อัฟบล็อกครั้งสุดท้ายจำไม่ได้แล้วครับ.....วันนี้เปิดเข้ามาดูเห็นมันเงียบๆ ไม่มีเรื่องราวอะไรมาลงเลย

นึกได้ว่าเพิ่งกลับจากเชียงใหม่มาเมื่อไม่นานนี่เอง งั้นเอาสถานที่สุดท้ายก่อนกลับกรุงเทพฯ มาลงก่อนดีกว่า

ส่วนที่อื่นๆ ค่อยทำการรีวิวที่หลัง.....อุอุ (แอบบขี้เกียจนะเนี้ย)

ที่สุดท้ายที่ผมไปคือที่รีสอร์ทที่ชื่อดันคล้ายผมครับ...(เอ...รึว่าเราชื่อคล้ายเค้านะ)

กฤษดาดอยครับ...........

ปากทางเข้า.......หน้าก็ไม่รับแขกซะแว้วววววววว
ที่นี่ค่าเข้าชม ผู้ใหญ่ 60 บาท เด็ก 40 บาทครับ
(บัตรเข้าชมใช้เป็นส่วนลดได้นะครับ)

ได้บัตรเรียบร้อย.....จะเดินเข้ามาก็ได้นะครับ
แต่ผมไม่....เอารถเข้ามาจอดด้านในได้นะครับ

สิ่งแรกที่เจอคือน้ำพุครับ....อยู่ทางซ้ายมือเรานี่เอง

เดินเข้ามาอีกด้านขวาจะเป็นที่พักหรือหลบแดดก็ไม่รู้
มีเจ้าพวงโกเมนสีแสบตารอต้อนรับอยู่

เดินมาหน่อยเป็นประติมากรรมครับ

ดาวเรือง......ชอช่อท้าแสงแดดอันร้อนแรง

หันหลังกลับไปดู....เจอน้ำพุอีกด้าน
พื้นหลังเป็นเรือนรับรองที่สามารถจองพักได้นะครับ

มองต่างมุมบ้าง....(มันต่างตรงไหนฟร่ะ.....ขยับนิดเดียวเอง)

บัวสวรรค์.....หรือดอกกระเจียว.......แล้วแต่จะคิด

มุมน้ำตก......

ห้องอาหารเฟื่องฟ้า....

มุมมองกับบัวสวรรค์

หันมองมาทางห้องอาหารอีกรอบ....(แอบนึกว่าจะได้ทานมั๊ยนะ)

ดอกไม้สวยๆ ย่อมคู่กะที่สวยๆ เสมอ

ฟ้ายังไม่ปิดนะครับ.....แต่ถ่ายย้อนแสงมันมืด

ในที่สุดก็ได้ขึ้นมายังห้องอาหาร

หันไปมองดูภูเขา....เฆขหมอกปกคลุมหมดเลยอ่ะ

สักพักเด็กในร้านเดินออกมาถามว่า "สั่งอาหารมั๊ยค่ะ"
ด้วยความเกรงใจ+หิวด้วยเลยตกลงสั่งอาหารทานครับ

ระหว่างที่รออาหารที่สั่ง.......นั่งชมวิวก่อนครับ

การมาเที่ยวครั้งนี้เช่นเดิมครับไม่ลืมสิ่งที่ชาว BP มีไว้ติดตัว

อาวุธพร้อมมือ....เตรียมลุยครับ....
รอฟังเสียงนกหวีดนะครับ........

กล่องนี้มีอะไรครับ.......เด๋วดูตอนท้ายนะครับ

ขณะที่นั่งรออาหารก็นั่งคิดไปด้วยว่า

อาหารมาช้าจัง.....จะกลับทันคืนรถและขึ้นเครื่องกลับกรุงเทพฯ ป่าวหว่า

นั่งทานวิวก่อนล่ะกัน

เจ้าตัวปัญหาก็มาด้วยครับ.....

รวมญาติ.....

มาแล้วครับ.......

ทอดมันกุ้ง........

ถ้าเทียบกะกุ้งโดนัทของ KFC ล่ะก็.....คริ คริ

อันนี้ยำเนื้ออะไรจำไม่ได้แล้วครับ

ข้าวสวยมาแบบน่ารักมากครับ

มะนาวโซดา.....

เฮ่อ.....ถ่ายรูปอาหารเนี้ย......ถ่ายยังงัยก็ไม่เบื่อครับ
ยิ่งตอนโพส......อิอิ........ยิ่งไม่เบื่อ...น้ำลายไหลยืดเลย

ระหว่างที่ทานกันอยู่นั้น.......ฝนก็เทลงมาครับ

ตะกี้ยังร้อนตับแทบแหลบ.....

เลยย้ายเข้ามานั่งข้างในร้านแทน

แอบคิดในใจว่า......

ตรูจะกลับไปสนามบินทันป่าวเนี้ย....

สักพัก......ฝนก็ยังไม่หยุด.....

พนักงานเลยให้ยามหน้ารีสอร์ทเอาร่มมาให้.......

เพราะคงเห็นว่าเรารนที่จะกลับมั่งครับ

พนักงานมาถามว่า....เครื่องออกกี่โมงค่ะ....

คริ คริ....ผมตอบทันที่ว่า.....บ่าย 2โมงครับ....

(อันที่จริงออกบ่าย 14:45 ครับ)...

แต่ตอนนั้นมันบ่ายโมงครึ่งแล้วอ่ะ....

และแล้วก็จบกระทู้แค่นี้นะครับ...

ขอบคุณทุกท่านที่เค้ามาชมครับ.........

นี่งัยครับสิ่งที่ผมถามว่ามันคืออะไร.......

ใช่ครับกล่องทิชซู......ทำได้น่ารักมากครับ

ขอจบการอัฟบล็อกแค่นี้ครับ.....เด๋วรอดูว่าจะมีการอัฟเรื่องราวที่เชียงใหม่อีกหรือเปล่า....

รอติดตามต่อนต่อไป

Create Date : 05 กันยายน 2551
Last Update : 5 กันยายน 2551 16:35:23 น.		3 comments
Counter : 1270 Pageviews.
Share Tweet