(◕‿◕✿) รายงานความโชคดีประจำเดือนมค.

รายงานความโชคดี happy ending ประจำเดือน มค. 2552 ปีฉลู
เดือนนี้เป็นอีกเดือนที่อีป้าโชคดีมากมายก่ายกอง ได้งานล่ามเจ้าประจำมา 7 วัน งานล่ามจากเอเจนซี่ 2 วัน และงานล่ามจากอีป้าอ้วน 2 วัน รวยเริ่ดประเสริฐศรีมั่กๆ

นอกจากน๊านโปรเจ็คใหญ่ก็ปิดลงไปด้วยดี

อีป้าขอเม้าท์แตกงานจากป้าอ้วน ซังหน่อยนะ งานที่ไปทำก็เป็นบ. ใหญ่มากมาย บอกชื่อไปใครๆ ก็รู้ัจัก บ. นี้เค้าดังเรื่องการก่อสร้าง แต่เค้าเอาีอีป้าไปแปลเอกสาร โดยระบุมาว่า "ต้องอีป้าเท่าน๊าน" เพราะอีป้ามันขี้คุย ก่อนจะได้งานลูกค้าโทรมาสัมภาษณ์อีป้า ว่า "เคยแปลดรออิ้งมั๊ย?" อีป้าก็ตอบไปว่า "เคยคะ อาทิตย์ที่แล้วไปแปลมาที่รัชดาสองวัน ถ้าดรออิ้งนะคะ เดี๊ยนการันตีเอ้าท์พุทวันละ 40 -50 หน้าสบายบรื๋อส์คร่าาา" น๊าน ปากดีไม่มีใครเกิน

และแล้วก็ได้งานมาโดยอีป้า... แต่น่าสงสารล่ามคนอื่นที่ไปทำก่อนอี ป้าเหลือเกิน เพราะเค้าไม่ชอบแปลเอกสาร และไม่มีตัวช่วย แต่อีป้ามันตัวช่วยเยอะ ครือ เพื่อนฝูงมากมายช่วยหาศัพท์ ดิค แดกกก อะไรก็เยอะแยะ แถมยังหัวดี เซ็งลี้เป็นที่สุด พออีป้าเห็นว่าดรออิ้งก่อสร้างแปล ยาก ไอ้คำว่า บัว คิ้ว เชิงชาย (อีป้ารู้จักแต่เชิงปลากรายว่ะ มันมันส์ๆ อร่อยดี) แปลเป็นไทยแล้วชวนปวดกบาล อาหารไม่ย่อยเอามั่กๆ อีป้าก็เลยถามเค้าว่า "แปลเป็นอังกฤษได้มั๊ย" ซึ่งมันทำให้งานง่ายขึ้นเป็นกอง (เพราะมั่วได้) กร๊ากๆ ไอ้งานก่อนหน้าที่รัชดา อีป้าก็ทำเค้าตะลึงมาแร้ว เพราะล่ามคนที่ไปวันแรกเค้าอ่านหนังสือไม่ออก แบบว่าล่ามส่วนมากถ้าแปลพูดเก่ง เค้าจะไม่ชอบแปลเอกสารกัน คือ มันเป็นแมนนวลซ่อม และดรออิ้งงานไฟฟ้า ซึ่งเหมาะกะอีป้าผู้คุ้นเคยกับช่าง ซ่อมเป็นอย่างดี เค้ากะว่าจะให้แมนนวลหนึ่งเล่ม แปลสองวัน แต่อีป้าเจือกเก่งง่ะ แปลวันเดียวเสร็จ ได้กลับบ้านก่อนเวลา แต่วันต่อมาลูกค้ายัดงานให้อีป้าแปลจนแทบกระอักเลือด (ไม่น่าบ้าพลังเลยตรู (-_-") แถมแปลยุ่น อังกฤษด้วยนะเฟร้ย (อะแนะ ไม่งั้นเดี๋ยวเสียชื่อว่าที่มาดามโม้ดดดด)

พออีป้าทำงานรัชดาสำเร็จก็ย่ามใจน่ะสิ คิดว่าดรออิ้งก่อสร้างจะง่ายๆ หมูๆ หมาๆ ที่ไหนได้ ยากจนเลือดตรูดแทบกระเด็น (เป็นริดสีดวงป่าวเนี่ยอีป้า (-_-")) 5555 ล่ามคนแรกๆ ที่มาก็ระดับเทพจำแลงแล้วนะ แต่เค้าไม่ชอบแปลเอกสารกัน เค้าแคนเซิลงานกันเลยทีเดียว โชคดีมีน้องอีกคนมาทำแทนสองวัน แต่พออีป้ามาเองแล้ว เอ้าท์พุทก็ไม่ได้ออกเยอะขนาด 40 หน้าตามที่คุยไว้ เพราะว่ามันไม่ใช่งานทางด้านเครื่องจักร แต่กระนั้น เจ้าของโปรเจ็คก็ชอบพออีป้าอย่างยิ่ง ถึงกับจะชวนอีป้ามาเป็นล่ามเวลา เค้าไปญี่ปุ่นกัน แล้วมิำหนำซ้ำวันพุธอีป้าติดงาน จะเอาคนอื่นมาทำแทน เค้าก็บอกอีป้าว่า "คุณน้องอีป้าออฟไปเถอะคะ แล้วมาทำใช้พี่วันอังคารหน้านะคะ" อะไรจะรักอีป้าปานแหกตรูดดม ปานน๊านนนนน ครือ อีป้าก็ไม่ได้ทำอะไรหรอก มีแต่ไหว้เช้า ไหว้เย็น เห็นหน้าเป็นยกมือไหว้ เค้าให้อะไรเป็นขอบคุณ พี่เค้าก็เลยเอ็นดูอีป้าเป็นอันมาก บวกกะอีป้าแปลเอกสาร อีป้าจะเขียนด้วยลายมืออันงดงามอ่านง่ายเป็นอันมาก แถมยังพยายามเก็บรายละเอียดให้ครบ โดยไม่เว้นศัพท์ที่ไม่รู้ไว้เลย (ไม่รู้ก็จะเดาคันจิแล้วก็แต่งภาษาอังกฤษเอาให้เข้าเค้าน่ะ) ลูกค้าเลยคิดว่าอีป้าทำงานเรียบร้อยสวยงาม และคอมพลีทเป็นอันมาก

นอกจากนี้นะยังมีเรื่องมันส์ๆ ที่ไม่เกี่ยวกะงานอีกด้วยแน่ะ เมื่อวันศุกร์อีป้าเดินมาขึ้นรถใต้ดิน ระหว่างที่อีป้ากะลังรอข้ามถนนนั้นเอง ก็มีตาหรั่ง... ที่ทำงานในออฟฟิศแห่งนั้น เดินตามตรู๊ดอีป้ามาตอนไหนไม่ทราบ ฮีเดินมาเจออีป้าที่กะลังเงอะงะ รอข้ามถนน.. ฮีก็ยิ้มให้อีป้า แล้วก็พาอีป้าข้ามถนน (แต่ไม่ได้จูงอีป้านะ อีป้ายังไม่แก่เว้ย แล้วก็ไม่ได้ตาบอดด้วย เดินเองได้)

หลังจากน๊านฮีก็ชวนอีป้าคุย ทำทีเหมือนจะชวนอีป้าไปดริ๊งค์กิ้ง สวิงกี้ด้วยแระ แต่อีป้าบอกว่า "ไอง่วงนอน ไอจะกลับบ้านนอน บ๊าย บาย นะหรั่ง" อะแหม อีป้าจะทรยศลุงผู้มีพระคุณได้ไงเล่า แต่ฟามจริงครือ อาทิตย์ที่ผ่านมาอีป้ารับงานหนัก จะบักโกรก โทรมแย่แร้วเนี่ย อีป้าละอดคิดไม่ได้ว่านี่กรูคง โทรม ดำเหนี่ยงลงไปมากจริงๆ ตาหรั่งถึงได้มาชอบ กร๊ากๆๆ แต่มีเรื่องนึงที่อีป้าดีใจนะ ที่ตาหรั่งบอกว่า "อีป้าพูดอังกฤษเก่งจังเยยยย" กร๊ากๆๆ มีฟามสุขเฟร้ยยย นี่แระ คือความสุขเล็กน้อยของคนเป็นล่ามง่ะ ชมว่าสวยอีป้ายังไม่ดีใจเ่ท่านี้เรยย (ก็มีใครเคยชมซะที่ไหนละฟระ (-_-"))

เรื่องมันไม่จบแค่น๊าน หลังจากนั้นมาพออีป้ามาทำงานเจอตาหรั่งนี่ อีป้าก็ทำเป็นก้มหน้างุดๆๆ ทำงานงกๆ ( great pretender จริงๆ อีป้าเมิง) ตาหรั่งเห็นอีป้าไม่สนใจฮี พอห้องกาแฟไม่มีคน (อีป้านั่งทำงานในห้องกาแฟ เพราะเค้ายกห้องกาแฟให้อีป้าทำงาน สงสัยเห็นอีป้าหน้าตาเหมือนแม่บ้าน 555) ฮีก็รีบเดินเข้ามา ทักอีป้าว่า "ยูท่าทางจะยุ่งนะ?" อีป้าเลยตอบว่า "เยสสสส ไอยุ่งมาก" ว่าแล้วก็โชว์ปึกเอกสารให้ฮีดู แทนทีฮีจะรีบไสหัวทองๆ ไป ฮีก็มาเจ๊าะแจ๊ะอีกแน่ะ ถามอีป้าว่า "วันหยุดเป็นไงบ้าง? เอ็นจอยไหม?" ..."อือ เอ็นจอย แท้งส์กิ้ว" อีป้าตอบไป ชะรอยตาหรั่งคงอยากให้ีป้าถามต่อ แต่อีป้าไม่ถามเว้ย อีป้าหยิ่ง ฮีก็เลยบอกว่า "ยูบอกว่าไม่มีแพลน แต่ก็ยังเอ็นจอยเหรอ?" ก็เออน่ะสิ รีบออกไปได้แร้ว ไอ้หรั่ง เดี๋ยวคนอื่นเห็นจะหาว่าอีป้าแร่ด ชิ้วๆๆ ออกไป๊ๆ อีป้ามีกฎอยู่ว่าจะไม่ให้ท่าคนในที่ทำงานเฟร้ย (อยากจีบไปจีบข้างนอก) อิๆๆๆ

ตกเย็นอีป้าก็รีบชิ่งออกจากออฟฟิศ โดยไม่ืลืมจะเหลียวซ้ายแลขวา ว่าไม่มีไอ้หรั่งตามมา เดี๋ยวลุงด่าอีป้าเปิงอีก เพราะตอนแรกอีป้าไม่คิดไร เลยเล่าให้ลุงฟัง ลุงบอกว่า "ฮีจะฟักยูน่ะสิ" เย้ยยยย !!! อีป้าละเสียวเว้ยยยย !!! อิๆๆ

จบแค่เีนี้ย มีไรมะ?

โปรดติดตามบล๊อกต่อไป ...งวดหน้าทริปแทนซาเนีย ตอนที่ 3 (ตอนนี้กะลังนั่งเทียนเขียนอยู่ง่ะ) 5555

Create Date : 03 กุมภาพันธ์ 2552 Last Update : 3 กุมภาพันธ์ 2552 15:43:39 น. Counter : 457 Pageviews.		6 comments
Share Tweet