ไม่เคยคิดว่าจะเป็นคนที่นอนไม่หลับ มีแต่คิดว่า มีเวลาไม่พอที่จะนอน อยากจะนอนอีก และอีก อยู่เรื่อยๆ แฮะๆๆๆๆๆ

 และเวลามีใครมาปรึกษาเรื่องอาการนอนไม่หลับหรือไปหาหมอเพื่อขอยานอนหลับนั้น ก็จะเล่าให้เค้าฟังว่า เราอยากนอนวันละหลายๆชั่วโมง

 เป็นคนที่ไม่สามารถตื่นเช้ามากๆได้ติดๆกัน ช่วงเรียนหนังสือและทำงานประจำเคยรู้สึกฝืนใจ ฝืนใจค่ะ แต่ก็ทำทุกอย่างลุล่วงไปได้ด้วยดี ไม่เคยสาย ไม่เคยขาด มาถึงก่อนใครๆคนอื่นๆด้วยซ้ำไป เพราะจะได้ไปงีบต่อที่ทำงาน อิอิอิอิอิ และไปกินข้าวเช้าแบบไม่เร่งรีบ สบายๆ

 เป็นคนที่ไม่ดูทีวีหรือติดละครซีรีย์ใดๆ แต่ติดหนังสืองอมแงม ก่อนนอนต้องได้อ่านหนังสือนิยายสักเล็กน้อย(ก็ยังดี) ในวัยเด็กพ่อกับแม่ก็สร้างเสริมที่จะต้องมีหนังสือในบ้าน และซื้อหนังสือให้ลูกๆอ่านตลอดเวลา รับนิตยสารและการ์ตูนต่างๆแทบทุกเล่ม และจขบ.ก็เช่นกัน มายกเลิกก็เมื่อ ห้าปีก่อน ที่มาหาอ่านในเน็ตแทน และคิดว่าต้องลดค่าใช้จ่ายลง เก็บเงินไว้ให้ลูกๆเรียนดีกว่า แต่ก็ยังคงติดตามซื้ออ่านหนังสือของนักเขียนอยู่สามสี่คน และหนังสือแปลนิดหน่อย

 ช่วงมีอาการนอนไม่หลับใหม่ๆ คิดว่าอ่านหนังสือธรรมะและทำสมาธิไปเรื่อยๆ ทั้งคืน คงไม่เป็นไร และพยายามมีกิจกรรมออกกำลังกาย เข้าฟิตเนส(ตามทฤษฎี) และสรุปลงท้ายด้วยการไปหาหมอ เพราะพอหลายๆคืน ก็จะมีอาการเบลอๆที่ๆทำงาน อ่อนเพลีย ตัดสินใจช้า และเกิดอุบัติเหตุเรื่อยๆในการขับรถ 

 หมอให้ยามากินและก็พยายามไม่กิน เลยมีปัญหาซ้ำซาก สุดท้ายก็ไม่กินเลย

 ใช้วิธีอ่านหนังสือ ออกกำลังกาย ทำการฝีมือ และไปเรียนธรรมะ ฟังเทศน์

 ปล่อยให้อาการนอนไม่หลับแยกออกจากตัว แต่ก็ยังทำไม่สำเร็จสักเท่าไร ฉะนั้นเพื่อนๆ(คนใกล้ตัว) อย่ามาปรึกษาอีกนะคะ แล้วก็อย่ามาขอยากันอีก เพราะเอาไปทิ้งหมดแล้ว กะว่าจะไม่คิดถึงกันอีกแล้วเลย

 เมื่อวันเกิดที่ผ่านมา ของวัยเลข.... จขบ.ได้ซื้อของขวัญให้ตัวเองเป็นจักรเย็บผ้า และได้ลองเย็บเสื้อเล่นๆได้หนึ่งตัว กับทั้งพยายามทำการฝีมือที่ค้างๆให้เสร็จค่ะ

  เย็บเสื้อคอกลม แบบง่ายๆ ใช้ผ้าโปร่งและติดลูกไม้นิ่มๆลงไป

 ปักผ้าลายนับแกะ แก้อาการนอนไม่หลับ ตามันเล็กมากเล้ย จะเอาไปใส่กรอบแขวนไว้บนหัวเตียง ใส่เวสมนต์พิเศษ เผื่อฟลุ๊ก 55555555 ส่วนดอยลี่สีเบจก็ถักเสร็จไล่เลี่ยกัน ยังไม่ได้รีดเลย ตอนถัก เบื่อมากกกกกก

 คิดว่าจะเย็บไปให้เพื่อนอีกสักสองสามตัว

ชอบธรรมะบทนี้ มันจี้ดๆๆที่ใจดีค่ะ

 "การตามใจตัวมากเกินไป ก็ทำให้เกียจคร้านย่อหย่อน ทำงานไม่สำเร็จ การบังคับตัวเองเคร่งเครียดมากเกินไป ก็เป็นการทรมานตัว เป็นเหตุให้หักกลางคัน break down ไปไม่ตลอด ไปไม่ถึงจุดหมายปลายทาง

 จงปฏิบัติให้พอเหมาะพอดี ทั้งร่างกายและจิตใจ ระวังรักษาสุขภาพให้สมส่วน ทั้งทางกายและทางใจ จึงจะบรรลุความสำเร็จ ธมฺมวิตกฺโกภิกขุ

 เป็นคนความจำไม่ดีและความมานะไม่มี ก็เลยต้องอ่านเตือนอยู่บ่อยๆๆๆ

 ก็ยังทำอะไรไม่ได้เท่าที่ควรเล้ยยย ได้แต่หนุกหนานขำๆไปวันๆนะคะ และช่วงนี้ เข้าสู่โหมดงานหนัก เลยงดให้คำปรึกษาเรื่องงานและหัวใจ กับทุกคนรอบๆตัวค่ะ เพราะแค่อาการนอนไม่หลับ ยังเอาไม่อยู่จริงๆๆๆ

 ไม่เชื่อ อย่าลบหลู่นะเออ