ต้นแอปเปิ้ลกับเด็กน้อย นานมาแล้วมีต้น แอปเปิ้ลใหญ่อยู่ต้นนึงและก็มีเด็กผู้ชายตัวเล็กๆ คนนึงชอบเข้ามาอยู่ใกล้ๆและเล่นรอบๆต้นไม้นี้ทุกๆวันเขาปีนขึ้นไปบนยอดของต้นไม้ และก็กินผลแอปเปิ้ลและก็นอนหลับไปภายใต้ร่มเงาของต้นแอปเปิ้ลเขารักต้นไม้ และต้นไม้ก็รักเขา เวลาผ่านไป เด็กน้อยโตขึ้น และเขาไม่มาวิ่งเล่นรอบๆต้นไม้ทุกวันอีกแล้ว วันหนึ่ง เด็กน้อย กลับมาหาต้นไม้ เด็กน้อยดูเศร้า " มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม " ฉันไม่ใช่เด็กเล็กๆแล้วนะ ฉันไม่อยากเล่นรอบๆต้นไม้อีกแล้วฉันต้องการของเล่น ฉันอยากได้เงินไปซื้อของเล่น" เด็กน้อยตอบ " ฉันไม่มีเงินจะให้ .... เก็บลูกแอปเปิ้ลของฉันไปขายสิ เพื่อเอาเงินไปซื้อของเล่น " ต้นไม้ตอบ เด็กน้อยตื่นเต้นมาก เขาเก็บลูกแอปเปิ้ลไปหมด และจากไปอย่างมีความสุข หลังจากเขาเก็บแอปเปิลไปหมดแล้ว เขาไม่กลับมาหาต้นไม้อีกเลย ต้นไม้ดูเศร้า...... วันหนึ่ง เด็กน้อยกลับมา เขาดูโตขึ้น ต้นไม้รู้สึกตื่นเต้นมาก" มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม" ฉันไม่มีเวลามาเล่นหรอก ฉันมีครอบครัวแล้วฉันต้องทำงานเพื่อครอบครัวของฉันเองเราต้องการบ้าน ช่วยฉันได้ไหม" " ฉันไม่มีบ้านจะให้ แต่... ตัดกิ่งก้านของฉันไปสิ .... เอาไปสร้างบ้าน" ดังนั้นเด็กน้อยตัดกิ่งก้านทั้งหมดของต้นไม้ไป และจากไปอย่างมีความสุข อีกครั้งที่ต้นไม้ถูกทิ้งให้เดียวดาย และเศร้า.... วันหนึ่งในฤดูร้อน เด็กน้อยกลับมา ต้นไม้ดีใจมาก" มาหาฉัน และมาเล่นกับฉันเหรอ" ต้นไม้ถาม " เปล่า ฉันรู้สึกผิดหวังกับชีวิต และเริ่มแก่ขึ้น ฉันอยากแล่นเรือไปพักผ่อนไกลๆ ให้เรือฉันได้ไหม" " ใช้ลำต้นของฉันได้ เอาไปสร้างเรือ เพื่อเธอจะได้เล่นเรือไปและมีความสุข" ต้นไม้ตอบ ดังนั้น เด็กน้อยตัดลำต้นของต้นไม้ไปสร้างเรือ เขาล่องเรือไป และไม่เคยกลับมาอีกเลย หลายปีผ่านไป ในที่สุดเด็กน้อยกลับมา คราวนี้เขาดูแก่ลงไปมาก " ฉันเสียใจ ฉันไม่เหลืออะไรจะให้อีกแล้วไม่มีผลแอปเปิ้ลให้.... ฉันไม่มีลำต้นให้ปีนอีกแล้ว " " ฉันไม่มีฟันจะกินแล้วฉันปีนไม่ไหว และฉันก็แก่แล้ว" เด็กน้อยตอบ " ฉันไม่มีอะไรเหลือให้อีกแล้ว สิ่งเดียวที่เหลือ มีเพียงรากที่กำลังจะตาย" " ตอนนี้ฉันไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว แค่อยากได้ที่พักพิง ฉันเหนื่อยมาหลายปีแล้ว" " รากของต้นไม้แก่ๆ จะเป็นที่พักพิงของหนูได้ ...... มาสิ นั่งลงข้างๆฉัน ... หลับให้สบาย....." เด็กน้อยนั่งลงข้างๆ ต้นไม้ดีใจ ยิ้ม...และน้ำตาไหล........ นี่เป็นเรื่องสำหรับทุกๆคน ต้นไม้ในเรื่องคือพ่อแม่ เมื่อเราเป็นเด็กตัวเล็กๆ เรารักที่จะเล่นกับพ่อกับแม่... เมื่อเราโตขึ้น เราทอดทิ้งพ่อ และแม่ และกลับมาหาท่าน เมื่อเราต้องการบางสิ่งบางอย่าง หรือเมื่อเรามีปัญหา ไม่ว่าอย่างไร...พ่อและแม่ของเราก็จะอยู่และให้ทุกสิ่งอย่างที่ท่านทำได้ หวังเพียงเรามีความสุข คุณอาจจะคิดว่า " เด็กน้อย" ในเรื่องโหดร้าย แต่นั่นคือความจริงที่สะท้อนให้เห็นว่าพวกเราทำกับผู้มีพระคุณอย่างไร ? ........ แล้วต้นไม้ของคุณล่ะ ....... เด็กน้อย .....??? "ถ้าความรักคือการดูแลกัน งั้นเธอไปดูแลเค้า ส่วนฉันจะดูแลเธอเอง"   Create Date : 01 กันยายน 2551 50 comments Last Update : 4 กันยายน 2551 7:48:21 น. Counter : 504 Pageviews. Share Tweet

สวัสดีครับคุณกัญ ชอบเรื่องนี้จังครับ อ่านแล้วนึกถึงเรื่องใกล้ตัวในตอนนี้   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 1 กันยายน 2551 9:33:05 น.

เคยอ่านเรื่องนี้มาแล้วครั้งหนึ่ง่คุณกัญ อ่านแล้วก้อดประทับใจไปด้วยไม่ได้ บางครั้ง เราก็แสวงหาประโยชน์กับสิ่งรอบตัว โดยไม่เคยสนใจเลยว่า สิ่งนั้น ใหเคณค่ากับเราแค่ไหน จนกระทั่งเราสูญเสียมันไปนั่นละ จริงได้รู้ ขอบคุณมากค่ะที่นำมาฝากกันอีกครั้ง   โดย: แค่คนหนึ่งคน 1 กันยายน 2551 9:40:58 น.

แวะมาทักทายวันทำงานวันแรกค่ะพี่กัญ มีความสุข มาก มาก นะคะ ตะเอ๋มีของเล่นใหม่แล้วนิ แหล่มเลยพี่ คิดถุงนะคะ...   โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 1 กันยายน 2551 12:27:04 น.

หวัดดีจร้าพี่กัญขอบคุณสำหรับรูปสุดหล่อที่เอาไปแปะให้นะ วันอวสานแระเฮ้อ ยังอยากดูอยู่เลยอ่ะ คิดถึงปี้แสนอ่ะ แต่ก็อะนะเรื่องใหม่มาก็น่าดูนะ ท่าทางหนุกอีกแหละ แหล่มเลย ยิ้มสิพี่กัญถ่ายรูปหน่อย...   โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 1 กันยายน 2551 13:17:44 น.

.............................. คนไทยแอบเครียดกันมิใช่น้อย อยากให้ชวนเพื่อนคุณมาอ่านเรื่องนี้ แล้วจะรู้ว่าชีวิต มีค่ากว่าที่เราคิด เสมอ .................................. กฎ 23 ข้อ ทำให้บล็อกน่าสนใจมากขึ้น คลิกเยย .................................. อยากให้ดูเรื่องนี้อีกครั้ง555   โดย: พลังชีวิต 1 กันยายน 2551 13:24:17 น.

สวัสดีค่ะคุณกัญ ประทับใจกับเรื่องนี้ค่ะ   โดย: ม่านฟ้านาคราช 1 กันยายน 2551 13:25:00 น.

อิอิเจิมมะทันอ่ะจิ คริ คริ ....   โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 1 กันยายน 2551 14:32:22 น.

ชอบมะ ชอบมะ เป็นงายหนุกกะของเล่นใหม่อ่ะจะ   โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 1 กันยายน 2551 14:34:35 น.

ลูกนี้ไม่เอาหรอกพี่เอามาคืนหนะ 555+เป็งงัยบ้างค่ะ จึ๋ยพี่อ้อยลืมบอกไปว่าแบตหมดหนะ มะได้ถ่าย อิอิ...   โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 1 กันยายน 2551 14:37:42 น.

แวะมาเยี่ยมด้วยความคิดถึงค่ะ คุณกัญ สบายดีนะคะ   โดย: รัตตมณี (kulratt ) 1 กันยายน 2551 17:30:55 น.

แวะมาห่มผ้าให้คุณกัญจ ก่อนนะค่ะพรุ่งนี้จะแวะมาอ่านอีกที คิดถึงมากมายค่ะ บล็อกคุณกัญจ น่ารักจังค่ะ ฝันดีค่ะ   โดย: กชมนวรรณ 2 กันยายน 2551 0:28:49 น.

วันนี้โหมดเนือยเหนื่อยครับคุณกัญ   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 2 กันยายน 2551 10:41:59 น.

โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 2 กันยายน 2551 10:59:58 น.

สวัสดีค่ะคุณกัญ เรื่องนี้เคยอ่านแล้วค่ะ และคิดว่าจะอ่านให้ลูกๆ ฟังบ้างแล้วค่ะ เราก็สอนลูกผ่านนิทานนะคะ   โดย: แป๋วภูเก็ต 2 กันยายน 2551 11:42:29 น.

แวะมาทักทายคะ พี่กัญ ซำบายดีนะคะ คนไทยต้องรักกันค่ะ เมื่อเช้าดูข่าวแล้วก็เครียดเหมือนกันค่ะ เซ็งกับมนุษย์โลก อ้อยว่าจะหนีไปเป็นมนุษย์ต่างดาวแระค่ะ แหะ ๆ   โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 2 กันยายน 2551 12:36:44 น.

อนาคตประเทศไทย จะเป็นไงไม่รู้เน๊าะ   โดย: เป๋อน้อย 2 กันยายน 2551 13:00:00 น.

ไปด้วยกันจริงเหยอค่ะ หน้าตาเป็นงัยก็ช่างเถอะค่ะ เข้าเมืองตาหลิ่วก็ต้องหลิ่วตาตามสิคะพี่กัญ หน้าตาแบบนั้นอาจจะสวยสำหรับโลกเขาก็ได้นะส่วนหน้าตาอย่างพวกเราคงเป็นของแปลกอะ   โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 2 กันยายน 2551 14:32:59 น.

oน่านคุณอ้อย กะคุณกัญจ จะไปอยู่ต่างดาวกันหรอค่ะ อิอิ เฮ้อไปไกลกันจริง อย่าทิ้งกันเลยค่ะ อยู่ช่วยตะโกน แง้วๆๆ ให้คนไทยรักกันนะดีแล้ว   โดย: กชมนวรรณ 2 กันยายน 2551 15:45:43 น.

อ่านกี่ที ก็ยังรู้สึกดีทุกครั้ง.. ขอบคุณที่นำเรื่องราวดี ๆ มาให้อ่านกันจ๊ะ   โดย: ริวคิ-mawin-maji-minic 3 กันยายน 2551 3:24:03 น.

สวัสดีครับคุณกัญ เช้าๆผมมัวแต่ยุ่งเรื่องงานครับ กว่าจะได้จับคอม เกือบเที่ยงแล้วหรือเนี่ย   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 3 กันยายน 2551 10:50:08 น.

แวะมาเยี่ยมคุณกัญค่ะ เวลาโกรธตัวเองไม่ได้ใช้วิธีนับ 1- 100 ค่ะ เพราะยิ่งนับยิ่งโกรธ ว่าเมื่อไหร่มันจะถึง 100 เสียที ขอให้มีความสุขในวันกลางสัปดาห์นะคะ   โดย: แค่คนหนึ่งคน 3 กันยายน 2551 15:16:49 น.

สวัสดีค่ะ ปอแวะมาเยี่ยม และมาเสริฟกาแฟแทนคำขอบคุณค่ะ หวังว่าจะสบายดีนะคะ งุงิ   โดย: Butterflyblog 3 กันยายน 2551 18:20:59 น.

แวะมาทักทายค่ะ เป็นเรื่องที่ให้แง่คิดดีค่ะ   โดย: ร่มไม้เย็น 3 กันยายน 2551 20:29:21 น.

โดย: ลุงแอ๊ด 3 กันยายน 2551 21:32:06 น.

โดย: อาลีอา 3 กันยายน 2551 22:26:44 น.

แวะมาอ่านคะ เป็นรื่องที่ให้แง่คิดยอดเยื่อมคะ แตอ่านแล้วเศร้าคะ ตอนนี้ไม่รู้เป็นไร อารมณ์มันอ่อนไหวง่าย   โดย: อาลีอา 4 กันยายน 2551 9:26:56 น.

กะว่าก๋าเลือกฝ่ายเดียวครับ เลือกฝ่ายนี้ครับ หุหุหุ   โดย: กะว่าก๋๋า (กะว่าก๋า ) 4 กันยายน 2551 11:01:43 น.

มองลูกโป่งเวลคัม เพลิน อิอิ.... น่ารักดีนะคะ ปอเอากาแฟมาฝากค่ะ ^ ^   โดย: Butterflyblog 4 กันยายน 2551 14:02:12 น.

จริงด้วยค่ะ เรามาเริ่มยิ้มกันในกลุ่มเล็กๆ ของเราก่อนดีไหมค่ะ คุณกัญจ อิอิ แล้วค่อยขยายวงไป เริ่มที่เราก่อน ยิ้มๆๆ ค่ะ มีความสุขมากๆ นะค่ะคุณกัญจ   โดย: กชมนวรรณ 4 กันยายน 2551 16:35:38 น.

พ ฤ หั ส ส วั ส ดี จ๊ ะ อย่าท้อแท้ อย่าสิ้นหวัง หลังราตรีมีอรุณรอเราอยู่ 6 – 13 นี้ป้าลาพักชั่วคราว จะไปนั่งๆ เดินๆที่วัด ฝากบ้านด้วย กลับมาประตูประต่างคงไม่หายไปกับลมแรง ไม่ได้ให้สินบนน๊ะ แต่จะเอาบุญมาฝากจ๊ะ พรุ่งนี้ก็คงไม่ได้เข้าบล็อกเช่นกัน เพราะต้องพาคุณแม่ไปเยี่ยมหมอ (ตามหมอนัด) จ๊ะ จะรอเรื่องที่หนูนำมาแจมจ๊ะ รักษาสุขภาพ และมีความสุขกับวันดีๆทุกทุกวันนะจ๊ะ   โดย: ร่มไม้เย็น 4 กันยายน 2551 17:24:45 น.

อรุณสวัสดิ์คะคุณกัญฯ ขอบคุณที่เป็นห่วงนะคะ อาลีไม่เป็นอะไรมากหรอกคะ เด๋วก็หาย   โดย: อาลีอา 5 กันยายน 2551 4:51:59 น.

โดย: กัญจนา 5 กันยายน 2551 9:07:57 น.

พาอนาคตผู้นำประเทศในอนาคตมาฝากครับคุณกัญ   โดย: กะว่าก๋๋า (กะว่าก๋า ) 5 กันยายน 2551 10:14:04 น.

โหยยยย.... วางระเบิดถี่ยิบเลยนะครับคุณกัญ 5555   โดย: กะว่าก๋๋า (กะว่าก๋า ) 5 กันยายน 2551 11:45:18 น.

ตะเอ๋ แวะมาตะโกนบอกว่าคิดถึ๊ง คิดถึง ก๊าบ.... หวาดดีเจ๊ คิดถึงเจ๊จังเลยอ่ะ ไม่ได้เล่นไปหลายวันเกือบลงแดงแหงะ พอดีคอมที่บ้านเสียค่ะ คิดถึงมั่ก ๆ แหม ๆ เจ๊กัญใจร้ายคิดจะยึดบล๊อกอ้อยเลยเหรอค่ะ ขอบคุณที่แวะไปหาซำเหมอนะคะ จุ๊บ ๆ   โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 5 กันยายน 2551 16:14:16 น.

สวัสดีครับ วันศุกร์แล้วขอให้มีความสุขครับ   โดย: ลุงแอ๊ด 5 กันยายน 2551 19:35:01 น.

สวัสดียามสายวันเสาร์ค่ะคุณกัญจ รันเอายิ้มมายืนยันค่ะ ว่ายิ้มแล้วรันเริ่มยิ้มตั้งแต่เข้าบ้านแระ อิอิ รักและคิดถึงนะค่ะ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้าบล็อกค่ะ แต่ความคิดถึงยังคงเดิมนะค่ะ ยืนยันค่ะ   โดย: กชมนวรรณ 6 กันยายน 2551 9:55:39 น.

ตะเอ๋ ... แวะเอาซองแห่งความคิดถึงมาส่ง งับ.... มีความสุขกับวันหยุดนะก๊าบ...   โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 6 กันยายน 2551 11:27:00 น.

หวัดดีเจ๊เห็นชอบลูกนี้เลยเอามาเสริฟให้อ่ะ ตรูม!!!!! 5555+ ชอบมะ ชอบมะ วางระเบิดเสร็จแระขี่จักรยานเล่นก่า...   โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 6 กันยายน 2551 11:50:23 น.

โดย: พลังชีวิต 7 กันยายน 2551 11:35:20 น.

สวัสดีตอนเช้าของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า คิดถึง คิดถึง คิดถึง หอบความรู้สึกมาถึงนี่ วอนฝนฟ้าเมตตาปรานี บอกเธอคนดีว่า ห่วงใย ขอให้มีความสุขกับวันแรกของการทำงานนะจ้า เป็นนิทานที่สอนได้ดีมากเลยอะจ้า   โดย: จอมแก่นแสนซน 7 กันยายน 2551 13:12:24 น.

แวะมาเยี่ยมเยีอน เจ้าของบ้านอยู่ไหมหนอ   โดย: อาลีอา 7 กันยายน 2551 18:58:20 น.

สวัสดีค่ะคุณกัญ พิมมาแล้ววว กลับมาพร้อมวันพระเลยค่ะ เอ๊ะ....ยังไง ( เฮี้ยนจริงๆ..อิอิ )   โดย: ม่านฟ้านาคราช 8 กันยายน 2551 0:06:49 น.

สวัสดีครนับคุณกัญ เช้านี้ยิ้มกับหมิงหมิงไปหลายรอบแล้วครับ อิอิอิ   โดย: กะว่าก๋๋า (กะว่าก๋า ) 8 กันยายน 2551 11:15:25 น.

หวัดดีค่ะคุณกัญฯ ทำงานให้มีความสุขนะค่ะ   โดย: อาลีอา 8 กันยายน 2551 11:20:44 น.

แวะมาส่งซองแห่งความคิดถึงจร้า ยิ้ม ยิ้มค่ะ พี่กัญ คิดถึงนะคะ   โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 8 กันยายน 2551 12:49:37 น.

แวะมาทักทายค่ะซำบายดีนะคะ เที่ยงแล้วไปทานข้าวกันดีก่าค่ะ   โดย: หนุ่มน้อยแห่งลุ่มแม่น้ำบางปะกง 8 กันยายน 2551 12:50:55 น.

แวะมาทักทายคุณกัญค่ะ คิดถึงนะคะ   โดย: รัตตมณี (kulratt ) 8 กันยายน 2551 17:31:36 น.

สวัสดีตอนหัวค่ำค่ะ คุณกัญจ อิอิ เรื่องยิ้ม ยิ้มน้อยยิ้มมากดีกว่า เครียดใส่กันนะค่ะ มายิ้มกันดีกว่า ใครจะว่ายังไง อย่าไปสนเลยคร่า ว่าแต่วันนี้คุณกัญจยิ้มมากหรือน้อยค่ะ นี่ ฝันดีค่ะคุณกัญจ   โดย: กชมนวรรณ 8 กันยายน 2551 19:22:34 น.

สวัสดีคร้า อ่านแล้ว ทั้งน่ารัก และทั้งสะท้อนใจ มันเป็นสัจธรรม เราคงต้องเตรียมตัวเป็นต้นแอปเปิ้ล ต้นนั้นแล้วละ ขอบคุณสำหรับเรืองดีๆ หน้าบล๊อก อันนี้ เด็กๆคงชอบเนอะ การตูนแยะเชียว   โดย: ย่าชอบเล่า 3 พฤศจิกายน 2551 10:07:04 น.