เล่ห์สิเน่หา โดย วาสิตา

สำนักพิมพ์ มายดรีม

โปรยปกหลัง

ในขณะที่ผู้หญิงคนหนึ่งก้าวเข้ามาพร้อมกับความรักที่งดงาม ยอมทำทุกอย่างได้เพื่อเขา
แต่เขาได้ก้าวไปพบผู้หญิงอีกคนหนึ่งที่เปลี่ยนชีวิตที่เคยเรียบง่ายของเขา
กลายเป็นความร้อนเร่า หวามไหวยิ่งนัก จึงไม่แปลกที่ วสุ
จะตกหลุมรักในตัวของหญิงสาวผู้เร่าร้อนอย่างถอนตัวไม่ขึ้น
ทั้งๆ ที่รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ เพราะเขาหลงไปติดกับดักเพียงแค่ต้องการข้อมูลเพื่อนำไปเขียนนวนิยายเท่านั้น
ระหว่าง 'ความรักที่แสนสิเน่หา' กับ 'หน้าตาทางสังคม' จากหญิงสาวทั้งสองคนที่เขาต้องเลือก
จึงเป็นเรื่องยากที่เขาต้องตัดสินใจ 

--------------------------------------------------------------------

ต้องขอบอกก่อนเลยนะคะว่านี่เป็นบล็อกบอกความรู้สึกหลังอ่าน ก็เหมือนกันการสปอยล์นั่นเอง ฮ่าๆ
เพราะถ้ารีวิวดีๆ ทำไม่ค่อยได้ อิอิ เลยเอาไว้บอกความรู้สึกหลังอ่านไปเลยดีกว่า

วาสิตา หรืออีกนามปากกาก็คือ นภาสรร นักเขียนสาวสวยตัวเล็กๆ แห่งพิมพ์คำ >_____<

อ่านผลงานมาหลายเรื่องแล้ว พี่แตมเป็นคนที่บรรยายภาษาได้สวย อ่านไหลลื่น และมีข้อคิดดีๆแฝงอยู่เสมอ
ตอนอ่านเรื่องนี้ที่พระเอกเป็นนักเขียนยังคิดว่าส่วนนึงน่าจะคล้ายพี่แตมอยู่ ^^

เล่ห์สิเน่หา

พลอตแหวกแนวหน่อยๆค่ะ ต้องลองอ่านแล้วจะรู้ ^^
พระเอกเป็นโปรแกรมเมอร์และนักเขียนนวนิยายรัก
นางเอกเป็นนางฟ้าราตรีแห่งซอยเพ็ญภาส
คล้ายๆซอยคาวบอย อโศกมั้ยนะ ยังไม่เคยไปเที่ยว 555

อ่านไปลุ้นไปจริงๆนะคะเรื่องนี้ คือลุ้นว่าใครจะคู่ใครกันละเนี่ย เพราะมีตัวละครใหม่ๆโผล่มาเรื่อยเลยเชียว
เรื่องก็ดำเนินไปแบบคลุมเครือมาก จนจะไม่ค่อยชอบแล้วที่คนอ่านเดาไม่ถูก กร๊ากๆๆ 
กว่าจะชัดเจนว่าสุดท้ายแล้วใครคือพระเอกนางเอกตัวจริง หน้าปกก็สื่อได้จริงๆนะคะ ^^
นิยายเรื่องนี้ถือว่าดีในระดับนึงเลยละค่ะ ได้รู้ในอีกมุมมองเกี่ยวกับนางฟ้าราตรี
ว่าเขาทำงาน มีชีวิตความเป็นอยู่กันอย่างไร
(ไม่รู้ว่านักเขียนไปเก็บข้อมูลจากสถานที่จริงรึเปล่านะคะ อิอิ)

เรื่องนี้ยังสื่ออีกว่า เวรกรรมมีจริง ใครทำอย่างไร ก็ได้อย่างนั้น 
หลังๆเริ่มรู้สึกสงสาร ริกะ (ที่ผลกรรมตามสนอง) เพราะเธอเริ่มจะคิดได้ ไม่งั้นเธอคงไม่ได้เป็นนางเอกใช่มั้ยคะ อิอิ
ยังคิดอยู่เลยว่าเรื่องนี้จะมีใครเป็นโรคร้ายมั้ยน้าา แต่ในที่สุดก็ผ่านไปด้วยดี ไม่มีโรคติดตัว

รักของพวกเขาที่เริ่มต้นจากเล่ห์ลวง จนสุดท้ายก็จบด้วยคำว่า 'รัก' 

'จูบ' ใครคิดว่าไม่สำคัญ จูบเดียวเท่านั้น สามารถบอกอะไรได้หลายอย่าง
เช่นเดียวกับนางเอกในเรื่องค่ะ 

ถึงแม้เรื่องนี้นางเอกจะไม่ได้บริสุทธิ์ผุดผ่อง ไร้ราคีคาว ประสบการณ์ทางเพศเธออาจจะโชกโชน 
แต่เมื่อรักแล้ว อะไรก็ไม่สำคัญหรอกค่ะ ถ้าพร้อมที่จะสู้ฝ่าฟันไปด้วยกัน
อยากให้อ่านกันนะคะ >_<

และไม่มีมิตรภาพใดมั่นคงยืนนานเท่ามิตรภาพระหว่างเพื่อน
คนที่ภายนอกดูร้าย ข้างในอาจจะดี แต่คนที่ภายนอกดูดี อาจจะร้ายลึก
เราไม่มีวันรู้เลย ถ้าเขาไม่แสดงตัวตนออกมา ใช้ชีวิตต้องตั้งอยู่บนความไม่ประมาท

ป.ล.แอบสงสารชานนอยู่นะคะ อยากให้มีคู่บ้าง แหะๆ
ชอบแนวคู่เมธาวีกะบอสโดมินิคอ่ะค่ะ แนวขี้อ้อนหน่อย ปะทะ(ริม)ฝีปากกันบ้าง ดูมีสีสันดีค่ะ ^___^

จะรอติดตามและเป็นกำลังใจให้พี่แตมผลิตผลงานดีๆต่อไปนะค้าาา

พออ่านจบเล่มแล้ว รู้ซึ้งถึงประโยคนี้ที่พี่แตมเขียนเลยค่ะ 
เมื่อหลงอยู่ในวังวน 'เล่ห์สิเน่หา' รักแบบไม่ลืมหูลืมตา เราก็จะมองข้ามอะไรๆไปหมด

บางทีคนเราก็มีทั้งทำเพราะไม่มีทางเลือกและเลือกที่จะทำ

ป.ล.พอเห็นอาชีพนางเอกก็คิดถึงเพลงนี้เลยทีเดียว อิอิ