หลายวันมาแล้วไม่ได้ออกเดินทางไปไหนเลย ... ก็เลยไม่ได้ถ่ายรูปอะไร แบบเป็นชิ้นเป็นอัน ว่าแล้วก็เลยเอาล่ะ ... ถึงไม่ได้ออกไปไหนก็สามารถเก็บรูปได้ แต่ก็แค่ละแวกบ้านเท่านั้นเอง อย่างว่าค่ะ ห่วงมันมี ภาระมันกำลังอยู่ ก็เลยต้องเลือกเอาว่าจะสามารถทำอะไรได้บ้าง เพื่อหย่อนอารมณ์ที่มันตึงๆ อยู่ อย่างน้อยๆ สิ่งที่เราเลือกจะช่วยให้มันผ่อนคลายอารมณ์ของเรา ซึ่งมันก็คือ “การถ่ายรูป” ก็เลยคิดว่าอะไรทำได้ก็เอาคะดีกว่า ไม่ได้ทำเน๊าะ ... ว่าแล้วเอากล้องมาปัดกวาดเช็ดถู ... แล้วก็เดินไปเรื่อยๆ มองอะไรก็เก็บ เห็นอะไรก็กดล่ะ ... มุมนั้นดี มุมนี้ไม่ ว่าแล้วก็เดินไป ติดนิสัยหมาอย่างยัยแม็กกี เดินวนเหมือนหาที่ปลดทุกข์ แต่เหตุผลนี้ใช้ไม่ได้หรอกแค่ว่าอารมณ์ มันคงจะคล้ายๆ กันเท่านั้นเองมั้ง จดๆ จ้องๆ ... มองแล้วใช่ เลยไม่รอช้า แชะมันเข้าไป มุมดอกไม้ เลือกไม่ยากหรอก ลองกดๆ ไป ไม่สวยก็เอาใหม่ .. ติดนิสัยว่ากล้องดิจิตอล กดไม่ดี ก็เลือกกดใหม่กันได้ ไม่ต้องคิดมากเลย แย่นะค่ะเนี่ย ใช้กล้องเลยมองถึงนิสัย ... กดได้กดเข้าไป กดไม่ดีก็ลบ กดไม่ดีก็กดใหม่ น่าจะทำได้กับชีวิตเราเหมือนกันนะค่ะ ทำอะไรไม่ดีเอาไว้ ผลออกมาน่าปวดหัว ก็น่าจะรีเทิร์นกันอีกครั้งกับการตัดสินใจ มันคงดีไม่น้อยถ้าทำได้ แต่ในเมื่อทำไม่ได้ ก็ต้องคิดให้หนัก ตรองให้แน่นล่ะค่ะ ว่าจะทำอะไร มันย่อมมีผลเสมอ แต่ว่าจะออกมาเป็นผลดีที่ต้องการ หรือเปล่านี่อะสิ ยังไงก็ต้องรอบคอบ กันเอาไว้ให้มากๆ เพราะเราไม่ได้มีชิวิตเพื่อดำเนินและวกกลับมา เมื่อมันไม่ได้ดั่งใจอย่างทีคิดกันเล่นๆ นะเออ บางอย่างเสียแล้วเสียไป เสียหายก็ไม่สามารถแก้ตัวได้อีกแล้ว ชีวิตเกิดมาก็มีแค่ครั้งเดียว ไม่สามารถเกิดได้ซ้ำๆ มาแก้สิ่งที่เราทำพลาดไป ว่าแล้ว ก็หลายสิ่งเหมือนกันนะ ที่ฉันเองพลาดไป .. จะกลับมาแก้ มาทำให้มันดีดังเดิมคงยาก ... ว่าแล้วก็ต้องปล่อยมันไป และคิดว่า สิ่งนั้นมันเป็น ประสบการณ์ให้เราเองแล้วกัน อย่างน้อยๆ เราจะไม่ต้องทำผิดซ้ำๆ .... เหมือนเคย ....

Create Date : 29 กุมภาพันธ์ 2551
Last Update : 29 กุมภาพันธ์ 2551 0:14:03 น.		95 comments
Counter : 1019 Pageviews.
Share Tweet