Bloggang.com : กิ๊บเก๋ยูเรก้า : บินก็บ่น หยุดก็เบื่อ..เฮ้อ..คนเรา

บินก็บ่น หยุดก็เบื่อ..เฮ้อ..คนเรา

เบื่อๆๆๆ เบื่อจังตังค์อยู่ครบ (ไรว้า) ขอบ่นหน่อย ก็มันไม่มีไรให้ทำ ไม่มีที่ให้ไปจริงๆ ห้างทั้งเมืองก็มีอยู่แค่ 2 ห้าง อากาศก็ร้อนแสนร้อน ช่วงนี้อุณหภูมิ 41-46 องศา ฮ่วย ฮ้อนหลายเด้

กลับจากปารีสเมื่อวานก็หลับเป็นตาย เนื่องจากไม่ได้นอนก่อนบิน ตื่นมาขึ้นไปห้องจิ๊บจ๊อบทำหมูกะทะกินกัน ได้ฤกษ์เปิดซิงเตาย่างไร้ควันของหนูจ๊อบเค้า อิ่มอร่อยแล้วก็นอนเกยตื้นกันหน้าทีวี

เมาธ์เรื่องไฟลท์ดีกว่า ขากลับก็เกือบเต็ม ว่างแค่ 4-5 ที่เนี่ยแหละ ทำบาร์อยู่ดีๆ พี่คนไทยอีกฝั่งก็เรียกแล้วถามว่ามือเป็นไรอ่ะ มองที่นิ้วตัวเอง เจี๊ยกกก เลือดสาดกระจายเต็มนิ้วกลางเลย ไม่รู้ตัว ไม่รู้สึกเจ็บซักกะจิ๊ด เลยต้องเข็นคาร์ทกลับเข้าแกลลี่ เช็คอีกทีตรงที่คีบน้ำแข็งเต็มไปด้วยเลือด รอบคาร์ทก็เลือด เลือด แล้วไอ้ที่เสริฟๆ ไปแล้วเนี่ยเลือดไม่หยดไปมั่งเหรอวะเนี่ย จึ๋ยๆๆๆๆ สงสัยโดนบาดตอนเปิดกระป๋องไม่รู้ตัว บวกกับความดันบนเครื่องเร่งให้เลือดออกเยอะเข้าไปอีก แต่ก็ไม่ได้เจ็บอะไร

ไฟลท์นี้ถือว่าดีเพราะเด็กอรบ.ส่วนใหญ่มีมารยาท จะมีเด็กผีแคสเปอร์ชอบวิ่งรอบเคบิ้นอยู่บ้างก็นิดหน่อย รับได้ๆ พวกนี้เป็นอินเดีย น่ารำคาญ มีอีเด็กผู้ชายอยู่คน เรียกเราแล้วก็ถามแบบกวนๆ ว่า't "why don't you give my sister the headset?เราก็บอกเลยบอกว่า because she said she didn't want it ตอนออกมาเสริฟข้าว พ่อเค้าก็สั่งไก่ 3 อันแล้วพาสต้าให้ลูกสาว ไอ้เด็กเวรนี่ก็ถามเราอีกว่า ทำไมน้องมันไม่ได้ไก่ เราเลยแบ่บ ก็น้องเมิงอ่ะบอกกุเองว่าอยากได้พาสต้า เป็นไรมากป่ะเนี่ย ช่วยสื่อสารกันก่อนได้ป่ะ คนจะรีบเสริฟ คนอื่นเค้ารอกินเหมือนกันนะเฟ้ย

เพื่อนร่วมงานดีทั้งน้านเลยแย่งกันตอบ call bell จะได้ไม่หลับคา jump seat ไปซะก่อน แล้วก็เมาธ์ๆๆ กินๆๆๆ กินขนมปังไปเยอะมาก 6 ก้อนได้ ขนมปังอร่อยมากๆ เลยเอามาผ่ากลางยัดไส้ชีสซะเลยแล้วก็เอาเข้า oven อุ่นให้ร้อนและกรอบ กรุบๆๆ ชีสละลายเหนียวหนืด อาหย่อย เท่านั้นไม่พอ หัวเริ่มครีเอทเอามาผ่ากลางแล้วก็เอาเนยทาๆๆๆ โรยน้ำตาล กลายเป็นขนมปังเงสนยน้ำตาลไปเลย ฮี่ๆๆๆๆ

อ้อ ไฟลท์กรุงเทพที่ผ่านมาโชคดีที่ได้เป็นครัว ไม่ต้องออกไปต่อกรกับผู้โดยสาร ยิ้มกับ oven สบายใจ ผู้โดยส่วนใหญ่เป็นอารบิกซะด้วย ไม่รู้พวกฝรั่งหัวทองหายไปไหนหมด โชคดีที่ได้จ๊อกค่อนข้างดี คนนึงเป็นอินเดียก็ดี เค้าบินมานานแล้วด้วยที่ RJ ส่วนยัยฝั่งขวาก็ถือว่าไม่ขี้เกียจ เสียแต่สบถด่าตลอดเวลาเลย bitchy bitch fucking shit asshole ฟังจนหูชาเพราะ she เล่นสบถตลอดเวลาจริงๆ จนน้อง supy หนีไปอยู่ข้างหลังเลย แถมแม่นาง Aida ยังมาถามๆ ที่แกลลี่เราด้วยว่า she เป็นไรมากป่าว attitude แปลกๆ นะ โชคดีนะเนี่ยที่เจอนางฟ้าไอด้า ถ้าเป็นหัวหน้าคนอื่นอาจจะไม่รอด report แหงมๆ เลย

ไฟลท์ดีเลย์ถึงกรุงเทพตอนแปดโมงกว่าๆ ไปถึงโรงแรมเก้าโมงครึ่งเห็นรถบอลจอดรออยู่แล้ว ดีใจๆ ไปถึงก็รีบอาบน้ำแล้วก็ออกไปเยาวราชกับบอล ไปทำบุญบริจาคเงินค่าโลงศพที่ป่อเต๊กตึ๊ง แล้วก็กินหอยทอดร้อยปีที่ร้านหอยทอดนายหมง อร่อยมากจ้า ขั้นเทพเลยร้านนี้ อร่อยสมราคาจานละ 60 บาท ลูกค้าเค้าเยอะจริงๆ เข้ามาเรื่อยๆ เลย คนทำเป็นอาม่าแก่เลี้ยว ดีเนอะขายหอยทอดก็รวยได้ อยากทำไรอร่อยๆ ซักอย่างแล้วขายดีแบบนี้มั่งจัง

เสร็จแล้วก็ไปสยาม ไปกิน Swensen's กัน อ้วนๆๆ แล้วก็ไปศูนย์หนังสือจุฬาฯ ได้หน้งสือที่เคยอ่านแล้วมา 2 เล่มคือ อยู่กับก๋ง แล้วก็ ต้นส้มแสนรัก เล่มแรกอ่านแล้วได้ข้อคิดเยอะดีเลยอยากเก็บไว้ ส่วนเล่มหลังเป็นความโรคจิตส่วนตัว ชอบมากกกกกก อ่านแล้วร้องไห้ยังกะมีใครตาย

แล้วก็เดินมาตรง By pass ได้แปรงแต่งหน้าคุณภาพดีราคาถูกจากร้าน Cosmeda แค่ 259 บาท จ๊อบปัดแก้มให้ก่อนทำไฟลท์เห็นว่านุ่มดีเลยซื้อตาม หาซื้อเสื้อผ้าอยู่หลายร้านเลย แต่ช่วงนี้ไม่มีอยากได้ไรเลย อาจจะเป็นเพราะเราอ้วนมากจนรู้สึกว่าใส่ไรก็ไม่สวยเลยไม่มีอารมณ์อยากลอง กลับเมืองไทยทีไรรู้สึกนว่าตัวเองเป็นหมูไปแล้ว เวลาเจอเพื่อนเนี่ยต้องรีบหลบ เคยเจอเพื่อนที่ป้ายรถเมล์ ก็ทักทายกันตามประสาคนเคยอยู่ในรั้วหอเดียวกัน มันถามทำไร เราบอกเป็นแอร์แขก มั้นก็ยิ่งเสียงดัง "เป็นแอร์เหรอ" ปรากฎว่าคนหันมาทั้งป้ายรถเมล์เพราะเค้าคงหวังว่าจะได้เห็นแอร์สวยไง อร๊ายยยย อย่ามามอง อายนะเฟ้ย รู้สึกผิด ไม่เคยเห็นแอร์ไม่สวย+อ้วนเรอะไงเพ่ เนี่ยแหละชีวิตจริง ดูซะ ชิ... ก็สาวไทยเล่นตัวผอมๆ เพรียวๆ มีไส้กันป่าวก็ไม่รุ คริคริ

เลือกเสื้อผ้ามาถึงร้านริมสุดก็ได้ยินเสียงเรียก "เก๋!!!" เฮ้ยใครรู้จักอีกฟระเนี่ย มองไปเป็นเจ้าของร้านนั่นเอง อ้าว พี่เอ๋นี่นา เป็นพี่ที่ทำงานเก่าและสนิทมากๆ แต่พักหลังที่เราออกมาเป็นแอร์ก็ขาดการติดต่อกันไปเพราะเราก็ยุ่งพี่เอ๋ก็คงยุ่ง เจ๊แกลาออกมาเปิดร้านขายเสื้อผ้าที่บายพาสสยาม ชื่อร้าน Sabaya เห็นว่ากิจการดี คุณสามีเป็นคนไปซื้อเสื้อจากฮ่องกง เสิ่นเจิ้น แต่ถ้าจะให้ถูกจริงเจ้ว่าต้องไปกวางเจา พี่เอ๋เก่งจัง ไม่น่าเชื่อว่าพี่เอ๋จะออกมาทำธุรกิจเพราะพี่แกไม่มีมาด + วี่แววว่าจะมาทางนี้แต่ก็ทำได้ดี เก่งมากๆๆ พี่เอ๋บอกว่าเค้าเจ๊งกันไปเยอะแล้ว ร้านตรงข้ามเจ้าของจบดีไซเนอร์มาจากลอนดอนแต่ก็เจ๊งเพราะค่าเช่ามันแพงเดือนละ 50,000 แน่ะ เราเลยอุดหนุนเสื้อพี่เอ๋ตัวนึง ร้านเจ้แกขายไม่แพงด้วยตัวละ 250 เป็นส่วนใหญ่ ลูกค้าเลยมุงกันตรึมเลย เราไม่ต่อซักบาทบอกด้วยว่าห้ามลด ช่วยกันอุดหนุนเนอะ เด๋วไปเมืองไทยหน้าจะไปเยี่ยมอีก

โทรไปจองจะใช้สิทธิ์นวดหน้าฟรีที่ลาแมร์ก็ต้องรอถึงห้าโมงเย็น เรากับบอลเลยไปนวดตัวกันที่ healthland แทน นวดห้องส่วนตัว คนละเตียง 2 ชม. 450 บาทต่อคน ถูกมากๆๆ นวดดีด้วย บอลติดใจใหญ่ แล้วก็ไปกินฟูจิกัน แย่งกันกินยิ่งอร่อย...

วันนี้อัพมาย้าวยาวพอแล้วดีกว่า ฮ้าวววววววววววววววววว

Create Date : 18 สิงหาคม 2550

Last Update : 18 สิงหาคม 2550 3:09:24 น.

0 comments

Counter : 560 Pageviews.