Bloggang.com : นกขมิ้น_mommam : อีกบทบาทของชีวิต กับบทครูอาสา บ.ห้วยลุหลวง จ.เชียงราย

อีกบทบาทของชีวิต กับบทครูอาสา บ.ห้วยลุหลวง จ.เชียงราย

หลังจากที่ได้กรอกใบสมัครส่งไปเพื่อเป็นครูอาสา

ฉันก็ตั้งหน้า ตั้งตารอวันเดินทาง

เมื่อวันเดินทางมาถึง เมื่อไปถึงเชียงรายตอนเช้าก็มี
คณะครูจะเด็ดมารอรับเพื่อไปรับฟังรายละเอียดโครงการ
ที่มูลนิธิกระจกเงา ซึ่งครั้งหนึ่งฉันเคยมาที่นี่แล้วกับ โครงการ เด็กดอยพาเที่ยว...ซึ่งครั้งนั้นฉันก็ได้รับบริจาค
เงิน เสื้อผ้า อุปกรณ์การเรียนการสอน จากเพื่อนๆ พี่ ๆ ใน
พันทิพ ห้อง หัวใจเดินทาง และ ไร้สังกัด

ครั้งนี้ฉันก็มีเพียงแค่อุปกรณ์การเรียน และขนมบ้าง
รวมทั้งทุนการศึกษา ซึ่งคุณลุง คุณป้าใจดีแห่งไร้สังกัด
กรุณาได้ให้นำไปมอบสมทบทุนกับกองทุนเพื่อการศึกษาของเด็กดอย...

เมื่อรับฟังรายละเอียดที่มา ที่ไปของมูลนิธิแล้ว
ก็รวบรวมครูอาสารุ่นนี้ ซึ่งเป็นรุ่น 77
มีจำนวนครูอาสาทั้งหมด 20 คนพอดิบ พอดี
ส่วนมากจะเป็นน้องๆ นักศึกษาซะส่วนมาก
คนทำงานก็มีเพียง ครูตุ๊กแก (อาวุโสสุด) ครูอ้อย
ครูอริน ครูหาญ ครูดาว ครูนะห์ ครูแดงน้อย ครูแพน

การไปครั้งนี้ฉันได้ไปที่หมู่บ้าน ห้วยลุหลวง ซึ่งเป็นชาว ลาหู่
มีประชากร ราวๆ 300 คน เป็นหมู่บ้านที่ตั้งอยู่บนดอย

การไปครั้งนี้เป็นช่วงที่เด็กๆ ปิดเทอม
ฉะนั้นการไปก็เป็นการเรียนรู้ ชีวิตของเขาซะมากกว่า
การที่เราเข้าไปก็สอนในเรื่อง ความสะอาด
สอนการละเล่น การทำงานกันเป็นกลุ่ม
ซึ่งเด็กๆ แรกๆ จะค่อนข้างขี้อาย ไม่กล้าแสดงออก
ไม่กล้าเข้าใกล้พวกเรา

ส่วนใหญ่แล้วเป็นการที่ฉันเข้าไปเรียนรู้การใช้ชีวิต
ของพวกเขาซะมากกว่า...

บางครั้งเราอาจมองว่า พวกเขาขาดสิ่งโน้น สิ่งนี้
ขาดความเจริญ ขาดเทคโนโลยี ฯลฯ

แต่...สำหรับมุมมองของฉัน ฉันกลับพบว่า

เราต่างหากที่ขาด ....

ขาด ความสงบสุข
ความพอเพียง ความสุขในชีวิต

พวกเขาอาจไม่มีเหมือนเรา แต่ พวกเขามีความสุข
มีความพอเพียง ไม่ดิ้นรนหาอะไรให้ชีวิต
มีแค่พออยู่ พอกิน...

แค่นั้น ฉันก็เห็นพวกเขามีความสุขกัน...
แม้ไม่มีเทคโนโลยีเลยก็ตาม

บ้านที่อยู่แสนเรียบง่าย

แช่น้ำสบายจัง

เด็กตัวน้อยๆ

ลูกศิษย์ตัวจ้อย

ลานชุมชนวันที่หมอกคลุมในเช้าที่สดใส

พักเที่ยงครูอาสากับเด็กกินข้าวเที่ยงที่ห่อมาจากบ้าน

กับข้าวมีเพียงปลาทูเค็ม กับฟักทองต้ม

ผัดผักกูด และผัดวุ้นเส้น แม้อาหารไม่เลิศหรู
แต่...มันอร่อยมาก

ผัดวุ้นเส้นใส่ผักสารพัดที่มี เพราะที่นี่ไม่มีเนื้อสัตว์ทาน

ครอบครัวที่ไปอยู่ด้วยค่ะ...เป็นครอบครัวที่น่ารักมาก
สละที่นอน และผ้าห่มมาให้ เพราะเค้ารู้ว่า
เราไม่คุ้นกับอากาศที่หนาวยะเยือกในตอนกลางคืน

อากาศตอนเช้าดีมากๆๆ ค่ะ

กิจกรรมรอบกองไฟตอนกลางคืนทุกคืน

คืนสุดท้ายคุณครูทุกคนได้แต่งชุดประจำเผ่า
และเต้นจะคึ โดยมีชาวบ้านสอน และเต้นด้วย

และสุดท้ายวันอำลา จากกันทั้งน้ำตา และรอยยิ้ม
พร้อมสัญญาว่า จะกลับมาอีกครั้ง

Create Date : 28 มกราคม 2550

Last Update : 28 มกราคม 2550 20:34:47 น. 7 comments

Counter : 582 Pageviews.

Share
Tweet