นี่แน่ะๆๆๆๆ แล้วค่อยอ่าน ป้าดดดคักขนาดข้าน้อยนิ กร๊ากกกก

เจ้าป้าขานาน้อยหัวเถิกเจ็แหลกคร่า นนอตั้งแตถึงมาตื่นตาคางเอาตีสามแม่มมม เข้าเมืองได้คร่าคุณพี่แต่เค้ากักให้องเพลงซาดดและลาวเข้าเมืองเอ๊ยลาวดวงเดือนก่อนคร่า

ป้าดดดด พ่อบ้านนี้คือหวงลูกสาวแบบมีมารยาดีแท้ คริๆ น่าร้ากกกก ชอบกอดค่ะหนูชอบ ยิ่งถ้าเห็นหนุ่มน้อยน่ากินยิ่งอยากวิ่งไปกอดขอจ่ายค่าขนม กรีดดดอุ๊ยๆๆ ไม่ดีกะเยาชน คริๆ พราะเดี๋ยวนี้ชะนีน้อยเค้าแร๊งง พี่อ้อยโชคดีมากที่มีลูกสาวน่ารักแบบนี้มิเสียทีที่พ่อค้ากอด

แล้วถ้าสาวบ้านอื่นมาให้คุณพ่อบ้านนี้กอดบ้างจะได้มั๊ยค่ะคุณพี่

ดูเศรษฐินีดูไบสิพี่อ้อย ชีอุตส่าห์นั่งเครื่องมาปาดเรา หัวถลอกปอกเปิกหมดแระ แล้วยังมาโอดว่าเจ็ทแล็กอีก นี่แหละโทษฐานที่ทำพี่ทำเชื้อ

ปุ้มบันทึกความรู้สึกลงไปในหน้าบล็อกเพื่อว่าวันนึงที่ระลึกถึงมัน จะได้หยิบมาดู ตอนนี้รู้แล้วล่ะค่ะว่าทุกคำถามคงไม่มีคำตอบ แต่เราจะต้องลุกขึ้นยืนและก้าวต่อเพื่อสะสมประสบการณ์สำหรับตัวเราเองต่อไป ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆอีกครั้งนะคะพี่อ้อย

สวัสดีค่ะคุณอ้อย ขอบคุณนะคะที่แวะไปเยี่ยม ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ

เรื่องราวต่างๆในบล๊อก คุณอ้อย น่าสนใจมากๆคะ ต้องขอบคุณกับสิ่งดีๆที่มอบให้เราชาวบล๊อกนะคะ

เมย์มีเจ้าลูกชายสองคนที่เมืองไทยคะ ได้กอดกันแค่ผ่านอินเตอร์เนต มาเกือบจะสองปีแล้วคะ แต่แปลกนะคะ เวลาอยู่ใกล้แม่บอกรักกลับเฉยๆ เออๆๆ แต่เดี๋ยวนี้พอบอกรักกลับน้ำตาซึมผ่านจอ อิอิ..ลูกชายต้องสอนให้เข้มแข็งวันหนึ่งไม่มีแม่ไม่มีพ่อต้องอยู่ได้ แม่จะสอนลูกให้รู้จักหน้าที่ และวัยว่าเราควรทำอะไรตอนนี้สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ เรียนหนังสือ ตั้งใจเรียน เพื่อจะได้มีอนาคตที่ดีคะ (ลูกชายคนโตเรียนมหาลัยเกษตร ปี 3คะ คณะไบโอคะ เจ้าตัวเล็ก เรียน ม.4 คะ ) ยังไม่รู้เมือ่ไรจะได้กลับไปกอดกันคะ

ไว้จะเข้ามาติดตามบ่อยๆนะคะ

สวัสดีค่ะพี่อ้อย...
เคยถูกผู้ชายกอดค่ะ คุณพ่อนั่นเอง แต่ตอนนี้ไม่มีคุณพ่อให้กอดแล้ว จาไปกอดพุงคุณแฟน ก็ไม่ได้ ฮีไปอยู่ถึงศรีราชา เฮ้อออออออออออออออ กอดคุณแม่ดีกั่ว

กับคุณพ่อไม่ค่อยกอดเลยพอโตมาแล้ว มีแต่บีบนวดให้
ส่วนคุณแม่นี่กอดกันประจำเลยค่ะ

ช่วงนี้ไม่ได้เจิมบล็อคพี่อ้อยเลย ฮือๆๆๆ สงสัยตำแหน่งดาวเจิมต้องหลุดมือเป็นแน่แท้

เหตุผลคุณพ่อเข้าทีดีค่ะ.... อายุ24 ยังน้อยอยู่ค่ะ มีเวลาดูอีกตั้งนาน

คิดถึงเด้อค่ะ

เรื่องกอดเนี่ย เดี๋ยวนี้ลูกมันเขินพ่อค่ะพี่อ้อย
แต่เห็นมันเดินโทงๆๆแข่งความยาวกับพ่อไม่เห็นมันเขิน
พอเค้าเริ่ม 12 รู้สึกเค้าจะมองพ่อเป็นต้นแบบเห็นชัดเลย แม้บางครั้งก็จะออกแนว ติ๊งต๊องแบบแม่ก็ตาม แต่โดยรวมๆๆแล้วก็เริ่มโตแระ
ซักผ้า รีดผ้าเอง แต่เริ่มมีโลกส่วนตัวสูง เก็บตัว
มลเพิ่งเห็นความเปลี่ยนแปลง ตั่งแต่ งดเค้าดูทีวี หลังเลิกเรียน แต่จะให้เค้าดู เฉพาะวันหยุด
ไกล้สอบแล้ว ดูเค้าเครียดๆๆกลัวสอบตก เห็นลุงบอกว่าสอบตกก็ไม่เป็นไร ซ้ำอีกสักปีก็ดี

ตอนนี้พี่อ้อยกำลังยุ่งเก็บกวาดบ้านต้อนรับแขกใช่ม๊า

เป็นงั้นไป

สวัสดี แลปลอดภัย ทุกเวลาค่ะ อิอิ ฝันดีค่ะพี่อ้อย

เอ๊ะ เมื่อเช้าเข้ามา สองพ่อลูกยังไม่มีสายคาดหน้าเลยนี่ค่ะพี่อ้อย มัยตอนนี้พี่อ้อยไม่ยอมปัดหยักไย่ออกล่ะค่ะ ว่าจะแอบชื่นชมความหล่อซะหน่อย อดเลย

ลูกสาวปุ้มอย่าว่าแต่จะกอดเลย เราไปส่งกันที่หน้ารร. แค่พ่อเธอทำท่าจะเปิดประตูลงไปหยิบกระเป๋านร.ให้ก็โดนชีแบนซะแระ กลัวเพื่อนเห็น ทีสมัยก่อนนะไปเรียนพิเศษ พ่อกะแม่มันต้องไปนั่งเฝ้าตั้งแต่ต้นจนจบ ห้ามไปไหน พอเริ่ม ป. 3 พ่อกับแม่จะไปไหนก็ไปเลยนะ แล้วไม่ต้องรีบมารับ เป็นงั้นไป

ทำไมสมาชิกเงียบหายกันไปหมดเลยล่ะจ๊ะเจ๊ หนีเที่ยวกันหมดแล้วเหรอ

ปุ้มเห็นจริงอย่างที่พี่อ้อยบอกหลังไมค์แล้วล่ะค่ะ

วันนี้ที่มหา'ลัยเค้าจะไปทอดกฐินกันค่ะพี่อ้อย แล้วจะเอาบุญมาฝากนะคะ

เงียบเจงด้วย แม่ปุ้ม 555 เพื่อนๆปายหนายหมด แงแงแงแง

มาหลอกให้เค้าอยาก(คิดถึง) แล้วกจาก(ปายหนายว้า)5555

เดี๋ยวขี่มอไซค์เอาหนมเค้กไปล่อดีกว่าอิอิอิ

สมาชิกหายไปไหนหมดคะพี่อ้อย เงียบฉี่เชียว.....
หรือโดนจับลงยันต์กันหมดแล้ว???????????

สวัสดีตอนสายๆค่ะพี่อ้อย
วันนี้ดีขึ้นแล้วค่ะ

ยูหู้ คนบ้านนี้อยู่อะปล่าว
เมื่อวานอ้ายเจี้ยวหวานไปแข่งบอลมา 11-0
ใครศูนย์ไม่ต้องบอก 5555
พอเช้ามาบ่นปวดแขน อ้อนสำออยกับแม่
เดี๋ยวนี้อาการเถียงน้อยลง หรือ มันกำลังมีความรัก
นะ ทำให้มันอารมณ์ดี ต้องสืบซะแล้ว

สวัสดีค่ะป้าอ้อย ที่คิดถึง อ่านเรื่องที่ป้าเล่าแล้ว
ทำให้ฝนคิดว่านานแค่ไหนแล้วนะที่ไม่ได้กอดพ่อเลย
กลับไปหนนี้จะไปกอดพ่อให้หน่ำใจ อิอิ

เมื่อก่อนเราค่อนข้างห่างเหินกันเล็กน้อยค่ะ
แต่ปัจจุบันเราจะต้องใกล้ชิดกันให้มากที่สุด เพราะไม่อยาก
มานั่งเสียดายโน่น นี่ ที่อยากจะทำแต่ไม่ได้ทำ

หนูถึงโคราชแล้วจะรีบมาส่งเสียงเลยค่ะ
รู้สึกว่าจะพักกันที่ ราชสีมาธานี นะคะ

วันนี้ไปจัดตารางสอนมา เมาเลย555

เถิกเอ๊ย ดีใจมากกกที่ได้ยินเสียงหวานใส สำเนียงไทยอุดร คักๆ จ้า แฮงมักกันขึ้นไป ปานว่าเคยสร้างโบสถ์ วิหารร่วมกันมาแต่ดึกใด๋เนาะ555

แม่ปุ้มจ๋าอย่าลืมเอาบุญมาฝากกันเด้อ จิตใจร่มๆๆนะจ๊ะ ไม่ได้คุยกันรู้สึกหอยเหงา

คุณเมย์ขา มีลูกชายแล้วเค้าเป็นเด็กดีเนี่ย ถือว่าเก่งอย่างแรงเลยค่ะ

หนูทรายจ๋า ไหนๆป่วยแล้วก็ออกแนวอ้อนคุณพี่ซะเลยจ้า เอาออกมาซัก20เล่มเกวียนก็พอ555

แมมจ๋า ญี่ปุ่นมีแต่ขออร่อย จริงเหรอ อย่างงี้ต้องไปพิสูจน์รอรับนะจ๊ะ555

พีชจ๋า อดีดดาวเจิม555 พี่ไม่ซีเรียสนะ เรื่อง ลูกไม่มีแควน แค่ขำๆๆ

นู๋มลจ๋า มาดามเถิกโทรมาคุยกับพี่ พี่ก็เลยคิดถึงหนูไปด้วยว่าถ้าเรามาเจอกันครบๆ หนังเรื่องป่าช้าแตก คงอายม้วนไปเลยแหละ ว่าแต่เจ้าจ้อยเฮี้ยวของป้ายิงประตูไปกี่ลูกล่ะ เท่ากับท่านพ่อมะ5555

พี่ ตุ๊กขา เมื่อวานพาแขกไปร้านนั้นอีกละ แต่สงสัยนักร้องจะร้องสู้พี่ตุ๊กไม่ได้จริงๆค่ะ555

หนูญามี่ เห็นผลงานการสร้างของตัวเองยังคะ555

เจ้าป้าขา นู๋มลงงเรื่องป่าช้าแตกค่ะ
ป้าหมายถึงพวกนู๋หน้าเหมือนผี หรือ ว่าพูดขำกันจนป่าช้าแตกคะ
ม่ายด้ายๆๆๆ บอกมาให้ชัดซะโดยดีไม่งั้นจะฟ้องพี่เถิกศรี มณีเด้งด้วย ให้ไปจาดป้า

ท่านพ่อยิงประตูไม่เก่งหรอกค่ะ เป็นผู้รักษาประตูอย่างเดียว

อุ๊ยยย หนูจ๋า เป็นนางงามรึเปล่าเราน่ะ เป็นนางงามต้องคิดบวกสิจ๊า (คิดให้ได้นะอิอิอิ)

เอาบุญมาฝากแล้วจ๊ะพี่อ้อย แต่น้องบุญน้อย ไม่ได้อยู่ร่วมจนจบพิธี ก็ในกำหนดการเค้าบอกจะเสร็จบ่ายสองกว่า เราเลยออกกันมาก่อน คนมาร่วมกันเยอะค่ะ ชาวบ้านทำอาหารเลี้ยงด้วย อิ่มบุญไปตามๆกันเลย น้องอิ่มเผื่อคุณพี่ด้วยขนมจีนและลอดช่องน้ำกะทิจ๊ะ

ถ้าว่างแวะไปหลังไมค์นะพี่

สวัสดียามค่ำค่ะคุณอ้อย ดิฉันตั้งใจจะพักผ่อนช่วงปิดเทอมแต่ก็ไม่มีโอกาสเลยงานเข้ามาตลอดเลย วันนี้ตั้งใจจะมาเยี่ยมตั้งแต่เช้า ไม่รู้เป็นไง อ.วิเศษชัยชาญสัญญาณเน็ตล่ม ช่วงกลางวันก็ต้องซ้อมรำให้เด็กมัธยมของโรงเรียนประจำอำเภอเพื่อแสดงในวันลอยกระทง ก็มีช่วงนี้แหละที่ว่างจริงๆ คุณอ้อยสบายดีนะจ๊ะ

พรุ่งนี้ไปทำงานเหรอคะพี่อ้อย พี่อ้อยสอนวิชาอะไรเอ่ย ทำไมในทำเนียบบุคลากรของรร.ไม่มีรูปพี่อ้อยล่ะค่ะ ปุ้มอยากเห็นหน้าชัดๆ เผื่อเดินๆแล้วป๊ะกัน จาได้ทักถูกคน

แหม พี่ชวนปุ้มไปจกส้มตำโคราช ทำหยั่งกะชวนไปเซเว่นแน่ะ เดี๋ยวก็ไปจริงซะเลย ยิ่งใจง่ายอยู่ด้วย

ว๊าย ตาย แม่ปุ้มจ๋า พี่เข้าไปเปิดดู ไม่มีรูปกลุ่มสาระสุขศึกษาและพลศึกษาซักคน ดีแล้วเดี๋ยวพี่จะลองถามเค้าดู หนูก็รู้ ครูพละ เค้าไม่ชอบถ่ายรูป 555 พี่น่ะสอนสุขศึกษาจ้า อืม ก็นึกว่าไปแอบดูในโปรไฟล์แล้ว555 จ้าพรุ่งนี้ไปเช็ค ตอนนี้จัดเสร็จแล้วพรุ้งนี้ไปเช็ค หัวฟูขึ้นเป็นกอง555

นางงามไปเข้านอนก่อนนะ
ฝันดีจ๊ะ

แวะมาทักทายพี่อ้อยคะ กอดนั้นสำคัญนะค้า หุหุ

เอื้อยๆๆฮอดบ้านแล้วเด้อ เช็หลังไมค์แล้วไปตัดริบบิ้น เดี๋ยวนี้ อิๆ

อยากเหมือนกันค่ะพี่อ้อย คริๆพอเห็นวิวเเละนํ้าใสเเจ๋วเเล้วใจไปอยู่มัลดีฟส์เเล้วค่ะ
สงสัยจะลักษณ์จะไม่ได้ไปเที่ยวไหนอีกนานเลยค่ะติดเรียนยาวเลย
มีความสุขมากๆในวันหยุดนะค่ะ

พี่อ้อยเมาตารางสอน พีชเมาตารางงาน... มามะเรามากอดคอกันเมา... เมาให้หัวทิ่มบ่อเลยพี่ อิอิอิ

ไปนอนก่อนนะคะ

แม๊บ้านนี้จะไฮโซววใหญ่แระ ฟังเพลงฝุหรั่งด้วย
แถมมี c-box อีก ขาดอยู่อย่างเดี่ยวสัญญาณกันโขมย แบบบ้านพี่เถิก คุณพี่เถิกติดตั้งสัญญาณกันโขมย เลยรู้หมดเลย ใครเข้าบ้านเธอมั่ง

สวัสดีวันเสาร์ค่ะพี่อ้อย
วันนี้ไปเที่ยวไหนรึป่าวคะ

หวัดดีค่ะคุณอ้อย แวะมาบ้านนี้ทีไร...อ่าน blog ไปยิ้มไปด้วยทุกกกกกกกกกกกกกก..ทีเรยอ่ะ ก้อมันทำให้นึกถึงสมัยตอนยังเป็นเด็กๆ รวงข้าวจะเป็นเด็กขี้อ้อนยายอ่ะ คือชอบให้ยายกอดแล้วก่อนนอนก้อชอบให้ยายตบก้นเบาๆ จนหลับ...เปนอย่างนี้จนยายเสียเลยอ่ะ ตอนนั้นก้ออายุประมาณ 12-13 ปีเห็นจะได้...และตอนนี้มีลูกแร้วววววว...ก้อชอบทำแบบนั้นกับลูกทุกครั้งก่อนลูกนอน...แต่ไม่รู้ลูกจะชอบเหมือนเราอ่ะป่าว เพราะตอนนี้ลูกยังพูดไม่ค่อยเป็นภาษาเท่าไหร่...ขอบคุณเรื่องราวดีๆ ที่นำมาเล่าสู่กันฟังน่ะค่ะ รวงข้าวชอบจัง..มันทำให้เราได้ฉุกคิดถึงเรื่องเก่าๆที่เป็นความทรงจำที่ดี แต่บางครั้งด้วยภาระหน้าที่..ความวุ่นวาย มันทำให้เราลืมสิ่งเหล่านี้ไป กลายเป็นความทรงจำที่ตกตะกอนอยู่ในส่วนลึกของความทรงจำ... แล้วจะแวะมาเยี่ยมใหม่ค่ะ

พี่อ้อยจ๋า มาช้าไปโหน่ยขอโทษด้วยค่า
อัพบล๊อคที่แล้วเสร็จแล้วก็ไปทักทายเพื่อนๆประปรายแต่มาไม่ถึงบ้านพี่อ้อยอ่ะ อิอิ ที่หายไปนี่กำลังฮึดถักผ้าพันคออยู่ค่ะ
คุณไอ้แก่ที่บ้านเธอตัดพ้อแกมดูถูกว่า
หนาวนี้คงไม่ได้ใช้ผ้าพักคอที่เริ่มถักมาตั้งกะปีมะโว้แต่ยังไม่แล้วเสร็จนี้แน่ๆ
ก็ดูซิคุณนายมัวนั่งอืดอยู่หน้าคอมอย่างเดียวเลย
ผ้าพันคอที่สัญญาว่าจะถักให้ทันใช้ก่อนหนาวนี้
เริ่มไปได้หน่อยเดียวแล้วก็กองแหมะไม่ได้แตะมันอีกเล๊ย
ก็เลยต้องพยายามถักอย่างบ้าเลือดค่ะเพื่อลบคำสบประมาท เอิ๊กเอิ๊ก

แต่ถึงจะมาช้าแต่ก็หอบความคิดถึงมาฝากเต็มอ้อมแขนเลยค่ะ
ขอกอดพี่อ้อยแล้วกันนะคะ จุ๊บจุ๊บด้วยค่ะ

พรุ่งกลับจากงานชิงหมาเกิด
หนุกหนานมากมาย เมาน้ำลายกันเลย
ทีแรกว่าจะไม่ไป พี่เธอขอให้ทำอาหารไปร่วมแจม
ก็เลยต้องไป นั่งคิดมาเป็นอาทิตย์ จะทำอะไรไปร่วม
กับเค้าดี จนมาถึงเมื่อเช้า เข้าไปบล๊อกหนึ่ง เค้าถ่ายรูปสาคูใส้หมูมาให้ดู เกิดอยากทำมั่ง เข้าหาสูตรตามบล๊อกเลย ดูแล้วทำไม่ยาก พอทำเสร็จ คนแรกที่ต้องชิมก็ ท่านขุนนั่นแหละ ฮีกินไปทำหน้าเบ้ไป ถามว่าเป็นไง ฮีบอกพอแหลกล่าย แม๊สงสัยฮีอยากเป็นศัตรูกับเมีย เดี๋ยวเถอะ เดี๋ยวก็ไม่ด้ายแหลกอีกหรอก เชอะ
สรุปที่งาน ชอบสาคู นู๋มล หมดเป็นอันดับแรก ภูมิใจจัง

เห็นด้วยเลยค่ะ การกอดเป็นการถ่ายทอดความรู้สึกที่อบอุ่นจริงๆ นะคะ

ขอบคุณคะพี่อ้อยที่ไปเป็นประทานเปิดงานที่บ้านลักษณ์
โตรอนโตเล็กนิดเดียวเองค่ะเที่ยววันเดียวก็หมดพี่อ้อยมาเลยค่ะเดี๋ยวลักษณ์เป็นไกค์พาเที่ยวเองตอนนี้หนาวเเล้วค่ะเดือนหน้าคงหิมะตกเเน่ๆเลยอยากหนี้กลับไปหลบหนาวที่เมืองไทยจังเลยค่ะ
ไนท์ ไนท์

เอื้อยอ้อยยยย น้องน้อยล่องลอยช็อปปิ้งคร่าเพราะว่าจะกลับพรุ่งนี้แระแต่ต้อแวะไปสิงคโปร์ก่อนค่ะ เซ็งเรยยยย เดี๋ยวหนูจะโทรหาก่อนไป อยากไปหาเอื้อยและแม่ปุ้มมากมายเอาไว้โอกาสหน้านะเคอะ กราบแทบอกอูมๆและอวบอิ่มของพี่คนงาม จ๊วบบบบบ ๆ

มาทักทายจ้า...
ขอบคุณที่แวะไปทักทายที่บล็อกนะคะ

เจ้าป้าขยันจริงๆๆ นอนดึกตื่นเช้า นี่แหละแบบฉบับของหญิงไทย นี่ถ้ายังสาวๆๆ จะจองไว้ให้ลูกชาย
วันนี้ไปวิ่งเพื่อการกุศลที่ไหนจ๊ะ

เเว้บมาอีกรอบก่อนจะไปนอนคร๊า
ลักษณ์พยายามจะเเอ็ดพี่อ้อยเเต่ไม่ได้ชักทีค่ะไม่รู้เป็นไรพอกดเเอ็ดเเล้วไม่มีอะไรเปลี่ยนเเปลงเลยค่ะลักษณ์ลองสามสี่หนเเล้วก็ยังไม่ได้...งง ค่ะ

เย้ยยยยยยยย..ใด้เเล้วค่ะ
ไปนอนเเล้วนะค่ะ

ไม่มีอะไรจะคุย แค่แวะมาหาเพราะคิดถึง จะได้มั้ยคะ พี่อ้อย??????

ไปนอนแล้วนะคะ....

[Glitterfy.com - *Glitter Photos*]
แวะมาทักทายยามค่ำค่ะ คุณอ้อยสบายดีนะคะ

หลับฝันดีค่ะพี่อ้อย

แวะมาอ่านตำราด้วยคนค่ะ

ขอบคุณนะคะที่ไปอยู่เป็นเพื่อนกัน

กลับจากเที่ยวมาแล้ว หายเหงาค่ะแต่เหนื่อยแทน

เพราะต้องกลับมาลุยงาน

มีความสุขในทุกๆวันค่า

บ้านนี้น่ารักจริงๆ ชอบกอดลูกเหมือนกันค่ะเพราะกอดแล้วเราเองก็มีความสุข ลูกก็ไม่ค่่อยร้อง

ขอบคุณมากนะค๊ะที่แวะไปทักทายกัน..มีคุณพ่อแบบนี้อบอุ่นดีจัง..มีความสุขมากๆนะค๊ะ

ขอบคุณสำหรับคอมเม้นค่ะ


ปีหน้าจะกลับไปกอดพ่อบ้าง ^^"

สวัสดีค่า

คุณพ่อ คุณลูก น่ารักนะคะ

เดี๋ยววันไหนมุขกลับไปบ้าน

จะวิ่งไปกอดป๊ามั่ง

ป๊าคงงงมุขน่าดูเลยค่า

ทุกปีลักษณ์จะโยนไส่กระเป๋ามาสองสามหวีค่ะปีนี้มัวเเต่บ้าขนปล้าร้ามาขายค่ะพี่อ้อยขายดิบขายดีค่ะดีกว่ามาตัวเปล่าๆกระเป๋าสี่ใบเช็กอินลักษณ์ขนของเเน่นเอียดเลยเสียดายเดียวนี้นํ้าหนักไห้นิดเดียวเองเลยขาดรายได้ไปตั้งเยอะ ฮิๆโดนเพื่อนเเซวเป็นประจำว่างกค่ะเเหมมมมก็มันทั้งหนักทั้งหอมฉุยชะขนาดนั้นเเถมต้องเพ็กไห้เเน่นหนากันกลิ่นออกก็ต้องฟันกำไรเป็นธรรมดาชิมิค่ะขนาดมันบ่นกันว่าเเพงลักษ์ขนมาสามสิบโลหมดเรียบ 55555 ของดีมีน้อยเเถมอร่อยหาอยากอีกต่างหากปล้าร้าขวดชิดซ้ายไปเลยจ้า

สวัสดีวันจันทร์ค่ะพี่อ้อย...มีความสุขมากๆนะคะ

หวัดดีค่ะป้าอ้อย คุณพ่อหวงลูกนั้นเอง งั้นหนุก้อหวงลูกซิค่ะ กอดเจ้าเฟดริกมันทุ๊กวันทุ๊กเวลาทุ๊กวินาที55555

Happy Monday kha.

ขอบคุณนะคะที่เเวะเม้นท์ให้คะ คุณอ้อยเป็นคนโคราชเหรอคะ เพราะบ้านกี้ก้ออยู่โคราชคะ
เห็นจากกระทู้อันอื่นมีภาษาโคราช บล็อกสวยจังคะ อัพอีกนะคะ เผื่อจะขอยืมวิธีการเลี้ยงลูกมาใช้บ้างคะ

เห็นด้วยค่ะเจ้าป้า ชอบไอเดียคุณพ่อบ้านที่บอกว่า

กอดลูกสาวเยอะ ๆ จะได้ไม่ต้องไปหาความอบอุ่นจากผู้ชายที่ไหน

น่ารักมากเลยอ่ะค่ะ

สวัสดีค่ะ พี่อ้อย หนูชื่อปอนด์นะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ไม่เสียแรงที่เป็นเพื่อนแม่นางเถิก ฮาเหมือนกันเลย ทุกวันนี้มีแต่สามีค่ะ ที่เล่นตดใส่กัน ไว้มีลูกก็จะเอาไปเล่นกับลูกมั่ง อิอิอิ

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมที่บล็อคนะคะ ตอนนี้มีลูกชายหนึ่งคนก็เลยกอดเช้ากอดเย็น (พอโตขึ้นเดี๋ยวจะไม่ให้แม่กอด อิอิ) อยากกอดพ่อเหมือนกันแต่มันก็อายนิดๆ

หวัดดีค่ะพี่อ้อย เมาตารางสอนหายแล้วยังคะ????? อย่าเมานานนะคะ

แฟนคลับพี่อ้อยหายไปไหนคะช่วงนี้... คงจะหนีเที่ยวกันหมดแน่ๆเลย

จะมาแคนาดา หนีบกล้วยน้ำว้ามาเผื่อด้วยนะคะ

สวัสดีตอนเช้าจากโตรอนโตค่ะพี่อ้อยลักษณ์มารายงานตัวค่ะ...คริๆเช็กหลังหลังไมค์นะค่ะ
ปล.ปลาร้าลักษณ์รายงานทุกครั้งค่ะว่าขนอะไรมาบ้างเขาเคยเปิดเจอเเต่ไม่ทิ้งค่ะตอนนั้นใจหายหมดเลยกลัวจะไม่ได้กะตังขนมาตั้งไกล

หวัดดีคะพี่อ้อย

ช่วงเดือนก.พ.52 ตอนพ่ออยู่ ICU ก็มีโอกาสได้กอดพ่อบ่อย แต่ตอนนี้ไม่มีพ่อให้กอดแล้วคะถึงยังงัยก็ยังจำอ้อมกอดอันอบอุ่นของพ่อได้ บ้านนงไม่ค่อยกอดกันสักเท่าไหร่ แต่หลังๆ พอเรามีลูกก็เลยไม่อายที่จะกอดพ่อ โดยเฉพาะตอนที่รู้ว่าพ่อเปนมะเร็งเมื่อกลางปี 49 แต่พ่อยังเขินเวลาที่ถูกลูกๆ กอด

ขอบคุณที่แวะไปทักทายนะคะ คิดถึงเหมือนกัน.....ช่วงนี้ยุ่งๆ กะลิง 2 ตัวไป รร คะ (ช่วงลิงไม่อยู่บ้านแม่มานก็ดูซีรี่ส์เกาหลีที่ตุนไว้เปนปี...อิอิ)

อุ๊ย เดี๋ยวนี่พี่อ้อยไฮโซนะ เพื่อนฝูงแต่ละคนอินเตอร์ทั้งน้าน พักนี้บ้านพวกเราเหงาๆนะพี่ ตั้งก๊วนกันซักทีดี
มั๊ย ไม่ค่อยได้ไปปาดหน้ากันหลายวันแระ ชักอืด

พี่อ้อยกินเจกะเค้าด้วยรึปล่าวจ๊ะ ปุ้มได้แค่เสาร์-อาทิตย์ ส่วนวันทำงานก็สลับกันไป อีพุงกะทีมันไม่ชิน เดี๋ยวโหย

สวัสดีค่ะแวะมาชวนไปเที่ยวงานเบียร์ที่เยมัน เมืองที่แอนอยู่ค่ะ

เจ้าป้าจ๋า สาวออนตาริโอปาดซะเลือดกระฉูดเลย ตามมาดูเร็ว

//i575.photobucket.com/albums/ss195/phia_06/Thai%20food/DSC05249.jpg

เอาลาเซนย่า(ไม่รู้สะกดถูกเปล่า?)
มาเเลกกับกล้วยบวชชีค่ะ คริๆหน้าเกียมไปหน่อย....เเต่รับรองว่าอร่อยจิงๆ

เอ้าลาเซนย่าลักษณ์หายไปไหนเนี้ยยย
เอาใหม่ๆจานนี้อบมาร้อนๆเลยจ้า

สวัสดีค่ะพี่อ้อย
เข้ามาดึกไปหน่อยค่ะวันนี้ นอนหรือยังเอ่ย
ตอนนี้เริ่มไปทำงานแล้วค่ะ ที่นี่หนาวแล้วค่ะ
ต้องปั่นจักรยานหนาวปากเขียวไปทำงาน
แต่ดีที่ไม่ค่อยไกลจากบ้านสักเท่าไหร่
ถ้ายังไม่นอนก็ส่งพี่อ้อยเข้านอนเลยนะคะ
นอนหลับฝันดีค่ะ

ในแก๊งค์มีหนึ่งป้าค่ะพี่อ้อย (เนียนไป)

อย่างนั้นต้องเป็น 5 สาวกับสองป้า

คราวหน้าจะชวนไปเที่ยวทริปทำบุญค่ะ

พี่อ้อยขา...ยังคิดจะเปิดบริสุทธิ์ครายคร๊า.......
ไปนอนได้แล้วค่ะ....เดี๋ยวพรุ่งนี้ตื่นสายนะคะ.....
เมืองไทย โรงเรียนปิดเทอมแล้วยังคะ

ตามมาขอบคุณอีกรอบ...มีความสุขมากๆนะค๊า