ตอนสนามฟุตบอลที่ภาคภูมิใจ
ตอน สนามฟุตบอลที่ภาคภูมิใจ
หนึ่งกิจกรรมที่มีผลต่อการทำให้ได้เป็นหนึ่งในสมาชิกโครงการเรือเยาวชนเอเชียอาคเนย์ คือทำทีมฟุตบอล และสร้างสนามฟุตบอลของหมู่บ้าน พวกเราที่เริ่มจากเด็กวัยรุ่นที่เพิ่งจะโตพ้นวัยเด็กได้ไม่นาน ฟุตบอลทำให้พวกเรากว่าสิบชีวิต มารวมตัวกันทุกเย็นที่ลานข้างอาคารเรียนเรือนไม้หลังเก่าที่พวกเราเคยร่ำเรียนมาตั้งแต่เริ่มเข้าเรียนก่อนวัยเรียน(นอกเกณฑ์) อาคารหลังนี้มีอายุเท่าไรพวกเราไม่รู้ รู้แต่ว่าเราเห็นมันตั้งตระหง่านอย่างนี้มาเท่าที่เราจำได้ อย่างน้อยก็น่าจะมากกว่าอายุพวกเรา สมัยนั้นเริ่มเล่นบอลก็ประมาณเรียนอยู่ชั้น ม.1 ม.2 ด้วยความสนุกในเกมฟุตบอลตอนเย็นหลังจากเลิกเรียนกลับมาถึงบ้านก็ต้องออกไปเตะบอลจนมืดค่ำมองไม่เห็นฟุตบอลที่วิ่งไล่กัน สภาพสนามก็ตามมีตามเกิดข้างอาคารเรียนหลังเก่า มีต้นกระโดนยืนต้นสูงใหญ่อยู่กลางสนาม ต้องเลี้ยงบอลอ้อมต้นกระโดนและหลุมบ่อน้ำที่มักจะมีน้ำขังอยู่ตลอดถ้าเป็นหน้าฝน พื้นที่ตรงที่สร้างโรงเรียนนี้เป็นพื้นที่ชำน้ำคือพื้นที่ต่ำ ตัวอาคารเรียนก็สร้างแปลกกว่าที่อื่นๆคือหันหลังให้ถนน ปกติทั่วไปโรงเรียนทั่วไปตามบ้านนอกเรามักจะเห็นว่าหันหน้าออกถนนทั้งนั้น แต่ที่โรงเรียนของพวกเราสร้างหันหลังให้ถนน ไม่รู้คนกำหนดผังเขาคิดอย่างไรคงกลัวนักเรียนจะไม่ตั้งใจเรียนกระมัง แต่ก็เป็นโรงเรียนที่ประสิทธิประสาทวิชาให้เรากับเพื่อนรุ่นพี่ๆ รุ่นน้องอีกหลายคนได้ดีไปก็มากมาย อาคารเรียนหลังนี้ก็มักจะถูกพวกเราเตะฟุตบอลใส่กันเป็นประจำด้วยความไม่ตั้งใจ เกมมันติดพันก็ใส่กันเต็มที่ไม่บันยะบันยังกันหรอก หนักเข้าก็มักจะมีเสียงเตือนจากครูฝากบอกพวกเราให้ระวังกันหน่อย พวกเราก็เพลาๆ ลง พร้อมกับตั้งความหวังอยากได้สนามบอลใหม่สักแห่งที่ไม่ไกลจากที่นี่ก็คงจะวิเศษทีเดียว ต่อมาทราบว่าโรงเรียนมีที่อยู่แปลงหนึ่งติดถนนพื้นที่ราบเรียบสวยงามกว่า 10 ไร่เดิมเป็นของคนในหมู่บ้านนั่นแหละ เข้าจำนองธนาคารเอาไว้แล้วไม่รู้ทำไมที่แปลงนี้ตกเป็นของกรมธนารักษ์และมอบให้เป็นพื้นที่ใช้ประโยชน์ส่วนรวมของโรงเรียน ผมและพี่ๆ เพื่อนๆจึงออกแรงกายมาหักล้างถางพง เพื่อจะทำเป็นสนามฟุตบอล เวลาที่บ้านใครขุดสระน้ำเพื่อเก็บน้ำไว้ใช้ในสวนผลไม้พวกเราก็จะอาสาว่าถ้าไม่มีที่ทิ้งดินก็ให้เอามาทิ้งที่ที่เราจะทำสนามฟุตบอลพวกเราก็จะมาช่วยกันดูแลจัดการแจกคิวรถบรรทุกดินชี้จุดทิ้งและเกลี่ยดิน ใช้เวลาอยู่ไม่กี่ปี ก็ถมดินได้พอสมควรพอที่จะปรับทำสนามฟุตบอลได้ขนาดถึงจะไม่มาตรฐานสากล แต่ก็ดีกว่าสนามเดิมข้างโรงเรียนมาก ครั้งสุดท้ายมีการจัดงานเลี้ยงสังสรรค์ขายบัตรเพื่อระดมเงินรายได้มาปรับปรุงสนามฟุตบอลได้เงินหมื่นบาทเศษหลังหักค่าใช้จ่ายแล้ว ด้วยความร่วมมือของทุกฝ่ายในหมู่บ้านทำให้ได้สนามฟุตบอลสนามสวยงามที่สุดในสายตาของพวกเรา สนามแห่งนี้เองที่ส่งผลให้ทีมฟุตบอลของพวกเราได้แชมป์เยาวชนอำเภอเข้าแข่งระดับจังหวัด ปัจจุบันเป็นสนามที่รุ่นน้องๆในหมู่บ้านยังคงใช้เป็นที่ออกกำลังกายทั่วไปนอกจากเป็นสนามฟุตบอลแล้วยังเป็นศูนย์กีฬาเยาวชนอื่นๆ ของตำบลด้วย อาทิ เปตอง วอลเลย์บอล ล่าสุดทราบว่าเยาวชนรุ่นหลานได้เป็นตัวแทนประเทศไทยไปแข่งเปตองที่ประเทศเวียดนามด้วย เวลาที่ผมกลับไปบ้านก็ชอบที่จะไปเดินเล่นและหยิบเอาไม้กอล์ฟมาหวดกลับไปกลับมา รุ่นน้องรุ่นหลาน หลายคนไม่รู้หรอกว่าผมคนนี้แหละเป็นคนบุกเบิกสนามแห่งนี้มาด้วยหยาดเหงื่อและความสามัคคีของสมาชิก กว่าจะมาเป็นสนามฟุตบอลในปัจจุบันได้นั้นผ่านเรื่องราวต่างๆ มากมาย สนามฟุตบอลแห่งนี้จึงเป็นผลงานหนึ่งที่ผมภาคภูมิใจ ที่ได้สร้างไว้ให้อนุชนรุ่นหลังได้ใช้ประโยชน์ สร้างสิ่งที่ดีต่อสังคมมากมาย
Create Date : 09 พฤศจิกายน 2555 |
|
2 comments |
Last Update : 27 มกราคม 2557 18:33:46 น. |
Counter : 1274 Pageviews. |
|
|
|