เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ เกิดกับตัวเองเช่นกัน

แต่กลับกันนิดนึง เพราะเราเป็นฝ่ายช่วยเหลือ

คนที่ไม่ค่อยนึกถึงเราเท่าไร นึกถึงแต่คนอื่นๆ

แต่พอมีปัญหาก็เราล่ะค่ะ หยิบยื่นความช่วยเหลือให้

ด้วยความจริงใจ นึกๆแล้วก็หน้าน้อยใจเนอะ อิอิ

ถือว่าเป็นความหลากหลาย ก็แล้วกันครับ
และสัจธรรม ก็คือ ใจคนยากแท้หยั่งถึง

ไม่พล่ามเลยค่า...มันเปนสิ่งที่ถูกต้อง
เวลาจะบอกเราได้ทุกอย่างเนอะ
ว่าแต่...ฉกรรจ์แค่ไหนเอ่ย??

ชีวิตมันก็เป็นงี้ล่ะวะก้อง ชั้นเองก็กำลังตกภาวะวิกฤตความไว้ใจเหมือนกัน เชื่อใจคนมากเกินไปก็อดหวังไม่ได้ สุดท้ายผิดหวังก็ได้แต่ด่าตัวเอง แม่ม ให้ใจไปทำไมไม่รู้ กรั่กๆ รักเอง เจ็บเอง ช้ำเอง

เคยรักผู้ชายคนหนึ่งมาก แต่เค้าไม่รักเราเลย เราดีกับเค้าแต่เค้าคิดกะเราแค่น้องสาว เรามีปัญหาเค้าก็เฉยๆ ทำไมน้าเค้าถึงไม่แคร์เราเลย

ผ่านไปด้วยดีแล้วเนอะพี่ก้อง สู้ต่อปายยย เย้ๆๆ

แกเป็นไรเหรอ
มีไรมากอ๊ะป่าว
ทำใจดีๆไว้นะ
อยู่ไกลบ้านไกลเมืองอย่าคิดอะไรมากล่ะ
พยายามมีความสุขกะชีวิตเข้าไว้
ชีวิตเป็นของเรานะ
ช่วงเวลานี้ก็มีครั้งเดียวด้วย

ฉันกำลังพยายามเหมือนกัน

แล้วฉันนี่ประเภทไหนวะ

5555555