|
|
| | 1 | 2 | 3 |
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
ไฟลท์ตะลอนกินๆๆ ที่ Toronto
กลับจากพักร้อนก็ได้มาเลยไฟลท์มหากาพย์ Toronto ได้อยู่ที่นั่น 48 ชั่วโมง ก็ยังดีเนอะ ...
flt time ยาวนานถึง 14.17 hrs. คราวนี้เราเป็นซีเนียร์อันดับ 3 รับตำแหน่งครัวชั้นไข่มุกหรือชั้นธุรกิจนั่นเอง บินมาเกือบ 2 ปีแต่ทำครัวไข่มุกครั้งนี้เป็นครั้งที่สอง โชคดีชั้นที่ 1 ที่ได้บินกับหัวหน้ายอดมนุษย์ใจดี Ali Ahmed โชคดีชั้นที่สอง ได้ลูกเรือที่ดีมากๆ ทั้ง 3 คน ถึงแม้ทั้ง 3 คนจะใหม่เพิ่งเริ่มบินได้ไม่นาน Hanna จากฟินแลนด์ นิสัยดีมากๆ ขยันทำงานแถมยังยิ้มเก่ง Bahaa จากเลบานอน ตัวเบ่อเร่อเลย ไอ้นี่จะเอ๋อๆ หน่อยแต่บอกให้ทำไรจะรีบช่วยรีบทำ เป็นอารบิกที่ไม่ขี้เกียจ เจนนี่จากสิงคโปร์ 30 แล้วแต่หน้าเด๊กเด็ก แม้จะใหม่มากที่นี่แต่ก็เก๋าบินกัลฟ์มา 4 ปีแน่ะ เค้าเลยให้คำแนะนำดีๆ กับเราเยอะแยะเลย แถมเจ๊ยังทำงานเร็วดีด้วย ดีใจๆ
ว่าด้วยไฟลท์มหากาพย์หรือที่เรียกว่า ultra long haul เนี่ยมันมีข้อบังคับว่าลูกเรือทุกคนจะต้องพัก ขาไปได้พัก 4 ชั่วโมง โดยแบ่งกันไปนอนทีละ 2 คน เราได้นอนทีหลังเพราะจะอยู่ช่วยเจนนีนับดิวตี้ฟรี ไฟลท์เต็มเอี๊ยดทั้งไปทั้งกลับ เสริฟกันขาขวิด พอฮานน่ากับบาฮาไปนอน เราสองคนที่เหลือแทบไม่ได้นั่งเลย เพราะผู้โดยสาร ติ๊งๆๆ เรียกขอกินตลอด พอถึงเวลาสองสาวพักบ้างเลยหลับกันสลบเหมือดคา crew rest
คราวนี้ลืมเอากล้องถ่ายรูปไปเลยไม่มีรูปมาฝาก แปะไว้ก่อนเนอะ ไว้คราวหน้าไปใหม่จะไม่ลืมเอากล้องไป
ไปถึงโรงแรมตอน 10.30 a.m. โรงแรมที่นี่ดีมากๆ เตียงก็กว้างนอนสบาย แถม location ยังดีมาก อยู่ริมถนน Yonge Street เลย ถนนนี้เป็นถนนช็อปปิ้งที่ยาวมากกกกกของโตรอนโต้จ้า อากาศหนาวแล้ว 6 องศา ไหน yahoo weather บอกว่า 18 องศาไง ฮึ่ม.. เราเอาไปแค่เสื้อแขนยาวตัวนึง แขนสั้นตัวนึง งานนี้เลยต้องพึ่ง cardigan ของบริษัทไปก่อน ก่อนแยกกันนัดกับเจนนี่ไว้ว่าจะไปกินมื้อเย็นด้วยกัน 6 โมงเย็น จริงๆ แล้วเราไม่ค่อยชอบออกไปกับคนอื่นเท่าไหร่ อารมณ์ประมาณว่าถ้าไม่ใช่คนคุ้นเคย รู้ใจและถูกใจกันเนี่ยเราขอออกไปคนเดียวเวิร์คกว่าเย้อะ แต่เจ๊เจนนี้นี่ถูกชะตาแบบแปลกๆ
เปิดคอมเพื่อจะโทรหาแว่นอ้วน อ้าววววว โดนไวรัสซะงั้น คอมพ์เอ๋อมากๆ แง้ๆๆ เปิดโปรแกรมสแกนไวรัสก็ไม่หาย ไม่น่าอยากดูคลิปน้องเวียดนามเล้ย ดูก็ไม่ได้ดู ดั๊นเจอไวรัสอีก ฮ่วย.. พยามกำจัดไอ้ไวรัสตัวร้ายอยู่เกือบ 2 วัน
ได้เวลาตามนัดออกไปซัดบุฟเฟ่ต์เกาหลี อร่อยดี มีให้เลือกทั้งหมู เนื้อ ปลา แซลมอน ไก่ อารมณ์แบบร้านหมูกะทะบ้านเรา แต่มันเป็นพวกเนื้อที่หมักมาแล้วเฉยๆ เอามาย่างแล้วก็กินเลย เค้าไม่มีน้ำจิ้มให้เลยทำให้วิญญาณชูชกไม่เข้าสิงเท่าไหร่ (หรือว่าจะเป็นวิธีบั่นทอนวิญญาณชูชกของทางร้านฟระ) แม้กระนั้นก็เดินพุงย้วยกลับโรงแรมกันทั้งสองสาว ค่าเสียหายคนละ 15 เหรียญซึ่งถือว่าถูกมาก
อีกวันเจนนี่โทรมาชวนไปกินข้าว ไปก็ไป คอมพ์ก็เจ๊งเล่นไม่ได้ ออกไปจะกินอาหารญี่ปุ่นร้านที่เล็งไปไว้ยังไม่เปิดเลย เขียนไว้ว่าเปิด 11.00 a.m. ตอนนั้นแค่สิบโมงครึ่งเอง เลยเดินเล่นๆ กันไปเจออีกร้านนึง มี special day menu เป็นไก่เทริยากิ สั่งมากินกับไอ๊ซ์ที จ่ายไป 10 เหรียญ แต่มันเหมือนไก่ผัดกับถั่วงอกมากกว่า ไม่รู้สึกว่าเป็นอาหารญี่ปุ่นตรงไหนเลย ไรว้า... อิ่มนิดๆ นะอิ่มนิดๆ เลยเดินดูของไปเรื่อยๆ จนเดินไปถึงไชน่าทาวน์เลย ชอบมาก ละลานตา อาหาร ผักผลไม้เพียบเลย เห็นแต่อาซิ่มอาแปะ ไม่ให้ความรู้สึกว่าเราอยู่ในแคนาดาเลยซักกะนิด ไปเดินซุปเปอร์จีนสนุกดีเห็นอาหารไทยเพียบเลย มีที่เราไม่เคยเห็นวางขายในห้างไทยด้วย มีน้ำจิ้มสะเต๊ะด้วย น่ากินๆ เราได้กิมจิมากระปุกนึง อร่อยมากแบบว่าเผ็ดสะใจจริงๆ แค่ 2.39 เหรียญเอง ประมาณ 70+ บาท ชาจีนกลิ่นมะลิกลิ่นห้อมหอมมมม แล้วก็เต้าหู้จะเอามาผัดกับถั่วงอก เย้ๆ
เจนนี่ถามว่าคนไทยเนี่ยเวลาทำอาหารใส่น้ำตาลทั้งอาหารคาวอาหารหวานเลยเหรอ เราเลยบอกว่าใช่ เค้าบอกว่าแปลกจัง บ้านเค้าใส่เฉพาะของหวาน ของคาวไม่ใส่น้ำตาล เค้าเคยเห็นคนไทยกินก๋วยเตี๋ยวแล้วใส่น้ำตาลเลยงง เราเลยบอกว่าคราวหน้าก็ลองใส่ดูจิ อาจจะอร่อยกว่าเดิมนะ ใส่นิดนึงอ่ะให้มันมีครบทุกรส
เดินตรงไปอีกนิดเป็นร้านเป็ดย่างร้านเดิมที่เคยมากับจิ๊บจ๊อบ ชวนเจนนี่สั่งมาคนละจาน เจนนี่สั่งข้าวหน้าเป็ด ส่วนเก๋สั่งข้าวหน้าเป็ดกะหน้าหมูแดง อร่อยมากๆ แต่เค้าไม่มีผักมาแกล้มเลย กินของคาวแล้วก็ไม่ลืมตบท้ายด้วยปาท่องโก๋ตัวยาวๆ กับน้ำเต้าหู้เย็นคนละแก้ว อันหลังไม่อร่อยเหมือนบ้านเราเพราะปาท่องโก๋เย็นชืดแถมน้ำเต้าหู้ไม่เข้มข้น มื้อนี้หมดไปคนละ 10 เหรียญเอง ถูกเนอะ.. สรุปกินไป 2 มื้อภายในเวลาประมาณชั่วโมงครึ่ง แบบนี้จะไม่ให้อ้วนได้ไงฟระ..
แล้วก็เดินๆ ช้อปปิ้งกันจนสี่โมงครึ่งเลยแยกย้ายกันไปเกยตื้น ตกลงกันว่าเจอกันตอน pick up เลย เก๋ไม่ยอมนอนเพราะกลัวกลางคืนจะนอนไม่หลับ เปิดคอมพ์ลองฆ่าไวรัสอีกที ในที่สุดพระเจ้าก็เข้าข้างคนดี ฮี่ๆๆๆ ไปเจอโปรแกรมสแกนไวรัสฟรีเข้า ได้ผลๆ คอมพ์กลับมาน่ารักเหมือนเดิมแล้ว โทรหาแว่นอ้วน เม้าธ์ๆๆๆ 3 ทุ่มแล้วท้องเริ่มโอดครวญ รู้แระๆ ว่าหิว เลยออกไปหาไรกระแทกปากอีกมื้อ
คราวนี้ได้กินอาหารญี่ปุ่นสมใจจากร้าน Sushi sky อร่อยๆ แนะนำๆ สั่งเป็นเซ็ทแพ็กไปกินในโรงแรมได้ทั้งข้าว ไก่เทริยากิ เทมปุระกุ้งกับผัก มิโซะซุป สลัดผัก แล้วก็ส้มลูกนึง ถูกมากๆ จ่ายไปแค่ 12 เหรียญเอง แถมยังอร่อยด้วย ฮี่ๆๆๆๆ
ขากลับ flt time 12.35 ชม. ดีขึ้นหน่อย คราวนี้ต้องไปนอนก่อนบ้าง นอนไม่หลับเลย เพราะอากาศใน crew bunk มันแห้งมากๆ นอนไม่หลับ น้ำมูกเริ่มไหล ฮือๆ หนูป่วยยยยยยย กลับถึงห้องหลับเป็นตาย ตื่นมากินข้าวกับคอหมูย่างที่จ๊อบซื้อมาฝากแล้วก็สะเต๊ะหมูที่บอลฝากจ๊อบมาให้ อร่อยเหาะ ขอบคุณจ๊อบกับแว่นอ้วน หลายๆ จ้า
| Create Date : 03 พฤศจิกายน 2550 |
| Last Update : 3 พฤศจิกายน 2550 17:49:32 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 616 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: Lovelyfamily IP: 124.121.152.235 วันที่: 4 พฤศจิกายน 2550 เวลา:18:54:45 น. |
|
|
|
| โดย: MEW IP: 218.186.8.10 วันที่: 4 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:56:52 น. |
|
|
|
| โดย: job IP: 124.157.165.208 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2550 เวลา:18:42:08 น. |
|
|
|
โดย: GottaBeMary  วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:0:45:35 น. |
|
|
|
| โดย: พี่เกด IP: 124.157.178.79 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2550 เวลา:12:39:13 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ขอสมัครเป็นแฟนประจำคร้าบ