สัมผัสมนตรา

เธอ.. ความแค้นเท่านั้นนำพาให้เดินเข้าหา

เขา.. ความเฉยชาต้องหลอมละลายอีกครั้งเมื่อพบเธอ

เมื่อพลังมนตราไม่อาจช่วยให้บรรลุเป้าหมาย จะทำอย่างไรกับแค้นนี้ที่ฝังตรึงในใจ

===================

บทนำ

“ฉันอยากเป็นคนรักของนายจะได้ไหม..”

ร่างเพรียวสูงราวร้อยหกสิบเจ็ดเซนติเมตร ดวงตากลมโต ผมยาวสลวยระดับเอวกางเกงยีนส์สีซีด สวมเชิ้ตขาวผูกชายเสื้อโชว์เอวอ้อนแอ้นขาวนวล ก้าวเดินมาดมั่นฝ่ากำแพงหญิงสาวบริเวณนั้นซึ่งกำลังห้อมล้อมชายหนุ่ม ดูเหมือนจะคลั่งไคล้อย่างหนักราวกับเขามีชื่อเสียงไม่แพ้พระเอกหนังดังฮอลลีวูด สายตาประหลาดใจแสดงอยู่ชั่วครู่ก่อนกลับมาเฉยชาทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เสมองทางอื่นคล้ายเธอคนนั้นไร้ตัวตน

“ตอบหน่อยสิว่าได้ไหม..” 

อีกครั้งที่เสียงหวานแฝงไว้ด้วยความมุ่งมั่นดึงความสนใจให้มองตาม แต่คราวนี้ไม่เหมือนในครั้งแรก เพราะดวงตาคมเข้มใช้หางตาเหยียดมองราวกับรังเกียจเธอจับใจ

“ไร้สาระ..”

มือกำบีบสะกดอารมณ์โกรธเอาไว้ พลางมองตามหลังร่างสูงกว่าผละจาก ไม่เคยมีใครหน้าไหนเมินหนีเธอมาก่อน เขามีสิทธิ์อะไรถึงหยามศักดิ์ศรีกันเช่นนี้

“แล้วเราจะได้เห็นดีกัน นายรันติมา อัคคีราศิวาโรฒน์”