Group Blog
 
<<
กันยายน 2550
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
27 กันยายน 2550
 
All Blogs
 
หากเลือกได้...ความตาย



ฮือๆๆๆๆๆ.........

"อ้าว...น้องปาร้องไห้ทำไมลูก"

คุณพ่อถามลูกด้วยอาการงงๆ

ที่จู่ๆน้องปาก็นั่งร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ข้างกายแม่

"ฮือๆๆๆๆๆ แม่ตายแล้วพ่อ... พ่อ..แม่ไม่หายใจแล้วค่ะ"

"ฮือๆๆๆๆๆ พ่อปลุกแม่หน่อย หนูไม่อยากให้แม่ตาย ฮือๆๆๆ"

น้องปายังคงร้องไห้ปานจะขาดใจ

ไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงได้ง่ายๆ

"หอมแก้มแม่สิลูก บอกแม่ด้วยว่าหนูจะเป็นเด็กดี หนูจะไม่ดื้ออีกแล้ว"

"พ่อรับรอง ว่าแม่ต้องฟื้นแน่ๆ จ๊ะ"..........

ว่าแล้วน้องปาก็รีบก้มลงหอมแก้มแม่ กอดแม่

แล้วรีบสารภาพทันที

"ฮือๆๆๆ แม่จ๋า แม่ตื่นเถอะนะ แม่อย่าตายเลยนะคะ....

"น้องปาจะไม่ดื้อแล้ว น้องปาจะเป็นเด็กดีค่ะแม่ ...แต่แม่อย่าตายนะคะ"

พูดไปร้องไห้ไป...อย่างน่าสงสารทีเดียว สำหรับเด็กวัยสี่ขวบ

....................

ตอนนั้นน้องปาอายุราวสี่ขวบ

....ซึ่งฉันก็จำไม่ได้ว่าลูกดื้อเรื่องอะไร

ฉันอ่อนใจกับเค้าพอสมควรกับเรื่องวันนั้น...

จะตีลูกก็เปล่าประโยชน์ เพราะตีกันบ่อยๆ

ก็ทำให้เค้าก้าวร้าวขึ้นมาโดยใช่เหตุ

ฉันเลยใช้วิธีแกล้งตายซะเลย....

ฉันแกล้งตาย.....

เพื่อทดสอบจิตใจลูกที่ยังตัวเล็กๆ ไร้เดียงสา

และนั่นคือบทลงโทษที่ลูกทำผิดในวันนั้น...

มันอาจจะดูเจ็บปวดสำหรับเด็กๆ ...

.เพราะฉันแอบลืมตาดูแววตาของลูก

แล้วก็รับรู้ถึงความเศร้าเสียใจของลูก

แต่วิธีนี้ค่อนข้างได้ผลพอสมควร

น้องปาเลิกดื้อในเรื่องนั้นไปนานทีเดียว

เพราะไม่อยากให้แม่ตายนั่นเอง

..................

ธรรมชาติของมนุษย์หลีกหนีไม่พ้นความตาย

ความตายเป็นอย่างไรไม่อาจมีใครตอบได้

เพราะคนเป็น ยังไม่เคยตาย

ส่วนคนตายก็ยังไม่เคยกลับมาบอกคนเป็นซักครั้ง

...ว่าความตายคืออะไร...กันแน่

ที่แน่ๆ ความตายไม่ใช่เรื่องล้อเล่น....

มันจะมาเมื่อไหร่ วันไหน ไม่มีใครรู้ได้....

ความเศร้าโศกเสียใจที่ต้องพลัดพราก

ต้องพบเจอความตายก็เป็นเรื่องธรรมดา

วันนี้ลองมานั่งคิดเล่นๆ ว่าหากเลือกวันตายได้...

หรือรู้วันตายที่แน่นอน...คุณจะรู้สึกอย่างไร

จะวิตก กังวลใจ จนไม่เป็นอันทำอะไร เมื่อความตายใกล้เข้ามา

หรือจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุดจนวินาทีสุดท้าย...

ฉันเคยคิดเสมอว่า...ความตายคือสัจธรรมที่ทุกคนต้องเจอ

ทุกคนไม่อาจหลีกหนี...แต่หากมีคำขอในเรื่องความตาย

หากเลือกวันตายได้....

ฉันขอเลือกที่จะให้ลูกๆตายก่อน...

นั่นคือกิเลสที่ฉันยังไม่อาจปลงได้...เข้าทำนองว่า

ฉันตายไม่ได้ เพราะฉันรักเธอ...

ฉันไม่อยากตาย โดยที่ทิ้งเด็กๆ เอาไว้ข้างหลัง

ตราบใดที่เขายังเล็ก และไม่สามารถดูแลตัวเองได้...

...............


ทุกๆ วันจึงต้องพยายามทำให้เหมือนเป็นวันสุดท้ายของชีวิต

จึงต้องสอนลูก ให้รู้จักช่วยเหลือตัวเอง

จึงบอกรักลูกทุกวัน...

จึงบอกรักคนข้างๆ ก่อนนอน...ทุกครั้งที่คิดได้

ก่อนที่วันพรุ่งนี้ จะไม่มีโอกาสตื่นมาบอกรักอีกเลย..........

.....................










Create Date : 27 กันยายน 2550
Last Update : 27 กันยายน 2550 13:15:59 น. 12 comments
Counter : 740 Pageviews.

 
แวะมาเยี่ยม แวะมาทักทายครับ
อ่านแล้วก็เศร้าจังเลยครับ แต่ในอีกความรู้สึกหนึ่งก็ได้เห็นความรักระหว่างแม่กับลูกครับ

มีความสุขมาก ๆ นะครับ มีลูกที่น่ารัก มีครอบครัวที่อบอุ่น ถือว่ามีสุขที่สุดแล้วครับ

ผมก็เคยแกล้งตายอยู่ครั้ง แกล้งอยู่ตั้งนานกว่าเจ้าหนี้จะกลับบ้านไป เออ ... เกือบตายจริง ๆ เลยครับ

อิอิ

ปล. จะบอกว่า วันนี้ที่บล็อคของผม มีความน่ารักของ "น้องตุ้งแช่" ตอนที่ 5 นะครับ

อย่าลืมแวะเข้าไปเยี่ยมชมนะครับ

อิอิ



โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) วันที่: 27 กันยายน 2550 เวลา:13:27:20 น.  

 
ความตายอาจเป็นทางเลือกสุดท้ายสำหรับใครบางคน



โดย: มณีไตรรงค์ วันที่: 27 กันยายน 2550 เวลา:13:32:11 น.  

 
ตามไปลิงค์ใหม่บ้านตากลมนะจ๊ะ

ไม่ใช่เพียงความฝันแล้วน๊า



โดย: ก ร ะ ต่ า ย ต า ก ล ม วันที่: 27 กันยายน 2550 เวลา:15:09:02 น.  

 


คิดเหมือนกันครับ

ทำทุกอย่างให้เหมือนวันสุดท้าย



โดย: jantzen วันที่: 27 กันยายน 2550 เวลา:15:19:30 น.  

 
เป็นวิธีลงโทษที่รุนแรงมากเลยครับ
จะมีอะไรเศร้ามากกว่านี้อีกมั้ยน้อ



มีความสุขมากๆนะครับพี่
วันนี้ไฟดับ นั่งร้อนอยู่ตั้งครึ่งวันแน่ะครับ



โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 27 กันยายน 2550 เวลา:16:34:22 น.  

 
หากรู้วันตายที่แน่นอนจะทำอะไรดี

เตรียมตัวตายอย่างมีความสุขค่ะ

ทำให้ตนเองและคนที่รักมีความสุขมากที่สุด

ทุกวันนี้ก็ทำอย่างนั้นอยู่ค่ะ

เพราะไม่รู้ว่าวันไหนเป็นวันสุดท้ายของเรา



โดย: หยุ่ยยุ้ย วันที่: 27 กันยายน 2550 เวลา:19:14:29 น.  

 
เพราะฉะนั้นอะไรที่เราทำแล้วมีความสุขก็ทำไปเห๊อะ
แต่ขออย่างเดียว
อย่าทำให้คนอื่นๆ เดือดร้อน
เพราะไม่รู้ว่าวันไหนเราจะตายเน๊าะ


โดย: อุ้มสี วันที่: 27 กันยายน 2550 เวลา:22:58:23 น.  

 
จะเข้ามาขอบคุณที่เข้าไปอวยพรวันเกิดที่บ้านนะคะ ขอให้มีความสุขมากๆเช่นเดียวกันค่ะ


โดย: This road is mine วันที่: 28 กันยายน 2550 เวลา:0:46:44 น.  

 

GOOD MORNING


โดย: ลุงแอ๊ด วันที่: 28 กันยายน 2550 เวลา:9:26:34 น.  

 
หมอดูไม่ได้กินเงินผมกับพี่นัชแน่นอน

5555



โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 28 กันยายน 2550 เวลา:12:45:32 น.  

 
อ่านแล้วรู้สึกเศร้าๆไงไม่รู้ค่ะ

------------------------
ปล. ขอบคุณนะคะที่มาอวยพรวันเกิดให้


โดย: ~ONe PeAcH~ วันที่: 28 กันยายน 2550 เวลา:14:30:36 น.  

 
สวัสดีค่ะ...

แวะมาบอกรักด้วยคนค่ะ..

ขอให้มีความสุขมากๆกับชีวิตครอบครัวนะค่ะ..

อ้อมแอ้มดีขึ้นแล้วค่ะ


โดย: อ้อมแอ้ม (คนผ่านทางมาเจอ ) วันที่: 28 กันยายน 2550 เวลา:15:22:17 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

คนเลวที่แสนดี
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




หลายครั้งที่นั่งดูละคร...แล้วกลับย้อนมองดูตัวเอง
...ชีวิตฉันก็ไม่ต่างจากละครซักเท่าไร.....
...ดูดูไป อาจจะหนักหนากว่าละครน้ำเน่าซะอีก...
นี่แหละน๊าชีวิต!!!!!

ปั่นบล๊อคคุณให้ Hot สุดๆ ที่ BlogYellow.com คลิ๊กโลด
Friends' blogs
[Add คนเลวที่แสนดี's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.