|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | |
|
|
|
|
|
|
|
: : ทานตะวัน..แต่ทว่า.. : :
หมดฝนไปตั้งนานแล้ว...น่าจะเริ่มต้นฤดูหนาวจริงๆ จังๆ สักที...
แต่ในยามที่สภาวะอากาศโลกแปรปรวนเพราะฝีมือมนุษย์ ฤดูกาลในบ้านเราก็เลยผิดเพี้ยนไป ที่เคยหนาวก็ไม่หนาว ที่เคยร้อนก็มีฝน...
แต่ก็ยังดีที่ยังมีดอกไม้บานตามฤดูกาลอยู่อย่างสม่ำเสมอ ผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันไปตลอดปี เช่น ดอกซากุระหรือนางพญาเสือโคร่งบานเดือนกุมภาพันธ์ ดอกกระเจียวบานเดือนกรกฎาคม ดอกบัวตองและดอกทานตะวันบานเดือนพฤศจิกายน-ธันวาคม...
การเบ่งบานของดอกไม้บางชนิดก็เคยเป็นสัญลักษณ์ของคนที่เคยอยู่ในวัยเรียน...
อย่างเช่น ดอกชมพูพันธุ์ทิพย์บานเมื่อไรแสดงว่า สอบเสร็จแล้วกำลังรอผลสอบอยู่อย่างตุ๋มๆ ต้อมๆ...
และดอกหางนกยูงบานเมื่อไหร่ก้อคือใกล้เปิดเทอมแล้ว....
วันนี้...น่าจะเป็นต้นฤดูหนาว อากาศเย็นๆ บรรยากาศดูสบายๆ ....คนข้างตัวกับเราก็เลยพาเด็กๆ ไปดูทุ่งทานตะวันที่ลพบุรีกันมา...
เคยไปครั้งเดียวสักห้าปีที่แล้ว ก็พอจำทางได้ว่าไปชมทุ่งทานตะวันแล้วก็เลยไปเที่ยวเขื่อนป่าสักชลสิทธิ์กันด้วย ขับรถไปเรื่อยๆ สักสองชั่วโมงก็ถึง...
ความจริงตั้งใจจะออกจากกรุงเทพฯ แต่เช้า ถ่ายรูปจะได้มีแสงแดดอ่อนๆ ทำให้ภาพดูนุ่มนวลหน่อย แต่ปรากฎว่ากว่าจะได้เคลื่อนขบวนก็ปาเข้าไปเกือบสิบโมง...
กว่าจะไปถึง "หุบเขาทานตะวัน" แดดก็ออกแจ๋จนกลีบบางๆ ของทานตะวันเริ่มป้อแป้... แต่ก็ยังมีดอกงามๆ อยู่ไม่น้อย...
ชมทะเลดอกไม้สีเหลืองสดใสละลานตาเต็มท้องทุ่งอย่างนี้ก็ได้บรรยากาศสดชื่นดีเหมือนกัน...
พ่อค้าแม่ขายแถวๆ นั้นก็ช่างสรรหาของเกี่ยวกับดอกทานตะวันมานำเสนอ...
ลองดูภาพที่นำมาฝากกัน...
สีสันของดอกไม้สดแรงจัดจ้า ตัดกับสีท้องฟ้าดีจัง
ดอกนี้ยังสดสวย
ดอกนี้ชูช่อนานๆ คงเมื่อย...
กลุ่มนี้พร้อมใจกันหันหน้าไปทางดวงอาทิตย์...สู้แสงจนคอตกเลย...
กิ๊บติดผมยังอุตส่าห์ทำเป็นรูปทานตะวัน
โมบายล์รูปบ้านกับดอกทานตะวัน
ทุ่งทานตะวันอีกแห่งนึง ระหว่างทางไปเขื่อน...
แบคกราวนด์เป็นเทือกเขา...ดูสวยเป็นธรรมชาติดี
จะมีมาเสียความรู้สึกอย่างแรง...ก็ตรงที่ทุ่งทานตะวันแห่งแรกที่เราแวะไป ทุ่งที่ติดป้ายโฆษณาข้างทางเป็นระยะๆ มาแต่ไกลว่าเป็นหุบเขาทานตะวันนั่นแหละ... เจ้าของทุ่งหรืออาจจะเป็นฝ่ายการตลาดหัวใสคงคิดอยากจะนำเสนอบริการเสริมให้นักท่องเที่ยว...
บริการแปลกๆ ที่ว่า อาทิเช่น สรรหาวิกผมทรงแปลกๆ มาให้เช่าถ่ายรูปแบบเซอร์ๆ... เอาดอกทานตะวันยักษ์แบบเจาะช่องตรงกลางสำหรับให้คนไปยืนโผล่หน้าถ่ายรูปมาวางกลางทุ่ง... หรือเอาจักรยาน สามล้อมาวางให้ไปเต๊ะท่าจุ๊ยๆ ถ่ายรูปด้วย... (ทุกอย่างเก็บตังค์หมดจ้ะคนละห้าบาท)
คือเราเข้าใจนะหลักการตลาด... Differentiate or die... ต้องพยายามหาอะไรแปลกๆ ใหม่ๆ มานำเสนอเพื่อดึงดูดลูกค้า...
แต่ที่เรารับไม่ได้เลยคือ... การเอาช้างแม่ลูก 3 ตัวมายืนตากแดดเปรี้ยงๆ แกร่วรอนักท่องเที่ยวในทุ่งทานตะวันแห่งนี้ด้วย...
นักท่องเที่ยวที่มา ส่วนใหญ่เป็นครอบครัว มีเด็กเล็กๆ ด้วย พอเห็นช้างก็กรี๊ดกร๊าดกัน... อูียยย...ช้างน่ารักๆ ขอถ่ายรูปกับช้างบ้าง ซื้อกล้วยให้ช้างบ้าง...ขอขี่ช้างชมทานตะวันบ้าง...
เราก็เข้าใจละนะว่าเป็นวิธีการทำมาหากินของพวกชาวบ้าน... แต่ทำไมหนอ...ต้องพาช้างแม่ลูกเดินรอนแรมมาไกลถึงลพบุรีเพื่อเป็นเครื่องบันเทิงเริงรมย์สำหรับนักท่องเที่ยว...
ไอ้เรามันเผอิญเป็นคนจำพวกชอบเอาใจเขามาใส่ใจเรา โดยเฉพาะพวกบรรดาสัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนร่วมโลกของมนุษย์...
ไม่อยากบรรยายเลย...เจ็บปวดในความรู้สึก
เราได้แต่มองควาญช้างเอาขอสับแม่ช้าง ไสตัวให้เข้ามาหานักท่องเที่ยวที่ป้อนกล้วยให้ช้าง...
ดูมันหิวน้ำ...แถวนั้นก็ไม่มีถังน้ำไว้ให้มันเลย (มีกันตั้งสามตัว) แล้วลองนึกดูกลางแดดร้อนเปรี้ยงๆ เวลาเราหิวน้ำ ใครเอาอาหารมาให้เราจะอยากกินมั้ย...
นักท่องเที่ยวพยายามป้อนกล้วยให้ช้าง ทำท่ารักสัตว์กันใหญ่... ช้างก็ไม่ค่่อยจะกิน มันก็ร้องเสียงแห้งๆ... ไม่กินควาญช้างก็เอาขอสับหัวมัน... เราดูอยู่ห่างๆ กล้ำกลืนความรู้สึกสุดสุด...
แถมที่ต้นขาแม่ช้าง มีโซ่ใหญ่มัดคล้องอยู่แน่นหนา ปลายโซ่อีกด้านไปคล้องคอลูกช้างตัวเล็กที่ยืนอยู่ข้างๆ...
ลูกช้างมันส่งเสียงร้องอยู่ตลอด.. แล้วพยายามเอาหัวไปซุกที่ต้นขาแม่ช้าง ตอนหลังๆ ก็เลยส่งเสียงร้องกันทั้งแม่ช้างลูกช้าง...
เราทนดูต่อไปไม่ไหว...ก็เลยเดินหลบออกมาดีกว่า... ไม่อยากเห็นและได้ยินเสียง...สัตว์บกที่ยิ่งใหญ่ของไพรกว้าง สัตว์ที่เคยเดินอย่างสง่างามในท้องทุ่ง ต้องมาเป็นเครื่องมือหาเลี้ยงชีพของมนุษย์...
มนุษย์เรามีสิทธิ์อะไรไปถือวิสาสะเอาชีวิตสัตว์มาทำอย่างนั้น...
ฝูงช้างป่าที่เคนยา...เดินลุยหนองน้ำตื้นจ๋อมแจ๋มๆ อย่างสบายอารมณ์... Picture with courtesy of //www.nationalgeographic.com
ขอฝากรูปสุดท้ายไว้เป็นคำถามว่า...
ถึงเวลาหรือยังที่เรา...มนุษย์ผู้เป็นสัตว์ประเสริฐ... เลอเลิศด้วยสมองและปัญญา... ...จะคืนอิสระที่แท้จริงให้กับนานาสัตว์ร่วมโลกต่างชาติพันธุ์กับเรา... ...จะเลิกมองสัตว์เหล่านั้นเป็นเพียงเครื่องมือให้ความบันเทิง... ...จะใช้ข้ออ้างในการกักขังสัตว์ในกรงว่า...เพื่อการเรียนรู้ของเยาวชน...
เมื่อไหร่มนุษย์จะเข้าใจความรู้สึกของสัตว์ทุกชนิด... ที่แม้สมองจะเล็กกว่าเรา...พูดไม่ได้อย่างเรา... ว่าแท้จริงแล้วพวกมันก็รักอิสระและมีความสุขกับวิถีชีวิตตามธรรมชาติของมัน...
การที่สัตว์บางชนิดมีปฏิสัมพันธ์กับคน ทำให้คนคิดว่าน่ารักน่าเอ็นดู... ก็เพราะมันถูกฝึก ถูกสั่งสอน ถูกบังคับให้เชื่อฟังและทำตามที่คนต้องการ... บทเรียนที่มันได้รับ คือ เพื่อความอยู่รอด มันจำเป็นคต้องทำตามคำสั่งของคน... มิฉะนั้น มันก็จะถูกงดน้ำ งดอาหาร ถูกทำโทษ ทำร้าย ตามแต่คนจะบัญชา...
ฝากไว้... สำหรับใครก็ตาม... ที่ยังพอมีใจเวทนาสัตว์เหล่านั้น...ด้วยนะคะ...
Create Date : 30 พฤศจิกายน 2551 |
Last Update : 28 พฤษภาคม 2552 20:28:53 น. |
|
25 comments
|
Counter : 1460 Pageviews. |
|
|
|
โดย: คนขับช้า วันที่: 30 พฤศจิกายน 2551 เวลา:2:41:41 น. |
|
|
|
โดย: sandseasun วันที่: 30 พฤศจิกายน 2551 เวลา:2:43:18 น. |
|
|
|
โดย: OFFBASS วันที่: 30 พฤศจิกายน 2551 เวลา:2:47:29 น. |
|
|
|
โดย: discipula วันที่: 30 พฤศจิกายน 2551 เวลา:4:58:32 น. |
|
|
|
โดย: monutto วันที่: 30 พฤศจิกายน 2551 เวลา:8:26:35 น. |
|
|
|
โดย: กะก๋า ฮา 3 สายสะพาย (กะว่าก๋า ) วันที่: 30 พฤศจิกายน 2551 เวลา:10:02:36 น. |
|
|
|
โดย: annieake วันที่: 30 พฤศจิกายน 2551 เวลา:10:48:55 น. |
|
|
|
โดย: แม่มณี (ย่าชอบเล่า ) วันที่: 30 พฤศจิกายน 2551 เวลา:15:07:50 น. |
|
|
|
โดย: discipula วันที่: 30 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:36:54 น. |
|
|
|
โดย: TweetyFly วันที่: 30 พฤศจิกายน 2551 เวลา:23:58:53 น. |
|
|
|
โดย: อุ้มสี วันที่: 1 ธันวาคม 2551 เวลา:13:30:37 น. |
|
|
|
โดย: หล่อกว่าเบยองจุน (กะว่าก๋า ) วันที่: 1 ธันวาคม 2551 เวลา:13:34:58 น. |
|
|
|
โดย: ทินา วันที่: 1 ธันวาคม 2551 เวลา:20:34:10 น. |
|
|
|
โดย: มังกรเขียวหัวฟู+ยุ่ง (cruduslife ) วันที่: 1 ธันวาคม 2551 เวลา:22:06:27 น. |
|
|
|
โดย: tiktoth วันที่: 2 ธันวาคม 2551 เวลา:5:28:51 น. |
|
|
|
โดย: discipula วันที่: 2 ธันวาคม 2551 เวลา:5:45:36 น. |
|
|
|
โดย: มังกรเขียวหัวยุ่ง (cruduslife ) วันที่: 2 ธันวาคม 2551 เวลา:23:12:08 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ส่วนเรื่องช้าง ธุรกิจมันก็คือธุรกิจ มนุษย์ก็ยังคงเป็นมนุษย์ที่เห็นแก่ตัวกันอยู่ร่ำไป