ถือว่าแต่งใช้ได้นะคะ

ถ้านี่เป็นการหัดแต่ก็ดีมากๆเลยครับ
เอ้า... ฝึกต่อปาย ม่ายไกลเกินฝันหรอกครับ
รักสำรอง... โธ่เอ๋ย พี่หนูหล่อ ใครๆเขาก็มี
สำรองๆกัน

ตอบเม้นท์ไว้ที่บล็อกโน้นอย่างเคยครับ
คนที่บ้าน เอ๊ย ตอนนี้ต้องเรียก คนที่โรงพยาบาล
สินะ เป็นยังไงบ้างครับ คงต้องปวดมากเลยนะครับ

โคลงสี่สุภาพพี่ว่า แต่งไม่ง่ายนะคะ พี่ว่า แต่งกลอนสุภาพ หรือ กลอนแปด ง่ายกว่าเยอะค่ะ

พี่ก็เคยชอบแต่งกลอนอยู่ช่วงหนึ่ง ตอนเรียนมัธยม รุ่งนะคะ ประกวดชนะด้วยค่ะ ระดับจังหวัด ได้ที่ 2 ค่ะ เป็นกลอนแปด แต่งนื่องจากวันแม่น่ะค่ะ

ช่วงนี้พี่ยุ่งๆ และไม่อยากนอนดึกมากด้วย ละคง ละคร ก็ไม่ค่อยได้ดูเหมือนกัน แต่เค้าว่ากันว่า "ความลับฯ" สนุก พี่จะลองดูค่ะ พี่คิดว่า เรื่องนี้ ดูจะแหวกแนวกว่าละครเรื่องอื่นๆที่ on air ณ ขณะนี้ โดยเฉพาะ ช่อง 3,7 แข่งกันทำละครตบ-จูบ ซะเหลือเกิน เดี๋ยวเรื่อง"รักซ่อนแค้น" ก็จะฉายแล้ว อ่านชื่อก็รู้ว่า แนวไหน แต่เรืองนี้ "พอล-ภัทรพล" พระเอกหน้าไม่เปลี่ยน ไม่ว่าอารมณ์ใด เป็นพระเอก (ทำไมงานเยอะจัง นายนี่) แถมได้จูบจริงกับนางเอกมาหลายคนละ...อะไรมันจะโชคดีขนาดนี้ฟะ???

พี่คิดว่า "ความลับฯ" ช่อง 5 คนดูเยอะ เพราะตอนนี้คนเริ่มเอียนตบจูบแล้ว ว่ามั้ย??

คิดถึงแจงเหมือนกันค่ะ แล้วคุยกันใหม่ ขอให้ happy มากๆค่ะ

เพราะออก อิอิ

คุณพ่อบานเป็นยังไงบ้างค่ะคุณแจง ดีขึ้นมากไหม

มาส่งกำลังใจให้นะค่ะ

แล้วอย่าลืมรักษาสุขภาพตัวเองด้วยนะ

คุณแจงนอกจากเป็นนักอ่านแล้วยังเป็นคนชอบขีดๆเขียนๆอีกนะเนี่ย
ทั้งเรื่องยาว เรื่องสั้น ความเรียง โคลงกลอน



อ่านแล้วเข้าใจง่ายน่ะดีแล้วค่ะ เราชอบ ไม่ต้องคิดลึกให้ปวดหัว

ส้มไม่เอาอ่าวเรื่องแต่งกลอนเลยค่ะ จำได้ว่าตอนเรียนครูให้แต่งกลอนทีไรคิดไม่ออกทุกที มันตื้อไปหมดเลยค่ะ

พี่รู้แต่ว่าเพราะ ความหมายดี
ส่วนบังคับอะไรต่างๆ เหอๆพี่คืนอาจารย์ไปหมดแล้ว

ชอบกลอนนะ แต่ไม่ชอบแต่งโคลง
พี่ไม่ชอบต้องมานั่งบังคับสระววรณยุกต์
ชอบทำอะไรนอกกรอบบังคับ อิอิ

...จะไปเที่ยวกทม หนึ่งสัปดาห์
แล้วจะเที่ยวเผื่อนะจ๊ะ

คิดถึงนางฟ้าจังเลย

คุณแจงเขียนได้ดีนี่ค่ะ ..อ่านรอบเดียวเข้าใจสิ่งที่ต้องการสื่อเลยล่ะ

เห็นด้วยกับคุณแจงที่ว่า โคลงสี่สุภาพ ต้องอ่านซ้ำถึงจะเข้าใจ
ไม่ใช่ง่ายๆ อย่างบทประพันธ์ประเภทกลอน

เวลาอ่านทำนองเสนาะ เราว่า อ่านโคลง อ่านฉันท์ เพราะดีนะ
แต่ถ้าให้เลือกแต่งล่ะก็ ขอแต่งกลอนดีกว่า
ง่ายกว่ากันเยอะเลย

ต่อไปคงได้อ่าน ฉันท์ กาพย์ จากคุณแจงบ้างนะ

ส่วน "ร่าย" คงไม่ต้องล่ะ เพราะเราก็ "ร่าย" comment ได้ยาวพอๆ กัน

คุณแจงขา..โคลงสี่สุภาพเนี่ยเป็นของสูงสำหรับลิตช์เลยหล่ะค่า

ไม่เคยแต่งได้เรื่องเลยซักที มีปัญญาแค่กลอนแปด แบบว่าเอาไว้

แต่งเพลงหน่ะค่า...

ว้าว คุณแจงเก่งจัง วันก่อนเพิ่งทึ่งที่พี่หนูหล่อและนางฟ้าปอยแต่งกลอนลิเกกันสดๆ
แต่วันนี้เก่งกว่า โครงสี่สุภาพเลยนะเนี่ย
ชอบความหมายนะคะ เป็นแนวให้กำลังใจดีด้วย
เอื้อมมือเด็ดดาว แม้จะไกล ก็ไม่ท้อ ...

เอ นานขนาดไหนแล้วน้าที่อ้อนไม่ได้อ่านบทกวี
บทกลอน (ถ้าไม่นับของเพื่อนๆ ที่เขียนในบล็อก)
โอ้ คงตั้งแต่มัธยม โน่นมังคะ

เอาไว้หามารื้อฟื้นบ้างดีกว่า

อ่านเม้นบ้านนู้นแล้วมาตอบอีกที

อะไรกันคะ การมีคู่ทำให้ความหวานและความโรแมนซ์ลดลงเหรอคะคุณแจง
เอ อย่างงี้ต้องตักตวงความรู้สึกนี้ให้มากๆ หน่อย เผื่อลาออกจากชมรมค่ะ (สร้างกระแส อิอิ)

สามเงาในเกาหลี คุณแจง คนที่บ้าน และนางฟ้าน้อย
อิอิ คิดภาพตามแล้วน่ารักดีค่ะ อย่างงี้โรแมนติกน้อยกว่าสองเงา
แต่ความอิ่มเอมใจน่าจะมากกว่ากันน้าอ้อนว่า ^ ^

เรื่องโรแมนซ์ที่อ่าน อ๋อ จิ้นออกอยู่ค่ะ
แต่เป็นอารมณ์แบบว่ายังไม่ค่อยชินกับเรื่องที่อ่านมากกว่าค่ะ
เพราะว่ามีฉาก love scene เยอะกว่านิยายทั่วไป
เลยรู้สึกแปลกๆ อืม แล้วเรื่องคุณลินด์ ที่บอกคุณแจงไปก็อ่านจบแล้วนะคะ
อ่านแล้วมึนกับพระเอกจริงๆ โห ไม่มีเหตุผลอะไรจะปานนั้น
ใช้อารมณ์ซะเยอะเนอะ 55 สรุปว่าเล่มต่อไป
คงต้องไปดูบล็อกเก่าคุณแจงเพื่อหานักเขียนคนต่อไปมาอ่านบ้างค่ะ อิอิ

หรือว่าคุณแจงมีคนไหนแนะนำบ้างคะ
อ้อนว่าเอาพระเอกแนว เข้มแต่มีเหตุผลนิดนึงค่ะ

เอ ฤทธิ์กาแฟของคุณแจงหมดรึยังน้า
นอนยาวๆ ชดเชยกันไปเลย เห็นด้วยค่า...

เมื่อก่อนนี้เคยได้อารมณ์อยากแต่งอ่ะคะ
แต่ว่าแต่งไม่ได้เรื่องเลยล่ะคะ ...
ตอนนี้เหรอ มิกล้าจะคิด จะลองแต่ง
เพราะว่าคำสวยๆ เรียกว่าห่างไกล
จากอารมณ์เยอะเลยคะ แต่ว่าชอบอ่านนะ
เพราะว่ามันทำให้อารมณ์เราเองละเมียดอ่ะค่ะ

อยากได้กลอนส่งกำลังใจ