนามรบ!!!???
ค่ายลูกเสือ...มันไม่น่าเชื่อเลย!!
ก็มันเสียใจ ได้ยินมั้ย
forward mail ชีวิตของ วงกลม กับ สามเหลี่ยม (ข้อคิดเจ๋ง)
และแล้วก็ไม่ได้ไปไหน เซ็ง....(อีกแล้ว)
ใกล้ปีใหม่แล้วค่ะ ไปออกค่ายทำความดีกัน
ค่ายวิทยาศาสตร์...โลกเราน่าเป็นห่วงจริงๆ นะ
วันพ่อ ณ บ้านสุขาวดี ที่เดียวได้ครบทุกสิ่ง
Tag ที่ทำให้คุณรู้จักเรา และเรารู้จักตัวเอง
สืบเนื่องจากวันเกิด
เดือนเกิด- เดือนป่วยไข้
มรดกจากพ่อ
เรื่องเล่าริมรั้วโรงเรียน
อ่านนิยายให้ข้อคิด
ความรักในอีกแง่มุมหนึ่งในโลกใบนี้
ห่างๆ หายๆ จากการบันทึกบางอย่าง รวมถึงการเข้าไปทักทายสมาชิก เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ในแวดวงบล้อกแก๊ง นานพอสมควร (บางคนบอก นานมากพี่)
วันนี้กลับมาอีกครั้งกับความรู้สึกที่อยากจะบันทึกให้เป็นอนุสรณ์แห่งชีวิต
เชื่อว่าจะไม่มีคนที่กล่าวถึงในบันทึกวันนี้จะมาอ่านเจอ หรือเมื่อเจอ มันอาจกลายเป็นเสมือนจดหมายรัก (The Letter) ที่กว่าจะได้รับรู้ ก็สายไปเสียแล้ว
มันอาจดูเป็นซีรี่ส์สั้นๆ สำหรับคนที่เคยมีความรักที่ยิ่งใหญ่ อย่างคนเคยเป็นพ่อเป็นแม่ใคร หรือ เป็นเรื่องรักเล็กๆ บนโลกแห่งความรักหนุ่มสาวที่แสนโรแมนติก
เรื่องนี้อาจมีความต่างอยู่ที่ ความรักที่ดูมากมายเกินไประหว่างครูสาวกับนักเรียนกลุ่มหนึ่ง
เรื่องมีอยู่ว่า...
สืบเนื่องจากหลายปีที่ทำชมรมศิลปะการแสดง นักเรียนหญิงสองคนอยู่ในชั้นเรียน ป.4 เรื่อยมาจนป.5 จวบจนมาถึงชั้น ป. 6 ทั้งสองเคยบอกว่าอยากเรียนกับเรา ในขณะที่นักเรียนหลายๆ คนพากันกริ่งเกรงด้วยกิตติศัพท์แห่งความโหดและงานเยอะ
เด็กสาวสองคนต้องผิดหวังเพราะทั้งสองเป็นเด็กหัวกะทิของห้อง C (ที่โรงเรียนเป็น ห้อง A / B / C / D ) ในขณะที่ครูเดียวสอนเด็กห้อง A & B เพียงสองห้อง
เด็กป. 6 ที่ดูแลในปีนั้นเป็นห้อง A ซึ่งไม่ได้หมายความว่าเด็กห้องนี้จะเป็นเด็กเก่งกว่าห้องอื่น เนื่องจากโรงเรียนไม่ได้แบ่งแยกเด็กจากผลการเรียน หากแต่ในปีนั้นนักเรียนก็น่ารักได้ใจ ทั้งชายและหญิง ปกติเด็กในวัยนี้จะน่ารักและรักครูของเค้าอยู่แล้ว แต่ในครั้งนั้น นักเรียนชายกลุ่มเล็กๆ 4 คน ได้สร้างความประทับใจและเราก็รักเค้าได้มากมายอย่างที่ไม่เคยรักรุ่นใดขนาดนี้มาก่อน
ความรักและความผูกพันมันค่อยๆ สาน ค่อยๆ ก่อ เรารู้สึกสนิท ห่วงใยและปรารถนาดี จนเกือบๆ จะบอกได้ว่าแทบจะเป็นเหมือนความรู้สึกของแม่ที่มีต่อลูกของตนเอง เพียงแต่ แม่คนนี้จะเป็นที่รักของลูกๆกลุ่มนี้เพียงปีเดียว ในขณะที่ความรักของแม่นั้นคงไม่มีจืดจางไปกับกาลเวลา
เมื่อ 1 ปีแห่งความอบอุ่นผูกพันหมดลง วันแรกที่ร้างไร้ซึ่งเงาแห่งเด็กๆ ทำเอาเราหลั่งน้ำตาแห่งความคิดถึงอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ...ร้องไห้เพียงเห็นสถานที่ที่พวกเขาชอบนั่งรอเรา น้ำตารินเมื่อถึงช่วงเวลาเบรคที่พวกเค้าต้องวิ่งมาหาเสมอ น้ำคลอคลองสองตาจนหลากไหลเพียงเห็นช่อดอกกุหลาบทีพวกเค้าให้เราในวันสุดท้าย...
ปีต่อมานั้น สองสาว (ที่รอคอย) และสามหนุ่ม (ที่รักมาก) มาอยู่ห้องเดียวกันจนได้ เราตั้งใจมอบนักเรียนที่รักให้อยู่ในมือครูที่เรามั่นใจว่าดีที่สุดสำหรับพวกเขา ครูที่พร้อมจะเข้าใจและให้คำแนะนำสั่งสอนเด็กที่ย่างเข้าสู่วันรุ่นด้วยความปรานี
ปีแรกยังวางมือไม่ลง ตามสอน และทำให้ความหวังของสองสาวได้ป็นจริง (ได้เรียนกับเราจนได้นะ) และทั้งหมดก็ไม่ทำให้ผิดหวัง ทุกคนตั้งใจเรียน ทำงานต่างๆ ด้วยความรับผิดชอบ ใส่ใจกับวิชาที่สอนแม้ว่าหลายๆ คนจะมองว่ามันช่างเป็นวิชาที่น่าเบื่อและคร่ำครึ พวกเขาก็สร้างความภูมิใจให้กับเราผู้สอนได้ ให้คะแนนได้อย่างที่ไม่กลัวใครครหาว่าลำเอียง และไม่มีใครคัดค้านกับคะแนนที่ออกมา เพราะงานที่เห็นล้วนแสดงฝีมือของเขาเอง
หากมีครูคนอื่นแสดงความชื่นชมพวกเขาให้ได้ยินก็จะรู้สึกภาคภูมิใจ ประหนึ่งแม่ที่ได้ยินคนอื่นพูดชมเชยลูกของตน ย่อมต้องดีใจและปลื้มเป็นธรรมดา
ปีถัดมาเรายอมวางมือจากพวกเขาโดยสิ้นเชิง มีเพียงการเข้าไปคุยกับพวกเขาทุกเช้า และทุกเวลาหากมีโอกาส แต่ทุกความเคลื่อนไหวยังอยู่ในสายตาและความห่วงใยยังคงเต็มเปี่ยม ความรักยังไม่จืดจางแม้แต่น้อย
ปีนี้ลูกๆ สุดที่รักของเรา กลุ่มที่เรารอคอยจะวนมาเป็นนักเรียนในปกครองของเราอีกครั้ง และครั้งนี้คงจะเป็นครั้งสุดท้าย...
เราทั้งหมดจะต้องแยกย้ายกันไปตามทางของตน ไม่ว่าจะลูกๆ ที่จบ ม. 3 ออกไปต่อโรงเรียนอื่น หรือแม้แต่เราซึ่งตั้งใจจะยุติจากที่นี่ในสิ้นปีการศึกษา
วาดหวัง และตั้งใจมากมายที่จะสอนให้พวกเขาเป็นคนดี มีคุณภาพที่สุด มีความสุขที่สุดในปีสุดท้ายนี้
เมื่อถึงวารวันที่เราต้องจากลา เราจะมองลูกๆ จบการศึกษาด้วยความภาคภูมิ
เมื่อถึงวารวันที่ต้องเดินห่าง เราจะจากลาได้อย่างหมดห่วงกังวล
แม้คิดถึงใจแทบขาด แต่ก็จะฝากสายลมอ่อนอุ่นดูแลความเป็นไปของพวกเขา
ฝากสายฝนชโลมชะล้างความเศร้าหมอง หากพวกเขาจะต้องเจ็บปวด
ฝากทุกสิ่งอย่างบนโลก กระซิบบอกถึงความจริงใจ ของครูคนหนึ่งบนโลกใบนี้
รักพวกเธอที่สุด...สุดที่รักของครู
Create Date : 03 พฤษภาคม 2552
Last Update : 3 พฤษภาคม 2552 23:44:34 น.
3 comments
Counter : 536 Pageviews.
Share
Tweet
ได้ความรู้สึกของคนที่เป็นแม่พิมพ์ที่เปรียบเสมือนแม่คนที่สองเลยค่ะ
เพราะตอนเด็ก ๆ ครูจะบอกเสมอว่าครูก็เปรียบเสมือนแม่คนที่สองของพวกเราเพราะเราใช้เวลาอยู่กับครูมากเกือบจะเท่าอยู่กับพ่อ แม่ในแต่ละวัน
โดย: JEn (
saifon_3
) วันที่: 16 พฤษภาคม 2552 เวลา:20:52:16 น.
โดย:
ส้มแช่อิ่ม
วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:34:08 น.
หมายถึงไครหว่า?
เหมือนนู๋เลยอ่ะ =="
โดย: โมโ IP: 110.49.184.133 วันที่: 16 สิงหาคม 2552 เวลา:23:14:55 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
deawdai
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
เป็นแม่พิมพ์คนหนึ่งซึ่งเป็นสุข
คอยขจัดความทุกข์ ความโง่เขลา
คอยช่วยเหลือ อบรมและขัดเกลา
ด้วยจรรยาบรรณเราผู้เป็นครู
แต่อีกมุมก็เป็นหญิงผู้หนึ่ง
เป็นหญิงซึ่งยังมีกิเลสอยู่
สิ่งใดไม่เหมาะควรอย่าเชิดชู
มองเราคือ ผู้ไม่รู้ โปรดอภัย
จำนวนคนน่ารัก คน
!!Open Your World!!
แด่..ทหาร ตำรวจ ครู ผู้เสียสละ
ท่านมานะ กล้าแกร่ง แรงใจมั่น
ต้องเสียเลือดเสียเนื้อทุกเมื่อวัน
เพราะฝ่าฟันอวิชชา ผู้ราวี
ขอให้ท่าน จงภูมิใจในศรีศักดิ์
เราตระหนักถึงบุญคุณอุ่นเกศี
ขอพรเทพย์ทั่วไทยในธานี
ต้านไพรี ที่คิดร้าย ในบ้านเมือง
--jk-rolling...dreampoem.com--
Code
Friends' blogs
โอน่าจอมซ่าส์
thattron
supergaye
แค่ฟ้ามีดาว ^^
lozocat
ลิปิการ์
ชฎาแหลม
ส้มแช่อิ่ม
ดอกคูณริมฝั่งโขง
icebridy
Whan-famous
ไกลนั้น
mamminnie
fifty-four
พิมลพัทธ์
แดนน้อย
mungkood
~Baan_Ohana~
jelung
natnamo
daniellove
บุปผาลีลาวดี
พ่อระนาด
Mellitus
tukta510
springinmay
Webmaster - BlogGang
[Add deawdai's blog to your web]
Links
hi5 ของ deawdai ค่ะ
FB ของ Deawdai
BlogGang.com
MY VIP Friend
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
เพราะตอนเด็ก ๆ ครูจะบอกเสมอว่าครูก็เปรียบเสมือนแม่คนที่สองของพวกเราเพราะเราใช้เวลาอยู่กับครูมากเกือบจะเท่าอยู่กับพ่อ แม่ในแต่ละวัน