กลอนชีวิต...คิดแต่งให้...คนชอบนินทาเรื่องชาวบ้าน

แด่คนนินทา

เราเป็นตัวของตัวดีชั่วรู้
แต่คนดูภายนอกมองไม่เห็น
รู้มานิดแต่งเพิ่มอีกฉีกประเด็น
'ความจริง'ขาดกระเด็นกระดอนไป

รู้เพียงหนึ่งไฉนจึงบอกเป็นร้อย
รู้มาน้อยกลับไปแยกแตกยิ่งใหญ่
รู้มานิดเพิ่มความคิดตนเข้าไป
เล่ากันไปพูดกันมาระอาจริง

เจ้าของเรื่องต้องฟังเรื่องที่เขาแต่ง
ก็เลยแกล้งเมินเฉยไม่สุงสิง
แอบขำอยู่ในใจรู้ไม่จริง
คนกลอกกลิ้งนินทาไปไม่ทันจินต์

อยู่สงบก็จะพบกับธาตุแท้
จะไม่แก้ไม่ตอแยไม่ตัดสิน
ดูกันไปใครจริงใจใครชอบนินท์(นินทา)
แล้วตัดสินคบแต่คนที่จริงใจ

ส่วนคนที่มีปากเป็นหอยปู
ปล่อยเขาอยู่กับเรื่องเล่าที่ลื่นไหล
เรื่องเก่าผ่านสันดานคนมันฝังใจ
นินทาไปให้ตาย(ก็)ไม่รู้ตัว

Create Date : 03 มีนาคม 2551		1 comments
Last Update : 26 สิงหาคม 2552 15:05:28 น.
Counter : 22696 Pageviews.
Share Tweet