ทักทายตอนเช้าคร้า^^

หนังสือบางเล่ม..
แม้เป็นแนวที่เราไม่ชอบ แต่ก็มีแง่คิด หรือมีมุมที่เราไม่เคยสัมผัส..
คนบางคนแค่ผ่านมาเพียงเพื่อสร้างการณ์ให้ชีวิตเรา....
อยู่ที่เราจะเลือกที่จะฝังมันไว้ในใจ
หรือเขี่ยออกไปให้พ้นทาง

...
อ่านแล้วรู้สึกคุณNIKANDA กำลังเศร้าหรือเปล่า เป็นกำลังใจให้นะคะ
ถ้าไม่ใช่ ก็เอาเป็นว่า บทความของNikandaอ่านแล้วซึ้งค่ะ

^
^
ตุ๊กขา..ไม่เศร้าหรอกค่ะ
ก็คงเหมือนที่บอกไว้ด้านบน
บางที อยู่ดีๆ ความคิดบางอย่าง
ก็เกิดขึ้นมาโดยไม่มีเหตุอะไรเลย

อารมณ์นี้ก็มีเข้ามาเป็นพักๆนะคะ
เราเองบางช่วงเวลาก็เพื่อนน้อย
บางช่วงเวลาก็เพื่อนเยอะ
แต่มักจะยึดยื้อความสัมพันธ์ไว้ได้ไม่นาน
เหลือเพื่อนที่สนิทๆในแต่ละช่วงเวลาไม่กี่คน

ไม่รู้สิคะ...
แต่ก่อนรุสึกว่าแต่ละคนที่เข้ามาหลายคนไม่จริงใจ
แต่อาจจะเป็นที่ความคิดเรารึเปล่า ไม่แน่ใจ
บวกกับระยะหลังก็เลือกมากใหญ่ เพราะมักทุ่มเทให้เพื่อนมากเกินไป แล้วสุดท้ายก็สูญเปล่า...
ได้เรียนรู้หลายๆอย่างจนเหนื่อยที่จะพยายามมีเพื่อนเยอะๆ

แต่ถ้าได้รู้จักคนดีๆเพิ่มก็พร้อมจะทำความรู้จักเสมอ

ยังไงหนังสือเล่มที่ดีจริงๆเราก็ถนอมรักษาเอาไว้ให้ดี แต่เล่มไหนอ่านแล้วหนักสมอง ก็คงต้องวางทิ้งไว้ไกลๆ

อาจจะเหงาบ้างบางเวลา...แต่ก็สงบดี ดีกว่าต้องพาตัวไปไกลคนที่ทำให้เราทุกข์ใจหรือดึงเราต่ำลงนะคะ

มีโอกาสก้ทำความรู้จักกับคนเพิ่มนะคะ เผื่อเจอหนังสือดีๆอีกหลายเล่ม ^^

สวัสดียามเช้าครับน้องแจง


ตั้งแต่พี่ก๋ามีเมีย มีลูก
เพืิ่อนก็หายไปจากชีวิตครับ 555

เมื่อวานเพื่อนเพิ่งแวะมาทักทายที่ร้าน
เพื่อนบอกว่าถ้ารอให้พี่ก๋าออกไปเจอ
สงสัยต้องรอหมิงหมิงบวชถึงจะได้เจอกัน 5555

เพื่อนแท้นะ --
เขาไม่มีวันโกรธเราหรอก

มีแต่จะเข้าใจในตัวเรา
เหมือนที่เราเข้าใจในตัวเขา

สำหรับผม เพื่อนไม่เหมือนหนังสือแฮะ เพราะผมไม่ค่อยอ่านหนังสือซ้ำอะครับ จ๊าก

เพื่อนที่ผ่านเข้ามาในชีวิต มีทั้งที่สนิทมากและสนิทน้อย แต่ว่าเวลาเราวันนึงๆ ก็ไม่ใช่เยอะ ในแต่ละขณะ ผมก็เลยติดต่อกับเพื่อนอยู่แค่ไม่กี่คน เวียนเข้ามา แล้วก็เวียนผ่านไป กลายเป็นปกติชีวิตไปซะแล้วนะเนี่ย

ถ้าจะเปรียบเขาเป็นหนังสือ
อย่างฉัน..
ก็คงมีสิทธิแค่หยิบมาชื่นชมปกหน้า
อ่านคำโปรยบนปกหลัง
แล้วก็ต้องวาง
..
..
เพิ่งรู้สึก และ แอบเปรียเทียบ
ใครบางคนกับหนังสือเร็ว ๆ นี้นี่เอง

ตูนโดนเพื่อนๆ ประท้วงอยู่บ่อยครั้งค่ะ
ว่าไม่ค่อยยอมติดต่อ ...

พูดยากเหมือนกันนะคะกับเรื่องนี้
โดยปกติแล้วตูนเป้นคนพูดน้อย อ่านหนังสือหนักอะ
ก็เลยดูเหมือนห่างเหินกับชาวบ้านชาวช่องไปโดยปริยาย

เพื่อนแท้ แม้จะมีเพียงแค่คนเดียว สำหรับเทียนสี ก็ถือว่าเยอะนะคะ คุณแจง

สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมนะคะ

สวัสดีครับน้องแจง..

เข้าใจเปรียบเทียบจริงๆ..
จะว่าไปก็ถูกนะครับ..

ใช่ก็เก็บใว้ใกล้ๆตัว..
ไม่ใช่ก็ขายเร่ สามล้อของเก่าไปเลย..อิอิ


มีความสุขมากๆนะครับ

เพื่อนเหมือนหนังสือเหรอคะแจง...
ไม่แน่ใจเหมือนกันค่ะ
เพื่อนเหมือนหนังสือตรงที่ว่าเรามีได้หลายเล่ม
แต่เล่มโปรดมักจะมีอยู่ไม่กี่เล่มเท่านั้นเอง
และเล่มโปรดที่วางเอาไว้หัวเตียง ก็มักจะให้กำลังใจเรา
ให้แรงบันดาลใจเรา และอยากจะหยิบมาอ่านเสมอ ๆ

ไม่รู้ยังไงนะคะ แต่ว่าปอยจริงใจกับแจงเสมออ่ะค่ะ อิอิ

เปิดกรุ๊ปบลอคใหม่ค่ะแจง 555
ดูหนังเยอะช่วงนี้ แต่ว่าไม่ได้เอาไว้หน้าหลักนะคะ
ยังอุตส่าห์แอบไปเจออีก อิอิ ดีใจจัง

แจงไม่ได้กินน้ำประปาเหรอคะ แล้วกินยังไงอ่ะ
ปอยก็ยังฝืน ๆ อยู่นะ กินน้ำประปาเดี๋ยวนี้น่ะ
หรือว่าเค้าไม่กินกัน 5555 หลงกินมาตั้งนานแน่ะ

เพื่อนก็เหมือนความสัมพันธ์อื่นๆ ในชีวิตหรือเปล่าคะแจง
ขึ้นอยู่กับกาละเทศะค่ะ
บางเวลาเราก็ต้องการเพื่อนมาก
บางเวลาเราก็ต้องการเพื่อนน้อย

แต่แม้ว่าเพื่อนจะไม่มองเห็นตลอดเวลา
แต่ก็คงอยู่อย่างนั้นตลอดไป
เพราะสิ่งใดจะตั้งอยู่ไม่ได้ขึ้นกับสิ่งนั้น
แต่ขึ้นอยู่กับว่าเรายังมีสิ่งนั้นในใจรึเปล่า
...อันนี้เป็นมุมมองด้วยความรักของอ้อนค่ะ ^^

พราวฝัน
อารมณ์เดียวกันค่ะ เพื่อนมาเป็นช่วงๆ
บางทีก็มากเกิน บางทีก็น้อยเกิน แต่โอเคนะ
คือพยายามให้จังหวะเวลาที่เหมาะสม..สำคัญ



พี่ก๋า..
จริงที่สุดเลยค่ะ ตั้งแต่มีชีวิตครอบครัว
โตขึ้นมาอีก ชีวิตก็เปลี่ยนเยอะ เพื่อนห่างหาย
แต่ก็ดีค่ะ เพื่อนสมัยเด็กๆ นานๆเจอที ก็รู้สึกดีใจ


คุณพีท..
คุณพีทไม่ค่อยอ่านหนังสือซ้ำเหรอ
เราดิ อ่านซ้ำเป็นประจำเลย..อ่านบ่อยด้วย
แล้วก็ชอบโหยหาเพื่อนเก่า เพื่อนแก่...กร๊าก..ก


ฟี่
ว๊าก..ก..แม่คุณ มาอารมณ์ไหนนี่
ฟังดูเศร้านิดๆนะ ..ที่มีสิทธิแค่หยิบมาชื่นชม
ปกหน้า อ่านคำโปรยบนปกหลัง แล้วก็ต้องวาง


เหมือนพระจันทร์
ตูนขา..อารมณ์หนอนๆ
เป็นเหมือนกันกัน...บางช่วงนะ
เอาแต่หมกตัวอยู่กับหนังสือ
ลืมเพื่อน ลืมคนรอบตัวไปก็มี





เทียนสี
เทียนคะ สั้นๆ แต่คมเหมือนเดิม


พี่โบ๊ต..
ขอบคุณคร๊าบ..บ..บ..บ..บ..บ
กร๊าก..ก ถ้าเร่ขขายได้จริงๆ จะได้กี่บาทหว่า


นางสาวดุ่บดั่บ
ปอย..จริงแหล่ะ ถึงอ่านหนังสือเยอะแยะ
แต่หนังสือเล่มโปรด มีไม่กี่เล่มหรอกที่ชอบจริงๆ


บีค๊อฟฟี่
อ้นคะ...คงแบบนั้นแหล่ะ
จังหวะ เวลา โอกาส ที่พบเจอ
ก็เป็นตัวกำหนดความสัมพันธ์เหมือนกัน