BlogGang.com : : NFL : สิ่งที่....นก...สอนเรา.......

สิ่งที่....นก...สอนเรา.......

วันนี้ผมได้รับเมล์จากเพื่อนรักของผมอีกฉบับหนึ่งอ่านแล้วได้เห็นภาพ
มากเลย.....ลองอ่านดูนะครับ.........

นกอินทรีมีชีวิตที่ยืนยาวที่สุดในบรรดาสัตว์ปีก
มันสามารถมีชีวิตได้นานถีง 70 ปี แต่ก่อนที่จะอยู่ได้นานถึงป่านนั้น... นกอินทรีต้องมีการต่อสู้ครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตของมันเมื่ออายุได้ 40 ปี

ตอนนั้นกรงเล็บที่แข็งแกร่งและยืดหยุ่นของมันจะไม่สามารถจับสัตว์เป็นอาหารได้อีก จงอยปากที่แหลมคมเริ่มโค้งงอ

เนื่องจากมันอายุถึง 40 ปีแล้วจึงมีปีกที่หนาและหนัก
ขนที่ยาวรุงรังจะไปรวมกันที่อกของมัน ทำให้มันบินได้ลำบากมากขึ้น.....
และเมื่อนั้น มันจะมีทางเลือกอยู่ 2 ทาง นั่นก็คือตายไปซะ หรือจะตัดสินใจที่จะอยู่ต่อไป... ซึ่งต้องเผชิญความเจ็บปวดในขั้นตอนการเปลี่ยนแปลงชีวิต เป็นระยะเวลายาวนานถึง 150 วัน

ในขั้นตอนนี้มันจะต้องบินขึ้นไปบนยอดภูเขาสูง และอยู่ที่รังของมัน .. มันจะต้องใช้จงอยปากที่โค้งทื่อของมันจิกเคาะกับก้อนหิน ครั้งแล้วครั้งเล่า.. จนกระทั่งจงอยหลุดออกมา ... หลังจากนั้นมันจะต้องรอให้จงอยปากอันใหม่งอกขึ้นมา

และพอจงอยปากงอกออกมาแล้ว ที่นี้ก็ถึงตากรงเล็บที่งอกขึ้นมาใหม่ต่อจากจงอยปาก เมื่อกรงเล็บใหม่ที่งอกขึ้นมาสมบูรณ์แล้ว มันก็จะเริ่มจิกถอนขนที่ดกหนาแล้วผลัดขนใหม่....
หลังจาก 5 เดือนหรือ 150 วันผ่านไปขั้นตอนการเปลี่ยนแปลง ก็จะเสร็จสมบูรณ์ นกอินทรีก็จะบินสูงทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าอีกครั้ง พร้อมกับร้องเสียงดังก้องสะท้านฟ้า คล้ายดังเป็นการประกาศก้องว่า ตูข้ากำเนิดใหม่แล้ว และจะมีชีวิตที่ยืนยาวต่อไปอีก 30 ปี.... (ถ้าไม่ถูกยิงหรือเจออุบัติเหตุตายไปก่อน)

จากชีวิตของมันทำให้เราเรียนรู้ว่า...
หลายๆ ครั้ง...เพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไป
เราต้องมีขั้นตอน-กระบวนการเปลี่ยนแปลงตนเอง

บางครั้งเราต้องลืมอดีตที่ขมขื่น นิสัยเก่า ๆที่เคยชิน ความผิดหวังต่างๆ ดังนั้น เราจำเป็นต้องปลดปล่อยตนเองให้เป็นอิสระจากนิสัย หรือสภาพแวดล้อมเดิมๆ เพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปอย่างราบรื่นในปัจจุบัน

และเรารู้ว่า ตอนนี้คุณกำลังผลัดขนอยู่....
เพราะคุณไม่ใช่นกกระจอก แต่คุณเป็นนกอินทรีย์ที่ผลัดขนแล้วต่างหาก รอวันที่จะทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าแห่งอิสรภาพอย่างห้าวหาญ
วันนั้น .. ไม่นานเกินรอ....อย่าท้อถอย
เพราะคุณเป็นยิ่งกว่านก (อินทรีย์)...

Create Date : 24 สิงหาคม 2550

Last Update : 21 มิถุนายน 2551 14:09:53 น. 14 comments

Counter : 1120 Pageviews.

Share
Tweet

สวัสดีค่ะ...

เคยนั่งนึกอยู่เหมือนกันว่า ถ้าเกิดเป็นนกแล้วอยากจะเป็นนกชนิดไหน ...ชอบนกอินทรีย์หรือเหยี่ยวค่ะ...ชอบความสง่างามของเขา เวลาที่เขาบินอยู่บนท้องฟ้าตัวคนเดียว ดูเหงาๆและอ้างว้างดี..ได้มาอ่านข้อความเกี่ยวกับตัวเขาแล้วก็ชอบค่ะ..ขอบคุณนะค่ะที่มาบอกเล่าให้ฟัง..ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ...ฝากเนื้อฝากตัวเป็นเพื่อนด้วยคนนะค่ะ...

โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ

) วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:14:15:07 น.

ได้แง่คิดดีจริงๆ

ชีวิตคนเราต้องมีอุปสรรค

ถ้าผ่านได้คือการเกิดของชีวิตใหม่นั้นเอง

โดย: gripenator

วันที่: 24 สิงหาคม 2550 เวลา:16:14:23 น.

กำลังท้อถอย

ไม่รู้ว่าจะรอถึงวันที่จะเป็นนกอินทรีย์ที่ผลัดขนแล้วหรือเปล่า

หรือผลัดขนแล้วก็ยังเป็นนกกระจอกอยู่ดี

ยังไงก็ตาม

ก็ขอสัญญากับตัวเองว่า

ถึงฉันจะเป็นนกกระจอก ฉันก็จะเป็นนกกระจอกที่มีความสุข

ใช่มั๊ยคะ

โดย: ฝนซาฟ้าใส

วันที่: 26 สิงหาคม 2550 เวลา:20:19:51 น.

สวัสดีค่ะ...

แวะมาบอกว่า อย่าลืมดูดาวอังคารคืนนี้นะค่ะ...จะเห็นเป็นเหมือนดวงจันทร์ 2 ดวงในวันนี้ค่ะ...ขอบคุณที่addชื่อของอ้อมแอ้มไว้ในบริบทด้วยค่ะ

โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ

) วันที่: 27 สิงหาคม 2550 เวลา:13:12:56 น.

สวัสดีค่ะ มาตอบคำถามข้อที่ 31 ค่ะ อิอิ

มีบุตรชายคนเดียวค่ะ โตเป็นหนุ่มแล้วค่ะ
ตอนนี้คิดว่าตัวเองเป็นนกอินทรีย์ที่กำลังผลัดขนค่ะ
เริ่มทยานท่องเที่ยวตามที่ตัวเองอยากจะทำค่ะ
พร้อมกล้องคู่กายมีความสุขมากค่ะ ขอบคุณค่ะ

โดย: ตองเจ็ด IP: 124.120.84.41 วันที่: 1 กันยายน 2550 เวลา:21:12:51 น.

.

.

ถ้าเรายังติดอยู่กับความเจ็บปวด

ก็คงจะยากที่เข้มแข็ง

.

.

โดย: ผุ๋งผิ๋ง

วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:17:52:40 น.

มาชวนไปเที่ยวนิวซีแลนด์ค่ะ

โดย: ตองเจ็ด

วันที่: 5 ตุลาคม 2550 เวลา:10:31:33 น.

สวัสดีค่ะ เก๋เพิ่งเข้ามาดูblog ของคุณ ขอโทษที่ช้าไปนิดส์

ปกติไม่ค่อยๆด้เข้าพันทิบเลยค่ะ เนื่องจากตอนนี้ยุ่งมั๊กมาก(ข้ออ้าง) 555+

แต่ยังนึกถึงคุณตลอดน่ะค่ะ ขอบคุณไมตรีที่มีให้ค้า

โดย: เก๋เดินคนเดียวมาดุ่มๆ

วันที่: 17 ตุลาคม 2550 เวลา:15:20:05 น.