หลวงปู่กล่าวธรรมกถาต่อมาอีกว่า

สมบัติพัสถานทั้งหลาย มันมีประจำอยู่ในโลกนี้มาแล้วอย่างสมบูรณ์

ผู้ที่ขาดปัญญาและไร้ความสามารถ

ก็ไม่อาจจะแสวงหาเพื่อยึดครองสมบัติเหล่านั้นได้

ย่อมครองตนอยู่ด้วยความฝืดเคืองและลำบากขันธ์

ส่วนผู้ที่มีปัญญามีความสามารถ

ย่อมแสวงหาทรัพย์สมบัติของโลกไว้ได้อย่างมากมาย

อำนวยความสะดวกสบายแก่ตนได้ทุกกรณี ส่วนพระอริยเจ้าทั้งหลาย

ท่านพยายามดำเนินตนเพื่อออกจากสิ่งเหล่านั้นทั้งหมด

ไปสู่ภาวะแห่งความไม่มีอะไรเลย เพราะว่า

“ในทางโลก มี สิ่งที่ มี   ส่วนในทางธรรม มี สิ่งที่ ไม่มี”

จากหนังสือ “หลวงปู่ฝากไว้” บันทึกคติธรรมและธรรมเทศนา

ของพระราชวุฒาจารย์ (หลวงปู่ดูลย์ อตุโล)

รวบรวมบันทึกไว้โดย พระโพธินันทมุนี