เมื่อป้าต่าย แพ้ความอยาก แต่ก็ ทำได้แค่นี้ละ เฮ้อ !
เขียนประชดตัวเองไปอย่างนั้นละค่ะ อายุจนป่านนี้ยังทำอาหารไม่เป็น....
คือเมื่อวันเสาร์ไป kobe มา ขากลับแวะที่ chaina town ที่ motomachi ได้กระเพรากลับบ้านหนึ่งมัดเล็กๆ มีเหลือแค่นีละค่ะ ทั้งร้านขายของชำ ราคา แค่ 250 เยน ส่วนใหญ่จะถูกร้านค้าที่ทำอาหารซื้อไปหมด พวกเราไม่ค่อยได้ทันซื้้อหรอก
ได้น้ำยา ราดขนมจีนและแกงเขียวหวานแบบสำเร็จรูป ฉีกซองก็ทานได้ทันที กลับมาบ้านด้วย เดี๋ยวพรุ่งนี้จะทานกับ โซเม่งต้ม แทนเส้นขนมจีน และไข่เค็มที่ซื้อมา ไว้สองฟอง ฟองละ 65 เยน ค่ะ
คิดถึง กับข้าวแบบคนสิ้นคิด กระเพราราดหน้า + ไข่ดาว เป็นอย่างมาก กลับมาถึงบ้านก็ลงมือทำ อาหารทันที เข้าครัว สวมผ้ากันเปื้อน อย่างเท่ ด้วยมาดของผู้เก่งกาจ เพราะไม่มีคนทำให้ จึงจำต้องลงมือเอง
อย่าคิดว่าจะทำถูก ตามลำดับวิธีทำ เองเป็นนะคะ มั่วนิดๆ ถึงมากหน่อย จึงไม่สามารถเอารูปมาลงให้ดู ถึงความมีฝีมือของตัวเองได้ เอากรรไกรตัด ใบกระเพราล้างน้ำเตรียมไว้
และ ... บังเอิญ ลูกสาวฝากมาให้ เลย มีตัวช่วยหน่อยน่ะค่ะ ถ้าไม่มีตัวนี้ก็ไม่แน่ว่าจะได้หน้าตาแบบใหนออกมาให้ได้ทาน เพราะไม่มีกระเทียมสดในบ้านเลย
นี่ไงคะ
ตักน้ำพริกออกมาจากขวด แล้วใส่กระทะ ใส่หมูสับ ผัดแล้วปรุงรสตามแบบที่น้องสาวและคุณพี่ sirivinit สอน
กระเทียมและพริกใส่ถุงพาสติกบุบให้แตก จะได้ไม่เผ็ดและเหม็นมือ แต่ที่บ้านไม่มีกระเทียมเลยใช้เจ้าขวดข้างบนแทน นะพี่
ท้ายสุด เอาใบกระเพราลงใส่ แล้วคลุก 7 ครั้ง ตามที่คุณพี่เขาสั่ง แล้ว จึงยกลง ตักใส่จานตามที่คุณพี่เขาบอก
ได้ออกมาหน้าตาแบบนี้ อาสัยว่าเคยเห็นเคยทานและพอจะจำรสชาดกันได้อยู่บ้าง บวก กับได้สองอาจารย์สอน (สงสารที่มีลูกศิษย์แบบนี้)
ก็พอได้หายอยากค่ะ
กระเพราท่ีเหลือแช่น้ำไว้เผื่อเธอจะใจดีออกใบอ่อนออกมาให้ได้ทำทานอีกสักครั้ง
แต่ดูท่าทางเธอแล้ว น่าจะถูกตัดสวาทขาดรอนเป็นอย่างมากเลยนะ 555
คิดถึงเมืองไทยจัง วุ๊ยยยย คิดถึงอาหารไทย นะ
ปล. โทรศัพย์ สองกริ้ง เพื่อถามวิธีทำด้วย จึงได้ผลงานมาเท่านี้แล
ขอบคุณด้วยนะคะ ที่สอนวิธีทำ
ปล. 2 คุณพี่ sirivit เธอบอกว่า ก็กลับมาเมืองไทยซะเลยเป็นไง ที่อยากๆทั้งหมดจะได้จัดการซะให้หายอยาก 55 ชักมีใจโลเลแฮะ
Create Date : 25 กรกฎาคม 2554 |
|
32 comments |
Last Update : 22 ตุลาคม 2554 7:30:00 น. |
Counter : 1560 Pageviews. |
|
|
|
กลับไปเมืองไทยเถอะน่า
อาหารอร่อย วีไอพีบริการ
และแกว่งตัวเอง ไม่ต้องให้ตึกแกว่ง...