ทางเดินของความรัก
...อาจมีหลายสาย
...แต่เส้นทางทุกสาย
มักมุ่งไปที่ใครคนหนึ่งเสมอ
หลายคนหลบมุมชีวิตได้
...เพียงชั่วครู่
หลายคนหลบหนีความตายได้
...เพียงชั่วครั้ง ชั่วคราว
...แต่แปลกดี
ที่หลายคน กลับหลบหนีความรัก
ที่ถาโถมเข้ามากระทันหัน ไม่เคยพ้น
คุณเดินมาชนฉัน
ตรงหัวใจ พอดิบพอดี...
แล้วจะให้ฉันเดิน...หลบหนี
ไปทางไหน
คะนี่?...
ในเมื่อเรามีโชคชะตาเดียวกัน
ชะตาชีวิตกำหนดให้เราผูกพัน
แล้วทำไมเรานั้นต้องหลบหนี
บอกกันสักคำได้ไหม
อะไรทำให้คุณไม่มีความมั่นใจเช่นนี้
รีรออะไรไม่มั่นใจอะไรคนดี
หรือไม่เชื่อว่านี่คือรักจากใจให้แก่คุณ
...........
วันนี้มาต่อกลอนน้องแจง
แบบพอเห็นแล้วก็อยากจะเขียนต่อขึ้นมาทันทีทันใด