|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
"..เพราะ..รัก..".4
4.
ก้องบดินทร์ตัวสั่น เขายังไม่ละความพยายามที่จะทำตัวเองให้เป็นอิสระ ก้องยังคงดิ้นรนอยู่ในอ้อมกอดแข็งแรงนั้น มือเรียวพยายามผลักคนรุกรานออกไป...
....แต่....เรี่ยวแรงกำลังจะหมด....กำลังใจเริ่มอ่อนลง... ใจหวิวไหว...
... ไม่นะก้อง ...ไม่นะ ... อย่า...
...สัมผัสของพี...อ่อนหวาน ...นุ่มนวล.....
นี่คือสัมผัสที่คุ้นเคยและเรียกหาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันไม่ใช่หรือ...
ร่างบางในอ้อมกอดเขาเริ่มหยุดดิ้น ...พีถอนปากออก....จ้องมองคนหน้าสวยที่ตอนนี้หยุดร้องไห้แล้ว ....ปากอิ่มนั้นช้ำน้อยๆออกเป็นสีแดงจัด...
ก้องเม้มปากอย่างอายๆ ที่เผลอตอบรับสัมผัสของพีที่ส่งมา ....สัมผัสอ่อนหวานที่ห่างหายไปนาน...และยิ่งอายมากขึ้นไปอีกเพราะรับรู้ได้ว่าขณะนี้ใบหน้าของคนตัวโตยังคลอเคลียไม่ได้ห่างจากใบหน้าของเขาเลย
แต่สีหน้าก้องยังมีแววเอาเรื่องอยู่ พยายามขืนตัวจะลุกหนีแต่พีรัดตัวเขาไว้อีก
ก้อง...ฟังผมก่อนนะ...คุณแม่รู้เรื่องทุกอย่างแล้ว ผมสารภาพกับท่านเอง...รวมทั้งเรื่องของเราด้วย
...พี... เสียงหวานแผ่ว แทบจะไม่ผ่านออกจากลำคอเลยด้วยซ้ำ
...แม่รู้...รู้เรื่องของเรา..แล้ว....หยาดน้ำตาเริ่มรื้นขึ้นมาอีก...แม่ครับ..ก้องขอโทษ...
ท่านอนุญาตให้ผมดูแลคุณได้...ท่านยอมรับผม .... ยอมรับในความรักของเรา ก็มีแต่คุณเท่านั้นที่ไม่ยอมรับผม...เอาแต่จะไล่ผมน้ำเสียงตัดพ้อ
ก้องปล่อยสะอื้นอย่างสุดจะกลั้น มือใหญ่ลูบไล้แก้มใสไปมา ริมฝีปากบางคลอเคลียจูบซับน้ำตาให้หายจากหน้าสวย กระซิบเบาๆบอกความในใจคนรัก
ก้องครับ..ผมรักคุณนะ...ไม่ว่าคุณจะเป็นยังไง...ผมก็ไม่มีวันทิ้งคุณ... คุณจำสัญญาของเราไม่ได้หรือ
ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น... เราสองคนก็จะไม่มีวันแยกจากกัน
ก้องบดินทร์รำพึงเบาๆ แม้ว่าขณะนี้เขาจะมองไม่เห็นแต่ก็รู้ได้ว่าคนที่กอดเขาอยู่ยิ้มแก้มปริ จมูกโด่งฝังลงที่แก้มใสอีกครั้ง
ใช่แล้วครับ...ที่รัก
ก้อง...ผมมีเรื่องดีดีจะบอกคุณนะ
หือ...เรื่องอะไรอะ
ธีร์เพื่อนผม..ที่อเมริกา โทรมาบอกเมื่อเช้านี้...ว่าที่โน่นมีจักษุแพทย์ที่เก่งมาก เขาจะทำให้คุณหายได้
จริงๆหรือพี ก้องระล่ำระลักถาม
ใช่..ผมจะพาคุณไปรักษาเอง...ก้อง...คุณต้องหาย
ขอบคุณมากนะพี..ถ้าผมมองเห็นอีกครั้ง...ผมจะได้ไม่เป็นภาระของคุณหรือใครๆอีก
พียิ้มน้อยๆ นึกอยากดึงแก้มใสๆของคนชอบดันทุรังตรงหน้า ลูบผมนุ่มมือนั้นเล่นไปมาแล้วบอกต่อ
ก้อง..คนดี ...ฟังนะครับ คุณไม่ใช่ภาระสำหรับผมเลย ผมยินดีที่จะอยู่ใกล้คุณ ดูแลคุณ ถึงคุณจะมองไม่เห็น...ผมก็พร้อมจะเป็นตาให้คุณ...ตลอดไป...
ก้องบดินทร์น้ำตารื้นอีกครั้ง...ซาบซึ้งใจกับคำหวานของคนรัก...แต่ก็นึกอยากจะย้อนพีเล่นอีกไม่ได้
พี...ถ้าคุณเป็นตา...แล้ว...ใครจะเป็นยายล่ะพี
พีรวิชญ์เงียบไปอึดใจนึง ก้องหัวเราะคิกคิดว่าตัวเองได้เปรียบ... แต่...ร่างใหญ่เคลื่อนขึ้นทับร่างบางในอ้อมกอดอีกครั้ง .... เท่านั้นก้องบดินทร์ก็รู้ว่าตัวเองได้ทำผิดพลาดครั้งใหญ่ไปแล้ว
อืมมมม พี... ไม่ต้อง...ไม่ต้องตอบผมก็ได้..ผม...ผมไม่อยากรู้แล้ว คนตัวเล็กกว่า พยายามผลักคนตัวโตออกไป
ไม่ฟังก่อนเหรอ...ยาย...ผมมีเรื่องจะเล่าให้ฟัง
เยอะแยะเลย
ไม่ทันที่ก้องจะทัดทานอะไรได้ พีก็บรรจงแต้มริมฝีปากที่ปากอิ่มอีกครั้งและเนิ่นนาน
คนตัวโตค่อยๆกวาดมือไปที่สาบเสื้อนอนของคนรัก ...ที่เขายังติดกระดุมไม่ครบ...แต่แทนที่พีรวิชญ์จะติดคืนให้...เขากลับปลดมันออก ...
มือใหญ่ลูบไล้แผงอกขาวสะอาด ริมฝีปากบางพรมจูบไปทั่ว เม้มเบาๆที่ยอดอกสีสวย....ก่อนที่จะเคลื่อนริมฝีปากไล้เรื่อยไปตามซอกคอ...ระเรื่อยขึ้นไปที่ใบหูเล็ก ขบเบาๆที่ติ่งหูอ่อนนุ่มนั้น .
.
.
.
ไล้เรื่อยต่ำลงมาที่ช่วงไหล่กลมกลึง..มือใหญ่ลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังของคนรัก..ในที่สุด...เสื้อนอนของคนตัวเล็กกว่าก็หลุดออก
....พีรวิชญ์ยิ้มพอใจ...แม้จะเคยชิดใกล้กันหลายต่อหลายครั้ง...แต่ทุกๆครั้ง...ก็ยังตื่นเต้นและหวามไหวในหัวใจเสมอ...เจ้าของร่างหน้าแดงจัด...การหายใจเริ่มผิดปกติ...
.. ..ร่างบางตรงหน้าสั่นน้อยๆ .. .ผิวเนื้อเนียนนุ่ม ขาวนวล ลออตา ที่โดนแสงอ่อนนวลจากโคมไฟหัวเตียงโลมเลีย...กระจ่างชัดอยู่ตรงหน้า ... พีรวิชญ์ใจเต้นแรงขึ้น...ยิ้มน้อยๆ...
...ช่างงดงามเหลือเกิน...ก้องบดินทร์...
คนตัวโตค่อยเคลื่อนร่างขึ้นทาบทับร่างบางอย่างช้าๆ ลูบไล้ไปทั่วแผ่นหลังเนียนนุ่ม....พร้อมทั้งกอดกระชับร่างขาวเนียนนั้นให้แนบชิดกับอกของเขาให้มากที่สุด...
....พีรวิชญ์ส่งมอบไออุ่นจากกายเขาสู่กายคนรักตรงหน้า...พร้อมจุมพิต...ที่เริ่มจาก..บางเบาและค่อยๆหนักหน่วงมากขึ้น...มากขึ้น...ตามแรงปรารถนาของหัวใจ
ก้องหลับตาพริ้ม...สัมผัสของพี... ทำให้เขาสะท้านไปทั้งตัว...เพราะห่างหายจากการชิดใกล้ไปนาน...เมื่อถูกปลุกเร้าจากคนตัวโต หัวใจของคนตัวเล็กกว่าก็แทบจะละลาย หายใจติดๆขัดๆ...รู้สึกว่า..จังหวะการเต้นของหัวใจเริ่มไม่สม่ำเสมอ...อีกแล้ว....
มือเรียวที่โอบรอบคอคนรักไว้ ค่อยๆเลื่อนลูบไล้ผ่านแผ่นหลังของคนตัวโต ผิวสีสวยเกลี้ยงเกลาของพี...แจ่มชัดนักในมโนภาพของก้องบดินทร์....
ก้องรับรู้ว่าขณะนี้คนรักของเขาเองก็ปราศจากเครื่องห่อหุ้มร่างกายในช่วงบน...เช่นกัน...คนตาโตหน้าแดง...ใจเต้นแรงขึ้น...แก้มใสร้อนผ่าว...เม้มริมฝีปากแดงอิ่ม...หน้าสวยแสดงออกว่าเขินอายอย่างชัดเจน....รีบเลื่อนมือกลับมาเกาะที่ไหล่คนตัวโตอย่างเดิม
พีรวิชญ์ยิ้มน้อยๆ....เขาชอบอาการของก้องบดินทร์... คนรักที่แสนจะไร้เดียงสาของผม ...
มือใหญ่ค่อยๆเลื่อน...ค่อยๆลูบไล้....ต่ำลง... จากแผ่นหลัง....สู่เอวคอด.... คลึงเคล้นอยู่ที่สะโพก...นาน...ก่อนที่จะเคลื่อนสัมผัสผิวกาย...ภายใต้กางเกงนอนของก้อง
ก้องสะดุ้งเฮือก.... นิ้วเรียวที่เกาะกุมไหล่คนรักอยู่เกร็งขึ้นโดยอัตโนมัติ...ใจเต้นแรง....หน้าสวยเป็นสีจัดขึ้น... ร่างบางสั่น....รู้สึกว่าตัวของเขาร้อนวูบวาบเหมือนจะเป็นไข้ขึ้นมากระทันหัน
มือใหญ่ยังไม่หยุดการเคลื่อนไหว ก้องบิดตัวน้อยๆ การรุกเร้าของพีทำให้เขาเกิดอาการเสียวซ่านไปทั้งร่าง เผลอครางออกมาค่อนข้างดัง ... ตกใจรีบเอามือปิดปากตัวเองไว้...พยายามกลั้นไม่ให้มีเสียงเล็ดรอดออกมาอีก
คนตัวโตรวบข้อมือเรียวไว้ แล้วถือโอกาสประกบริมฝีปากกับปากอิ่มของก้องอีกครั้ง....ครั้งนี้เป็นจุมพิตที่ดูดดื่ม ร้อนแรง เมื่อเขาถอนปากออกคนรักตรงหน้าถึงกับหอบถี่ เหงื่อซึมตามไรผม หน้าสวยแดงจัด ริมฝีปากอิ่ม...ช้ำ...
ก้อง...อย่ากลั้นเสียงไว้สิครับ ผมอยากได้ยินเสียงคุณ...
...ก้องครับ....ผมรักคุณนะ... คนตัวโตกระซิบบอกคนรักเบาๆ
ก้องผมรักคุณเหลือเกิน...ก้อง...ก้อง พีพร่ำบอกรักคนในอ้อมกอด ใบหน้าคมคายคลอเคลียไม่ห่างจากหน้าของคนรักเลย
..........................TBC..............................
| Create Date : 15 พฤษภาคม 2553 |
| Last Update : 6 เมษายน 2554 7:15:07 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 495 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: tipjang  วันที่: 23 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:41:40 น. |
|
|
|
| โดย: ปอ IP: 49.49.78.99 วันที่: 26 ตุลาคม 2555 เวลา:13:04:26 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
บอกได้แค่รักน้องมากมาย รักเธอมากมาย เขียนมาได้เจ๋งมากน้อง