Group Blog |
คิดถึงอ่ะ ไม่รู้เป็นไรอยู่ดีๆ ก็คิดถึงเพื่อนๆ ขึ้นมาอย่างจับใจ อาจเป็นเพราะพวกเราจบกันแล้วปัจฉิมฯ ที่ผ่านมา ทำให้เรารู้ว่านี้คือการรวมตัวกันครั้งสุดท้ายในห้องสี่เหลี่ยมๆ 4 ปีตอนแรกก็นึกว่านาน แต่ที่ไหนได้มันสั้นเหลือเกิน เรายังคุยกันไม่ครบทุกเรื่องเลยด้วยมั้ง ภาพที่เราเจอกันครั้งแรก มันยังไม่เลือนลางไปจากความทรงจำเลย เหมือนเราเพิ่งทักทาย กันไปเอง คิดดูซิเราต่างคนต่างมาจากทั่วทุกภาค แต่เรามาเจอกันที่นี้ อยู่ใต้ชายคาบ้านหลังเดียวกันนั่นก็คือ "บ้านสมเด็จเจ้าพระยา" มีพ่อคนเดียวกันนั่นก็คือ "เจ้าพ่อ" หรือ "สมเด็จเจ้าพระยาบรมมหาศรีสุริยวงศ์" คิดถึงพวกแกหวะอยากย้อนเวลาไปอยู่ด้วยกันอีก เด๋วนี้นะกินข้าวกลางวันเสร็จมาซื้อผลไม้กินก็พาลคิดถึงพวกแกตลอดเลย อยากให้มานั่งกินด้วยกันอีก กินข้าวมันไก่ขอน้ำซุปชามใหญ่ก็คิดถึงพวกแกอีก เพราะเราจะช่วยกันกินจนหมดชามบางทีมีโครงไก่ด้วย อิอิ ช่วงนั้นละไม่ห่วงสวย ห่วงหล่อ กินแหลกอย่างเดียว 555 เราหวังว่าพวกแกคงจำวันดีดีของพวกเราได้นะ
|
lovelykoy
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] สวัสดีค่ะ หนูชื่อก้อยค่ะเป็นเด็กตัวกลมๆ ที่มีชีวิตหักมุมตลอดตอนอนุบาลเรียนโรงเรียนฝรั่ง เข้าป.1 - ป.6 อยู่โรงเรียนวัด เข้า ม.1 - ม.3 ในโรงเรียนหญิงล้วนที่มีชื่อเสียง เรียนม.ปลายสายอาชีวชื่อดังย่านปากคลองตลาดเรียนเกี่ยวกับคหกรรม จบแล้วสอบเข้าวิทยาศาสตร์การอาหาร จนสอบติด พอติดแล้วไม่เอามาเรียนตามที่ตัวเองฝันไว้คือ นิเทศศาสตร์ เรียนตามรอยพ่อชอบมากฝันมานานแล้ว ส่วนเรื่องการทำอาหารก็ไม่ได้เก่งอะไรมากมายแค่ทำได้กินได้ก็โอเคแล้วละ นิสัยดี เลี้ยงง่าย ไม่ตื่นคน 555  Friends Blog
|
||||||||||||
