ไม้ขีดไฟในความทรงจำ ความผูกพันที่ผมมีต่อไม้ขีดไฟนั้น ค่อนข้างมากและแน่นหนาอยู่ในความทรงจำ เพราะการเติบโตมาจากครอบครัวที่ไม่ร่ำรวยอะไรนัก (แม้เวลาผ่าน แต่เดี๋ยวนี้ผมก็ยังจนอยู่เหมือนเดิม) เมื่อสมัยเด็กที่ยังไม่มีแก๊สใช้ ก็แทบไม่ต้องเดาเลย ว่าคงต้องติดเตาถ่านเพื่อทำอาหารกันอย่างแน่นอน ดังนั้น ไม้ขีดไฟจึงเป็นสิ่งที่แทบจะขาดไม่ได้ และถ้าไม้ขีดหมด คนที่ต้องเดินไปซื้อก็คือ ผม = ภาพจากกระทู้ของคุณ otto69 ในเว็บบอร์ดคนรักมีด = ผมจำไม่ค่อยได้ว่าสมัยนั้นมียี่ห้ออะไรบ้าง เพราะสุดท้ายก็จำได้แต่ยี่ห้อพญานาคอยู่ดี แต่เท่าที่ดูจากในรูป หลายยี่ห้อก็เคยใช้มานะ ซื้อใช้กันมาตั้งแต่กล่องละห้าสิบสตางค์ จนขึ้นราคาเป็นหนึ่งบาท (เดี๋ยวนี้กี่บาทไม่รู้) ซึ่งสมัยนั้นก็แปลกที่เราไม่นิยมซื้อของเป็นแพ็ค ก็ซื้อกันทีละกล่องนั่นล่ะ เพราะกว่าจะหมดก็นาน แม่ผมบอกว่า จะซื้อมาตุนไว้ทำไมเดี๋ยวก็เก่าก่อนทันใช้ พอจะใช้แล้วเกิดจุดไม่ติด ก็ต้องซื้อใหม่อีก เสียอารมณ์ เพราะวันๆเราใช้ไม้ขีดไฟประมาณสามก้านต่อวัน ใช้ติดไฟหุงหาอาหารเช้าเย็นวันละสองก้าน อีกก้านใช้จุดยากันยุงตอนหัวค่ำ แค่นั้นเอง ข้างกล่องไม้ขีดมักจะพิมพ์ไว้ว่ามีห้าสิบก้าน ผมไม่รู้ว่ามีใครเคยนับเล่นแบบผมบ้างไหม ซึ่งส่วนใหญ่ก็นับได้ห้าสิบก้านพอดี คนบรรจุเก่งมาก (ผมเดาเอาว่าสมัยก่อนคงใช้แรงงานคนบรรจุไม้ขีดเอา) ถ้าคราวใดนับได้เกินมาสักก้านสองก้านก็ดีใจได้กำไร นับแล้วขาดไปก้านก็หงุดหงิดเหมือนโดนโกง = กล่องไม้ขีดไฟออกแบบลายย้อนยุคโดยศิลปินญี่ปุ่น Yutaka Kato = กลักไม้ขีดแต่ก่อนนั้น ตัวกลักนอกทำจากไม้บางๆ พอระยะหลังจึงเปลี่ยนเป็นกล่องกระดาษที่ต้นทุนต่ำกว่า แม้ว่าจะใช้ไม้ขีดหมดแล้ว แต่ผมก็ไม่เคยทิ้งกล่องนะ บางทีก็สามารถเก็บไว้ใส่ของจุ๊กจิ๊กเล็กๆ ถึงเล็กมาก เช่น ตุ๊กตุ่นตัวจิ๋ว แหวนของเล่น ลูกแก้วเบอร์เล็ก แต่พอมีกล่องไม้ขีดเก็บไว้เป็นจำนวนมากขึ้น ผมก็คิดการณ์ใหญ่จะประดิษฐ์เป็นหุ่นยนต์ ซึ่งต้องออกแรงทากาวแปะกระดาษสีตกแต่งก่อน บางทีมีกล่องไม่พอ ก็ต้องไปขอจากเพื่อนบ้านหรือร้านค้า ชะรอยว่า จะมีเด็กคิดการณ์เหมือนผมเช่นกัน เพราะบางครั้งมีคนขอตัดหน้าไปก่อนบ่อยๆ น่าโมโหจริง อย่าให้เจอตัวนะเอ็ง 55 หัวไม้ขีดนั้นเล่า เมื่อก่อนก็มีแต่สีแดงอย่างเดียว เพราะวัตถุดิบคือ ฟอสฟอรัสแดง มันก็เลยต้องแดง แต่เดี๋ยวนี้วิทยาการล้ำหน้าหรือว่าวัตถุดิบคงเปลี่ยน เราเลยมีหัวไม้ขีดสีสันสวยงามสารพัดสารพัน ตัวผมเองเคยจุดยากันยุงแล้วเผลอดูเปลวไฟเพลิน ไฟเลยไปติดกับใยมะพร้าวที่ห้อยระโยงระยางใต้โซฟา เดชะบุญ แม่ผมออกแรงพลิกโซฟาราดน้ำดับไฟได้ทันท่วงที ไม่งั้นบ้านผมคงกลายเป็นต้นเพลิงของอัคคีภัยเป็นแน่แท้ น่าแปลกอยู่อย่าง แม้แม่ผมจะใช้พลังไปกับการพลิกโซฟา แต่ทำไมตอนตีผม แรงตีถึงยังไม่ตกก็ไม่รู้ เวลาผ่านไป โลกหมุนจนชีวิตเรามีความสะดวกเพิ่มหลายอย่าง เราไม่ต้องใช้เตาถ่านทำกับข้าว เราไม่ต้องจุดยากันยุง เรามีไฟแช็คที่จุดติดง่ายกว่าใช้แทนไม้ขีดแล้ว ไม้ขีดไฟก็น่าจะแปรสถานะเป็นของสะสมสำหรับผมไป ในการเดินทางไปที่ต่างๆ ผมก็มักเก็บกล่องไม้ขีดสวยๆติดมา แต่น่าเสียดายที่ผมไม่ได้จริงจังกับการเก็บสะสมสิ่งนี้ พอมีอันต้องย้ายที่อยู่ที่เรียน เจ้าของสะสมชิ้นจ้อยของผมก็หายไป และผมก็ไม่เคยตั้งต้นที่จะเก็บสะสมใหม่อีกเลย แต่อย่างไรเสีย ไม้ขีดไฟก็สว่างไสวในความทรงจำของผมเสมอ ........................................................................... = ภาพในสไลด์มาจากหลายที่ ทั้งpingmag otto69 และไม่สามารถระบุได้ เพราะเซฟเก็บไว้นานแล้วครับ วิธีดู แค่ลากเม้าส์ไป จิ้มหนึ่งทีแล้วลากผ่าน ภาพจะเด้งดึ๋งให้ดู = หมายเหตุ : ตอนแรกนั้น ผมจะเขียนเรื่องของไม้ขีดไฟสั้นๆในส่วนของ"เฮโลสาระพา" เพื่อนำเสนอภาพการออกแบบกล่องไม้ขีดที่สวยงามน่ารักน่าสนใจ แต่การณ์กลับเป็นว่าพอเริ่มเขียนโดยนำประสบการณ์ชีวิตมาผนวก เรื่องก็เลยยืดยาว จนคิดว่านำมาไว้ในส่วนของ"นกขุนทองร้องวู้"ดีกว่า เผื่อท่านอื่นๆจะมีประสบการณ์ร่วมนำมาแบ่งปันพูดคุยกันขำๆ ส่วนข้อความที่ตอนแรกผมจะเขียนลงใน นกขุนทองฯสัปดาห์นี้ ผมก็เลยได้โอกาสเลื่อนไปไว้ในสัปดาห์หน้าเสียเลย อู้ได้อีกละ อิอิ ภาพประกอบจาก pingmag-match exhibition และ กระทู้ของคุณ otto69 ในคนรักมีด ขออภัยที่นำภาพมาใช้ประกอบ และขอขอบคุณไว้ ณ ที่นี้ครับ   Create Date : 28 มกราคม 2551 9 comments Last Update : 28 มกราคม 2551 13:40:37 น. Counter : 3319 Pageviews. Share Tweet

เคยสะสมเหมือนกันค่ะ แต่แบบ..สะสมแบบตามสภาพอ่ะ เจอที่ไหนแปลกก็ขอเค๊ามา 555 ที่เห็นบ่อยสุดเห็นจะเป็นพญานาคและปืน   โดย: renton_renton 28 มกราคม 2551 14:37:09 น.

จำได้ว่า ครั้งแรกในชีวิตที่เห็นไม้ขีดหัวสีฟ้า เราตื่นเต้นมากกกกกก (ต่อจากนั้นก็เกิดอาการเดียวกัน ตอนเห็นหัวสีเขียว) นอกจากกล่องไม้ขีดที่เอามาต่อเป็นหุ่น ชอบเอาขวดยาคูลท์เปล่ามาต่อด้วยค่ะ   โดย: แพนด้ามหาภัย 28 มกราคม 2551 16:42:46 น.

.. เห็นไม้ขีดแล้วนึกถึงขี้ใต้ด้วยค่ะ รูปทรงละหม้ายคล้ายชอคโกแลต แผ่นนึงแบ่งได้เป็นก้อนๆพอดีคำ .. .. ยังจำตอนที่ถ่านแตกโป๊ะๆได้ กระโดดหลบเหยง ๆ เลย ปล เพิ่งได้เห็นว่ามันมีลายสวยๆเยอะเลยนะคะนี่ เจ๊ข้างบ้านทำไมไม่รับมาขายบ้างหนอ   โดย: azamiya^^8419 IP: 203.113.38.13 28 มกราคม 2551 20:35:29 น.

อ๊ะ...ดูรูปแล้ว นึกถึงความหลัง ว่าสมัยก่อนมีไม้ขีดไฟหลายยี่ห้อ อย่างตราสตางค์ ตรานางเงือก จนลืมไปแล้วนะเนี่ย แล้วมันจะมีแบบไม่ใช่กล่อง บรรจุคล้าย ๆ แผงยาทิฟฟี่ เคยไปเจอไม้ขีดไฟ หัวสีสวย ๆ ชอบมากค่ะ แต่สุดท้ายก็ใช้หมด ไม่ได้เก็บไว้ซักอัน   โดย: GLASS OF WINE 29 มกราคม 2551 13:53:39 น.

อ๊ะ...ดูรูปแล้ว นึกถึงความหลัง ว่าสมัยก่อนมีไม้ขีดไฟหลายยี่ห้อ อย่างตราสตางค์ ตรานางเงือก จนลืมไปแล้วนะเนี่ย แล้วมันจะมีแบบไม่ใช่กล่อง บรรจุคล้าย ๆ แผงยาทิฟฟี่ เคยไปเจอไม้ขีดไฟ หัวสีสวย ๆ ชอบมากค่ะ แต่สุดท้ายก็ใช้หมด ไม่ได้เก็บไว้ซักอัน   โดย: GLASS OF WINE 29 มกราคม 2551 13:54:36 น.

ไม่เคยสะสมค่ะ แต่กระนั้นก็มีความทรงจำกับไม้ขีดไฟเหมือนกัน ตอนเด็กๆชอบแย่งป้าจุดไฟทำกับข้าว จริงๆเตาแก๊สมันก็มีแล้วนะ แต่ว่าบ้านเรายังชอบแบบนี้ ย่าว่ากินกับข้าวเตาแก๊สมันไม่อร่อย ไม่หอมถ่าน ซึ่งเราว่ามันก็จริง.. ดูแล้วแบบคลาสสิคยังไงก็สวยกว่าที่จะออกแบบเป็นอะไรอย่างอื่นไป มันให้ความรู้สึกว่าไม้ขีดไฟมันจุดไฟไม่ได้หน่ะ เหมือนทำไว้แค่โชว์ คุณตู่นับก้านไม้ขีดนี่ แปลว่าเป็นคนช่างสงสัยมาก ส่วนตัวไม่เคยทำ แต่น้องชายเคยทำ ชอบเรื่องที่เขียนเรื่องนี้นะคะ รู้สึกรีเลทได้ จะไปเขียนในคอลัมน์จริงๆมั่ง อิอิ   โดย: DropAtearInMyWineGlass 29 มกราคม 2551 16:36:23 น.

ตอนเด็กๆกลัวไฟมาก แต่ก็ภูมิใจมากตอนที่จุดไม้ขีดไฟได้ (แต่ไฟแช็คไม่กล้า เพราะไฟมันจะใกล้มือกว่า...กลัว) ชอบเก็บไม้ขีดไฟตามโรงแรงมที่กล่องสวยๆเหมือนกัน แต่ไม่จริงจัง แต่จุดบุหรี่ด้วยไม้ขีดฟินกว่าไฟแช็คเนอะ   โดย: Nostalgic Queen IP: 58.136.98.36 30 มกราคม 2551 0:21:07 น.

.. .. .. ..   โดย: azamiya 30 มกราคม 2551 20:45:49 น.

หาซื้อได้จากที่ไหนบ้างอ่ะคะ อยากได้รุ่นเก่าอ่ะคะ   โดย: miko IP: 124.122.67.243 3 กันยายน 2552 23:23:18 น.