ไม่รับร้องเรียนว่ารูปเยอะโหลดนานนะฮับ
เน็ทใครเน็ทมันเน้อ

ขี้เกียจลดขนาดแล้วใส่ลายเซ็นเป็นบ้าเลย
ACDSee ในพีซีจะมีคำสั่ง batch procession ให้จัดการเป็นชุด
แต่ทำไมเวอร์ชั่นที่ลงโน้ตบุคมันไม่มีก็ม่ายรุ

ครือว่า LMJ อยากทำงานศิลปะมั่งง่ะ
แต่วาดรูปไม่เป็น
เล่นดนตรีไม่เก่ง
แต่งบทกวีก็ไม่เพราะ
หันไปหันมาก็เลยจะหัดถ่ายรูป
(ยังกับว่ามันง่ายนัก)
เลยไปฝากตัวเป็นศิษย์ซือแป๋แพนด้า
ได้เป็นศิษย์ลำดับที่ 0.5
(คือแพนด้ามีศิษย์อยู่แล้ว
แต่นังนี่ดึงดันจะเป็นศิษย์คนโตให้ได้อ่ะ)

ซือแป๋แพนด้าเลยจัดการตั้งกะเลือกกล้องให้
พาไปซื้อกล้อง
สอนใช้กล้อง
แล้วก็ไล่ให้ไปถ่ายรูป (ไป ชิ้วๆ)
ทั้งหมดนี้คิดค่าเรียนเป็นหนังสือ (ให้) สองเล่ม
หนังสือ (ยืม) สองเล่ม
แล้วก็ช็อกโกแลตปั่นหนึ่งแก้ว
(จริงๆ เตรียมใบไผ่เอาไว้ แต่ซือแป๋ไม่เอาว่ะ)



นี่เป็นภาพที่สองที่ถ่ายเอง
ภาพแรกอุบาทว์มาก เอาลงไม่ได้



หมูเปรี้ยวหวานที่โอโตยะ
อร่อยและให้เยอะมากๆๆๆๆๆๆๆๆ
ช่วยคุณเคียวโฆษณาอีกแรง
เป็นอาหารที่กินแล้วรู้สึกดีจริงๆ



ชาเขียวซันเด
อร่อยสุดๆ

ฝีมือท่านอาจารย์
จริงๆ เราก็ถ่าย แต่องค์ประกอบงี่เง่ามาก



เป็นภาพแรกที่ถ่ายหน้าชัดหลังเบลอร์ได้

แต่...

แต่ไม่รู้ว่าทำได้ไง
คือรู้ทฤษฎีน่ะ ว่ายังไงถึงได้
แต่ไม่รู้ว่าตอนถ่ายภาพนี้ไปทำอะไรเข้า

มีนิทานเล่าว่า
คนผู้หนึ่งไปเรียนยิงธนูบนเขา
อาจารย์บอกให้ไปซ้อมยิงเป้า
ไอ้ลูกศิษย์ก็ยิงไปดิ

จนวันหนึ่ง

ศิษย์วิ่งมาบอกอาจารย์
ว่าข้ายิงเข้าใจกลางเป้าได้แล้ว
สำเร็จวิชาแล้วใช่ไหม

อาจารย์ถามว่า
เอ็งรู้รึเปล่าว่าที่ยิงถูกเป้าน่ะเพราะอะไร

ลูกศิษย์บอกว่าไม่รู้หรอก

อาจารย์จึงบอกว่า
งั้นเอ็งก็ยังไม่สำเร็จวิชา

ฉันใดก็ฉันเพลล่ะครับ



อันนี้ก็ทำได้ แต่องค์ประกอบไม่ค่อยดี

จริงๆ รูปก่อนแสงเงาก็สอบตก
เงามันดันเข้าไปอยู่ในดอกไม้



ตอนแรกคิดว่าวันรุ่งขึ้นจะไปสวนลุม
แต่คิดว่าเก็บเวลาไว้ทำงานด้วยดีกว่า
เลยเปลี่ยนใจไปเดินถ่ายรูปวัดแถวบ้าน

ปรากฏว่าโง่มาก ไปตอนหลังเที่ยงนิดเดียว
ร้อนฉิบ

แถมเดินอยู่ไม่นาน กลับบ้านมาปวดเมื่อยไปทั้งตัว

ยายแก่แร้ววววว

นอนเมื่อย ทำงานไม่ได้อีก

ลำโพงนี้อยู่ในซอยเข้าวัด
จะบอกว่าจริงๆ ไม่ได้ติดใจลำโพงหรอก
ชอบซากพืชที่พันอยู่ด้านบนน่ะ



ศาลเจ้ากลางซอย

ปิดตลอดกาล

อืมม เจ้าจะเหงาไหมนะ

ปล. ภาพนี้เอียง



โคมไฟบนศาลเจ้า
ใหม่มากนะถ้าเทียบกับสภาพศาล



รั้วบ้านชาวบ้าน
สวยดี

เปิดโหมดสีจัด
ตะแหลนแป๋นสะใจ



ลูกแมวใฝ่สูง
นอนอยู่บนกำแพง

พอรูปต่อไปจะซูม
มันก็เอาหัวหลบเข้าหลังขา

เดี๋ยวแม่เบิ้ดกะโหลกเซี้ยะหรอก



โบสถ์

ช่อฟ้า (ใช่ป่ะ)

จริงๆ ถ่ายไว้อีกหลายภาพ
แต่มุมมองมันเฮ้าส์ๆ มาก



เขาแต่งศาลากัน งานไรไม่รู้

ใช้โหมดสีสด
มันเหมาะกับศิลปะไทยดีนะ



เช่นในภาพนี้
(ซึ่งเอียง)



หอกลอง

มีเทพารักษ์คุ้มครองกรุงเทพฯ อยู่องค์หนึ่ง
ชื่อเจ้าพ่อหอกลอง

สมัยเด็กๆ
LMJ เรียกเป็น เจ้าพ่อ หอก-ลอง

กำ



พวงมาลัยป๊าดซะติกนี้
อยู่ที่ศาลหน้าโชว์รูปรถกระบะ

ถ่ายๆ อยู่มีคนเดินออกมาถามว่า
"ถ่ายอะไร"

สะดุ้งเฮือก
กล้องเจือกหน้าตาโปรอีก (คนก็โป... โปเก)

ปรากฏว่าเป็นพ่อค้าปลาสลิด
เข้าไปส่งปลาแล้วเดินออกมา

พอบอกว่าถ่ายพวงมาลัย
ก็เออออว่าสีสวยดีเนอะ

แล้วก็ชวนซื้อปลาสลิด

เอ่อ ไม่เอาอ่ะ ไม่มีที่ทอด

ของพรรค์อย่างนี้ซื้อเองไม่เป็นด้วย
เลือกไม่ถูก
ต้องเรียกแม่เท่านั้น



แอบรักแมวชาวบ้านเขาเมามัว

เดินผ่านร้านโชห่วย
เห็นแมวอยู่บนแผงหน้าร้าน
ไม่กล้าขอเขาถ่ายรูป

ทำทีเป็นเดินผ่านไป
พอพ้นระยะสายตาก็หันมายิง

อิเหมียวถามว่า
"เอ็งเปนอะราย"



เฟื่องฟ้าบนสะพานข้ามคลอง

เพิ่งสังเกตว่านอกจากหลังจะเบลอร์แล้ว
หน้าก็เบลอร์
เหลือตรงกลางชัด

โอ้ สุดยอด
ทำได้ไง

วิ่งไปหาแพนด้า
"ท่านอาจารย์ ข้าเล่าเรียนสำเร็จแล้วใช่ไหม"

แพนด้าถามว่า
"เจ้ารู้รึว่าเพราะเหตุใดเจ้าจึงทำได้เช่นนั้น เจ้าแมว"

แง้ววววววววว
ไม่รู้อ่ะ

ฮือๆ สู้ต่อไปนะไอ้มดแดง

ปล. กว่าจะได้รูปสุดท้ายนี่ ถ่ายหน้าเบลอร์หลังชัดไปซะเกือบยี่สิบรูป
แป่ว

รู้ที่มาของชื่อบล็อคแล้วชิมิเคอะ

Create Date : 24 มีนาคม 2550
Last Update : 24 มีนาคม 2550 21:01:59 น.		17 comments
Counter : 1064 Pageviews.
Share Tweet