+-+-+-+-+-+ อาจารย์ "ที่ปรึกษา" +-+-+-+-+-+
ผ่านพ้นวันครูมาได้ไม่นาน
ซึ่งเป็นวันเกิดของคุณแม่ด้วย
(แต่เรื่องคุณแม่ไว้เล่าทีหลังแล้วกันนะ)
แต่วันนี้จามาเล่าเรื่องของอาจารย์ของผมนะค้าบบ
เป็นอาจารย์ระดับปริญญาโท นี่แหล่ะ เพราะเพิ่งเกิดความประทับใจมากๆ ก็เมื่อวานนี่แหล่ะ
เอาหล่ะ เริ่มกันเลยดีกว่าเนอะ
เรื่องของเรื่อง ทุกคนก็คงจะรู้นะคับ ว่าผมเป็น นักศึกษาปริญญาโท ตอนนี้กำลังทำ thesis อย่างขะมักเขม้น (รึเป่า)
เนื่องจากที่ผ่านมาเนี่ยนะคับ
ผมเกิดความเครียดอย่างสูงส่ง ทั้งเรื่องเรียน เรื่องชีวิต ต่างๆ นานา
แข่งหุ่นยนต์เตะฟุตบอล ก็ดันตกรอบแรกอีก กลัวทำให้คนโน้น คนนี้ผิดหวัง
ความ failed เลยบังเกิดขึ้นในใจ ไม่มีอารมณ์จาทำไรซักอย่าง
เครียดจนทำอะไรไม่ได้อยู่เป็น 1-2 อาทิตย์
กลัวอาจารย์จนไม่กล้าไปหา เพราะกลัวแกทัก ว่าทำไมไม่ค่อยมาหา กลัวโดนด่า กลัวห่า เหว อารายสารพัด
ทีนี้ เมื่อวานมันไม่ไหวแล้ว เพราะนัด present midway วันนี้แล้ว จำเป็นต้องเลื่อนสอบแน่ๆ เพราะยังไม่ได้ทำไรซักอย่างตั้งแต่แข่งรอบแรกเสร็จ
เลยต้องไปคุยกับอาจารย์ ขอเลื่อนสอบ เซ็งชีวิตมาก กลัวก็กลัว แต่จำเป็นอ่ะนะ
ก็คุยกับอาจารย์ ว่าเครียดมาก ทำอารายไม่ได้เลย
คำแรกเลย อาจารย์ถามว่า
เป็นอะไรเหรอคับ แฟนทิ้งเหรอ แปร่ว !!!
อารายกานคร้าบบ อาจารย์ อาการผมมันบ่งบอกว่า เหมือนคนอกหักมากเหรอคับ
ก็คุยๆ กันไปเรื่อยๆ ว่ามันสุมๆ กันหลายอย่าง อยากรู้ว่าตอนเรียน อาจารย์แก้ปัญหานี้ยังไง
แกก็บอกว่า คุณยังดี ถ้าเครียดก็มาคุยกับผม แต่ตอนแกเรียนอยู่ญี่ปุ่น เครียดก็ปรึกษาใครไม่ได้
แกรู้ว่าผมเครียด แต่บอกว่า อย่าให้เรื่องนี้มาทำลายทุกอย่างในชีวิต
ให้นึกถึงเหยื่อซึนามิเข้าไว้ ให้นึกถึงคนที่ลำบากกว่าเราก็มีอีกเยอะ
เรื่องแค่นี้เอง อย่าให้มากดดันมาก ถึงขั้นต้องเข้าโรงพยาบาลเลย
แล้วแกก็เล่าเรื่องรุ่นน้องให้ฟัง สมัยที่เรียนอยู่ญี่ปุ่น
แกเป็นนายกสมาคมนักเรียนไทยในญี่ปุ่น แล้วมีรุ่นน้องคนนึงได้ทุนไปเรียนเหมือนกัน(มั้ง) แล้วต่อมา มีเหตุทำให้รุ่นน้องคนนี้ไม่จบ ไม่ได้รับปริญญา
จนตอนนี้ต้องอยู่ศรีธัญญา แม้แต่หนังสือก็อ่านไม่ได้ แกบอกว่า ไม่อยากให้คุณเลวร้ายถึงขั้นนั้น
แกให้กำลังใจว่า ถึงแม้คุณจะไม่ได้ดีกรี(ซึ่งเค้าหวังว่าคงจะไม่ใช่อย่างนั้น)
ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะสูญเสียทุกอย่างในชีวิต
ถ้าเราผิดพลาด หรือเครียด ก็ไม่เป็นไร ให้เริ่มต้นใหม่ เริ่มต้นจากศูนย์เลยก็ได้ เค้าไม่ว่าหรอก
อย่าให้เป็นอารายไปเลย คุณโชคดีกว่าคนอื่นๆ อีกตั้งหลายแสนคน
ชีวิตไม่ได้สิ้นสุดแค่นี้ คุณจะยังต้องมีชีวิตอีกต่อไป 40-50 ปี
อย่าเครียด
ตอนนี้ก็ให้กลับมาโฟกัส เรื่องงานอีกรอบ ใจเย็นๆ ทำให้ดีที่สุด ดีแค่ไหนก็แค่นั้น
อาจจะไม่ต้องดีเลิศ แต่ก็ทำเต็มความสามารถ
อย่าไปสนใจไอ้ที่ใครๆ ตั้งความหวัง เราก็ทำของเราไป คนอื่นตั้งความหวังก็ไม่เกี่ยวกับเรา
แล้วแกก็ให้เลื่อนสอบไปอีกทีต้นเดือนหน้ามั้ง
. . . . .
พูดกับอาจารย์ไป ก็น้ำตาซึมๆ ดีใจที่อาจารย์ให้กำลังใจแบบนี้
จากที่เคยคิดถึงขั้นจะเลิกเรียน ก็กลับมีกำลังใจขึ้นอย่างประหลาด
หลังจากที่มองภาพอาจารย์อีกแบบนึงมาตลอด เคยกลัว ไม่กล้าทัก ไม่กล้าสบตา ไม่กล้าเข้าใกล้ มาถึงวันนี้ อาจารย์ช่างดูอบอุ่น ผิดกับที่มองไว้แต่แรก
ซาบซึ้งกับคำว่า อาจารย์ "ที่ปรึกษา" ขึ้นอีกเยอะเลย
รู้งี้คุยกับอาจารย์ตั้งแต่แรกก็ดีแล้ว
ผมรักอาจารย์จังเลยคับ
แง แง แง
Create Date : 18 มกราคม 2548 |
|
15 comments |
Last Update : 18 มกราคม 2548 21:55:41 น. |
Counter : 998 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: <Strawberry Milk Shake> 18 มกราคม 2548 13:43:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: แก้วการะบุหนิง 18 มกราคม 2548 15:07:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: แพนด้าเพื่อนแก IP: 203.170.164.13 18 มกราคม 2548 15:41:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: พี่ตุ้ยค่ะ ขี้เกียจล็อกอิน IP: 210.187.62.20 18 มกราคม 2548 17:30:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: เด็กชายหัวหอม 18 มกราคม 2548 17:47:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: พี่สาว (ยัยเจี๋ยมเจี้ยม ) 18 มกราคม 2548 21:31:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: Martzack IP: 61.90.62.91 18 มกราคม 2548 21:43:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: ซังคับ IP: 61.91.219.180 18 มกราคม 2548 21:44:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทองมา IP: 61.90.99.141 19 มกราคม 2548 0:25:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: Alucard 19 มกราคม 2548 9:11:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: แครอทเค้ก 20 มกราคม 2548 20:09:57 น. |
|
|
|
| |
|
|
อย่าเพิ่งคิดไรมาก คนที่แย่ว่าเรามีอีกเยอะแยะ