ใส่ jacket เล่น piano ( ตามคำขอ )
เคยแต่อ่าน blog (หนัง) ของชาวบ้าน ที่นี้พอชาวบ้าน ขอให้มา รีวิวหนังให้เค้าอ่านบ้าง ... กลุ้มซิครับ ก็เรารึหนังก็ดูเอามันอย่างเดียวจิ...หนังก็คือหนัง ดูจบกลับบ้านสั่งข้าวกระเพรากินตามด้วยยาดอง มึนหลับตื่นเช้ามา จำได้บ้างไม่ได้บ้าง ในเมื่อขอมาก็เล่าเท่าที่จะเล่าได้นะครับ..แฮ่ะๆ
เมื่อคืนไปดูเรื่อง the jecket มาที่เลือกดูเรื่องนี้ก่อนในอาทิตย์นี้เพราะ หนังคนไม่น่าจะดูเยอะ( อันนี้เราชอบ) เรื่องนี้ไม่เคยดูตัวอย่างมาก่อนเลยด้วย ไม่รู้อะไรเกี่ยวกะเรื่องนี้เลย ดูเพราะ
1. โปสเตอร์มันทำน่าดูดี 2. ดูเพราะดารานำคนเดียวกะเรื่อง pianist
จริงๆแล้วไม่ต้องมีเหตุผลก็ได้ ก็ดูมันทุกอาทิตย์อยู่แล้ว อยู่ กรุงเทพ ไม่เดินห้าง ก็ดูหนัง
เริ่มเรื่องเลยก็น่าสนใจแล้วล่ะ แค่ได้ยินพระเอกพูดว่า
"ครั้งแรกที่ผมตาย ตอนนั้นผมอายุ 27 ปี"
(ภาษาอังกฤษไม่รู้พูดว่าไงนะ ดูแต่ซับ..ฮิ) ได้ยินประโยคนี้ก็น่าติดตามแล้วนะ ผมว่า เรื่องก็เป็นเรื่องราวของพระเอกที่โดนยิงกระบาลตอนไปรบในอิรัค ใครก็คิดว่าตายแต่กลับไม่ตายรัษาจนหายดี แล้วก็กลับบ้านเกิด ระหว่างทางก็เรื่องเกิดราวขึ้น พระเอกหมดสติอีกครั้งตื่นมาอีกทีก็พบว่าตัวเองกำลังถูกตั้งขอหาฆ่าคนตาย แถมยังถูกกล่าวหาว่าน่าจะเป้นบ้าไปอีก เลยถูกส่งเข้าสถาบันทางจิต โดนหมอ รักษาด้วยวิธีแปลก ระหว่างนั้นพระเอกก็เหมือนกับว่าอันตัวข้านั้นสามารถ ไปมาระหว่างปัจจุบันกะอนาคตได้ เรื่องหลักๆก็มีเท่านี้ล่ะครับ ที่เหลือเชิญไปหาความกระจ่างกันในโรงหนังเอาเองเถิดครับ รับรองดูแล้วสนุก(สำหรับผมนะ) ดี แต่เสียงประกอบหนังนี่ซิ มันทำได้น่าปวดขมับมาก แต่ก็ชอบนะ
อ่อ ! ตอนจบของหนังให้ดูดีๆนะ มันจะเฉลยปมบางอย่างไว้ด้วย ผมเองก็ไม่กระจ่างหมดหรอกครับ เพระมัวแต่อ่านซับน่ะ ตอนออกจากโรงถามแฟนว่ามันยังไง ถึงได้รู้ว่า...มันเป็นอย่างงี้น่ะเรอะ อย่างนี้น่ะเรอะ ทีนี้ก็มาถึงเรื่อง pianist ตามคำขอของคุณ tenz บ้างครับ
เนื้อเรื่องก็เห็นว่ามาจากเรื่องจริง ของนัก เปียโน ชาวยิว (ไม่แน่ใจ) ช่วงนั้นเกิดสงคราม ครั้งที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าชาวยิวโดนต้อนไปฆ่าเกือบหมด พระเอกเป็นเป็นนักเปียโนที่เล่นได้ดีคนหนึง จึงมีคนหลายคนพยายามช่วยเหลือไม่ให้โดนฆ่าเหมือนคนอื่น พาไปหลบซ่อนตัวอยู่ตามตึกอยู่นาน จนคนที่พาหนีก็ต้องย้ายไปที่อื่นเพราะหนีภัยสงคราม เมืองนั้นจึงเป็นเมืองร้าง แต่ก็มีทหารของฮิตเล่อร์คอยดูแลอยู่ พระเอกก็ต้องคอยหลบหน้าจากบรรดาทหารเหล่านั้นให้ดี ขื่นมีใครเห็นเป็นตายลูกเดียว แต่แล้วก็ไม่สามารถหลบพ้นได้ จนมีนายทหารระดับสูงคนหนึงมาเจอ แต่ด้วยทหารนายนั้นชอบ เปียโนด้วย จึงไว้ชีวิตพระเอก แถมยังให้อาหารกินอีกด้วย แต่ต้องทำแบบหลบๆซ่อน จนมีคำสั่งให้ทหารนายนั้นคลื่นทับไปที่อื่น ทหารนายนั้นยังอุสาห์เอาเสบียงมาให้พระเอกก่อนไปด้วย เรื่องราวดำเนินไปจนพระเอกหนีออกมาจากเมืองนั้นได้ แล้วก็สงครามก็ใกล้จะยุติพอดี พระเอกได้มีโอกาสไปเจอนายทหารคนนั้นอีก แต่ดรั้งนี้นายทหารคนนั้นกลับถูกจับเป็นเฉลยบ้าง แต่พระเอกก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้ เรื่องก็จบลง
เนื้อเรื่องอาจจะมีผิดพลาดนิดหน่อยนะครับ นานเกือบ 2 ปีแล้ว แถมไม่ใช่มืออาชีพด้วย แต่เรื่องนี้ดูแล้วคุ้มมากเลยครับ หนังนานมาก เรื่องนี้จัดได้ว่าเป็นเรื่องที่ผมชอบมากในรอบปีนั้นเลยครับ คุณ tenz ลองไปหา dvd มาดูเถอะครับ เห็นว่าได้รางวัลอะไร..ด้วยนี่
.....................จบข่าว ..................
Create Date : 13 พฤษภาคม 2548 |
|
19 comments |
Last Update : 13 พฤษภาคม 2548 13:59:48 น. |
Counter : 493 Pageviews. |
|
|
|
^
^
รูปข้างบนนี่ น่ากลัวแฮะ
ชอบดูหนังเหมือนกันค่ะ ว่างเมื่อไหร่ ก้จะดูแต่หนังอ่ะ
ก้อย่างว่าแหละเนอะ...อยู่ในกทม. มันไม่ค่อยมีสถานที่ให้เลือกไปมากนัก นอกจากเดินห้าง กินข้าว ดูหนัง