เธอเหงา ฉันเหงา
เราจึงพบกันที่ปลายขอบฟ้า
เดินไปด้วยกัน
ตามทางคดเคี้ยวรกครึ้มด้วยไม้ใหญ่
เกี่ยวก้อยจูงมือ
ผ่านดอกไม้หอมและดงสัตว์ร้าย
เธอจะเดินไปกับฉันอีกนานไหม
ฉันจะเดินกับเธออีกนานแค่ไหน
เธอเหงา ฉันเหงา
เราจึงพบกันที่เส้นขอบฟ้า
บทกวีแบบ BeCoffee
เพราะทฤษฏีโลกกลมใช่ไหม
เราจึงเดิมอ้อมโลกมานานแสนนาน
แล้วมาพบพานกันตรงนี้ที่ครึ่งขอบฟ้า
แดดเพียงแค่ให้ไออุ่น..
แดดไม่ร้อนจนเกินไป เพราะฉันมีเธอ
ลมไม่หนาวจนเกินไป ก็เพราะฉันมีเธอ
อยากให้โลกกลมอย่างนี้ตลอดไป
รู้รึเปล่า..
แค่มีฉัน มีเธอ มีโลกกลมๆใบนี้
ดงดอกไม้ที่ที่ส่งกลิ่นหอม กลับหอมกว่าเคย
แม้ทางคดเคี้ยวหรือดงสัตว์ร้าย ฉันก็ไม่นึกกลัว
ไม่อยากให้มีวันนั้นเลย..
ไม่อยากให้มีวันที่โลกบิดเบี้ยว
ฉันกลัว..กลัวว่าเราจะเดินหากันไม่เจอ
วันที่เราต้องเดินสวนทาง..ฉันก็ไม่ต้องการ
บทกวีแบบ nikanda
Create Date : 15 สิงหาคม 2552 |
|
10 comments |
Last Update : 15 สิงหาคม 2552 15:44:04 น. |
Counter : 837 Pageviews. |
|
|