...บันทึกวันสีชมพู...
..๗ กรกฎาคม ๒๕๕๒..

กำลังนั่งจัดเอกสารไป ฟังวิทยุรายการที่พี่หมึก (วิโรจน์ ควันธรรม) จัดอยู่ไป
มีซาวนด์ เอฟเฝ็คของลูกสาวเล่นเปียโนประปราย
น่าแปลกที่ไม่ได้ยินเสียงรถราแล่นหนวกหูเหมือนอย่างเคย

วันนี้อากาศเย็นสบายอย่างน่าประหลาด ตื่นขึ้นมานึกว่าอยู่ในต่างจังหวัดเสียอีก
วันอาสาฬหบูชา เป็นวันสำคัญทางศาสนาอีกวันหนึ่งที่พวกเราได้หยุดอยู่บ้านกัน
ถนนหนทางก็เงียบเชียบเชียว น่าจะเป็นเพราะคนเมืองส่วนหนึ่งออกไปเที่ยวต่างจังหวัดกัน
หยุดห้าวันเราสมัครใจอยู่โยงเฝ้าเมืองหลวงดีกว่า...สบายดีแฮะ
ใครว่าเมืองใหญ่ไม่น่าอยู่ เราว่าไม่จริงเสมอไป
อย่างยามนี้ที่เมืองไร้ผู้คน รถรา เราก็ว่าเมืองมีเสน่ห์และน่าอยู่เหมือนเดิม
แสดงว่า ปัญหาไม่ได้อยู่ที่เมือง...แต่อยู่ที่ "คน" เปล่านะ

เพลง "หัวใจ" เพลงนี้ เป็นเพลงที่เคยฟังและชอบมาตั้งแต่สมัยวัย "ซาว"
(ซาว...หมายถึง "ยี่สิบ" ก็ได้ หรือจะแอบแปลว่ารสชาติชนิดหนึ่ง พอไหวไหมนะเรา)

...บันทึกวันสีเขียว...
..๘ กรกฎาคม ๒๕๕๒..

วันสุดท้ายของการหยุดยาว...หยุดนานจนเบื่อจริงๆ เลย...วันนี้หมดเวลาไปกับการจัดเอกสารต่างๆ ให้เข้าหมวดหมู่ ทั้งเอกสารส่วนตัวและงานที่หอบมาจากออฟฟิศ จัดเสร็จตอนสองทุ่มและใส่แฟ้มลงกล่องกระดาษใหญ่ ขนใส่ท้ายรถเรียบร้อย...

จขบ. ได้รับคอมเมนท์จากคนข้างตัวว่าเขียนบล็อกไม่ค่อยมีสาระ ควรจะกลับไปเขียนอะไรที่เป็นเรื่องเป็นราวแบบเดิมจะดีกว่า...ทำให้ฉุกคิดขึ้นมาเหมือนกันว่า...เออ..หรือว่าเราไม่เหมาะที่จะเขียนอะไรประเภทรำพึง รำพันแบบนี้ อาจจะเป็นเพราะว่าเท่าที่ผ่านมา คนข้างๆ รู้จักตัวเราดีว่าเราเป็นคนแบบไหน...คนแบบที่ค่อนข้างจะแข็งๆ เป๊ะๆ ออกไปในทางคิดวิเคราะห์อะไรแบบเป็นเหตุเป็นผล พอมาเจอเราเขียนอะไรประเภท..."ใบไม้จ๋า.." เลยแซวจนเราชักสะดุ้ง...หรือว่าแนวนี้มันจะไม่ใช่ตัวข้อย...

...เสียเซลฟ์หมดเลยเรา...

เพราะฉะนั้นบล็อกนี้คงต้องเป็นแนว..."ใบไม้จ๋า"...บล็อกสุดท้ายดีกว่า...ว่าแล้วก็ควรจะกลับไปเขียนอะไรตามแนวถนัดของเรา น่าจะดูไม่ฝืนความเป็นตัวของตัวเองมากเกินไป...

สุดท้ายนี้ ขอพ่วงท้ายทำแท็กที่ได้รับกำนัลมาจากคุณ Prunelle La Belle Femme ต่อท้ายบล็อกนี้ไปเลย เนื่องจากเราเวลาน้อย และคงจะดองบล็อกเดิมนี้ไปอีกซักพักนึง อีกอย่างเราก็คิดไม่ค่อยออกว่าจะเขียนอะไรเกี่ยวกับโท'สับของเราได้มากมายละเปล่า

T A G โทรศัพท์มือถือ

1. ใช้มือถือ รุ่นไหนอยู่ครับ?

- Nokia 3310 Classic (รุ่นเดียวกับคุณ discipula เลยขออนุญาตทำลิงค์ไปที่รูปโท'สับของคุณน้องเธอเสียเลย
...ขออนุญาตด้วยนะคะคุณ discipula...)



2. เครื่องที่เท่าไหร่ ใช้รุ่นไหนมาก่อนมั่งครับ?

- เครื่องนี้เป็นเครื่องที่ 3 แล้วมังคะ ก่อนหน้านี้ใช้ "อ้วนดำ" (6600) นั่นก็อึดมาก
แช่น้ำตั้งนานไม่พัง ก่อนนั้นอีกใช้โนเกียรุ่นอะไรก็ไม่รู้จำไม่ได้แล้ว ที่มีเสากลาง ใหญ่บึ้กเชียว...

3. มีฟังก์ชั่น อะไรมั่ง?

- รู้สึกจะมีไม่กี่อย่างหรอก (ก็เครื่องละไม่กี่ตังค์นี่นา) กล้องก็ไม่ค่อยชัด
ที่ดีคือเซ็ทริงโทนเป็นเพลงที่เราเซฟจากคอมฯ ได้ ไม่ต้องเสียตังค์โหลด

4. ใช้เครือข่ายใครครับ?

- เอไอเอส ใช้มาสิบปีแล้วจนได้เป็นลูกค้า "เซเรเนด"
ทั้งๆ ที่โทร.แค่เดือนละสองสามร้อยเอง

5. จ่ายค่าโทรเดือนละกี่บาท?

- ใช้แพคเกจ FIT จ่ายสองร้อยห้าสิบโทร.สามร้อยหรือห้าร้อยอะไรเนี่ยค่ะ เพราะใช้น้อย
วันๆ ใช้เป็นล่ำเป็นสันเมื่อจะโทร.ตามลูกตอนเย็น นอกนั้นใช้รับสายเรื่องงานเป็นหลักจ้า

6. ถามจริงๆ ปลื้มฟังก์ชั่น อะไรมากสุด?

- ไม่ปลื้มอะไรนักหนาเลย โท'สับมีไว้ใช้งาน ไม่ค่อยมีเวลาเล่น

7. อีกนานมั้ยจะซื้อใหม่?

- ยังไม่รู้เลย..พังเมื่อไหร่ก็ค่อยซื้อใหม่ เราไม่นิยมเปลี่ยนมือถือตามแฟชั่นจ้ะ

8. มีอะไรจะบอกมั้ย เกี่ยวกับโทรศัพท์เครื่องนี้น่ะ?

- ทนดี

9. ส่งต่อให้ใครดี 5 คน

- ทำกันหมดแล้ว ไม่ต้องส่งแล้วละค่ะ

...บันทึกวันสีส้ม...
..๙ กรกฎาคม ๒๕๕๒..


วันนี้ดูเหมือนฟ้าครึ้มแต่เช้า...แต่พอสายๆ แสงแดดก็แผดเปรี้ยงเหมือนเดิม...ราวกับทำไม่รู้ไม่ชี้ว่าเมื่อวานนี้ ซึ่งเป็นวันเข้าพรรษา ฝนตกพายุซัดกระหน่ำกรุงเทพฯ เสียจนน้ำท่วมซอยเล็กซอยน้อยแถวสุขุมวิทเจิ่งนองไปทั่ว...โชคดีที่ซอยบ้านเราเป็นเพียงซอยเล็กๆ เลยรอดตัวไป...

เมื่อเช้าได้อีเมล์ของเพื่อนร่วมงานคนนึงซึ่งกำลังจะเดินทางไปดูงานที่เมืองนอกด้วยทุนของประเทศนั้น เพื่อนส่งไฟล์ข้อมูลเกี่ยวกับงานของเขา (ด้านเกษตรกรรม) เป็นภาษาไทยมาให้เรา พร้อมเขียนออดอ้อนให้เราสรุปเรื่องเป็นภาษาอังกฤษให้หน่อย เพื่อใช้เป็นรายงานนำเสนอให้แก่ผู้ให้ทุนดังกล่าว...สาเหตุเพราะเพื่อนไม่ถนัดภาษา ถ้าเขียนเองคงต้องเปิดดิกไปเขียนไปและใช้เวลานานมาก...

เราอ่านคำขอของเพื่อนแล้วก็อึ้งไปเหมือนกัน เพราะตอนแรกที่คุยกัน เธอบอกว่าเธอจะเขียนแล้วให้เราช่วยตรวจหรือเกลาให้ ไหงมาให้เขียนทั้งฉบับหว่า...แต่คนนี้เป็นเพื่อนร่วมงานที่สนิทกันมาก ถ้าไม่เขียนให้จะดูใจจืดใจดำและอาจจะผิดใจกันเป็นแน่แท้...

มาคิดไปคิดมา...เขาน่าจะเขียนเอง แล้วอาจจจะให้เราช่วยดูสำนวนภาษาให้อย่างนี้จะเหมาะสมกว่าเนอะ...แต่เราจะบอกเขายังไงดีหนอ

...เฮ้อ...

...บันทึกวันสีฟ้า...
..๑๐ กรกฎาคม ๒๕๕๒..


วันนี้พาลูกชายไปหาหมอเนื่องจากมีอาการไอ มีน้ำมูก...โรคฮิตติดชาร์ทจริงๆ...เชื่อว่าติดจากน้องสาวคนกลาง ซึ่งติดมาจากน้องสาวคนเล็กอีกทอดหนึ่ง...ณ วันนี้ เจ้าตัวเล็กหายดีแล้ว แต่พี่ๆ ผู้รับมรดกกำลังกระอักกระไออยู่

ไม่ได้ไปหาหมอมานานแล้ว วันนี้เลยได้เห็นว่าคนป่วยเยอะจริงๆ รอบๆ ตัวมีแต่คนไอ จาม และปิดหน้ากากเต็มไปหมด เราก็เลยไปขอหน้ากากมาปิดหน้ามั่ง...ยังไม่อยากป่วยไปอีกคน เพราะเรากำลังทำสถิติไม่เจ็บไม่ไข้มาเกือบหกเดือนแล้ว (เท่าระยะเวลาที่กินมังสวิรัติ)

จะมาโฆษณาชวนเชื่อว่า การงดเว้นกินเนื้อสัตว์นี่ดีจริงๆ นอกจากจะทำให้ระบบย่อยอาหารทำงานได้ดีแล้ว ยังมีผลข้างเคียงดีๆ อีกมาก เช่น ไม่ค่อยปวดหัว เป็นไข้ (ทั้งๆ ที่รอบตัวมีแต่คนเป็นไข้) ไม่ต้องคิดมากเรื่องหาของกิน (เพราะกินได้แต่ผัก..ไม่ต้องคิดเมนูอื่นๆ ให้ยุ่งยาก) แล้วยังมีส่วนช่วยลดภาวะโลกร้อนด้วยนา... (กระบวนการนำเนื้อสัตว์มาสู่ผู้บริโภค มีส่วนทำให้โลกร้อนมากมายหลายขั้นตอน) ยังไม่รวมการสร้างบุญกุศลจากการไม่เบียดเบียนชีวิตสัตว์ต่างๆ อีกต่างหาก

...บันทึกพ่วงท้ายบทนี้คงเป็นบทสุดท้ายแล้วละค่ะ...เดี๋ยวกลับบ้านไปคืนนี้ ว่าจะเขียนบล็อกใหม่ละ...จขบ. คันไม้คันมืออยากเขียนบล็อกมาหลายวันแล้ว แต่สองสามวันที่ผ่านมา ชีวิตมันช่างชุลมุนวุ่นวายจนไม่มีสมาธิจะเขียนอะไร...

สุขสันต์วันสีฟ้าสดใส...ขอให้แข็งแรงและปลอดภัย ไร้ไข้หวัดกันทั่วหน้านะคะ...

Create Date : 06 กรกฎาคม 2552
Last Update : 10 กรกฎาคม 2552 13:12:26 น.		24 comments
Counter : 1786 Pageviews.
Share Tweet