อุตส่าห์ฟอร์มเนียนหายหน้าหายตาไปจากblog เพราะกลัวTag ..เข้ามาก็โดนซะเลย เอาซะหน่อยจะได้ไม่เชย อิอิ
อุตส่าห์ฟอร์มเนียนหายหน้าหายตาไปจากblog เพราะกลัวtag แต่ แมงป่อง น๊า แมงป่อง ...มาtag เค้าเจ๋ยเลย
เลยต้องเผาตัวเองเลยอะ .. ไม่รู้อะ แมงป่องรับผิดชอบมาสวดส่งให้ด้วย แม่นกฮุกด้วยนะ จะtagเค้าเหมือนนกันมิช่ายหรอ อิอิ
เริ่มเลยละกันนะคะ
......
เรื่องแรก
เรื่องนี้ลับสุดยอดเลยนะคะ ไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลย
ตอนเด็กๆ อยากกินมะม่วงดองมากแต่ไม่ชอบแบบที่เขามีขายทั่วไป เลยจะลองทำกินเอง ไม่รู้วิธีทำหลอกค่ะ แต่รู้ว่ามันน่าจะเอาไปแช่ในน้ำ แล้วน้ำที่เค็มๆก็คงเป็นน้ำปลา จัดการเลยล้างมะม่วงเอาใส่ถุงแบบถุงแกงอะคะ แล้วเทน้ำปลาลงไปจนท่วมมะม่วง จะได้เข้าเนื้อทั้งลูก น้ำปลาเพรียวๆเลยนะคะ จากนั้นมัดถุงให้แน่น เพื่อให้ได้อุณหภูมิที่พอเหมาะแก่การถนอมอาหาร ลองมองดูทั่วบ้านแล้ว สถานที่ซ่อนสมบัติประจำตัวคือตู้เสื้อผ้า ตอนนั้นเป็นที่ ที่แจ่มมาก มีไรรักๆหวงๆปอเอาไปซ่อนในนั้นหมด จัดการเลย เอาถุงมะม่วงดอง(น้ำปลา)ไปหมกไว้ แล้วเอาผ้าที่พับไว้กลบซะมิด
สบายใจรอเวลากิน
ผ่านไปเกือบเดือน น่าจะได้ที่แระ ไปคุ้ยออกมากิน รสชาติห่วยแตกมาก (ยังกล้ากินอีก คิดแล้วอนาถตัวเอง) ตั้งแต่นั้นไม่กินของดองอีกเลยค่ะพี่น้อง ที่อนาจใจสุดๆ ก็ตรงที่ตอนนั้นยังไม่รู้เลยว่า ที่ตัวเองทำไปอะ มันไม่ใช่มะม่วงดอง เพิ่งมารู้ตอนเรียนวิชาคหกรรม ชั่วโมงนั้นมีวิชาถนอมอาหาร ถึงได้รู้ว่าเค้าทำกันยังไง นั่งอนาถใจกับความโง่ของตัวเองทั้งชั่วโมง -_-' คิดได้ไงฟร่ะตู ใช้น้ำปลาดองมะม่วง แถมเก็บในตุ้เสื้อผ้าอีก ดีนะแม่ไม่มาเห็นหรือถุงมันไม่แตก ไม่งั้นโดนดุแน่ๆ
--------------
เรื่องต่อปายยย
คิดก่อน
อ๋อ
ตอนเด็กๆชอบวาดรูปมาก วาดรูปการ์ตูนธรรมดานี่แหละค่ะ แต่เปงเด็กโรคจิต เวลาวาดรูปต้องแอบไม่ให้ชาวบ้านเห็น ถ้ามีคนอยุ่จะไม่วาดเลย หรือถ้ามีใครเดินมาตอนวาดรูปต้องรีบปิดสมุด กลัวคนเห็น แล้วก้ทำเนียนว่าไม่ได้ทำอะไร หรือไม่งั้นก็ต้องเอาสมุดการบ้านมาบังแทน คนเค้าจะได้ไม่ขอดู
ไม่รู้มันจะกลัวไรนักหนา วาดรูปโป๊หรือก็ป่าว
แต่จะอายและโกธรมากถ้ามีคนมาเห็นผลงานชิ้นเอกปานปิกัสโซ่วาดของปอ -"- บางทีคนมาบ้านเยอะๆ หาที่ปลีกวิเวกวาดการ์ตูนไม่ได้ จะหงุดหงิดมากต้องแอบตื่นมาตอนดึกๆมาวาดซะหน่อย วาดเสร็จแล้วก็แอบไว้ใต้หมอน เพราะถ้าวางตรงอื่น เด๋วคนมาหยิบไปดูได้ ต้องนอนทับไว้ ใครมาหยิบไปจะได้รู้สึกตัวทัน
จิตจริงๆ พิมพ์ไปยังอายตัวเอง
แล้ววาดไว้หลายเล่มเลยนะคะ วาดแล้วก็เก็บในตู้เสื้อผ้า เอาผ้าหมกไว้ (หีบสมบัติสมัยกระโน้นนั้นเอง) มีวันนึงพ่อมาเจอสมุดที่ปิกัสโซ่ปอวาดไว้แล้วให้แม่ดู ปอเดินมาเจอพอดี ทั้งโกธรทั้งอาย ไม่ยอมให้พ่อกับแม่ดู จะแย่งจากพ่อให้ได้ พ่อเค้าเห็นแล้วหมั่นไส้มั้งเลยแกล้งเปิดดูๆๆ
ที่นี้ร้องไห้ลั่นบ้านเลย พ่อเลยคืน โมโหฉีกทิ้งเลยจะได้ไม่มีใครเห็นอีก จิตเจรงๆตุ
หลังจากนั้นเลยต้องหาที่แอบใหม่เลยอะ พอวาดเต็มเล่มก็เผาทิ้ง จะได้ไม่มีใครมาเห็น(กรูบ้าป่าวว่ะนิ)
พอโตขึ้นหาเวลาแอบวาดยาก เลยเลิกวาดมันเลย
แล้วขอบอกนะคะว่ารูปที่วาดก็เป็นรูปตัวการ์ตูนธรรมดานิแหละ วาดคน วาดผู้หญิง วาดตุ๊กตา ธรรมดาแบบเด็กๆวาดอะคะ แต่ไม่รู้ทำไมให้คนอืนดูไม่ได้ ...งง กับตัวเอง
แต่เวลาเรียนชัวโมงศิลปะก็วาดได้ปกตินะคะ ไม่ต้องเป็นอีแอบแบบตอนวาดรูปการ์ตูน สงสัยจะเป็นโรคจิตชนิดนึง
------------
เรื่องที่สาม
เรื่องนี้ไม่อยากเล่าเลย ประจานความเลวของตัวเองสุดๆ
ตอนเด็กๆอีกแระ
ชอบแกล้งน้อง แล้วที่บ้าน พ่อจะไม่ให้ทะเลาะกัน พ่อบอกว่าถ้าทะเลาะกันจะต้องโดนตีทั้งคู่ ไม่ว่าจะใครผิดหรือใครเริ่มก่อน ก็ต้องโดนทั้งคู่
ทีนี้เวลาทะเลาะกับน้องความที่ปอตัวใหญ่กว่า ปอก็ชนะทุกที ปูมันสู้ปอไม่ไหว มันก็จะไปฟ้องพ่อ บอกปอแกล้งมัน ปอก็บอก..ฟ้องดิ ๆ โดนทั้งคู่นะเว้ย พี่ปออะไม่กลัวอยู่แล้วเพราะยังไม่เจ็บตัวอะไร แต่ปูโดนไปแล้วโดนตีอีกเจ็บกว่าเดิมอีกนะ อยากเจ็บเพิ่มก็เอาดิ แล้วพ่อก็ดุด้วยโดนทั้งบ่น โดนทั้งตีเลยนะ (ไซโคลสุดฤทธิ์ บอกตรงๆว่าตอนนั้นกลัวปูมันฟ้องพ่อมาก เพราะส่วนใหญ่คนผิดจะเป็นปอ) แต่ต้องทำฟอร์มว่า ไม่มีผลกับฉันนะ ถ้าฟ้องคนที่แย่ก็เป็นปูเอง แล้วก็ได้ผลทุกที 55 ให้มันรู้ซะมั้งใครเป็นพี่ใครเป็นน้อง ..ไอ้เรื่องเป็นพี่ต้องยอมน้องนิ ไม่มี ไม่เคยเล้ยยยเจ้าค่ะ
แต่ก่อนทะเลาะกันทุกวัน มีกันอยู่สองคน แต่ทะเลาะกันได้ทุกวัน (อันนี้พ่อกับแม่บ่น) เกลียดน้องมาก อยากเป็นลูกคนเดียว
ไม่คิดว่าโตมาจะรักกันได้ ทุกวันนี้รักน้องมาก สงสารแล้วรู้สึกผิดมากๆด้วย ไมตูเปงพี่ที่แย่งี้ว่ะ น้องมันยอมตลอดเลย ของดีอะไรนะปอต้องได้ก่อนตลอดเลยอะ ไม่เคยเสียสละให้น้องเลย
ทุกวันนี้สำนึกผิด แต่ก็ยังเป็นพี่ที่ใช่ม่ะได้เหมือนเดิม ปูมันบอกว่า พี่ปอใครเป็นพี่ใครเปงน้องกันแน่ว่ะ 555 ก็จริงของมัน แต่ถึงจะเป้นพี่ที่แย่ต้องพึ่งน้องตลอด แต่ช้านก็รักน้องนะเฟร้ยย
ตอนนี้ใกล้เปงป้าแล้วด้วย เจ้าน้องปูใกล้คลอดแระ น่าจะสิ้นเดือนนี้ หลานชายคุณป้าขาจะออกมาดูโลกแย๋ววว ดีใจ จะได้ไม่เหงาสักที ถ้ายังเป็นโสดอยู่แบบนี้ ก็จะอยู่บนคานตั้งหน้าตั้งตาเลี้ยงหลานคนนี้แหละ 555
พอแระ เริ่ม อ า ย
เผาตัวเองแค่นี้ก่อน ไว้วันหลังมาต่อที่เหลือ ไม่ใช่อะไรนะคะ ยังนึกไม่ออกว่าจะtag ครายอ่า คนที่เล็งไว้ก็โดนหมดแล้วว ไม่เหลือใครให้เลย ดันรู้จักแต่คนป๊อบปูล่าทั้งนั้น งือๆๆ
มีความสุขในการทำงานนะคะทุกคนนนน สุขสันต์วันอังคารค๊า
.....
ส่งทายาทอสูรต่อให้ เจ้าแม่การ์ตูน มุ๋ม Fruit_tea นั้นเอง กับ คูมะ Qooma มารับมรดกกันไปนะจ๊ะ
Create Date : 16 มกราคม 2550 |
Last Update : 16 มกราคม 2550 19:11:17 น. |
|
25 comments
|
Counter : 582 Pageviews. |
|
|
มีความรู้สึกว่า
คนอย่างเจ้าของบล็อกนี่แหละค่ะ
ที่เป็นคนคิด ไฟฟ้า รถยนต์ โทรศัพท์
เครื่องบิน นาฬิกา มาให้เรา ๆ ได้ใช้กัน
มีการทดลอง ลองผิดลองถูก
น่าทึ่งมาก ๆ
ว่าแต่
โชคดีนะคะเนี่ย
ที่ทานมะม่วงพันปีที่ซุกในตู้เสื้อผ้า
แล้วไม่เป็นไรไปน่ะ
อิอิ