จริง ๆ Itinerary คร่าว ๆ ที่เขียนไว้ (เอง) ตั้งใจจะไป 2 น้ำตก น้ำตกพลิ้วและน้ำตกกระทิง

แต่พอเอาเข้าจริง ก็ขี้เกียจไปต่อ น้ำตกคงเหมือน ๆ กันล่ะน๊า ถ้าไปคราวนี้หมดแล้ว คราวหน้าก็ไม่มีที่เที่ยวสิ สารพัดข้ออ้างข้อแก้ตัวเต็มไปหมด

เราออกเดินทางจากโรงแรมขับข้ามสะพานอะไรไม่รู้ย๊าวยาว วิวสวย แถมริมน้ำยังมีทำเป็นพื้นที่พักผ่อนอีกด้วย ตอนเราไปถึงเงียบสนิท ไม่มีนักท่องเที่ยวเลย มีแต่ชาวประมงมาตกปลากันเป็นหย่อมๆ 

มีรูปปั้นปลาใหญ่ให้ถ่ายรูป

เงียบสงบอยู่ได้แป๊บเดียวก็มีกลุ่มนักท่องเที่ยวมาจอดรถ 

อิฉันก็เดินเลี่ยงไปถ่ายมุมอื่น

เผลอแว๊บเดียว อีตาแก่โดนสาวเรียกไปถ่ายรูปด้วยละ 

เดี๋ยวปั๊ดทิ้งไว้ที่นี่ซะนี่ 

ขับเลียบถนนเส้นนี้ (เฉลิมบูรพาทิศ) จะมีที่แวะหลายที่ จะจะมีป้ายบอกทางให้แวะเข้าไปดูวิวสวยๆ เงียบ ๆ  ใกล้ ๆ บ้านชาวบ้าน ที่พอจอดรถแล้วจะเสียว ๆ ว่าชาวบ้านจะเอาปืนมาไล่ยิงไหม

อันนี้อ่าวหมู

ขับต่อไปอีกนิดนึงก็เจอป้ายเข้าน้ำตกพลิ้ว  ทางเข้าเขียวชอุ่ม

มีร้านขายของแบบชาวบ้าน ๆ ไปตลอดทาง   เราแวะจอดรถที่ลานจอดขนาดใหญ่ และแวะซื้อถั่วฝักยาวไปฝากเจ้าถิ่น

ร้านนี้ 6 กำเล็ก 50 บาท

แบกไปไกลมากกกกก    เพื่อที่จะได้รู้ว่าข้างในก็มี

เฮียงง ๆ ซื้อถั่วทำไม  

ค่าเข้าคนไทย 40 ฝรั่ง 200  

ฝรั่งมันเข้าไปแดร๊กปลาที่น้ำตกด้วยรึไงฟระ  เกลียดไอ้ระบบ 2 ราคาอย่างงี้จริงๆ 

ส่งเสริมการท่องเที่ยวไทย My ass!!!!  

วันที่ไปคนเยอะเชียว เพราะเป็นวันอาทิตย์

แค่เดินไม่ถึงตัวน้ำตกก็เจอเจ้าถิ่นละ  ปลาพลวงเยอะมากๆๆๆๆๆ 

อาเฮียมันชอบโยนมาใกล้ ๆ ที่อิฉันนั่ง ปลามันก็แย่งกัน ตรูดเปียกเลยค่ะ 

เยอะมาก ๆ ตัวใหญ่ ๆ ทั้งนั้น  เค้าว่าปลาพลวงเป็นปลาวงศ์เดียวกับปลาคาร์ฟ แต่กินไม่ได้ เพราะมันมักจะกินเมล็ดพืชมีพิษที่ไหลมาตามน้ำตกทำให้เนื้อมันเป็นพิษไปด้วย  ก็ไม่รู้จริงหรือเปล่าแต่ถ้ามันกินได้เนื้ออร่อย ป่านนี้คงหมดไปละ 

มีคนให้ถั่วแบบฮาร์ดคอร์มาก คือหยิบทั้งกำขนาดยักษ์ ถือไว้มุมนึงทั้งกำให้ปลาค่อย ๆ งับ

ดูแล้วก็พยามดีเนอะ 

น้ำใสแจ๋วเลย

มีที่แวะหลายจุดค่ะ ระหว่างทางที่เดินขึ้นไปหาน้ำตก ช่วงแรก ๆ  ยังมีการเอาน้ำอาหารไปทานได้ แต่พอเดินเข้าตัวน้ำตกแล้วจะมีเจ้าหน้าที่ป่าไม้มาขอให้เก็บอาหารและเครื่องดื่มที่ชั้นวางของนะคะ รวมทั้งแกะหนังสติ๊กออกจากถั่วฝักยาวออกให้หมดด้วย การจัดการทำได้ดีทีเดียว ห้องน้ำก็ถือว่าไม่แย่นัก

ซื้ออาหารเพิ่ม  ซื้อมา 2 กำยักษ์ 100 บาท

บางจุดก็ดูปลาเยอะเกินนะ  ถ้าตกลงไปมันจะแดร๊กตรูไหม 

มีร้านกาแฟให้นั่งพักด้วย  กาแฟเย็นเจ้านี้อร่อยใช้ได้นะคะ

เคยแต่ถ่ายรูปกาแฟกะขนมเค้กสวย ๆ  คราวนี้เป็นกาแฟกะถั่วฝักยาว 

รูปปั้นสยองขวัญ

มีปิรามิดพระนางเรือล่มด้วย  สร้างขึ้นเมื่อปี 2424 

น้ำตกพลิ้วนี่เดิมชื่อน้ำตกเขาสระบาป เพิ่งจะเปลี่ยนชื่อเมื่อปี 2525 นี่เอง 

น้ำตกนี่ ร.5 ชอบเสด็จมาที่นี่มากพร้อมกับพระนางเจ้าสุนันทากุมารีรัตน์ จึงได้มีการสร้างปิรามิด สร้างสถูปเอาไว้เป็นที่ระลึก

ไต่มาจนถึงน้ำตกละ สวยยยยยยย  

ประทับใจค่ะ  ไว้มีโอกาสจะแวะมาอีก

แวะซื้อ Magnet แปะตู้เย็น เจอแมวพลิ้วหน้าตารับแขก 

เค้าว่าแถว ๆ ทางเข้าน้ำตกพลิ้วจะมีร้านหอยทอดอร่อย  แต่อิฉันหาไม่เจอ

จึงตัดสินใจขับรถเข้าตัวเมืองจันท์กันอีกรอบ อยากกินเค้กด้วยล่ะ

คราวนี้นาวิเกเตอร์ จัดหาทางมาจอดรถฝั่งโบสถ์ได้  ที่จอดเยอะแยะ  แล้วเมื่อวานเจือกพาอิฉันเข้าชุมชนไปทำไมวะคะ 

วันนี้โชคดี เค้าเปิดให้เข้า 

แต่พวกเราดันใส่กุงเกงขาสั้นกันทั้งคู่ เลยต้องหาผ้าคลุมฮ่ะ (ผ้าเค้าบางผืนลายสวยน่ารักนะ ลายดอกไม้เหมือน Cath Kidston เลยทีเดียว)  อาเฮียรอดตัวไป เค้าคงว่าถ้าคลุมผ้าคงดูอุจาดเลยปล่อย ๆ เข้าไป

เอิ่มมมม... ขอบอก.. หนุ่ม ๆ ที่ดูแลโบสถ์นี้ หน้าตาดี๊ดีล่ะ  

ข้างใน ง๊ามมมมมมงามมมมมม

หิว ๆ ๆ  เดินเข้าชุมชมริมน้ำ หาของกิน

แวะร้านเล็ก ๆ อาหารอร่อยเกินคาด

เดินเล่นไปจนสุดทาง แวะกินติมจรวดอีกคนละอัน

ชิลล์ ๆ ชมนก ชมแมวไปตามเรื่อง

เดินให้ข้าวผัดกะไอติมย่อย  เราก็มาแวะกินเค้กร้านเดิม Sweet @ Moon

พาสชั่นฟรุ๊ตปั่นกับบลูเบอรี่ชีส  

และช็อคโกแลตลาวา

เดินกลับมาที่จอดรถ เจอหมาเมืองจันท์ซิ่ง

เมื่ออิ่มแล้วก็รีบกลับมาที่พักค่ะ เนื่องจากวันนี้ เราย้ายห้องมาอยู่ห้องสวีทจึงให้เวลากะห้องเยอะหน่อย  

ตอนเย็นก็ลงมาทานอาหารที่ห้องอาหารของโรงแรม 

ผัดไทยเส้นจันท์ปูชุบแป้งค่ะ อันนี้อร่อยเด็ด

วันรุ่งขึ้น เราอยู่ชื่นชมห้องสวีทและเล่นน้ำป๋อมแป๋มในอ่างส่วนตัวจนสาย ก็มุ่งหน้ากลับกรุงเทพโดยสวัสดิภาพ  

แต่ก่อนกลับ อย่าลืมแวะซื้อของฝากที่บ้านตาคาเฟ่ ร้านกาแฟน่ารักที่มีร้านขายของฝากน่าสนใจด้วย  หมูชะมวงกระป๋องมีให้เลือกซื้อกันหลายแบบ มีขนมแปลก ๆ พวกโคลอนมะม่วง โคลอนมังคุด ท๊อฟฟี่สละ ท๊อฟฟี่มังคุด อร่อยดีค่ะ

เราแวะกินเค้กกันที่คาเฟ่ 

กิ กิ และแล้วทริปเมืองจันท์ก็จบแล้วนะคะ  เจอกันใหม่ทริปหน้าโซลลลลลลลล...