การเลี้ยงลูกโดยพยายามใช้เหตุผลให้มากที่สุดจะส่งผล
ให้ลูกเป็น คนมีเหตุและผล ซึ่งส่งผลดีกับคุณนายแม่ในเวลาต่อมา คือเค้าเกิดมาไม่เคยเห็นคุณพ่อสูบบุหรี่ (แกไม่สูบ แต่เวลาดื่ม ถ้ามีเพื่อนยื่นให้ก็เอามั่ง5555)
เมื่อไปงานเลี้ยงปีใหม่ ตอนนั้นเจ้าคนเล็กอายุประมาณ 5 ขวบ เมื่อเห็นพ่อสูบบุหรี่ แกก็เดินกลับบ้านเงียบๆ หลังจากนั้นสักพัก เราก็กลับบ้านไป เมื่อเราเข้านอน เห็นจดหมายฉบับหนึ่งเขียนวางไว้บนที่นอน มีใจความดังนี้

(ของจริงเค้าทำวงกลมแบบเบี้ยวๆ เขียนเต็มหน้ากระดาษ ตัวเท่าหม้อแกง555 ตอนแรกเราเก็บไว้อย่างดีเสียดายจดหมายมันหายตอนย้ายบ้าน)

อ่านเสร็จเดินเข้าไปในห้องเค้า เห็นรอยร้องไห้จนหลับไป พ่อเค้ากลับมา เราเอาให้ดู เค้ากาตรงช่องเลิกสูบ แล้วลงชื่อ เอาไปให้ลูก ตอนเช้า เจ้าคนเล็กยิ้มหน้าบาน (หารู้ไม่ว่าบางทีพ่อก็แอบ5555)

อีกเรื่องคือเมื่อเจ้า คนเล็กเข้ามหาวิทยาลัยปี 1 ลูกไปอยู่กรุงกันหมด เวลาที่ลูกกลับมาเยี่ยมบ้าน คุณพ่อเค้ามักจะหยอกลูกสาวว่าลูกไม่อยู่บ้านเค้าเหงาก็เลยมีลูกอยู่ที่อื่นอีกสองคน แล้วก็โต้ตอบกันไปมาระหว่างพ่อกับลูก
แม่สาวน้อย : ทำนักเลงโต บอกถ้าพ่อมีนะหนูตบมันกระจายแน่555
เจ้าคนเล็ก : พ่อรู้มั๊ยว่าทุกวันนี้หนูพยายามตั้งใจเรียน
แม้บางครั้งจะเหนื่อย หนูก็อดทน เพื่อให้พ่อแม่
มีความสุขภาคภูมิใจในตัวหนู
ถ้าพ่อทำอย่างนั้นได้มันจะไม่เป็นการหักหลังพวกหนูเหรอ
คุณพ่อ : อึ้ง เงียบไป (สงสัยไม่คิดว่าจะเจอดอกนี้)

แล้วแอบไปบ่นกับเพื่อนๆ ว่า ลูกกูมันเอากูอยู่หมัดเลยว่ะ

ส่วนคุณแม่ ไชโยโห้ฮิ้วอยู่ในใจ อู้ยยยย....ลูกแม่เก่งมากกกกก.... ถูกใจให้กิฟท์เลยจ้า