2019 Hokkaido: Sapporo Clock Tower และโรงงานช็อคโกแลตชิโอริโคอิบิโตะ

ตื่นแต่เช้า วันนี้อากาศดูอึมครึมเล็กน้อย เมฆหนาเชียว ฝนจะตกไหมน้อ  วันนี้เรามีแผนเดินดูรอบ ๆ เมืองในซัปโปโร และถ้ามีเวลาเหลือก็ว่าจะไปดูโรงงานลช็อคโกแลตซะหน่อย

ไกลลิบๆ  บนยอดเขาจะเห็นมีแสงแดดอยู่นิดนึง
 

แต่พอเดินไปดูอีกมุมตึก ก็เห็นแสงแดดจ้าเชียว หุหุ 





ลงมากินข้าว อย่างที่ว่าโรงแรมนี้เราจองกันมาได้ราคาดี๊ดี สามพันหน่อย ๆ รวมอาหารเช้า คงเพราะช่วงเมษาเป็นหน้าโลว์สุด ๆ ของซัปโปโร หลายคนลองจองแต่เป็นช่วงปีใหม่เห็นว่าราคาขึ้นไปโขอยู่  แค่อาหารเช้านี่อิฉันว่าเริ่ดกว่าหลาย ๆ ที่ละ

ห้องอาหารกว้างมาก อาหารหลากหลายดี ที่เด็ดคือมีแซลมอนซาซิมิกับไข่แซลมอนให้ตักกินได้ไม่อั้น อาหารสดมากกกกกก 

มาวันแรกอิฉันตักมาลองอย่างละนิด ลองใช้ถาดหลุมของเค้าด้วย ดูน่ารักดี




อะไรจะดีไปกว่า ข้าวสวยร้อน ๆ โปะหนาด้วยแซลมอนซาซิมิและไข่แซลมอนที่สดมากกก




ถาดของอาเฮียก็กินอะไรฝรั่ง ๆ ตามสไตล์เค้าแหละ



บนโต๊ะจะมี layout ของห้องอาหารให้ดูด้วย ว่าอะไรอยู่ตรงไหน เผื่อใครหลงหูหลงตาไปลองไม่ครบ 




ข้างล่างโรงแรมแถว ๆ หน้าห้องอาหารเช้ามีร้านขายของด้วย จะเป็นของที่ระลึกกับพวกของฝากพวกช็อคโกแลตยอดฮิตชิโอริโคอิบิโตะก็มีหลายแบบ มาส์กหน้ารสเมลอนกับลาเวนเดอร์ และมีร้านเล็กๆ ขายเฉพาะช่วงเช้าจะมีพวกขาปู อาหารทะเลแช่แข็งด้วย พวกเจลลี่เมลอน ลูกอมคาราเมลยอดฮิต ซื้อได้จากที่นี่เลย  ซื้อแถวนี้ก็ดีค่ะ ไม่ต้องหอบมาไกล กินข้าวเช้าเสร็จก็เดินขึ้นไปแพ็คใส่กระเป๋าได้เลย 

แต่ขอบอก  เค้ามาขายเฉพาะช่วงเช้าเท่านั้น


ข้าวโพดก็มี



ปลาเค็มก็มา




เจลลี่เมลอนหอม ๆ ของอันนี้รสชาติดีมากนะคะ รสเป็นเมลอนสด ๆ ไม่ดูปรุงแต่ง





คนขายใจดี ให้ลองชิมด้วย 




หลังกินข้าวเสร็จขึ้นมาเก็บของ ก็เห็นอากาศเริ่มดีละ แดดออกสว่างไสว




ก็วางแผนว่าจะไปเดินสวนโอโดริฮ่ะ  ไม่คาดหวังสวนสะพรั่งซักเท่าไหร่ ช่วงนี้ทางเหนือไม่น่ามีดอกไม้ต้นไม้อะไร ซากุระก็ยังไม่น่ามาถึง


แต่ไม่คิดว่าจะเจอสวนปิดเลย 




ล้องห้ายยยย 




ช่าง..  เดินแรดต่อ 




ช่วงที่ไป เค้ากำลังเลือกตั้งผู้ว่าการฮอกไกโดกัน ก็เห็นมีมาหาเสียงกันอยู่ด้วย และจะมีป้ายประกาศผู้สมัครกันเป็นระยะ ๆ   อิฉันกับอาเฮียก็เลือกคนที่เราจะเชียร์ (เพื่อ?? )  โดยไม่รู้แม้แต่นโยบาย ดูซิว่าใครจะชนะ

อาเฮียเลือกคนไหนไม่รู้




แต่อิฉันเลือกคนนี้ 

เลือกจากหน้าตาล้วน ๆ ค่ะ   

และวันถัด ๆ ไปก็พบว่า คุณคนนี้แกชนะเลือกตั้งจริง ๆ ด้วย




เดินเอ้อระเหยลั้ลลา กันมาจนถึงหอนาฬิกา

หอนาฬิกาซัปโปโรเป็นที่หนึ่งในซัปโปโรที่อยู่ในเช็คลิสต์ของนักท่องเที่ยว เหมือนกับเป็นสัญลักษณ์ของการก่อตั้งเมืองเมื่อประมาณ 150 ปีที่แล้ว โดยหอนาฬิกาเริ่มต้นก่อสร้างในปี 1878 เป็นส่วนหนึ่งของวิทยาลัยการเกษตรซัปโปโร ซึ่งปัจจุบันกลายเป็นมหาวิทยาลัยฮอกไกโด

ที่นี่จะมีอาจารย์ใหญ่ เอ๊ะ หรือเค้าเรียกว่าอธิการบดีที่มีชื่อเสียง William Clark

ชั้นล่างเป็นห้องเรียนห้องแล็ป ส่วนชั้น 2 เป็นห้อง Hall 
ตอนนี้ทั้งตึกทำเป็นพิพิธภัณฑ์ให้พวกเราเข้าไปดูได้

นี่หอนาฬิกา สิ่งก่อสร้างออกแนวอเมริกันมากมาย








เป็นพิพิธภัณฑ์ย่อม ๆ  มีข้าวของเก่า ๆ ให้ชมนิดหน่อย





ด้านล่างเป็นห้องสมุด มีโบรชัวส์ภาษาไทยด้วย



ด้านบน จะเป็นห้องโถง ที่สมัยก่อนไว้จัดงานต่าง ๆ  ตอนนี้มีฉายประวัติให้ดู




มีรูปปั้น ดร.คล้ากไว้ให้ถ่ายรูปด้วย  ข้างบนมีป้ายที่อ่านไม่ออก แต่น่าจะเป็นวลีเด็ดของ ดร.คล้าก ฺ "Boys be ambitious" "หนุ่มสาวเอย จงมีความทะเยอทะยาน" 

 





อีกมุมหนึ่งของชั้น 2 จะมีกลไกของนาฬิกาให้ดู






มีตราแสตมป์ไว้เผื่อคนสะสมด้วย










ขึ้นรถไฟ ไปต่อ




เพื่อมาโรงงานช็อคโกแลต 








ข้างๆ โรงงานจะมีชิโอริโคอิบิโตะพาร์ค 

วันที่เราไปโรงงานปิด แต่พาร์คยังเปิดอยู่






เข้าฟรีฮ่ะ  ทางเข้ามีตุ๊กตาเป่าลูกโป่งต้อนรับนักท่องเที่ยว










มีมุมถ่ายรูป มุมขนม คาเฟ่ น่ารัก ๆ 













ไปช่วงอีสเตอร์ ก็จะมีอะไรเป็นกระต่าย ๆ หน่อย










ได้ไอติมอีสเตอร์มาล้าววววว













ข้างใน จริง ๆ มีร้านขายช็อคโกแลตใหญ่โต น่ารักน่าช็อปหลายร้าน แต่อิฉันไม่ได้ถ่ายรูปมา  จริง ๆ ของก็เหมือนตามร้านค้าใกล้ ๆ โรงแรมนั่นแหละ แต่ถ้าซื้อจากที่นี่มันจะได้บรรยากาศกว่าสินะ 

ใช้เวลาที่นี่ไม่นาน


เพราะเราหิววววว 

เดินข้ามถนนมา จะมีร้านเบอร์เกอร์อยู่ร้านนึง  ร้านนี้แนะนำเลยนะฮะ ดีงามมมมสุด ๆ 




มีหลายไซส์ให้เลือก หญิงไทยไซส์บอบบางอย่างอิฉันกินแค่ไซส์ 180กรัมก็อิ่มสุด  ๆ แล้ว 










มาแว้ววว







เนื้อนุ่มชุ่มฉ่ำมาก 




กินไม่หมดเลยทีเดียว



แวะซื้อของจุกจิกเล็กน้อยจากร้านมินิมาร์ทด้านล่างโรงแรม มาสก์หน้าลาเวนเดอร์หอมดี ขนมอันนี้ก็อร่อย



ได้มาสก์มาจากร้าน 100 เยนที่สถานี เผื่อใช้ PM2.5 ด้วย

ไม่คิดเลยว่าการตุนมาสก์เผื่อ PM 2.5 ของอิฉันในครั้งนั้นจะทำให้อิฉันมีมาสก์ใช้มาจนถึงยุคโควิดได้นานระยะนึงเลย 




ชากระป๋องจากชิโอริโคอิบิโตะ เอามานั่งกินที่ห้องแกล้มวิวภูเขาหิมะ ดี๊ย์ดีย์




หลังจากนอนเลื้อยพักใหญ่ เราก็ลุกขึ้นมาตากลมหนาว หาของกินมื้อเย็น 

เจอร้านอิซากายะ  หาไก่ปิ้งกินกับเบียร์เบา ๆ 







ราคาไม่ค่อยเบาเลย พับผ่า

นึกถึงร้านไก่ปิ้งหน้าบริษัทเลย 5 บาทเท่านั้น คนญี่ปุ่นเข้าคิวกินกันทุกเที่ยง 




ต้องกินกับเบียร์สินะคะ








มาแระ






ขนมหวานล้างปากสำหรับคืนนี้




แต่เพิ่งมาเห็นวา โรงแรมนี้ไม่มีช้อนเล็กให้  คัสตาร์ดที่ซื้อมาจิกินอย่างไร 




มีตะเกียบ ก็ใช้ตะเกียบสินะคะ 





บล็อกหน้าจะพาไปโรงงานเบียร์ และยอดเขา Moiwa นะฮะ

Create Date : 05 เมษายน 2563		1 comments
Last Update : 5 เมษายน 2563 15:51:10 น.
Counter : 1029 Pageviews.
Share Tweet