ว่าจะเขียนถึงผู้ชาย เอาไปเอามา เขียนถึงพ่อแทน 55555

วันนี้ ถือว่าว่าง

เพราะงานไม่มีอะไรมาก เรื่อยๆทั้งวัน

น่าแปลก ช่วงนี้ คิดถึงวันเก่าๆของเราและเค้า ทั้งๆที่ผ่านมา เรามีกิจกรรมให้ตัวเองเยอะมาก และตั้งใจว่า จะไม่สนใจเค้าอีก

อยากทำอะไรก็ทำ ส่วนเรา จะคุยกับเค้าผ่านแม่เค้าเท่านั้น คือถ้ามีอะไรจะโทรคุยกับแม่เค้ามากกว่า สบายใจกว่า

แต่ไม่ได้หมายความว่า เราไปด่าว่าลูกชายเค้ากับแม่เค้านะ เราก็พูดธรรมดา ออกจะเห็นใจเค้าด้วยซ้ำไปที่เจอแต่เรื่องแต่ราว แต่ความลำบาก ส่วนเรานั้นแสนโอเค สบายดี

เราก็ไม่รู้ ว่าสถานะของเรา 2 คนตอนนี้ คืออะไรกันแน่

และเราก็ไม่อยากจะหวัง ไม่อยากจะคิดหาคำตอบอะไร ใช่ก็ใช่ ไม่ใช่เราก็เตรียมพร้อมเสมอ เพราะยังไงเราก็อยู่คนเดียว กินคนเดียว คิดคนเดียวแบบนี้มาตั้งนานแล้ว

ถ้าวันหนึ่งไม่มีเค้าขึ้นมา เราก็อยู่ได้
ส่วนเค้า ถ้าไม่มีเรา ก็รู้ๆกันอยู่ ยังไงคนเราหาทางออกให้ตัวเองได้เสมอ

ตอนนี้ คิดถึงพ่อมากกว่า

อยากให้พ่อกับเราได้อยู่ด้วยกัน ไม่อยากให้พ่ออยู่กับคนอื่น

เราอยู่กับพ่อ ไม่มีสังคม เหงาก็จริง แต่ก็เรื่อยๆมีความสุขในอีกแบบหนึ่ง คือได้อยู่เป็นเพื่อนพ่อ พ่อไม่ต้องเหงาคนเดียว แบบที่เคยเป็นมา
เราตัดสังคมของเราได้ เพื่อพ่อนะ

ตอนสมัยเพิ่งเรียนจบ งงๆ กลับไปเป็นครูอนุบาลที่บ้านนอกอยู่กับพ่อ ชีวิตก็เรียบๆดี เพียงแต่ไม่ชอบงานอย่างแรงเท่านั้นเอง
เรื่องเป็นครู ไม่ว่าจะครูอะไรก็ตาม มันไม่ง่ายอย่างที่คิด ต้องทุ่มเทกว่านี้ ใจรัก อดทน เข้าใจ ยอมเหนื่อย ทำงานวันหนึ่งมากกว่า 8 ชม. เวลากินไม่แน่นอน
เหนื่อยมาก 1 เดือนที่สอนเด็กอนุบาล 2 มา โดนครูใหญ่ด่าจนร้องไห้ ไหนจะต้องชิงดีกันเองระหว่างครูด้วยกัน
โอ้ย น่าเบื่อจะตาย ต่อให้เรารักเด็กแค่ไหนนะ
เราไม่เหมาะกับอาชีพครูหรอก
ไหนที่สุดก็ลาออกจนได้
ทำงานที่กรุงเทพ ค่อยเป็นตัวของตัวเองหน่อย

เขียนไปเขียนมา ชักไม่คิดถึงความหลง ความหลังมันแล้วสิ

คิดถึงพ่อ คิดถึงงานที่จะทำ คิดถึงอนาคตของเราที่ควรจะดีขึ้นเรื่อยๆ ไม่ใช่เลวลง

ตอนนี้เราเริ่มจัดสรรชีวิตตัวเองได้ระดับหนึ่ง อย่างน้อยเราก็หยุดฟุ่มเฟื่อยเรื่องหาหมอสิว
เรื่องหาหมอสิว กวนเงินเราในแต่ละเดือนมากๆ
ดีที่เราไปเจอยัยป้าเภสัชคนนั้น
หน้าเราดีขึ้นเรื่อยๆ จนไม่ไปหาหมอแว้ว

รู้มั้ย ทำยังไง

แค่หยุด เท่านั้นเอง

และรักษาความสะอาดอย่างถูกต้อง อย่าใช้บำรุงเนื้อครีม ใช้แบบเจลแบบน้ำเอา พยายามอย่าใช้อะไรที่มันไปอุดตัน
แค่นี้ และพยายามทำใจสบายๆ

พอเลิกหาหมอ เงินค่อยพอใช้หน่อย อาจมีเหลือเก็บเลยก็ได้ อยู่ที่การใช้ของเรา

อนาคตที่เราหวัง จริงๆก็ไม่หวังอะไรมาก อยากมีบ้านที่ได้อยู่กับพ่อสักหลัง มีเงินพอใช้ในแต่ละเดือน ให้พ่อหมดหนี้สินที่มีอยู่ ใช้ชีวิตบั้นปลายได้สงบๆกับลูก

เช้า....ก็ได้กินกาแฟด้วยกัน ก่อนเราไปทำงานก็ได้
กลับมากินข้าวเย็นด้วยกัน นั่งดูทีวี ดูข่าว วิจารณ์รัฐบาล การเมืองไปตามเรื่อง
แค่นี้ ก็น่าจะพอ

แต่...........ชีวิต มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นนนนนนน

เฮ้อ.......................เส้นทางยังอีกไกล

ตอนนี้ ตัวเองยังเอาตัวไม่รอดเร้ยยยยยยยยยยยยยยย

จะ 4 โมงเย็นแล้ว

เออ แหะ ลืมเรื่องผู้ชายไปเลย

ช่างมันเถอะ..............5555555555

Create Date : 20 เมษายน 2552		1 comments
Last Update : 20 เมษายน 2552 15:37:06 น.
Counter : 545 Pageviews.
Share Tweet