..."ความรักทำให้ฉันมีความสุขจนไม่อยากเขียนบทกวี"

ได้ยินคำนี้บ่อยพอสมควรเลยค่ะคุณ 55 ชักอยากไปหามาอ่านจริงๆ

ดอกกุหลาบสีหวานนะคะ เห็นแล้วสดชื่นจัง

โอ้ กุหลาบสีงามๆอย่างนี้ ต้อง รักนี้สีชมพูค่ะ มาเยี่ยมๆๆๆ บวก คิดถึง ค่ะ

เวลาที่กำลังมีเรื่องยุ่งจนดูเหมือนจะต้องเป็นทุกข์ด้วย
แต่ก็ยังสงบใจเขียนบทกวีได้ ต้องชมว่าสมาธิดีครับ
เพราะฉะนั้นกลอนจะเน่าหรือไม่ก็ไม่สำคัญหรอกครับ

พี่หนูหล่อมาย้ำคำว่า ไม่มีบล็อกเป็นของตัวเอง นั้น
เป็นคำไม่คมซะแล้วละครับ... เชิญไปแวะเยี่ยมบ้าง
นะครับ

รูปก็สวย
กลอนก็เพราะ


เรื่อง คำรัก ... ออกแนวเครียดๆ จริงจัง มีผิดหวัง ทรยศหักหลัง หักมุม แบบว่า...ไม่อยากสปอยล์อ่ะ
ต้องลองอ่านเองค่ะ

แต่ถ้าต้องการสปอยล์ เชิญหลังไมค์ก็ได้นะคะ

เขียนกลอนก็เป็นการคลายเครียดได้เหมือนกันนะคะ เอ..หรือจะเครียดกว่าเก่าก็ไม่รู้นะ แต่ส้มก็อ่านได้ไม่เบื่อหรอกค่ะ

พึ่งดูหนังรักน้ำเน่าที่เลี่ยนกว่ากลอนนี้เยอะเลย แต่ชอบ เอิ้กๆๆๆๆๆๆๆ เรื่องคนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของชีวิต ดูจบนึกได้ เคยดูแล้วนี่หว่า

วันนี้...เขียนสั้นดีค่ะ พี่เลยได้อ่าน ถ้าเป็นก่อนๆ ไม่คอยได้อ่านค่ะ อย่าเคืองพี่นะ พี่แก่แล้ว ตาลายอ่ะ 5555

พี่ชอบขนมอันใหญ่ๆค่ะ อันนั้นน่ะ ไม่หลอกตาค่ะ มันอันใหญ่ค่ะ ถ้าทำขายจริงๆ ไม่รู้จะขายซักกี่บาทดี ถึงจะไม่ขาดทุน

ไหนน้าใครบอกว่าช่วงนี้บล็อกเงียบๆ ไปคะ คุณแจงที่รัก
อัพแป๊บๆ เพื่อนๆ เต็มบล็อกเลยทีเดียว

55 อ่านโรแมนซ์อยู่รึเปล่าคะ คุณที่ปรึกษา
ช่วยพี่หนูหล่อแซวค่ะ ...อิอิ

เข้าใจอารมณ์เลยนะคะ การเขียนกลอนเป็นการผ่อนคลายความเครียด
คนที่แต่งไม่ค่อยเป็นอย่างอ้อน ...ก็เดาเอาค่ะ
น่าจะคล้ายกันเพราะว่าเป็นประเภทเขียนหนังสือระบายความเครียดเหมือนกัน

มีพี่สาวที่รู้จักกันถามว่าเธอเขียนบล็อกไปทำไม
ก็บอกเค้าไปเขียนเพื่อผู้อื่นและเขียนเพือตัวเอง
เขียนเพื่อผู้อื่นก็คือเขียนเรื่องดีๆ ให้ผู้อื่นได้อ่าน
เขียนเพื่อตัวเองคือเป็นการบำบัดจิตใจของตัวเองในการเขียนออกมาหน่ะคะ

พี่คนนั้นเลยสรุปว่า ตกลงเธอเขียนเพื่อระบายอารมณ์ใช่ไหม 55 คิดแล้วก็ถูกของเค้าล่ะคะ

สวัสดีค่ะคุณแจง

ก็นึก ๆ อยู่ว่าคุณแจงหายไปไหน

ที่แท้ก็ยุ่ง ๆ นี่เอง

ยุ่งอยู่กับนางฟ้าตัวน้อยด้วยหรือเปล่าค่ะ



อ่านแล้วก็ไม่เห็นจะน่าเลี่ยน หรืออยากจะอ้วยตรงไหนเลย เพราะดี ซึ้ง ปนเศร้า

แอบดีใจที่กลอนนี้ไม่ใช่ชีวิตจริงของคุณแจง



จิ๊บสบายดีค่ะ ไม่ได้เป็นอะไร ตอนนี้หายป่วยแล้ว เมื่อสองวันก่อนก็มีท้องเสียบ้าง

คุณแจงเองก็สบายดีใช่ไหมค่ะ

คิดถึงน๊า

สวัสดีค่าคุณแจงงงงงงงงงงงงงงงงง

แหะ ๆ แก้ตัวไม่ได้เลยค่ะ ก็คนมันดองบลอคนี่นา อิอิ
เดี่ยวจะดองอีกไปเป็นอาทิตย์เลยนะคะ แอบบอกล่วงหน้าก่อน
แหะ ๆ ได้แต่หัวเราะแก้ตัวไปค่ะ ผิดจริง ผิดจริง

ที่ว่า "รักและสุขจนไม่อยากเขียนบทกวี" เนี่ยนะคะ อืมมม...
เหมือนจะเข้าใจนะคะ ส่วนใหญ่บทกวีเนี่ย มันจะถูกกลั่นออกมาจากความกดดันภายในนะคะปอยว่า อย่างเช่น อกหักก็เจ็บปวดเหลือเกิน น้อยเนื้อต่ำใจก็ระบายออกทางกลอน แต่กลอนรัก ๆ ส่วนใหญ่ มักจะเป็นกลอนแอบรัก ประเภทหาทางระบายเพราะจิตตก แต่ถ้าความรักสมหวังก็ไม่ค่อยเห็นมีกลอนประเภทนั้นมากเท่าไหร่ หรือมีไป คนอ่านก็ไม่อินมาก สู้อ่านกลอนอกหัก กลอนแอบรัก กลอนเหงา ๆ มันจะอินกว่าอ่ะค่ะ ก็เลยอาจจะเป็นที่มาของคำว่า "มีความสุขจนไม่อยากเขียนบทกวี" ก็เป็นได้นะ เวลามีความสุขและอินเลิฟ เอาเวลาไปอยู่กับคนรักดีกว่า เอาเวลามาเขียนกลอนทำไม เนอะ ๆ ๆ อิอิ...ไม่รู้เหมือนกัน วิเคราะห์ไปตามประสาอ่ะค่ะ แหะ ๆ

มาเถียงแทนพี่แท่งนะคะ 555 กลอนคุณแจงไม่เห็นน้ำเน่าเลยค่ะ ออกจะเป็นปรัชญาและความจริงของชีวิตด้วยซ้ำไป "ยามสุข...รักนี้...สีกุหลาบ ยามใหม่...รักนี้...สีแสนหวาน ยามทุกข์...รักนี้...อันตรธาน ยามร้าวราน...รักนี้...สีมืดดำ" <<<ชอบออกนะ เท่ห์ดีอ่ะค่ะ

แหะ ๆ พูดไปเรื่อยเปื่อย วันนี้เบลอ ๆ นะคะคุณที่ปรึกษากิตติมศักดิ์ของชมรมฯ อย่าถือสานะคะ อิอิ

^
^
^
อืม..ความเห้นคุณปอยก้เข้าท่าแฮะ
ท่าจะจริง..เห็นแต่ละกลอน..มีแต่อกหัก เสียใจ
ร้าวรานกันทั้งนั้น..แต่ว่ากลอนของแจง...เปล่ามาจาก
ความเสียอก เสียใจ..หรือเจ็บปวดนะคะ
เอ?สงสัยมันจะมาจากความเครียดละมัง...จิตตกอะไรแบบนั้น

โหหหหหห เอ็นข้อเท้าขาดเหรอค่ะ

แย่จังเลย

ขอให้คุณพ่อบ้านหายเร็ว ๆ นะค่ะ มีคุณแจงคอยดูและ และมีนางฟ้าตัวน้อย ๆ คอยช่วยดูแลและเป็นกำลังใจให้จิ๊บเชื่อค่ะว่าคุณพ่อบ้านต้องหายเร็วแน่ ๆๆ

ช่วงนี้ก็คงเหนื่อยสักพัก .... คุณแจงอย่าคิดมากนะค่ะ

เอ็นข้อเท้าขาดมันรักษาหายได้ค่ะ แค่ใช้เวลาเท่านั้นเอง

อย่าเครียดนะค่ะ เดี๋ยวคุณพ่อบ้านกับนางฟ้าเห็นเข้าแล้วจะไปไม่สบายใจ

โดยเฉพาะคุณพ่อบ้านค่ะ

ขอให้หายเร็ว ๆ นะค่ะ

อ่านเม้นท์ข้างบน เลยรู้ว่าเรื่องราววุ่นวายของน้องแจง
เป็นเพราะอะไร ยังไงก็ส่งกำลังใจคุณแฟนหายดีเร็วๆ นะคะ

ข้อเท้าหรือว่าเอ็นข้อเท้าขาดนี่ต้องน้องชายพี่เลยค่ะ
เจอหลายปีมาแล้วเพราะว่าไปซ้อนมอเตอร์ไซด์
ของเพื่อนน่ะคะ แล้วก็ตอนเกือบจะถึงบ้านอยู่แล้วด้วยนะ
เลี้ยวจะเข้าปากซอย ป้าดดด ถนนที่มันลื่นเพราะฝนตก
เลยเป็นสาเหตุทำให้รถล้มลื่นไถล และน้องชายพี่
ก็เอาส้นเท้าอันปกติไปให้ล้อรถมอเตอร์ไซด์ปั่นเล่น
น่ะคะ ผลก็คือว่า เอ็นขาดเลยล่ะ แล้วก็ใช้เวลา
นานมากเลยอ่ะค่ะกว่าจะหายเป็นปกติ คาดว่าราวๆ 2 เดือน
เลยมั้งค่ะที่กลับมาเดินได้ เพราะว่าต้องเย็บ ต้องเดิน
ด้วยไม้เท้า

ไม่เป็นไรนะคะ ใช้เวลารักษาตัวเล็กน้อย รับรองว่า
หายเร็วด่วนแน่นอนค่ะ ...

..............

ก่อนเข้ามายังคิดว่าอะไรหนอ .. ทำให้น้องแจงวุ่นวายใจ
เพราะจะบอกว่าตัวเองก็เหมือนกันคะ เรื่องวุ่นวายใจ
มีมาทุ๊กวัน เครียดเป็นอาชีพแล้วล่ะคะตอนนี้ แต่ก็
ทำใจนะ เพราะว่านี่ล่ะค่ะ "ชีวิต"เน๊าะ ..

สำหรับการแต่งกลอนเพราะว่ากำลังวุ่นวายใจนั้น
ก็ถือว่าเป็นการระบายเน๊าะ และคิดว่าดีจังค่ะ มีอารมณ์
ในการแต่งกลอนออกมา ณ ตอนนั้นได้ เพราะว่า
พี่ไม่มีความสามารถทางด้านนี้เลยล่ะคะ ...
อ่านบทกวีของน้องแจงแล้วก็ไม่ได้คิดว่าไม่เพราะนา
อ่านแล้วลื่นคล่องปร๋อเลยล่ะคะ ... พี่ว่าแต่งบ่อยๆ
ดีเลยนะคะ เพราะว่าคนชอบก็อ่านกันเพลินเลยล่ะค่ะ

แวะเข้ามาทักทายกันค่ะ

แวะมาเยี่ยมค่ะ มาส่งกำลังใจด้วย

ขอให้คุณพ่อบ้านหายเร็ว ๆ นะค่ะ

นางฟ้าตัวน้อยอย่ากวนคุณแม่แจงนะจ๊ะช่วงนี้ อิอิ

แล้วจะมาหาอีกค่ะคุณแจง มาส่งแรงใจ

ยอมรับแต่โดยดี ว่ายังอ่อนหัดนักเรื่องหนังสือโรแมนซ์ค่ะคุณแจง

อ่านแบบเบาะๆ ของคุณแจงแล้วยังมึนๆ เลย
เอาไว้พลังวัตแข็งกล้าแล้วจะไปตามล่าหนังสือที่คุณแจงแนะนำมาอ่านให้ได้เลย

ว่าแต่ว่าท่านที่ปรึกษาคะ ทั่นประธานชมรมของเรา
เปิดเผยอายุอานามแล้วนะคะ ไปดูได้ที่บล็อกเธอค่ะ
อิอิ
แอบดีใจ อ้อนไม่แก่สุดในชมรมแล้วนะคะ(ฮา)

วันนี้มาซะดึกเชียวอ้อน เติมความหวานให้บล็อกนู้นมาค่ะ
(โฆษณาบล็อกไปด้วยเลย)

จุ๊บแก้มนางฟ้าน้อยหนึ่งทีก่อนไปค่ะ

คุณแจงเขียนเพราะอีกแล้วค่ะ ^^

กุหลาบสีนี้ก็สวย พิมมีรูปกุหลาบที่บ้านเหมือนกัน แต่คงเอามาเขียนกลอนเพราะๆอย่างนี้ไม่ได้แน่ๆเลยค่ะ