บางขณะกับบางสิ่งที่หลงลืม
ลมหายใจ...บางขณะเวลา อาจเปรอะเปื้อนด้วยรอยจำที่ไม่งดงาม ...แต่ชีวิตบางมุมก็ยังบานงามเสมอ... ....วันคืนเหล่านั้น... ยังรอให้ฉันข้ามผ่าน...เพื่อพานพบกับสิ่งดีดี ...ฉันหลงลืมสิ่งนี้ไปชั่วขณะ... .......... ขอบคุณ...สำหรับการดูแลไม่ทอดทิ้ง ขอบคุณสำหรับการฉุดประคอง...ยามฉันล้มลง ขอบคุณหลายถ้อยคำ...ที่ทำให้ฉันฉุกคิด .......... ขอโทษ... สำหรับบางวันที่ซึมเซา และทำให้คุณเศร้าสร้อยตามฉัน... แต่มีสิ่งหนึ่ง...ที่ยังหลงเหลือในวันที่โลกของฉันอ่อนล้า ...วันที่รอยยิ้มเปื้อนคราบน้ำตา.... ฉันรู้แล้วว่า...ฉันไม่ได้สูญสิ้นความสุขไปทั้งหมด เพียงแต่ฉันทำมันหล่นระหว่างทางเดิน และฉัน...ไม่เฉลียวใจที่จะเก็บมันคือสู่อ้อมอกต่างหาก ฉันลืมไปว่าที่จริงแล้วคุณค่าของความรัก ระหว่างเราไม่เคยหล่นหายระหว่างทาง .......... ฉัน...มัวแต่จมดิ่งลงสู่ห้วงเหวแห่งความทุกข์ บนความรู้สึกของตัวเอง...โดยไม่มองคนรอบข้าง ...ฉันหลงลืมและทอดทิ้งคุณไว้บางมุม... มุมที่คุณยังคงเฝ้ารอ...เพื่อที่จะเห็นรอยยิ้มของฉันดุจเดิม ...ฉันลืมไปจริงๆ... แท้ที่จริงยามที่ฉันเศร้าหม่น...คุณก็ทุกข์ท้อไม่น้อยไปกว่าฉัน เพราะเราต้องเดินไปด้วยกัน...บนถนนชีวิตสายนี้ ........... ขอโทษจริงๆ กับบางวันของชีวิต ...ที่ฉันกลายเป็นคนอ่อนแอ... ขอบคุณอีกครั้ง....สำหรับชีวิตที่เหลืออยู่ ...และได้รู้ว่า... คุณ...พยายามทำทุกอย่างเพื่อฉัน ........ ขอโทษที่ทำให้คุณต้องหลับตา... ไปพร้อมๆกับความทุกข์ของฉันในวันนี้ แต่ทว่า...พรุ่งนี้ ...เมื่อคุณลืมตาขึ้นมา... สิ่งแรกที่คุณจะได้เห็น...คือรอยยิ้มริมปากบาง กับแววตาที่เปี่ยมด้วยความรักดังเดิม...จากฉัน 
ชีวิตที่เหลืออยู่จากนี้ เราจะใช้เพื่อเคียงข้างกัน
...........
| Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2551 |
| Last Update : 20 กุมภาพันธ์ 2551 8:14:29 น. |
|
7 comments
|
| Counter : 730 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
สำหรับตัวหนังสือของวันนี้
อบอุ่นดีจังเลยค่ะ