นางทิพย์ - แก้วเก้า




กลับมาวิวหนังสือแก้วเก้าที่อ่านมา

หน้าปกสวยอ่ะ แอบเข้าไปดูรีวิว เห็นแว๊บๆ ว่าเป็นเกี่ยวกับนางฟ้าชอบลงมมาเล่นซนบนโลกมนุษย์

เออ ท่าจะน่ารักแฮะ เลยซื้อมาเลย

ซื้อมาปุ๊บอ่านจบก่อนจงกลกิ่งเทียนด้วยซ้ำ ตะ ตะ ตะ แต่......

เสียใจอ่ะ...  

5555 ไม่ใช่ว่าหนังสือไม่ดี แต่มันผิดคาดเกินไป เพราะมันไม่ใช่หนังสือแนวที่คิดไว้ ตอนแรกนึกว่าจะเป็นเกี่ยวกับนางฟ้า อารมณ์รักสวยงาม

แต่อันนี้มันกลายเป็นออกแนวลี้ลับไปเลยค่ะ

ย่อๆ ก็คือว่า รวิปรียา นางสวรรค์ชั้นฟ้า อยากจะลองลงมาเกิดเป็นมนุษย์ซักครั้ง แต่ก็ไม่อยากจะตัดภาพกายทิพย์ของตัวเอง เพราะอยากจะเปรียบเทียบความแตกต่างของการเป็นเทพและมนุษย์ ดังนั้น ปริตตา (ชาติใหม่ของรวิปรียา) จึงเป็นเด็กสาวที่ติดต่อกับรวิปรียาได้เสมอ 

ปริตตามีญาติดองห่างๆ คือ ดร.ภาธร ซึ่งสนใจในเรื่อง ปรจิตวิทยา เป็นการตรวจสอบสิ่งลี้ลับเชิงวิทยาศาสตร์ ทำให้ ดร.ภาธรต้องเข้าไปสำรวจในที่ๆ เค้าว่าเฮี้ยนนักเฮี้ยนหนา แล้วก็ไปเก็บแหวน ซึ่งเป็นของอาถรรพ์กลับมาไว้กับตัว วิญญาณเจ้าของแหวนเป็นวิญญาณอาฆาต ทำให้หลายคนที่อยู่รอบข้าง ดร.ภาธร เริ่มเห็นอะไรแปลกๆ บางคนก็ถึงตาย 

รวิปรียาซึ่งเป็นนางทิพย์ ไม่กลัวสิ่งเหล่านี้ จึงต้องคอยช่วยเหลือดร. ภาธร แต่จะทำยังไงเมื่อสวรรค์ก็ไม่ยอมที่รวิปรียาไม่เลือกว่าจะเป็นมนุษย์หรือจะเป็นเทพ และเริ่มบีบบังคับให้รวิปรียากลับไปยังสวรรค์ ห้ามติดต่อกับโลกมนุษย์อีก ส่วนปริตตา เมื่อไม่มีรวิปรียาแล้ว ก็เริ่มจะถูกวิญญาณอาฆาตสิงร่าง

ดร.ภาธรจะทำอย่างไร รวิปรียาจะช่วยปริตตาได้หรือไม่.... อ่านเอง


แค่นี้ก็รู้สึกสปอยล์มากละ เหมือนเล่าโครงเรื่องกลายๆ และโฆษณาเว่อๆ 5555
อ่านแล้วสนุกดีค่ะ แต่มันไม่ใช่แนวจริงๆ เลยไม่เพลิดเพลิน คือรู้ละว่าแก้วเก้าเป็นนามปากกาที่เขียนอะไรที่แนวแฟนตาซี ไม่มีจริง แต่ ชอบแนววสันตลีลา ปลายเทียน จงกลกิ่งเทียนมากกว่า คือพวกสลับร่าง เวทย์มนต์ คือแนวแฟนตาซีจริงๆ

ถ้าวิญญาณ ก็เอาแค่ "เถ้าแก่" ในวิมานมะพร้าว ก็พอละค่ะ

แต่ว่านางทิพย์นี่มาเป็นเบือ แล้วไม่ใช่วิญญาณน่ารักนะ เป็นวิญญาณเฮี้ยน หลอน ขึ้นอืด โอ๊ยยย สารพัด อ่านแล้วกลัวอ่ะ คงเป็นหนังสือที่อาจไม่ได้หยิบมาอ่านเป็นครั้งที่สอง

ส่วนตัวละครแน่นอนว่าชอบรวิปรียา แค่ชื่อก็ชอบแล้วค่ะ เป็นนางฟ้าที่ฉลาด แล้วก็ซุกซนจริงๆ นั่นแหละ ชอบที่หล่อนพยายามปกป้องปริตตาสุดชีวิต แล้วก็พยายามคุยกับ ดร. ภาธรเนียนๆ สื่อสารเนียนๆ ไม่ให้ยัยวิญญาณรู้ตัว

อีกตัวที่ชอบคือคุณพ่อของ ดร. ภาธร ท่านเป็นคนฉลาดมากๆ ไหวตัวทัน และใจเย็นเสมอ แล้วก็ถึงแม้ว่าลูกจะห่างๆ แต่ก็รักและเป็นห่วง แถมสมรู้ร่วมคิดเล่นละครกับรวิปรียาชิงแหวนอีกแน่ะ 555

ดร. ภาธร เค้าไม่ค่อยชอบ คือเป็นพระเอกแหละ แต่เป็นพระเอกแนวๆ 5555 ดื้อๆ อยากรู้อยากเห็น สุดท้ายเลยต้องมาแก้ปัญหาที่ตัวก่อ จริงๆ มันควรเป็นนิสัยนางเอกนะ แล้วพระเอกตามช่วย แต่เรื่องนี้กลับกัน รวิปรียาเป็นฮีโร่ แต่ก็ต้องนับถือว่าเค้าเป็นคนฉลาดและไม่ยอมแพ้จริงๆ แม้รวิปรียาจะมาช่วยไม่ได้ เค้าก็พยายามแก้ไขสถานการณ์ให้ดีที่สุด

ถ้าเป็นคนชอบเรื่องแนวลึกลับ ผีๆ แนะนำค่ะ
ถ้าขวัญอ่อน และหวังว่าจะได้พบรักระหว่างมนุษย์ หวานๆ ขำๆ หาเรื่องอื่นโลด

ให้คะแนนเนื้อเรื่อง 8/10
คะแนนความชอบส่วนตัว 3/10 จ้าเพราะไม่ใช่แนวจ้า






Create Date : 16 กุมภาพันธ์ 2556
Last Update : 3 กรกฎาคม 2556 11:27:44 น.
Counter : 18113 Pageviews.

5 comments
  
แนวนี้ก็ไม่ใช่แนวเหมือนกันค่ะ ขอบคุณสำหรับรีวิวค่่ะ
โดย: Sab Zab' วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:12:51:16 น.
  
อ่านแล้วนานมาก ลืมความประทับใจไปแล้วด้วยค่ะ
โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:15:30:35 น.
  
ไม่ค่อยชอบแนวนางฟ้า หรือแนวผีๆเลยค่ะ
แต่แนวจงกลกิ่งเทียนกลับสนุก
ตอนเป็นนิยายก็ชอบ มาเป็นละครก็สนุกดีค่ะ^^

โดย: lovereason วันที่: 16 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:22:21:21 น.
  
เป็นเรื่องที่ชอบมากเรื่องหนึ่งของแก้วเก้าเลยครับ รองจากจอมนางและทางเทวดา แต่น่าแปลกที่พอมาต่อในภาค "มนตรา" กลับรู้สึกไม่ชอบเท่า
โดย: สามปอยหลวง วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:14:08:56 น.
  
เล่มนี้ยังไม่ได้อ่านค่ะ จดไว้ก่อนนะคะ รอสอบเสร็จค่อยหยิบมาอ่าน
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2556 เวลา:19:32:47 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

~*Sing Praise*~
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



New Comments
กุมภาพันธ์ 2556

 
 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
 
 
16 กุมภาพันธ์ 2556
All Blog