คืนวันที่ 4 พค.ชั้นไปกินข้าวเย็นกับชินจังที่รร. ใบหยกสกาย เป็นบุฟเฟท์ราคาคนละ 490 บาท ตอนก่อนจะไปมีปัญหาเล็กๆ กับชินจังเรื่องการเดินทาง และแท๊กซี่นิดหน่อย ทำให้เรางอนๆ กัน เสียอารมณ์ไปนิดนุง แต่พอไปถึงรร. แล้วก็โอเคนะ อาหารอร่อยดี (อร่อยกว่าปีก่อนๆ ที่เคยมากินนะ) หลังจากดินเนอร์เสร็จก็เดินขึ้นไปชมวิวกรุงเทพที่จุดชมวิวชั้นบน แล้วก็กลับบ้าน

เช้าวันที่ 5 พค. ชั้นได้บัตรพักฟรีจาก Orient Rewards ก็เลยพาชินจังไปค้างที่รร. รามาการ์เด้น (ประมาณว่าฉลองวันเกิดไปในตัว) พอถึงก็เช็คอินแล้วก็ นอนๆ ๆ ๆ อิๆ ทั้งๆ ที่เมื่อเช้าก็ตื่นสายนะ.. ชินจังนอนไม่หลับ หงุดหงิดๆ ได้ยินเค้าบอกชั้นว่า "จะอาบน้ำนะ" และแล้ว น้ำร้อนก็ยังไม่พร้อม ชินจังโทรไปเรียกแม่บ้านมา แม่บ้านบอกว่า อีกหนึ่งชม. น้ำจะร้อน (รร.ไรวะเนี่ย ยังกะอินเดีย..ต้องต้มน้ำให้คนอาบเป็นเวลารึไงไม่ทราบ?) ต่อมาชินจังอยากดื่มไวน์ ไม่มีที่เปิดอีก ชั้นก็ได้ยินเค้าโทรศัพท์เรียกคนมาเปิดไวน์ ชั้นยังคงนอนหลับ ไม่สนใจโลกภายนอก แหมๆ ที่นอนโรงแรมเนี่ยมันช่างนอนหลับสบายง่ะ ชอบๆ ชั้นตื่นตอนเย็นๆ เกือบหกโมง ชินจังไม่ได้นอนเลย เพราะเครียด ที่วันอาทิตย์ต้องกลับปักกิ่งแล้ว น่าสงสารจัง ประมาณทุ่มนึงเราก็ลงไปกินบุฟเฟท์อาหารญี่ปุ่น ที่ห้องอาหาร SUIREN ห้องอาหารเนี้ย เป็นที่กล่าวขวัญในห้อง "ก้นครัว" ของพันทิพด้วยนะ แต่ไม่ได้โ่ด่งดังไรหรอก เป็นแค่บุฟเฟท์อาหารญี่ปุ่นเจ้าใหม่ในโรงแรมก็เท่านั้น กินแล้วก็รสชาดดีนะ แต่เทียบกับบุฟเฟท์อาหารญี่ปุ่นที่โรงแรมวินเซอร์ไม่ได้เลย อยากทำรีวิวเรื่องอาหารบุฟเฟ่ท์เหมือนกัน (เป็นคอบุฟเฟท์คนนึงแหละ) แต่กลัวว่าบล๊อกชั้นจะหาจุดยืนอะไรไม่ได้เลย เขียนมั่วมันทุกเรื่องซะงั้น จริงๆ ชั้นก็ไปมันทั่ว โต๊ะประจำก็สวนลุม โต๊ะชั่วคราวก็บลูพาลเน็ท (สูบความรู้อย่างเดียว) ,ก้นครัว,ไกลบ้าน (ห้องญี่ปุ่น) (ไปสูบความรู้ แต่ไม่ค่อยทำตัวเป็นประโยชน์เท่าไหร่)

อันนี้เป็นภาพถ่ายตอนดินเนอร์จ้า ตอนนี้ยังกินไม่อิ่มหรอกนะ

หลังจากดินเนอร์อิ่มแปลแล้ว ชั้นก็ไปนั่งฟังเพลงที่ล๊อบบี้กับชินจัง เพลงเพราะจัง สุดแสนจะโรแมนติคนะเนี่ย บรรยากาศแสนดี แต่สุดท้ายก็มียุงมารบกวน ชินจังเลยชวนชั้นกลับขึ้นห้อง

ชั้นก็เหมือนเดิม พออาบน้ำเสร็จก็นอนหลับ (ไมหลับเก่งจังก็ไม่รู้ดิ) ชินจังก็นอนไม่หลับอีก บ่นชั้นว่าทำไมดูแฮปปี้จัง พอเค้าจะกลับแล้วชั้นกลับไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลย ชั้นก็งงนะ ทุกทีเมื่อก่อน เวลาชั้นร้องไห้ อ้อนเค้า เวลาเค้าจะกลับ เค้าก็ปลอบชั้น และเค้าเคยบอกชั้นว่าชั้นร้องไห้มากเกินไป มาคราวนี้กลับบ่นที่ชั้นไม่ร้องไห้ซะงั้น

ภาพนี้ถ่ายก่อนจะเช็คเอ้าท์จ้ะ

เราเช็คเอ้าท์ตอนเที่ยง แล้วก็ขึ้นรถตู้ของรร. ไปลงที่อิเซตัน กินอาหารกลางวันร้านโอโตยะ แล้วก็กลับบ้าน ก่อนชินจังจะกลับก็ให้การ์ดวันเกิดชั้นไว้อ่านตอนเค้ากลับไป อ้อ ลืมบอก ชินจังซื้อนาฬิกาแสนน่ารัก หวานแหววให้เป็นของขวัญละ ไว้จะถ่ายรูปรวมของขวัญเอามาโพสต์ละน๊ะ

นี่เป็นเนื้อหาในการ์ดวันเกิดจ้า

Dearest my Koa Chan

I have no words to describe my feeling to you other than "I love You". Three year of our accumulated memory is the treasure in my mind, what shall we do, or how shall we draw our future? Yes, we can live anywhere if we are together and can have our family. My ideal plan at the moment is :

in less than 2 years : live together :)

in less than 3 years : Marriage!

in less than 5 years : Have our children

What do you think?

We are very lucky couple, b/d we have true feeling of love with each other, but unlike other couples, we still have to keep long distance relation. These days, I found myself became very emotional, just hurry in living with you this summer, I will introduce my family, my home town and my friends in JP to you, and make sure that my parents like you.

Pan love Koa, Koa love pan hayaku kekkon shiyou ne, koa chan

วันนี้ชั้นก็ตื่นเช้าไปดูหมอ ตามคำบอกของเพื่อนกุ้ง.. แล้วก็ไปไหว้หลวงพ่อโสธรเอาฤกษ์เอาชัยวันเกิด ทำบุญมากมายหลายอย่างไปหมดเลย ดีใจตรงเนี้ย แล้วก็ไปตั้งสัจจะอธิษฐานกับหลวงพ่อเอาไว้ว่าตั้งแต่วันนี ชั้นจะเป็นชาวพุทธที่ดี อย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนละ

ส่วนตอนเย็น ป้าอ้วน(kewalin)โทรมาบอกว่าอยากมาช้อปปิ้ง ก็เลยนัดมากินข้าวร้าน secret receipt กัน (ป้าอ้วนเลี้ยงวันเกิด) แล้วก็ไปช้อปปิ้งกัน ชั้นซื้อเสื้อสูทสีขาวมาตัวนึงก่อนป้าอ้วนมา แล้วก็พอป้าอ้วนไปซื้อชุดทำงาน ชั้นก็ได้กระโปรงผ้าซาตินสีน้ำตาลลายจุดมาอีกตัว นับเป็นการเริ่มต้นที่ดีจริงๆ (ช้อปปิ้งน้อยลงอย่างเห็นได้ชัด) ปีนี้ละน๊ะ ชั้นจะไถ่ตัวเองจากความเป็นหนี้ แล้วก็รวยๆ ซะที อิๆ